[RPG • 0] Experium || 39 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • [Onbekend] •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

Nish glimlachte. ‘Thanks.’ Even aarzelde hij, toen zei hij: ‘Hij deed me een soort halsband om waarmee hij stroomstoten kon geven.’ Hij sloeg zijn ogen neer. Hij had liever dat vijf uur lang doorstaan dan wat hij daarna had moeten doen. Dat ging hij echter niet zeggen, maar hij wilde… iets van de waarheid vertellen. ‘Het deed pijn en het was kut – zeker omdat we ooit toch, nou ja, vrienden waren.’ Ongemakkelijk haalde hij zijn schouders op. ‘Maar het is nu voorbij. En hopelijk houdt hij het hierbij en laat hij Onyx er verder buiten.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij was in een verschrikkelijke tweestrijd. In zijn hoofd schreeuwde een stem dat hij absoluut niet aan Nish mocht komen, dat alleen hem aanraken al een zonde was. Het was alsof er een dik betonnen muur tussen hem en de jongen voor hem gezet was. Uiteindelijk won zijn medelijden en kreeg hij het voor elkaar zijn hand op Nish schouder te leggen. Alleen die kleine aanraking liet de siddering door zijn hele lijf lopen, maar tegelijkertijd voelde hij de opluchting van de warme huid onder zijn hand. Nish was hier. Yrla kneep even in de schouder van Nish, niet goed wetende hoe te reageren op het verhaal. Toen Nish onder zijn gebaar ineen kroop, haalde hij gehaast zijn hand weer weg, alsof hij hem ergens aan gebrand had. Zie je dat het niet kan.
      Ze hadden geweten dat het niet makkelijk zou zijn, maar of Nish hier ook op voorbereid was. Ergens voelde Yrla zich schuldig, dat hij niet meer gepusht had dat Nish beter bij hen had kunnen liggen. Maar aan de andere kant probeerde hij zichzelf ervan te overtuigen dat dat ook niet goed was geweest, het was Nish eigen keuze geweest. "Het klinkt... Kut.." Yrla haalde een beetje beschaamd zijn hand door zijn haar. "Ik weet niet zo goed hoe erop te reageren. Doet het nog zeer?"

[ bericht aangepast op 9 feb 2021 - 22:43 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

      Jester bleef even voor een seconde stilstaan en glimlachte nog eens bij de herinnering. 'Hij heeft me liedjes geleerd op zijn gitaar. Bij een kampvuur in het bos, met allemaal lichtjes in de bomen.' Het stemmetje in zijn hoofd duikelde even vrolijk in het rond, haast dronken van geluk. Het was echt een geweldige date geweest. Meer dan geweldig. Veel, en veel meer.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Het was een reflex geweest, dat hij ineenkromp onder Yrla’s aanraking. De jongen trok direct zijn hand terug en Nish schaamde zich voor die onbewuste reactie. Moest hij er iets over zeggen? Uiteindelijk legde hij er maar geen nadruk op.
      De schokken waren allesbehalve prettig geweest, maar hij had niet echt stilgestaan bij het effect ervan. Zijn lichaam voelde zwaar en zijn spieren deden pijn, maar hij had dan ook urenlang verkrampt op de veranda gezeten.
      ‘Ik voel me… stroef,’ antwoordde hij. ‘Een soort spierpijn. Maar het is wel uit te houden.’ Hij wilde geruststellend naar zijn vriend glimlachen, maar hij kon het niet opbrengen om hem aan te kijken.

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Aww,’ plaagde Fox. Goed, dat klonk wel een beetje romantisch. ‘Met lichtjes in de bomen nog wel.’
      Hij verbaasde zich erover dat hij niet eens een prikje jaloezie voelde. Hij was oprecht blij voor zijn vriend; de verliefdheid spatte van zijn gezicht af. Fox gunde het hem. Zelfs al zorgde het praten over dates ervoor dat hij Kris miste. Kris, die hij eergisteren een bericht had gestuurd. Een die hij waarschijnlijk nooit zou zien.
      Maar je gaat het hem vinden. Jester heeft beloofd je te helpen. Dan kun je die woorden face to face herhalen.
      ‘En nu?’ vroeg hij. ‘Zit je nu stiekem te wachten tot ik terugga naar Fires kamer?’
      Hij gaf zijn vriend een knipoog. Hij zou het oprecht heel jammer vinden, maar hij begreep ook wel dat Jester het liefst een kamer wilde delen met Onyx. Als Kris hier nog steeds op school had gezeten, was dat ook een no-brainer geweest. Hoe gezellig het ook met Jester was.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Het was wel uit te houden... Om een of andere reden had hij het idee dat Nish zich veel groter voordeed dan hij op het moment was. Wat Zebediah ook allemaal had uitgevreten, het had meer indruk op Nish gemaakt dan hij wilde laten blijken. Maar Yrla was ook weer niet de persoon die erover door zou blijven zagen. Al vond hij het wel verschrikkelijk dat het hem niet lukte Nish in een knuffel te trekken, iets wat hij bij Vienna en Fersephone zonder moeite zou doen.
      "Ik weet het goed gemaakt," Hij wilde Nish tegen zijn schouder aantikken met zijn eigen schouder, maar bleef halverwege de actie bevroren in de lucht hangen. "Weet je wat we doen? We spijbelen vandaag gewoon. Zo krijg je toch niets mee van de lessen." Hij probeerde een glimlach op zijn gezicht te krijgen. "Je houdt van zwemmen toch? Even je hoofd verzetten en het warme water is goed voor je botten. En als je me zat bent, dan ga ik gewoon op een van de bedjes liggen en ben ik uitgeschakeld voor een paar uur." Hij wist niet zeker of Nish wel op hem zat te wachten op het moment, maar Yrla wilde dolgraag iets doen voor zijn vriend. En hij had het idee dat dit een van de weinige manieren was.

---

It's never gonna happen, Guys.

Het voorstel liet zijn mondhoeken ietsje omkrullen. Het was een gek idee dat hij een paar dagen terug amper naar de karaoke had durven gaan, bang dat Yrla hem niet in de buurt zou willen hebben. Nu wilde hij zelfs voor hem spijbelen. Nish voelde er echter niets voor om zijn kleren uit te trekken om te gaan zwemmen, dan zou hij zich nog kwetsbaarder voelen. Hij trok liever nog een dik vest aan. De fluisteringen van Zebediah zaten nog te vers in zijn geheugen; zijn beschrijvingen van wat hij de volgende keer met Nish zou gaan doen. Zijn slokdarm trok zich samen en hij kokhalsde. Vlug draaide hij zijn hoofd weg, al was zijn maag nog steeds leeg en uiteindelijk spuugde hij alleen een zure klodder op de grond.
      ‘Mijn hele lichaam is een beetje van slag,’ mompelde Nish. ‘Ik heb vanochtend al een paar keer overgegeven. Het is een lief aanbod van je, maar ik kan beter…’
      Beter wat? In je bed gaan liggen? De laatste plaats waar hij wilde zijn, was zijn slaapkamer. Hij beet zijn kiezen op elkaar toen de tranen in zijn ogen sprongen en haalde een paar keer diep adem.
      ‘Ik kan de lessen heus wel aan. Ik gun die fucker echt het plezier niet om mijn hele dag te ontregelen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Als jij het zegt," zei Yrla zachtjes, maar om heel eerlijk te zijn geloofde hij er geen moment wat van. Hij had niet het idee dat het slim was om te gewoon te gaan, maar goed. Hij wilde niet als een overbezorgde opa overkomen. Yrla keek weg van Nish en voelde zich om een of andere reden machteloos. Erg behulpzaam was hij niet, maar Yrla wist ook niet zo goed wat hij anders kon doen. Hun vertrouwensband was nog niet zo erg terug dat hij ook daadwerkelijk voor zijn gevoel iets kon betekenen. En na de droom van vannacht en het feit dat er ook echt iets gebeurd was, deed niet veel goeds voor zijn schuldgevoel.
      "Ik vind het...naar om je zo te zien. Het voelt alsof dit mijn schuld is, aangezien ik gisteren dit met Zeb heb besproken. Dus uhm... laat maar weten als ik iets voor je kan doen." Dat het voelde alsof het zijn schuld was, had hij absoluut niet willen zeggen. Nish hier was rot behandeld die nacht en dan kwam Yr nu met zijn eigen gezeik aan, waar nu totaal niet de ruimte voor was. Of wat echt niets voorstelde vergeleken wat Nish die nacht had meegemaakt. Hij had er niet over willen beginnen, niet over willen zeuren, maar de zin was zomaar uit zijn mond geflapt. Iets wat wel vaker gebeurde bij Nish de laatste tijd.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Hé, het is niet jouw schuld, Yrla.’ Hij keek de jongen voor het eerst echt aan. ‘Dat slaat nergens op. Dit was mijn eigen keuze en ik wist dat Zebediah het er niet bij zou laten zitten. Het had nog veel erger kunnen uitpakken. Jij vertelde hem gewoon wat ik wílde dat je hem vertelde. Je waarschuwde me zelfs nog, maar ik was koppig en wist dat ik er uiteindelijk toch niet aan zou kunnen ontkomen. Dus als je iets voor me wilt doen? Hou op met je schuldig voelen. Je hebt gedaan wat je moest doen. Bovendien kan ik een beetje pijn heus wel aan, oké?’ Hij glimlachte flauwtjes. ‘Vandaag doe ik gewoon rustig aan en morgen ben ik weer de oude.’
      Morgen ben je weer de oude? Denk je dat nou echt?
      Hij drong het stemmetje uit zijn hoofd. Hij zat niet op medelijden van anderen te wachten, dus hij moest zich hoe dan ook snel herpakken. Het was nu eenmaal gebeurd. Daar was niets meer aan te veranderen. Hij moest nu gewoon iets bedenken om te voorkomen dat het wéér zomaar kon gebeuren. Een kamergenoot zoeken, ofzo. Nemesis sliep ook alleen, misschien kon hij daar wat op verzinnen. Of anders Damon. Of Onyx. Er waren heus wel mogelijkheden. Hij moest alleen een goed excuus verzinnen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij schrok lichtelijk van het feit dat Nish hem zo direct aankeek. "Ik weet het," zei hij zacht. "Sorry, het komt door de droom van vannacht denk ik. Maar het is fijn het je te horen zeggen." Yrla was gewoon moe. Dat was het gewoon, hij was gewoon moe. Dan bleven zulk soort dingen langer hangen. De jongen liep de eetzaal in en haalde zijn eten op bij Yara. Voor een moment keek hij naar het eten op zijn dienblad en voelde nu zelf een golf misselijkheid door zijn maag gaan. Maar hij moest eten. Aarzelend keek hij naar Nish. Ze waren vroeg, maar het bleef zo dat Nish uit een ander house kwam en Yrla wist niet of hij liever aan zijn eigen tafel zou gaan zitten of hem zou volgen naar de Panthers.
      "Nou ja, als je je dag niet wil verpesten, gaan we vanmiddag nog wel gamen dan? Of iets anders leuks?" Als Nish dat niet trok, dan ging hij wel zijn bed in, wat ook op dit moment heel verleidelijk klonk.

---

It's never gonna happen, Guys.

Nish aarzelde. Wat afleiding zou hij goed kunnen gebruiken. Gamen moest echter in zijn kamer en daar bleef hij het liefst zo lang mogelijk vandaan. Zijn hoofd stond veel meer naar iets actiefs doen, maar dat matchte ook weer niet echt met de spierpijn waar hij net over verteld had.
      ‘We kunnen een begin maken met ons plan om een veilige plaats voor de Naamlozen te creëren?’ opperde Nish. Dat zou tenminste nog een beetje voelen alsof ze tegen Zebediah terugvochten. ‘Darian opzoeken, een goede plek in het bos vinden?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Klinkt goed," zei Yrla met een knikje. Hij begon met tegenzin aan zijn eerste broodje.

---

It's never gonna happen, Guys.

      'Natuurlijk niet!' Jester had zich al omgedraaid voor hij zich bedacht dat weer een kamer met Onyx delen wel iets was wat hij heel erg zag zitten. Maar om dan Fox zomaar weg te sturen omdat hij nu iets "beters" had vond hij echt ontzettend cru. 'Nouja--nee, we kijken het gewoon nog wel even aan.' Ze gingen toch proberen Kris terug te krijgen, dus dan wilde Fox vast ook niet meer bij hem op de kamer. Jester stapte achteruit richting de deur, want hij had natuurlijk nog steeds haast. 'Maar ik ga nu gauw douchen voor we te laat zijn voor het ontbijt, doei!' En met die woorden verdween hij vlug naar de badkamer. Hij deed een beste poging om een recordtijd neer te zetten, maar het haalde waarschijnlijk wel de top vijf, maar niet de eerste plek. Dat kreeg je als je wel vaker op het rándje van op tijd leefde.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      'Wat overslaan?' vroeg Fayr onschuldig. 'Ik was gewoon benieuwd hoe het met je ging. En met Fire.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fox keek de jongen met een glimlach na. Hij begreep het heus wel – en met Fire een kamer delen was heus niet zó erg. Zelf had hij altijd een kamergenoot gehad in de jaren dat hij een relatie had en erg makkelijk was dat niet. Bovendien was hij ervan uitgegaan dat hij hier niet voor altijd zou blijven, al zou hij het wel jammer vinden om weg te gaan. Vriendschappen konden toch snel verwateren.
      Hij verliet de kamer en liep naar de eetzaal toe. De drie jongste Panthers zaten al te ontbijten en hij schoof bij hen aan.
      ‘Goeiemorgen!’ Zijn blik viel op de muur, waar de beamer ‘Mededeling na het ontbijt’ projecteerde. Gezellig. Experium was vast van plan om weer een paar ochtendhumeuren te verpesten.

---

Every villain is a hero in his own mind.