[RPG - 100] ESCAPE [Speeltopic] - Speeltopics

2 okt 2019 - 21:29 Frisk is offline

Frisk 8318

ESCAPE
The past doesn't let go...

MOORDENAAR ONTSNAPT UIT BURGERHARTFORT

18/07/2019

Senna, Val en Bri... De namen van zijn vermeende slachtoffers zijn na vijf jaren half niet zo bekend als hun moordenaar: Ash Doe.
Oakton, een klein stadje in Californië, is ze bijna vergeten, maar Ash' gruwelijke daden zijn nog altijd voelbaar.
Nu is hij ontsnapt en spoorloos, en hoewel hij vertrokken is aan de andere kant van het land, staat het stadje in rep en roer. De herinneringen komen boven en oude bekenden weten niet meteen hoe ze ermee om moeten gaan. Ja, het geweld en de gruwel liet zijn sporen, maar Ash' charme liet niemand onberoerd. En alsof alle innerlijke strijd nog niet genoeg is, rest er ook de vraag: wat gaat Ash doen?

Info
TekstTekstTekstTekstTekstTekstTekstTekstTekstTekstTekstTekstTekstTekstTekst

OAKTON

ASH

Naam
ASH DOE-COLLINS. In de media en tijdens het proces werd Ash Doe gebruikt, om zijn familie te beschermen.

Leeftijd
Hij vierde zijn verjaardag begin november: hij was 17 (bijna 18) toen hij opgepakt werd en hij is nu 22 (bijna 23).

Uiterlijk
Vroeger: Amerikaans-Mexicaans, niet heel groot (1m73), gespierd door het zwemmen, maar zeker geen bodybuildertype, donker haar, donkerdere huid en opvallende, goudbruine ogen. Hij had over het algemeen een vriendelijke uitstraling, ondanks zijn badboy reputatie. Hij werd over het algemeen ook knap gevonden. Qua kledingstijl droeg hij niets te opvallend.
Nu: Veel groter (1m92), duidelijk gespierd maar op een brede, sterke manier, kortgeschoren haar en baardstoppels, weinig gezichtsuitdrukking. Heeft wat littekens bijgekregen, vooral onder zijn kleren, maar ook een dikkere snee die van zijn nek naar zijn achterhoofd loopt. Heeft een grote 5 getatoeëerd op zijn borstkas, rond de hartstreek. (Bij zijn ontsnapping werd een mugshot verspreid)
Enkele referentiefoto's (GEEN EXACTE FC):

Innerlijk
Ash was een erg extraverte persoonlijkheid. Hij was sociaal, (te) luid en aanwezig. Hoewel hij zeker zijn stille momenten had, kon je hem meestal niet missen. Ondanks zijn wat drukke en chaotische voorkomen, was hij voor de meesten niet storend. Hij was bijna altijd vriendelijk, vrolijk en in voor een grap, hoe onnozel ook.
Voor leerkrachten, zijn ouders en andere autoriteiten was hij echter niet gemakkelijk en vaak genoeg een regelrechte pest. Hij was ontzettend opstandig en koppig, en liet zich door weinig tegenhouden. Hoewel hij best wel wat overhad voor zijn vrienden en schijnbaar een diepere band kon opbouwen, was hij niet altijd 100% betrouwbaar.
Wat hypocriet was hij zeker ook, aangezien hij zelf een grote dosis jaloezie had. Verder was hij snel afgeleid en een echte flirter.
Ash was ook ontzettend slim en kon op bepaalde momenten enorm veel geduld uitoefenen, maar dit was eigenlijk heel zelden te merken. Zijn impulsiviteit, dyslexie en het feit dat hij zijn interesse in alledaagse dingen snel verloor, zorgden ervoor dat die intelligentie niet echt getoond werd. Later in de media werd hij niet persé als dom, maar toch ook niet als groot licht afgeschilderd, iets wat zijn naasten wel eens durven tegenspreken.

Geschiedenis
Op zijn 8ste werd hij door de Collins geadopteerd. Over zijn leven voor die adoptie is niet veel geweten, enkel dat hij in Texas is opgegroeid, ukelele kon spelen en tweetalig is (Spaans).
Toen hij net nieuw was, was hij enorm teruggetrokken. Hij sprak zo goed als niet, was enorm afstandelijk en niet geïnteresseerd in zijn omgeving en kon hij wel eens onverklaarbare woedeaanvallen krijgen.
Na een tijdje begon hij los te komen: hij ging op zwemles, begon vriendjes te maken en werd na wat onderzoeken naar ADHD en andere ‘stoornissen’ beter geholpen op school. Al snel bloeide hij helemaal open en werd hij een sociaal ventje met veel vrienden. De woedeaanvallen bleven, maar vooral thuis. Af en toe liep hij ook weg, maar hij keerde wel altijd terug, al gaf hij geen woord uitleg over zijn ‘tochtjes’.
In Highschool was hij zowel populair als de badboy. Hij zat in het zwemteam en haalde daar best wel wat prestaties mee. Daarbij was hij vriendelijk en geen echte pester, of hij had het toch niet op individuen gemunt. Zijn punten waren niet geweldig, maar zelden dramatisch. Wanneer hij een tijdje met de juiste vrienden omging, kon hij zelfs uitstekende resultaten halen, al duurde dat nooit heel lang. Hij was wel enorm opstandig en spijbelde redelijk vaak. Ook voor een feestje, drank of sigaretten was hij wel te vinden. Het weglopen en weer terugkomen bleef, en de geheimzinnigheid daarrond eveneens.
Zodra Ash gearresteerd werd, is hij volledig dichtgeklapt. Er kwam geen woord meer uit, en maar heel weinig andere reacties. Ook tijdens of na het proces was dit het geval, en de meesten zouden hem als ‘leeg’ beschrijven tijdens die periode. Hij is gearresteerd op 10 mei 2014, en veroordeeld in juli dat jaar.
Na de veroordeling is hij naar een gevangenis in Californië gestuurd en sinds zijn 18de verjaardag is het compleet stil geworden rondom hem. Dat hij sindsdien is opgesloten in een topgeheime onderzoeksgevangenis in Portland, Maine, is dan ook niet bekend.

Familie & relaties
- Anne Collins: pleegmama. Ash had wel een goede band met haar, al kon hij zich rotergeren aan haar bezorgdheid. Anne houdt nog steeds van haar zoon, maar zij had wel altijd al het gevoel gehad dat er meer ‘mis’ met hem was dan die paar diagnoses. Heel af en toe liet ze dit merken, wat geen goed effect had op Ash’ gemoed.

- Jack Collins: pleegpapa. Ash had het wat moeilijker met zijn vader. Hij waardeerde de trotse aanmoediging qua sport en muziek wel, maar ze hadden veel vaker ruzie om vanalles en nog wat. Jack is een wat typische Amerikaanse vader en dat vloekte met Ash’ karakter, die zich zelden iets van de opgelegde straffen aantrok. Dit was al van het begin zo, Ash leek wat te hebben tegen vaderfiguren.

- Mia Collins (nu

: pleegzusje. Jaren na zijn adoptie kregen de Collins er nog een meisje bij. Ash was 15 jaar ouder dan Mia en helemaal verzot op de peuter. Hij leerde haar Spaans aan, speelde bijna altijd met veel liefde de babysitter en was niet bang om zijn trots te tonen. Omdat Ash verder niets uit deze positieve relatie haalde, is het vandaag de dag een interessante vraag in hoeverre Ash echt om iemand kon geven.

- Andere gezinsleden zijn zeker welkom! ^^

Extra
- Ash was erg goed in problemen veroorzaken, maar ook in ze oplossen. Voor een tegenprestatie, welke dan ook, zorgde hij ook voor oplossingen voor andermans problemen. Hierdoor kende hij wel wat geheimen van Oakton. Hij leek altijd wel wat meer te weten dan andere mensen, maar liet hier bijna nooit iets over los, tenzij het hem echt goed uitkwam. Af en toe nam hij ook de schuld op zich, zelfs als hij niet de dader was.

- Ash is hetero en heeft geen abnormale seksuele neigingen. Hij kickt op moorden en de macht dat daarmee gepaard gaat, maar heeft daarbij geen seksuele gevoelens. Hoewel hij zichzelf wel als seriemoordenaar identificeert, voelt hij geen link met andere, beruchte lustmoordenaars.

- Ash speelde al heel lang op de ukelele en had er dan ook enkele in zijn bezit. Hij was niet super materialistisch ingesteld, maar zijn uke’s waren zijn baby’s.

- Ash trok soms wat vreemde en onverklaarbare situaties aan, maar negeerde dat gegeven enorm.

- Hij heeft een officiële diagnose voor ADHD en dyslexie, wat vrij algemeen bekend was, en voor een reactieve hechtingsstoornis, wat alleen zijn naaste omgeving wist.

- Het was niet onbekend dat hij geïnteresseerd was in horrorfilms en moorddocumentaires, maar hij had geen abnormale obsessie.

MOORDEN
Ash werd slechts voor 1 moord veroordeeld. Hij werd wel in verdenking gesteld van 2 andere moorden, en daarom vaak benoemd als seriemoordenaar (wat officieel dus niet waar is). Voor elke moord zijn er voor- en tegenstanders van zijn schuld.

Senna - 4 april 2014

Valerie 'Val' Wyatt - 20 mei 2014

- Valerie ‘Val’ Wyatt, 18 jaar (Senior Oakton High), vermoord op 20 mei 2014

- Karakter: Val was een mondige en intelligente perfectionist. Ze was enorm toegewijd en gedisciplineerd. In competities ging ze sowieso voor de winst en niet minder, wat haar samen met haar snelle oordeel soms wat bitchy kon doen overkomen. Hoewel ze zelfverzekerd was, vond ze het soms moeilijk om de balans te houden tussen de perfecte goodgirl zijn en zich toch laten gaan aan al die verleidingen. Ze was verder ook vriendelijk en erg rechtvaardig, waarbij ze gemakkelijk voor anderen in nood opkwam.

- Status: Ze was best populair, onder andere door het cheerleaden, maar kon ook als een koude bitch overkomen. Ze stond erom bekend om jongens veelvuldig af te wijzen. Ze kwam wat over als een queen B, maar wel eentje met een hart van goud. Ze was resoluut tegen pesten en had een hekel aan slechte gewoontes.

- Relatie met Ash: De vete tussen Val en Ash was bij iedereen bekend. De twee konden zelden in dezelfde ruimte zijn, zonder te bekvechten. Regelmatig liepen die ruzies wel eens uit de hand.
Toch hebben de twee elkaar op een andere manier leren kennen, want de laatste maanden voor haar dood hadden ze soms wel eens seks. Beiden hadden ze hun redenen om dit geheim te houden, en tot haar dood was dit dan ook door niemand anders geweten.

- Moord: Val werd het laatste gezien op weg naar een feestje. Een paar uur later werd ze bruut verkracht en vermoord teruggevonden aan het meer. Ze was verrot geslagen, had drie messteken en bleek uiteindelijk verdronken te zijn.

- Connectie: Ash was in het bezit van één schoen en haar gsm. Verder werd er ook sperma op haar lichaam gevonden.

- Nu: Ash is voor deze verkrachting en moord veroordeeld. Voor de arrestatie en zijn plotse zwijgen, beweerde Ash dat hij haar die avond had opgehaald, dat ze seks hebben gehad en daarna ruzie kregen waarbij ze haar gsm in zijn auto vergat. Ze had nog haar schoen naar hem gegooid en toen is hij kwaad vertrokken, waarbij hij haar in het donker en in het midden van de weg achterliet. Enkele vrienden verschaften hem een alibi voor de uren van haar dood, maar die werden later ingetrokken omdat die vrienden twijfelden over de uren dat ze hem gezien hadden.

Brianna Burgess - 29 mei 2014

Na Ash' arrestatie werd het stadje wat overspoeld door journalisten, ramptoeristen, idioten, documentairemakers... Die heisa is nu wel een beetje over, maar er zijn wel 2 succesvolle documentaires over hem gemaakt. Op Netflix is er ook een populaire Teencrime serie die losjes gebaseerd is op Oakton en Ash, al is het hoofdpersonage erg blank en blond.

Rollen
We spelen de inwoners van Oakton. Dat mogen oude bekenden of familie zijn van Ash en de slachtoffers, maar je mag ook gerust wat anders verzinnen.

Jongens 8

♟ user – naam – leeftijd – connectie – pagina

♟ Norris – Mick Romano – 22 – ex Bri – 2
♟ MikesDead – Dustin Scofield – 24 – vriend Ash – 1
♟ Highgarden – Máximo Águila – 25 – vriend Ash – 1
♟ Djablo – Isaac Thorpe – 23 – vriend Ash – 2
♟ MikesDead – Kellin Collins – 27 – broer Ash – 2
♟ Jake Sullivan – 23 – rivaal Ash – pagina
♟ Opulance – Ezequiel Moreno – 28– FBI – 2
♟ AlwaysHope – Carlos DeCruz – 26 – vriend Bri – 3

Regels

Meisjes 6

♟ user – naam – leeftijd – connectie – pagina

♟ Luftmensch – Ally Collins – 21 – zus Ash – 4
♟ L_linda – Stacey Faulkner – 23 – zus Senna – 1
♟ Highgarden – Dulce Águila – 22 – vriendin Bri – 1
♟ Djablo – Blythe Markle – 22 – <3 Ash – 1
♟ Balloo – Gabriella Henderson – 27 – journalist – 3
♟ Intergalactic – Sammy-Jo Roberts – 24 – vriendin Val – 4

Lijst

Beginsituatie

Ash Doe is in de vroege ochtend van 18 juli ontsnapt uit een top geheime faciliteit voor de kust van Portland, Maine. De faciliteit lag op een eiland en het laatste dat ze weten, is dat hij van een klif de zee is ingesprongen.
De overheid, FBI en wat nog, heeft hun best gedaan om het nieuws over de ontsnapte moordenaar stil te houden, en toch de omgeving af te zoeken. Ze wisten namelijk niet zeker of hij zijn duik had overleefd. Verschillende media-outlets zijn gecontacteerd geweest om mee te helpen aan het onderzoek, zonder paniek te zaaien onder de inwoners van de naburige steden.
Nu is het een week later, donderdag 24 juli en Ash is eindelijk boven water gekomen ~~geddit~~. Een opsporingsbericht werd meteen verspreid en ook de media kwam eindelijk met het verhaal naar buiten. Het nieuws is overal te zien, zeker in Oakton en omstreken.
Hoe reageren jouw personages, nu het nieuws bekend mag zijn en dus ook bekend is?

- donderdag 24/07, 14u.
- Zomervakantie, dus er is wat meer volk in Oakton
- Het is mooi weer (:

Rollen - Praat - Speel

[ bericht aangepast op 2 okt 2019 - 21:31 ]

Mijn brein breint zoals het breint.

6 okt 2019 - 18:55 Intergalactic is offline

Intergalactic 24

Sᴀᴍᴍʏ-Jᴏ Rᴏʙᴇʀᴛs
24¦good friend of Val¦at the park¦Ezequiel

Het was een heerlijke zomermiddag. Sammy-Jo lag onderuit gezakt in haar hangmat, die ze voort beweegde met haar rechter been schommelend op de grond in de achtertuin van haar en haar broer Carter. Het was voor haar een vetrouwd en fijn gevoel om zich zelf weg te laten dragen door een simpel doek, wat vaak nog beter lag dan de meeste bedden waar ze op had geslapen tijdens haar reis. Daarnaast bood de sterrenhemel met haar vallende sterren een veel prachtiger beeld dan het slecht gepleisterend plafond in een vervallen hostel. Sammy-Jo was inmiddels al een week terug van haar 8 maanden lange wereldreis, maar ze droomde nog vaak in haar hangmat weg bij de gedachten aan alle prachtige momenten die ze had beleefd en de intressante mensen die ze had leren kennen tijdens haar reis. Helaas raakte het geld op en het gemis naar haar dierbare nam toe. Ze besefte dat het tijd werd om weer terug te keren naar Oakton. Het rustige leventje in Oakton leek niet helemaal meer bij de nieuwe Sam te passen, maar het weer zien van vrienden en familie deed haar veel goed. "Sam Sam, kom nu. Sam kom nu naar binnen!" Sam schrok van de paniekerige stem van haar broer Carter die vanuit het woonhuis klonk. Sam krabbelde overeind en versnelde haar passen naar binnen. Ze trof haar broer aan in de woonkamer met een bezorgde blik die zich fixeerde op het televisiescherm. Ze leek nog niet helemaal te begrijpen waar al commotie omging totdat Carter haar hand vast pakte en haar naast hem op de bank trok. De woorden breaking news stonde groot in beeld en een statige nieuwslezer voer het woord. Voordat ze de man kon horen spreken hoorde ze de stem van haar broer "Ash is ontsnapt". Het werd opeens muisstil en het duurde enkele minuten voordat de woorden binnen drongen. Ash is ontsnapt. De woorden galmde door haar hoofd. Ze dacht dat ze dat hoofdstuk inmiddels had afgesloten, maar het leek als of de beerput weer opnieuw werd opengebroken en alle emotie van lang geleden weer naar boven kwamen. De herinneringen van Val kwamen weer sterk naar boven. Er welde tranen op in haar ogen en ze voelde hoe de grip van de hand van Carter verstevigde. Uit een impuls stond ze op en maakte zich los uit de sterke greep van haar broer. "Ik.. uhh.. ik ga even naar buiten". Haar broer keek haar met een bezorgde blik aan. Ze wist dat hij liever had dat ze bij hem bleef zodat hij zijn kleine zusje kon beschermen, maar nu wou ze haar hoofd leeg maken en daar kon ze haar broer even niet bij gebruiken. Sam vluchtte het huis uit en zodra ze buiten was versnelde haar passen. Het leek alsof het weer 6 jaar geleden was en dit zorgde voor de bij passende emoties. Na 6 jaar wist Ash nogsteeds de aandacht naar zich toe te trekken. Hij zou ervoor zorgen dat vele ouders de aankomende nachten slecht zouden slapen en maar te zwijgen over de familie en vrienden van de drie meiden. Elke pas die ze zetten bracht weer een oude herinnering van Val omhoog. Herinneringen die inmiddels flink verstopt zaten, maar weer zo makkelijk omhoog konde komen door die ene naam, Ash Doe. Het leek alsof het gevoel van liefdes verdriet weer naar boven kwam en ze weer de afwijzing van Val beleefde. De tranen vloeide rijkelijk en het leek als of haar passen alleen maar versnelde tot dat ze niet meer kon. Haar hart zat enorm hoog in haar keel en haar adem stokte. Ze was zo in haar gedachten verzonken dat ze nu pas besefte dat ze zich in het park bevond. Haar voeten konde niet meer en het warme weer begon effect te krijgen op haar lichaam, ze kon niet anders dan plaats nemen op een bankje in de schaduw. Naast haar zat een jongeman in nette kledij met bruin krullend haar en bruine ogen. Zijn blik was meer gericht op de mensen omzich heen dan op zijn eten. "smakkelijk" mompelde ze met een wanhopig glimlachje. Sam verdronk al snel weer in haar gedachten. De enige persoon die nu haar gedachte kon vullen was Val.

[ bericht aangepast op 6 okt 2019 - 22:01 ]

6 okt 2019 - 21:28 Frisk is offline

Frisk 8318

⁕⁕⁕ Ally Collins ⁕⁕⁕
Your future needs you, your past doesn't.

21 ⁕ In de winkel ⁕ Met Dulce ⁕ Zusje Ash

Met een opgetrokken wenkbrauw keek Ally toe hoe het meisje opzij stapte en zich verontschuldigde. Het lichte Spaanse accent gaf haar een huivering, waardoor ze over haar arm wreef. Ash kon accentloos praten, maar deed meestal de moeite niet. Ze moest het loslaten, haar broer zat vast, God weet waar, en ze zou hem nooit meer zien.
"Wow, je haren zijn geweldig," zei het meisje nog altijd even enthousiast. Als vanzelf voelde Ally aan de chaos op haar hoofd, om er zeker van te zijn dat ze het over hetzelfde hadden. Voor Ally kon reageren, haalde het meisje een pot suikerspin boven. "Sorry, die hoor je vast al vaak," lachte ze. Haar enthousiasme werkte aanstekelijk en ook Ally moest even glimlachen.
"Hier niet echt," mompelde ze als antwoord.
"Oh sorry, ik hou je nu op. Ik kan soms net iets te enthousiast worden. Vooral gezien ik hier nieuw ben." Ally glimlachte nu wat oprechter, al bleef ze op haar hoede. Ze knikte en stapte het meisje voorbij, maar bleef vlak achter haar staan om iets uit het rek te pakken.
"Nieuw? Niet op vakantie dan? Wat brengt je hier in Oakton?" vroeg Ally, terwijl ze de achterkant van een shampooflesje las. Ze zette het terug en pakte een andere, waarbij ze even opzij blikte. "Ik ben Ally, trouwens."

Mijn brein breint zoals het breint.

6 okt 2019 - 23:58 Principality is offline

Principality 260

EZEQUIEL MORENO

28 ✖ FBI agent ✖ Outfit ✖ Lunch in het park ✖ Sammy-Jo

De boom waaronder Zeke zat, bood wat verkoeling in dit warme weer. Hij had zijn Tupperware bakje op zijn schoot en vork in de hand, terwijl hij naar de mensen keek die ook in het park waren. Hij wilde eigenlijk gaan zwemmen in het meertje en de verkoeling daar opzoeken, maar hij wist nog niet of hij daar tijd voor zou hebben. Peinzend prikte hij met zijn vork tegen zijn bovenlip terwijl hij voor zich uit keek. Hierdoor miste bij bijna dat er een jonge vrouw naast hem plaats nam.
'Smakelijk,' mompelde ze hem halfhartig toe.
Zeke herkende haar van de foto's die hij had, hij had haar ook al een paar keer in Oakton gezien. Het was Sammy-Jo, een blonde jongedame die goed bevriend was met Valerie Wyatt, een van de slachtoffers van Ash en eigenlijk de enige waarvan ze het echt konden bewijzen dat hij het gedaan had. Ze leek verzonken te zijn in gedachten zag eruit alsof ze net gehuild had. Zeke had wel een idee wat er precies aan de hand was. Misschien was nu wel een goed moment om contact te zoeken met de mensen hier, iets wat hij nu nog niet echt had gedaan.
'Bedankt,' antwoordde hij terug, met een bezorgde rimpel in zijn voorhoofd. 'Ik wil me niet opdringen, maar is alles wel goed?'
In zijn stem klonk de bezorgdheid terug. Hij zette zijn vork terug in zijn bakje en draaide zich een kwartslag op het bankje, zodat hij naar haar keek in plaats van het grasveld en het pad voor hen. Zeke kon zich enkel een voorstelling maken met hoe de betrokken mensen zich nu zouden voelen.

[ bericht aangepast op 6 okt 2019 - 23:59 ]

Guardian of the Eastern Gate

7 okt 2019 - 10:54 Frisk is offline

Frisk 8318

♦♦ Jake Sullivan ♦♦
I suck at apologies, so unfuck you or whatever.

23 ♦ Aan het meer ♦ Met Isaac ♦ Rivaal Ash

Wat onbeholpen keek Jake toe hoe Isaac zich aankleedde. Zelf kon hij zich niet echt bewegen. Hij was bang dat hij anders in zijn broek zou schijten. Jake had zo zijn eigen redenen om aan de arrestatie van Ash te twijfelen, die vijf jaar lang. Maar van één ding was hij wel zeker: Ash was absoluut tot moord in staat. En Jake wist ook, al vond hij het niet fijn om toe te geven, dat Ash een heel pak slimmer was dan de media de menigte voor ogen draaide. Slim genoeg om tot in Oakton te komen zonder gepakt te worden.
"Vind je het heel erg om terug te gaan?" vroeg Isaac. Jake knikte, half, en schudde dan zijn hoofd.
"Ja, nee, tuurlijk," mompelde hij, waarna hij zich bukte en ook zijn T-shirt opraapte.
"Niet dat ik je wil dumpen maar ik denk dat ik nu beter andere afleiding kan gebruiken." Jake knikte opnieuw, al had hij eigenlijk niet gehoord wat Isaac zei. Hij probeerde na te denken over vroeger, maar hoe hard hij ook zijn best deed, de herinneringen kwamen niet. Alleen in chaos.
"Denk je dat hij terug komt? Om wraak te nemen?" mompelde Jake, waarbij hij voor de eerste keer weer naar Isaac keek.

Mijn brein breint zoals het breint.

7 okt 2019 - 18:13 Villanelle is offline

Villanelle 14555

KELLIN SAMUEL COLLINS

««« 27 - Alone @ Own room -> outside - Broer Ash»»»

De verschillende stemmen die door de koptelefoon in Kellin zijn oren schreeuwde en zijn blik geficeerd op het scherm, terwijl zijn vingers op de verschillende knoppen ramde. Te druk bezig met het spelen van World of Warcraft, had Kellin niet door hoe laat het was. Geen enkel besef van tijd, gilde hij instructies door zijn mirofoon naar zijn team genoten. Mensen die hij niet persoonlijk kende, maar wel als zijn vrienden beschouwde. Al was het op oppervlakkig niveau en kende hij alleen hun usernames. Hoe actief zijn karakter in het spel was, hoe lui hij zelf was. Zelfs te lui om de volle blaas te lichten die al een half uur op zijn onderbuik drukte. Dat kan wachten totdat de grote baas verslagen was. En zodra dat het geval was, gooide hij zijn controler voor zich uit, stond zo gehaast op dat hij bleef haken aan het draad van zijn koptelefoon en kon hij nog net schreeuwen dat hij zo terug was, voordat hij de badkamer in verdween. Kellin, die het niet kon verdragen als hij een moment niks om handen had en daarom zijn mobiel pakte, zag dat hij een aantal gemiste oproepen had van zijn ouders. Snel maakte hij af waar hij mee bezig was en liep al bellend de badkamer weer uit. 'Eindelijk!' Riep zijn moeder wat in paniek en voor hij kon vragen wat er aan de hand was, kreeg hij een stormvloet van vragen over zich heen. Vragen die hij niet helemaal kon plaatsen, omdat ze over Ash gingen en hij niet beter wist dat deze opgesloten zat. 'Mam, rustig.' mompelde hij terwijl hij zijn kitten, Luna, uit de gordijnen haalde. Na een lang gesprek en meer duidelijkheid, hing Kellin met een blok in zijn maag op. Zonder zich af te melden van zijn spel, lijnde hij zijn Husky, Dobby, aan en liep hij rechtstreeks naar buiten. Hij had frisse lucht nodig.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

7 okt 2019 - 19:18 Villanelle is offline

Villanelle 14555

DUSTIN COLE SCOFIELD

««« 24 - Alone @ Tattooshop - Buurjongen Ash»»»

Het geluid van de tatoo machines, de stiriele lucht en casual gesprekjes op de achtergrond. Alles gaf aan dat Dustin zich op zijn werk begaf. 'En vooral niet zwemmen, niet in de zon en goed blijven smeren.' Glimlachte hij, terwijl hij nog een papier mee gaf met alle instrucies om de vers gezette print te verzorgen. Hij draaide zich om en kroop achter zijn tekenbureau. Er moesten voor het eind van de dag wat ontwerpen af en hij was wel begonnen, maar erg ver was hij nog niet. Bailey sprong op zijn schoot en even haalde hij de puppy aan. Bailey zat altijd vast aan Dustin zijn bureau, zodat hij niet door de shop kon banjeren. Dustin kon het zichzelf namelijk niet veroorloven dat er overal hondenharen zouden liggen. Als Bailey gewoon rustig op zijn schoot was gaan liggen, had de puppy gewoon kunnen blijven liggen, maar dat was niet het geval. Al snel was Dustin afgeleid door de ruwe hondentong die hebberig over zijn kin werd gehaald. Lachend zetten hij het beest op de grond en ging hij verder aan het werk. Het ging een tijdje goed, maar Dustin kreeg uiteindelijk wat last van zijn hand en besloot dat hij wel een pauze had verdient. 'Hoe laat komt mijn volgende klant?' Willow, het meisje dat hij had aangenomen om achter de toonbank te staan, keek voor hem in de agende en gaf aan dat hij nog een half uur had. Dustin knikte en besloot even naar de dichtsbijzijnde winkel te lopen om sigaretten te halen.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

11 okt 2019 - 10:22 Intergalactic is offline

Intergalactic 24

Sᴀᴍᴍʏ-Jᴏ Rᴏʙᴇʀᴛs
24¦good friend of Val¦at the park¦Ezequiel

"Bedankt" klonk er. De stem van de man naast haar zorgde ervoor dat ze uit haar trans geraakte. "Ik wil me niet opdringen, maar is alles wel goed?" Sam keek de man in zijn bruine ogen aan en zag zijn bezorgde blik. Goed, het woord wat de laatste jaren al wat vaker haar mond uit kwam, maar nu ging het alles behalve dan goed met haar. Hoe kon het in godsnaam "goed gaan". Het idee dat Ash ontsnapt was maakte haar angstig. Ze stond even perplexed, ze had niet gerekend op deze vraag. Sam sprak niet graag over haar gevoelens, alhoewel ze wel makkelijk van haar gezicht af te lezen waren. "Ik moest even mijn hoofd leeg maken" was haar antwoord wat kort af. De onbekende man zag er niet bepaalt uit alsof hij uit de omgeving kwam. Oakton werd deze dagen overstroomd door toeristen, maar deze man zag er daar wat te net gekleed voor uit. "Op vakantie?" vroeg ze hem wat wantrouwig. Haar ogen waren gericht op haar omgeving. De gedachtens in haar hoofd maakte haar wat paranoïde. Ash kon plots in het park staan, zonder dat iemand het in de gaten zou hebben door de drukte in het park. Sam schrok van een lichte klap tegen haar voeten. Ze zag onder haar voeten een bal liggen. De fluorescerende gele bal tolde nog wat tegen haar voeten aan totdat ze hem stopte. Een stuk verder het park in stond een groepje kinder te zwaaien in de hoop dat ze de bal terug zou schieten. Zonder op te staan schoot ze de bal naar de kinderen toe. Sam snakte nu naar het onbezorgde leventje als kind.

11 okt 2019 - 10:50 Velns is offline

Velns 1631

Isaac Thorpe
23 years old | BFF Ash | somewhere at a lake | with Jake

''Ja, nee, tuurlijk.'' Ook Jake pakte zijn shirt terwijl Isaac probeerde uit te leggen dat hij Jake niet wilde dumpen. Hij vroeg zich enkel af of zijn woorden wel doordrongen tot de jongen - bij hem in ieder geval niet.
''Denk je dat hij terug komt? Om wraak te nemen?'' Isaac slikte moeizaam bij die gedachte en staarde voor zich uit. Ja, dat was zo'n beetje de eerste gedachte die door zijn hoofd was geschoten. Hij had hem verraden en was ervan overtuigd dat Ash het wist. Wat als Ash nog altijd wraak wilde nemen? Dan was hij de lul.
'Ik hoop het niet,' mompelde hij uiteindelijk afwezig. 'Maar ik vrees ervoor,' Hij schudde zijn hoofd kort en zocht Ally op in zijn contacten.

Message to Ally: are you okay?

Hij verzond het berichtje snel en begon vervolgens te lopen, niet eens de moeite doende om te kijken of Jake wel mee kwam. Hij kon er nu niet eens aan denken of hij moest wachten op de jongen of niet.
Meteen raasde van alles door zijn hoofd en hij voelde de bonzende hoofdpijn al omhoog komen terwijl hij zijn best deed om zijn ademhaling rustig en regelmatig te houden. Met een beetje pech zou hij nog een paniekaanval krijgen als hij dat niet deed. Het zou niet de eerste zijn maar hij was niet van plan om meteen in te storten.
'Fuck,' vloekte hij uit het niets terwijl hij zijn gedachten op orde probeerde te krijgen - het had geen zin. Van alles raasde erdoorheen maar elke keer kwam Ash weer tevoorschijn.

15 okt 2019 - 19:31 Bratty is offline

Bratty 433

D U L C E
Á G U I L A
"Great things never came from comfort zones."

⋯﹝⋮ ⋮ ⋮﹞⋯﹝⋮ ⋮ ⋮﹞⋯﹝⋮ ⋮ ⋮﹞⋯﹝⋮ ⋮ ⋮﹞⋯

outfit ⌬ hair ⌬ ~~makeup~~
friend bri ⌬ supermarket ⌬ ally

⋯﹝⋮ ⋮ ⋮﹞⋯﹝⋮ ⋮ ⋮﹞⋯﹝⋮ ⋮ ⋮﹞⋯﹝⋮ ⋮ ⋮﹞⋯

Dulce merkte op hoe de schattig ogende dame, die ze kende als Ally, opzij sprong. Ze had natuurlijk al hun namen niet van het nieuws gehaald, maar simpelweg van social media. Hoeveel informatie daar uit te halen was, was abnormaal. Met wat weetjes kon je zo iemands anders achterhalen. Je wist nog net niet welke maat ondergoed anderen droegen, al zou dat vast en zeker ook te achterhalen zijn met wat goede private detectives.
Dulce's enthousiasme leek een perfecte reactie op te wekken bij Ally, maar liefst een glimlach. Misschien niet perfect, maar zeker een goed begin. De haren waren persoonlijk niets voor Dulce, maar deze dame kon er zeker mee wegkomen. Het nadeel? Het liet haar vriendelijker ogen dan ze wilde blijken. Alsof haar haren een deel uitmaakte uit haar vorige leven, toen Ash nog normaal was geweest. Vervolgens excuseerde Dulce zich toch voor haar suikerspin "opmerking" als het ware, wat hetgeen was wat de andere dame liet glimlachen. 'Hier niet echt.' Dulce keek even rond naar de mensen die er liepen, en schudde vervolgens zachtjes haar hoofd. 'Kleine stadjes, jammer hoor. Maar het staat je hoe dan ook leuk.'
Dulce excuseerde zich nogmaals, ditmaal voor het ophouden van Ally. Hierbij liet ze ook expres vallen dat ze nieuw was, gezien dat mensen meestal wel wat vriendelijker zou maken. Geen idee wat het precies was, maar het was magie. De glimlach van de andere dame oogde oprechter, wat Dulce goed deed, en waardoor die van haar een tikkeltje breder durfde te worden.
Ally liep langs haar af, maar greep iets uit een stelling. Dulce volgde de dame, met nog altijd een glimlach op haar gezicht. Ze nam nou niet zomaar aan dat ze er vandoor ging. 'Nieuw? Niet op vakantie dan? Wat brengt je hier in Oakton?' Ally bekeek verschillende shampooflessen, waarna Dulce er naar eentje greep. 'Deze hielp mij goed toen ik mijn haren verfde.' Ze stak de fles glimlachend Ally's kant op, met het achteretiket richting de dame. 'Nee, geen vakantie. We wonen hier letterlijk net een dagje. Mijn broer zag hier een optie om zijn bedrijf te starten, dus volgde ik hem eigenlijk.' Een oprecht ogende glimlach sierde Dulce's gezicht.
'Ik ben Ally, trouwens,' zei Ally vervolgens, waardoor Dulce opnieuw glimlachte. 'Mijn naam is Dulce. Ik ben allang blij dat iemand normaal tegen me praat, wat kunnen mensen hier vuil kijken.' Ze had het idee dat ze dit wel tegen Ally kon zeggen, gezien Ally waarschijnlijk met haar haren zo aangekeken werd. Zelf vond Dulce wel dat de dame lef had, vooral gezien ze dit op voorhand moest weten. Maar Dulce prees haarzelf ook dat ze wist van het racisme in Oakton, en er toch rond durfde te lopen met haar getinte huid en Spaanse accent.
'Maar Ally, komen hier veel toeristen?' met een vragende blik staarde Dulce richting de suikerspin kleurige haren van Ally, waarna ze zelf naar een shampoofles greep, evenals de bijpassende conditioner. Ze had toch altijd dezelfde, dus nadenken hoefde ze niet. Het was organisch, evenals degene die ze Ally aanbood, al was het ook weer niet zozeer iets waar Dulce een voorstander van was. Als het werkte, werkte het. Simpel.

◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆

Het was natuurlijk niet gek dat Stacey nogal kortaf reageerde, gezien de situatie. Ergens maakte het hem van binnen wel kwaad, gezien hij het haatte dat mensen zo over Ash dachten, maar hij wist dat hij mee moest spelen. Zelfs met de cynische blik die er in haar ogen te vinden was. Van buiten oogde hij dan nog altijd even vriendelijk, en zelfs charmant. 'Ik heb pauze. Bij de kassa kan je wat halen.' Als bijvoeging gebaarde ze nog richting de ingang, maar zijn ogen verlieten haar gezicht nog niet. Máximo wist precies waar ze heen wees, dus hij vond het nutteloos.
Vervolgens vroeg Máximo netjes of hij haar aan wat drinken kon helpen. Al gauw schudde de aantrekkelijke dame haar hoofd, waardoor Máximo één van zijn mondhoeken wat optrok, bij wijze van een schuine glimlach. 'Nee, dank je.' Een kort knikje volgde dan ook vanuit zijn kant, want wat moest hij anders? Er was overduidelijk een wat vriendelijkere toon in haar stem te vinden, al was het maar lichtjes. 'Na drie jaar hier gewerkt te hebben, komt het wel een beetje mijn neus uit.' Langzaam gleed zijn mond in een lichte grijns, terwijl hij toch wel begripvol knikte. 'Ik kan ook altijd even naar de concurrent lopen, hier om de hoek, als het goed is?' Máximo wist het als een grapje te brengen. Rustig nam hij nog een slok van zijn eigen koffie.
'Na drie jaar hier gewerkt te hebben, komt het wel een beetje mijn neus uit.' ze hield zelfs haar telefoon Máximo's kant op. Erop stond een nieuwspagina met Ash' foto er groot op, met natuurlijk een soort van wannabe pakkende titel die zei wat er gaande was. Zelfs haar zusje werd er genoemd. 'Oh, is dat waarom iedereen zo met zijn telefoon in zijn handen zit?' Máximo keek even rond, en zoals hij gemerkt had, was het inderdaad nogal groot nieuws. 'Ik heb er lichtjes wat van meegekregen. Heftig hoor.' Een zorgzame toon was er in zijn stem te vinden.
'Wil je hier zitten? Ik was toch van plan om naar huis te gaan,' vroeg Stacey vervolgens, waardoor hij lichtjes zijn hoofd schudde. 'Zeg me niet dat je zo naar huis gaat rijden?' De zorgzame toon bleef in zijn stem hangen. 'Want mijn auto staat hier niet ver vandaan, en dat zou me met een prettiger gevoel achterlaten.' Máximo deed vervolgens alsof hij tot de realisatie kwam van iets, en schudde dan toch zacht zijn hoofd. 'Sorry, dit moet allemaal heel gek zijn voor je. Ik kom zelf ook uit een klein stadje, waar iedereen elkaar kent, en het is altijd heel normaal om het zo voor te stellen. Je kent me niet, stomme vraag natuurlijk.' Natuurlijk was het allemaal een deel van zijn plan.
Een kleine, charmante glimlach gleed dan weer gauw over zijn gezicht. Hij nam nog een slokje van zijn koffie, en las vervolgens even haar naambordje. 'Dat is wat makkelijker. Aangenaam, Stacey. Mijn naam is Máximo Águila, oftewel "de nieuweling".' Een zachte zucht was hoorbaar, eentje die duidelijk indiceerde wat waarschijnlijk het probleem was. Oakton en zijn racisme, vooral met het accent van Máximo.

M Á X I M O
Á G U I L A
"Always have an escape plan."

⋯﹝⋮ ⋮ ⋮﹞⋯﹝⋮ ⋮ ⋮﹞⋯﹝⋮ ⋮ ⋮﹞⋯﹝⋮ ⋮ ⋮﹞⋯

outfit
friend ash ⌬ starbucks ⌬ stacey

⋯﹝⋮ ⋮ ⋮﹞⋯﹝⋮ ⋮ ⋮﹞⋯﹝⋮ ⋮ ⋮﹞⋯﹝⋮ ⋮ ⋮﹞⋯

• • •

16 okt 2019 - 22:59 Principality is offline

Principality 260

EZEQUIEL MORENO

28 ✖ FBI agent ✖ Outfit ✖ Lunch in het park ✖ Sammy-Jo

"Ik moest even mijn hoofd leeg maken," antwoordde de jongedame. Zeke knikte alsof hij het begreep en vroeg niet verder, aangezien ze er niet in de mood voor leek te zijn.
"Op vakantie?" vroeg ze hem, waarschijnlijk om van onderwerp te veranderen. Haar blik was echter gericht op de mensen om hen heen, niet op hem.
"Oh, een beetje. Beetje werk, beetje vakantie. Dit is de perfecte plek daarvoor," hield hij het expres vaag met een glimlach. "En jij? Laat me raden, een toerist die elk jaar terug komt."
Hij gokte het alsof hij niet wist wie ze was. Veel wist hij niet over haar, van de meeste mensen die een of andere connectie hadden met Ash of de slachtoffers, had hij een velletje papier met wat informatie. Hij had zelf al wat aangevuld de afgelopen week, maar niet veel. Het enige dat hij wist is wat er gewoon algemeen bekend was. Haar naam, leeftijd, een simpel overzicht van haar leven tot nu toe, waar ze woonde en waar ze naar school was gegaan. Op papier leek het leven van iedereen simpel.
Zijn blik gleed over de toeristen en inwoners die hun tijd ook in het park doorbrachten. Sommigen zaten vastgelijmd aan hun telefoon en anderen hadden niks door. Zeke zelf verwachtte dat niet dat Ash hier opdook tussen de toeristen, maar het idee zelf maakte hem zenuwachtig. Hij zou vanavond vast een volledig rapport uit moeten brengen over vandaag. Misschien dat hij daarna maar eens langs een bar ging.
"Ik ben Zeke, trouwens," stelde hij zich voor aan Sam.

Guardian of the Eastern Gate

20 okt 2019 - 16:31 Frisk is offline

Frisk 8318

⁕⁕⁕ Ally Collins ⁕⁕⁕
Your future needs you, your past doesn't.

21 ⁕ In de winkel ⁕ Met Dulce ⁕ Zusje Ash

Na haar laatste vraag kreeg Ally een flesje shampoo in haar handen gedrukt. Ze schrok even, de directheid was ze niet echt gewoon. Of misschien was het de behulpzaamheid. Ze was nu een paar weken terug in Oakton en ze miste de universiteit en al haar vrienden ontzettend hard. De eenzaamheid begon weer te drukken. Ze mompelde een bedankje en liet de fles in haar mandje glijden. Ze had toch geen vaste producten, dus iets nieuws proberen kon vast geen kwaad.
"Nee, geen vakantie. We wonen hier letterlijk net een dagje. Mijn broer zag hier een optie om zijn bedrijf te starten, dus volgde ik hem eigenlijk." Het meisje glimlachte, en Ally keek haar wat verbaasd aan. Ze wist niet goed op welk deel van de zin ze moest reageren. Ze zou zelf nooit haar broers gevolgd hebben, hoeveel ze ook om hen gaf. Of ja, Kellin dan toch. Ze wist zelfs niet wat Ash' plannen waren voor alles naar de shit ging.
"Wauw, dat is... cool, I guess," glimlachte Ally wat onzeker. "Al snap ik niet waarom je daarvoor naar hier komt. Ze zijn hier niet zo dol op... nieuwigheden. De meeste jonge mensen gaan ergens anders heen, L.A. of zo." Ze pauzeerde even en stelde zich dan voor. "Ik ben Ally, trouwens."
Het meisje glimlachte weer en antwoordde: "Mijn naam is Dulce. Ik ben allang blij dat iemand normaal tegen me praat, wat kunnen mensen hier vuil kijken." Ally knikte en rolde even met haar ogen. Alsof het zo voorbestemd was, liep er net een man voorbij die hen van top tot teen bekeek en dan een gezicht trok. Opnieuw was Ally niet zeker voor wie de vieze blik bedoeld was, al maakte dat op zich bitterweinig uit. Het stonk, punt.
"Ja, hier wonen niet zo veel mensen met een andere kleur. Normaal went het wel, alleen..." Ze staakte even en keer Dulce even aan. Ze zuchtte even. Er was geen reden om te doen alsof hij niet bestond, het kon niet anders dat het andere meisje wist wat er zich had afgespeeld in Oakton. "Sinds Ash gaat het allemaal wat moeilijker. Hij was zowat degene waardoor elke racist kon zeggen: 'Zie je wel!', en dat suckt. Je moet het niet persoonlijk nemen."
Vervolgens vroeg Dulce of er veel toeristen kwamen en Ally haalde haar schouders op.
"Ik geloof dat het aantal mensen hier verdriedubbelt, maar in totaal valt het wel mee. Het meer trekt wel wat aan, maar de meesten komen uit de buurt. Al de rest gaat liever naar de echte stranden van Californië. Maar het helpt wel met de algemene instelling hier," antwoordde ze, toch ook met een kleine glimlach.

Mijn brein breint zoals het breint.

20 okt 2019 - 17:59 Frisk is offline

Frisk 8318

♦♦ Jake Sullivan ♦♦
I suck at apologies, so unfuck you or whatever.

23 ♦ Aan het meer ♦ Met Isaac ♦ Rivaal Ash

"Ik hoop het niet, maar ik vrees ervoor." Jake knikte bij Isaacs antwoord. Het was ongeveer hetzelfde als wat Jake dacht. Al hing het er natuurlijk van af hoe Ash wel of niet veranderd was door de voorbije vijf jaren. Hij kon zich voorstellen dat dat wel een impact moest gehad hebben. Was Ash er wraakzuchtig(er) door geworden of wilde hij net geen enkel risico lopen om terug gepakt te worden?
"Hé, gaat het wel?" vroeg Jake, toen hij Isaac zag worstelen met zichzelf. Hij liep op hem af en legde zijn hand op diens rug. "We weten nog niet veel, laten we eerst eens horen hoe het precies zit, ok? Dat was één artikeltje en al wat we weten is dat hij in Maine zit. Dat is letterlijk aan de andere kant van het land, en het is niet dat Coll-Doe zomaar op het vliegtuig kan hoppen." Jake verbeterde zichzelf, nadat hij al snel in oude gewoontes was gevallen. Hij had Ash nooit gemogen, en vroeger spraken ze elkaar vooral met de achternaam aan. Bij Jake was dat wel vaker de gewoonte, hij werd soms zelfs vaker Sully genoemd dan Jake, wat prima was voor hem.

Mijn brein breint zoals het breint.

29 okt 2019 - 14:56 Reeses is offline

Reeses 1333

S T A C E Y F A U L K N E R
23 years old • older sister of Senna • Outfit • working at Starbucks • meeting Máximo •

De jongen volgde niet haar gebaar naar de kassa, wat op zich niet zo vreemd was, concludeerde Stacey – hij had al wat te drinken. Hij knikte op haar antwoord en een lichte grijns verscheen op zijn gezicht. “Ik kan ook altijd even naar de concurrent lopen, hier om de hoek, als het goed is?” Een triest glimlachje verscheen nu bij Stacey op haar gezicht. Als ze dat nieuwsbericht niet had gelezen, had ze er wellicht om kunnen lachen. “Laten we dat maar niet riskeren, dan heb ik straks geen baan meer,” zei Stacey. Ze bekeek de jongen met wat meer nieuwsgierigheid, al ebde dat algauw weer weg.
“Oh, is dat waarom iedereen zo met zijn telefoon in zijn handen zit? Ik heb er lichtjes wat van meegekregen. Heftig hoor.” Hij had even om zich heen gekeken en toen Stacey zijn blik volgde, zag ze inderdaad het gros van de mensen met een telefoon in hun handen zitten. Vele gezichten keken ernstig, gespannen, sommigen zelfs bang. Stacey knikte vervolgens. “Jep. Het houdt de mensen hier nogal bezig.” Daarop was ze overeind gekomen, met de mededeling dat ze toch naar huis ging en bood de jongen haar plaats aan. “Zeg me niet dat je zo naar huis gaat rijden? Want mijn auto staat hier niet ver vandaan, en dat zou me met een prettiger gevoel achterlaten.” Stacey kon er niets aan doen, maar een lichte frons verscheen op haar gezicht. Bood hij haar nou een rit naar huis aan? Ze kende hem amper. Blijkbaar kwam dat bij hem ook binnen, want hij vervolgde: “Sorry, dit moet allemaal gek zijn voor je. Ik kom zelf ook uit een klein stadje, waar iedereen elkaar kent, en het is altijd heel normaal om het zo voor te stellen. Je kent me niet, stomme vraag natuurlijk.” Stacey haalde haar schouders op. “Hier is het ook normaal hoor, maar ik ken je inderdaad niet.” De blik van de jongen ging vervolgens over haar naambordje, waarna hij zei: “Dat is wat makkelijker. Aangenaam, Stacey. Mijn naam is Máximo Águila, oftewel "de nieuweling".” Stacey hoorde hem even zuchten, en kon een korte grinnik niet onderdrukken. “Nou, Máximo Águila, oftewel "de nieuweling" welkom in Oakton,” zei Stacey vervolgens. “Stacey dus, maar dat wist je al”
“Bevalt Oakton je tot nu toe, op alle boze blikken na dan?,” vroeg ze vervolgens. Zelf interesseerde het haar niet zo erg waar iemand vandaan of wat voor huidskleur hij of zij had. Als ze zich maar een beetje normaal gedroegen. “Sorry, ik moet nu wel echt gaan,” verontschuldigde Stacey zich toen. “Kom je hier vaker?”

30 okt 2019 - 18:52 Velns is offline

Velns 1631

Isaac Thorpe
23 years old | BFF Ash | somewhere at a lake | with Jake

De hand van Jake op zijn rug liet hem schrikken - terwijl dat het normaal niet zou doen. Het maakte Isaac meteen duidelijk dat hij onbewust erg gespannen was geworden door het nieuws en nu al meer op zijn hoede was dan hij zelf door leek te hebben.
''Hé, gaat het wel? We weten nog niet veel, laten we eerst eens horen hoe het precies zit, ok? Dat was één artikeltje en al wat we weten is dat hij in Maine zit. Dat is letterlijk aan de andere kant van het land, en het is niet dat Coll-Doe zomaar op het vliegtuig kan hoppen.'' Hij knikte langzaam en haalde zijn hand door zijn haren, wat nu meer een zenuwachtige tic leek te zijn dan iets anders.
'Je hebt gelijk,' zei hij terwijl hij terug naar de auto begon te lopen. 'Ergens weet ik dat ook wel,' antwoordde hij met een zucht terwijl hij de auto van het slot haalde. Even ging zijn blik naar zijn natte zwembroek maar hij mompelde een 'fuck it' en stapte vervolgens gewoon in. Dat natte zou wel drogen.
'Misschien komt hij inderdaad niet eens deze kant op. Ik bedoel, dat zou té logisch zijn,' Hij startte ondertussen de auto en zodra Jake ook zat, reed hij terug naar de stad.

Index RPG Actieve Topics Zoek