Hey,
Wel dit kan vrij rommelig worden maar ik moet dit even van mij aftypen.
Ik ging vanochtend even boodschappen doen aan de overkant voor mijn oma en voor onszelf. Ik sta dus bij de zelfkassa's als er een vrouw vlak voor mijn neus echt vlak naar achteren valt. Even was het stil en mijn hersenen maken overuren toen ik bedacht 112 te bellen. Gelukkig kwam het winkelpersoneel van de winkel snel in actie en samen met nog een ehbo'er hebben we haar in stabiele zijligging gelegd. Ik belde inmiddels 112 en jemig wat duurt dat lang. Terwijl overig personeel de gangen en de kassa's afzetten zodat er wat ruimte en privacy was moest ik een hoop vragen beantwoorden die op corona konden duiden. Daarna gaf ik mijn nummer door en moesten we wachten op de ambulance.
De vrouw was gelukkig goed aanspreekbaar en had tot mijn verbazing geen wond op haar hoofd. Tijdens het wachten was het winkelpersoneel onwijs lief. Ze boden aan om te ruilen zodat wij verder konden, dat ging en hoefde voor mij ook niet gezien mijn nummer bij de alarmcentrale was. Daarna kwamen ze vragen of het wel ging en kreeg ik wat drinken gezien ik behoorlijk emotioneel raakte door een eerdere ervaring. Ook kwamen ze met handschoenen en handgel vanwege corona. Er gingen mensen buiten wachten en mensen in de hal zodat het zo snel mogelijk kon gaan. Eenmaal toen het personeel er was ging de ehbo'er weg en ik moest blijven want ik had het als enige gezien. Toen de mevrouw op de brancard gelegd werd kreeg ik te horen dat ik mijn boodschappen gratis mee kreeg en kreeg ik een bloemetje en werd ik aan alle kanten bedankt. Dat liet mij weer realiseren dat ik dit voor ieder mens zou doen, maar dat dit niet vanzelf sprekend is helaas.
Terug lopend naar huis kwam ik de ambulancebroeders tegen en die bedankte mij nogmaals en vroegen of het wel ging en nu zit ik, wellicht nog wat sheaky, maar opgelucht thuis
Change is for weirdos ~ Niall Horan