• ESCAPE
    The past doesn't let go...


    MOORDENAAR ONTSNAPT UIT BURGERHARTFORT
    18/07/2019


    Senna, Val en Bri... De namen van zijn vermeende slachtoffers zijn na vijf jaren half niet zo bekend als hun moordenaar: Ash Doe.
          Oakton, een klein stadje in Californië, is ze bijna vergeten, maar Ash' gruwelijke daden zijn nog altijd voelbaar.
          Nu is hij ontsnapt en spoorloos, en hoewel hij vertrokken is aan de andere kant van het land, staat het stadje in rep en roer. De herinneringen komen boven en oude bekenden weten niet meteen hoe ze ermee om moeten gaan. Ja, het geweld en de gruwel liet zijn sporen, maar Ash' charme liet niemand onberoerd. En alsof alle innerlijke strijd nog niet genoeg is, rest er ook de vraag: wat gaat Ash doen?

    Info
    TekstTekstTekstTekstTekstTekstTekstTekstTekstTekstTekstTekstTekstTekstTekst

    OAKTON
    -      Californië, in de buurt van Riverside

    -      Het stadje ligt aan een meer, omringd door bossen en enkele heuvels in de verte. De stadskern is niet heel groot, met volgende faciliteiten: een klein ziekenhuis, een bioscoop, een winkelstraat, een kerk, een lagere school (elementary+middle), een highschool, een grote supermarkt, een McDonalds, enkele restaurantjes, waaronder Suzie’s Diner, een parkje met een
    basketbalpleintje en kleine speeltuin, om de stad heen is er een villawijk.

    -      Er zijn een 3000 inwoners: de meesten zijn geboren en getogen in Oakton. Het is wat oubollig met een sterke kerkgemeenschap en oude tradities en waarden. Toch zijn de mensen ook vriendelijk en tamelijk open-minded. Holebi’s, anderskleurigen en andere ‘buitenstaanders’ zullen gemakkelijk het onderwerp van het gesprek zijn en zeker in het begin wat anders bekeken worden, maar er is geen grote sociale uitsluiting en de mensen zijn zeker in staat om iedereen in hun hart te sluiten.


    ASH
    Naam
          ASH DOE-COLLINS. In de media en tijdens het proces werd Ash Doe gebruikt, om zijn familie te beschermen.

    Leeftijd
          Hij vierde zijn verjaardag begin november: hij was 17 (bijna 18) toen hij opgepakt werd en hij is nu 22 (bijna 23).

    Uiterlijk
          Vroeger: Amerikaans-Mexicaans, niet heel groot (1m73), gespierd door het zwemmen, maar zeker geen bodybuildertype, donker haar, donkerdere huid en opvallende, goudbruine ogen. Hij had over het algemeen een vriendelijke uitstraling, ondanks zijn badboy reputatie. Hij werd over het algemeen ook knap gevonden. Qua kledingstijl droeg hij niets te opvallend.
          Nu: Veel groter (1m92), duidelijk gespierd maar op een brede, sterke manier, kortgeschoren haar en baardstoppels, weinig gezichtsuitdrukking. Heeft wat littekens bijgekregen, vooral onder zijn kleren, maar ook een dikkere snee die van zijn nek naar zijn achterhoofd loopt. Heeft een grote 5 getatoeëerd op zijn borstkas, rond de hartstreek. (Bij zijn ontsnapping werd een mugshot verspreid)
    Enkele referentiefoto's (GEEN EXACTE FC):


    Manier van gespierd zijn, idk man, het zijn spieren met vetjes, Ash trainde in de gevangenis om sterk te zijn, niet om er mooi uit te zien:



    Innerlijk
          Ash was een erg extraverte persoonlijkheid. Hij was sociaal, (te) luid en aanwezig. Hoewel hij zeker zijn stille momenten had, kon je hem meestal niet missen. Ondanks zijn wat drukke en chaotische voorkomen, was hij voor de meesten niet storend. Hij was bijna altijd vriendelijk, vrolijk en in voor een grap, hoe onnozel ook.
          Voor leerkrachten, zijn ouders en andere autoriteiten was hij echter niet gemakkelijk en vaak genoeg een regelrechte pest. Hij was ontzettend opstandig en koppig, en liet zich door weinig tegenhouden. Hoewel hij best wel wat overhad voor zijn vrienden en schijnbaar een diepere band kon opbouwen, was hij niet altijd 100% betrouwbaar.
          Wat hypocriet was hij zeker ook, aangezien hij zelf een grote dosis jaloezie had. Verder was hij snel afgeleid en een echte flirter.
          Ash was ook ontzettend slim en kon op bepaalde momenten enorm veel geduld uitoefenen, maar dit was eigenlijk heel zelden te merken. Zijn impulsiviteit, dyslexie en het feit dat hij zijn interesse in alledaagse dingen snel verloor, zorgden ervoor dat die intelligentie niet echt getoond werd. Later in de media werd hij niet persé als dom, maar toch ook niet als groot licht afgeschilderd, iets wat zijn naasten wel eens durven tegenspreken.

    Geschiedenis
          Op zijn 8ste werd hij door de Collins geadopteerd. Over zijn leven voor die adoptie is niet veel geweten, enkel dat hij in Texas is opgegroeid, ukelele kon spelen en tweetalig is (Spaans).
          Toen hij net nieuw was, was hij enorm teruggetrokken. Hij sprak zo goed als niet, was enorm afstandelijk en niet geïnteresseerd in zijn omgeving en kon hij wel eens onverklaarbare woedeaanvallen krijgen.
          Na een tijdje begon hij los te komen: hij ging op zwemles, begon vriendjes te maken en werd na wat onderzoeken naar ADHD en andere ‘stoornissen’ beter geholpen op school. Al snel bloeide hij helemaal open en werd hij een sociaal ventje met veel vrienden. De woedeaanvallen bleven, maar vooral thuis. Af en toe liep hij ook weg, maar hij keerde wel altijd terug, al gaf hij geen woord uitleg over zijn ‘tochtjes’.
          In Highschool was hij zowel populair als de badboy. Hij zat in het zwemteam en haalde daar best wel wat prestaties mee. Daarbij was hij vriendelijk en geen echte pester, of hij had het toch niet op individuen gemunt. Zijn punten waren niet geweldig, maar zelden dramatisch. Wanneer hij een tijdje met de juiste vrienden omging, kon hij zelfs uitstekende resultaten halen, al duurde dat nooit heel lang. Hij was wel enorm opstandig en spijbelde redelijk vaak. Ook voor een feestje, drank of sigaretten was hij wel te vinden. Het weglopen en weer terugkomen bleef, en de geheimzinnigheid daarrond eveneens.
          Zodra Ash gearresteerd werd, is hij volledig dichtgeklapt. Er kwam geen woord meer uit, en maar heel weinig andere reacties. Ook tijdens of na het proces was dit het geval, en de meesten zouden hem als ‘leeg’ beschrijven tijdens die periode. Hij is gearresteerd op 10 mei 2014, en veroordeeld in juli dat jaar.
          Na de veroordeling is hij naar een gevangenis in Californië gestuurd en sinds zijn 18de verjaardag is het compleet stil geworden rondom hem. Dat hij sindsdien is opgesloten in een topgeheime onderzoeksgevangenis in Portland, Maine, is dan ook niet bekend.

    Familie & relaties
    -      Anne Collins: pleegmama. Ash had wel een goede band met haar, al kon hij zich rotergeren aan haar bezorgdheid. Anne houdt nog steeds van haar zoon, maar zij had wel altijd al het gevoel gehad dat er meer ‘mis’ met hem was dan die paar diagnoses. Heel af en toe liet ze dit merken, wat geen goed effect had op Ash’ gemoed.

    -      Jack Collins: pleegpapa. Ash had het wat moeilijker met zijn vader. Hij waardeerde de trotse aanmoediging qua sport en muziek wel, maar ze hadden veel vaker ruzie om vanalles en nog wat. Jack is een wat typische Amerikaanse vader en dat vloekte met Ash’ karakter, die zich zelden iets van de opgelegde straffen aantrok. Dit was al van het begin zo, Ash leek wat te hebben tegen vaderfiguren.

    -      Mia Collins (nu 8): pleegzusje. Jaren na zijn adoptie kregen de Collins er nog een meisje bij. Ash was 15 jaar ouder dan Mia en helemaal verzot op de peuter. Hij leerde haar Spaans aan, speelde bijna altijd met veel liefde de babysitter en was niet bang om zijn trots te tonen. Omdat Ash verder niets uit deze positieve relatie haalde, is het vandaag de dag een interessante vraag in hoeverre Ash echt om iemand kon geven.

    -      Andere gezinsleden zijn zeker welkom! ^^

    Extra
    -      Ash was erg goed in problemen veroorzaken, maar ook in ze oplossen. Voor een tegenprestatie, welke dan ook, zorgde hij ook voor oplossingen voor andermans problemen. Hierdoor kende hij wel wat geheimen van Oakton. Hij leek altijd wel wat meer te weten dan andere mensen, maar liet hier bijna nooit iets over los, tenzij het hem echt goed uitkwam. Af en toe nam hij ook de schuld op zich, zelfs als hij niet de dader was.

    -      Ash is hetero en heeft geen abnormale seksuele neigingen. Hij kickt op moorden en de macht dat daarmee gepaard gaat, maar heeft daarbij geen seksuele gevoelens. Hoewel hij zichzelf wel als seriemoordenaar identificeert, voelt hij geen link met andere, beruchte lustmoordenaars.

    -      Ash speelde al heel lang op de ukelele en had er dan ook enkele in zijn bezit. Hij was niet super materialistisch ingesteld, maar zijn uke’s waren zijn baby’s.

    -      Ash trok soms wat vreemde en onverklaarbare situaties aan, maar negeerde dat gegeven enorm.

    -      Hij heeft een officiële diagnose voor ADHD en dyslexie, wat vrij algemeen bekend was, en voor een reactieve hechtingsstoornis, wat alleen zijn naaste omgeving wist.

    -      Het was niet onbekend dat hij geïnteresseerd was in horrorfilms en moorddocumentaires, maar hij had geen abnormale obsessie.

    MOORDEN
    Ash werd slechts voor 1 moord veroordeeld. Hij werd wel in verdenking gesteld van 2 andere moorden, en daarom vaak benoemd als seriemoordenaar (wat officieel dus niet waar is). Voor elke moord zijn er voor- en tegenstanders van zijn schuld.

    Senna - 4 april 2014


    -      Senna Faulkner, 15 jaar (Sophomore Oakton High), verdwenen op 4 april 2014
    -      Karakter: Senna was een vrolijk en lief, maar verlegen meisje. Ze was een echte sporter die nogal slecht tegen haar verlies kon, en daarom flink kon doorzetten. Hoewel ze soms wat jaloers was, zag ze toch vooral het goede in mensen. Ze kon wat naïef en zelfopofferend zijn, en werkte erg hard om te komen waar ze stond.

    -      Status: Ze had enkele goede vrienden, maar was door haar verdere verlegenheid geen al te bekend gezicht op school. Ze zat wel in het vrouwen lacrosseteam.

    -      Relatie met Ash: Zij kende hem wel en had zelfs een mini crush op hem, maar hij had absoluut geen idee wie zij was. Hij herkende haar vaagjes van gezicht.

    -      Moord: Senna verdween van de schoolparking na een uitgelopen lacrossewedstrijd. Haar lichaam is nooit gevonden.

    -      Connectie: Ash is door 1 iemand op de parking gezien, maar niet met Senna. Hij was ook niet terug te vinden op de camerabeelden.

    -      Nu: Senna’s zaak is officieel nog geopend als een vermiste persoon, al is ze ondertussen wel doodverklaard.

    Valerie 'Val' Wyatt - 20 mei 2014


    -      Valerie ‘Val’ Wyatt, 18 jaar (Senior Oakton High), vermoord op 20 mei 2014

    -      Karakter: Val was een mondige en intelligente perfectionist. Ze was enorm toegewijd en gedisciplineerd. In competities ging ze sowieso voor de winst en niet minder, wat haar samen met haar snelle oordeel soms wat bitchy kon doen overkomen. Hoewel ze zelfverzekerd was, vond ze het soms moeilijk om de balans te houden tussen de perfecte goodgirl zijn en zich toch laten gaan aan al die verleidingen. Ze was verder ook vriendelijk en erg rechtvaardig, waarbij ze gemakkelijk voor anderen in nood opkwam.

    -      Status: Ze was best populair, onder andere door het cheerleaden, maar kon ook als een koude bitch overkomen. Ze stond erom bekend om jongens veelvuldig af te wijzen. Ze kwam wat over als een queen B, maar wel eentje met een hart van goud. Ze was resoluut tegen pesten en had een hekel aan slechte gewoontes.

    -      Relatie met Ash: De vete tussen Val en Ash was bij iedereen bekend. De twee konden zelden in dezelfde ruimte zijn, zonder te bekvechten. Regelmatig liepen die ruzies wel eens uit de hand.
    Toch hebben de twee elkaar op een andere manier leren kennen, want de laatste maanden voor haar dood hadden ze soms wel eens seks. Beiden hadden ze hun redenen om dit geheim te houden, en tot haar dood was dit dan ook door niemand anders geweten.

    -      Moord: Val werd het laatste gezien op weg naar een feestje. Een paar uur later werd ze bruut verkracht en vermoord teruggevonden aan het meer. Ze was verrot geslagen, had drie messteken en bleek uiteindelijk verdronken te zijn.

    -      Connectie: Ash was in het bezit van één schoen en haar gsm. Verder werd er ook sperma op haar lichaam gevonden.

    -      Nu: Ash is voor deze verkrachting en moord veroordeeld. Voor de arrestatie en zijn plotse zwijgen, beweerde Ash dat hij haar die avond had opgehaald, dat ze seks hebben gehad en daarna ruzie kregen waarbij ze haar gsm in zijn auto vergat. Ze had nog haar schoen naar hem gegooid en toen is hij kwaad vertrokken, waarbij hij haar in het donker en in het midden van de weg achterliet. Enkele vrienden verschaften hem een alibi voor de uren van haar dood, maar die werden later ingetrokken omdat die vrienden twijfelden over de uren dat ze hem gezien hadden.

    Brianna Burgess - 29 mei 2014


    -      Brianna ‘Bri’ Burgess, 17 jaar (Riverside High Junior), vermoord op 29 mei 2014

    -      Karakter: Bri hield van uitdagingen en avontuur, waarbij ze regelmatig nogal wat risico’s nam. Ze was niet altijd goed in gevolgen inschatten, wat haar soms wat problemen opleverde. Haar emoties waren haar ook regelmatig te baas, wat haar wat chaotisch kon maken. Ze had de neiging om anderen mee te trekken in haar drama, maar gaf in ruil daarvoor wel ontzettend veel liefde aan haar naasten.

    -      Status: Ze leefde in Riverside en ging daar naar school. Ze was er redelijk populair, maar stond vooral bekend als de schoolslet, een status die haar zelfvertrouwen niet altijd ten goede ging.

    -      Relatie met Ash: geen, de twee kenden elkaar totaal niet, vooral omdat ze naar verschillende scholen gingen.

    -      Moord: Bri is vermoord in haar eigen huis. Een indringer heeft haar met een honkbalknuppel en een mes vreselijk toegetakeld in haar kamer, haar daarna naar de badkamer verplaatst en daar in brand gestoken. Het is nog steeds niet helemaal duidelijk waaraan ze precies gestorven is. Of ze seksueel is misbruikt, kon men niet vaststellen.

    -      Connectie: er is een halve vingerafdruk gevonden die overeenkwam met die van Ash. Hier gaf hij geen verklaring voor, aangezien hij toen al dichtgeklapt was.

    Na Ash' arrestatie werd het stadje wat overspoeld door journalisten, ramptoeristen, idioten, documentairemakers... Die heisa is nu wel een beetje over, maar er zijn wel 2 succesvolle documentaires over hem gemaakt. Op Netflix is er ook een populaire Teencrime serie die losjes gebaseerd is op Oakton en Ash, al is het hoofdpersonage erg blank en blond.


    Rollen
    We spelen de inwoners van Oakton. Dat mogen oude bekenden of familie zijn van Ash en de slachtoffers, maar je mag ook gerust wat anders verzinnen.
    Jongens      8
    ♟      user – naam – leeftijd – connectie – pagina

    ♟      Norris – Mick Romano – 22 – ex Bri – 2
    ♟      MikesDead – Dustin Scofield – 24 – vriend Ash – 1
    ♟      Highgarden – Máximo Águila – 25 – vriend Ash – 1
    ♟      Djablo – Isaac Thorpe – 23 – vriend Ash – 2
    ♟      MikesDead – Kellin Collins – 27 – broer Ash – 2
    ♟      Jake Sullivan – 23 – rivaal Ash – pagina
    ♟      Opulance – Ezequiel Moreno – 28– FBI – 2
    ♟      AlwaysHope – Carlos DeCruz – 26 – vriend Bri – 3

    Regels
    De huisregels van Q zijn uiteraard geldig      -
    Maximum 2 rollen      -
    Geen ruzie OOC      -
    OOC duidelijk aangeven      -
    Ik open de topics, tenzij anders gevraagd      -
    Veel plezier!!      -

    Meisjes      6
    ♟      user – naam – leeftijd – connectie – pagina

    ♟      Luftmensch – Ally Collins – 21 – zus Ash – 4
    ♟      L_linda – Stacey Faulkner – 23 – zus Senna – 1
    ♟      Highgarden – Dulce Águila – 22 – vriendin Bri – 1
    ♟      Djablo – Blythe Markle – 22 – <3 Ash – 1
    ♟      Balloo – Gabriella Henderson – 27 – journalist – 3
    ♟      Intergalactic – Sammy-Jo Roberts – 24 – vriendin Val – 4



    Lijst
    -      Naam
    -      Leeftijd (16 – 60)
    -      Uiterlijk
    -      Innerlijk
    -      Connectie Ash/slachtoffers
    -      Geschiedenis
    -      Extra
    -      Relaties

    Beginsituatie

    Ash Doe is in de vroege ochtend van 18 juli ontsnapt uit een top geheime faciliteit voor de kust van Portland, Maine. De faciliteit lag op een eiland en het laatste dat ze weten, is dat hij van een klif de zee is ingesprongen.
          De overheid, FBI en wat nog, heeft hun best gedaan om het nieuws over de ontsnapte moordenaar stil te houden, en toch de omgeving af te zoeken. Ze wisten namelijk niet zeker of hij zijn duik had overleefd. Verschillende media-outlets zijn gecontacteerd geweest om mee te helpen aan het onderzoek, zonder paniek te zaaien onder de inwoners van de naburige steden.
    Nu is het een week later, donderdag 24 juli en Ash is eindelijk boven water gekomen geddit. Een opsporingsbericht werd meteen verspreid en ook de media kwam eindelijk met het verhaal naar buiten. Het nieuws is overal te zien, zeker in Oakton en omstreken.
    Hoe reageren jouw personages, nu het nieuws bekend mag zijn en dus ook bekend is?
    -      donderdag 24/07, 14u.
    -      Zomervakantie, dus er is wat meer volk in Oakton
    -      Het is mooi weer (:

    Rollen      -      Praat      -      Speel

    [ bericht aangepast op 2 okt 2019 - 21:31 ]


    Mijn brein breint zoals het breint.

    MT.


    • • •

    MT.


    Spencer Reid - 'I know what it's like to be afraid of your own mind.'

    MT

    MT


    Guardian of the Eastern Gate

    Isaac Thorpe
    23 years old | BFF Ash | somewhere at a lake | with Jake

    Eindelijk was het zomervakantie en zat het weer in Oakton ook nog eens mee. Zijn ouders waren op vakantie en voor nu leek alles dan ook perfect te verlopen - voor het eerst sinds jaren. Het was bijna te mooi om waar te zijn maar Isaac had besloten om er van te genieten zolang het duurde. Hij had Jake opgezocht nu hij toch een dag niet hoefde te werken en samen waren ze vertrokken naar 'zijn' geheime zwem plek. Zo geheim was het inmiddels niet meer. Op veertienjarige leeftijd hadden Isaac en Ash de klif gevonden waar je het water in kon duiken zonder je nek te breken - en het was nog niet eens overdreven hoog. Ze hadden heus wel eens mensen meegenomen maar mensen leken het plekje net zo snel weer te vergeten. Thank god. Het bood enige privacy, vooral vergeleken met de andere zwemplekken waar het in de zomer bestierf van de toeristen.
          'Ik moet zeggen, je zwom toch echt beter toen je nog in het zwemteam zat,' grijnsde Isaac terwijl hij een blik op Jake wierp, die wat in het water dobberde. 'Geen wonder dat je nooit een meid kan fixen,' De plagerige uitdrukking op zijn gezicht maakte duidelijk dat hij de woorden niet meende - hij hield er gewoon van om Jake te stangen. Slechts enkele seconden later hoorde hij zijn telefoon. Het bekende deuntje dat hij een berichtje kreeg. Echter volgde er nog geen minuut later weer een berichtje en daarna leek het één grote stroom aan berichtjes te worden waardoor zijn telefoon maar af bleef gaan.
          Met een opgetrokken wenkbrauw keek hij om naar de plek waar hun spullen lagen, waarna hij er toch maar heen zwom en op de rand klom. Voor hij zijn telefoon greep, veegde hij zijn handen af met de handdoek die hij mee had genomen, waarna hij het apparaat ontgrendelde. De berichtjes sloegen nergens op zover hij zo snel kon zien; vooral vragen of hij oké was en of hij het nieuws al gezien had. Slechts enkele seconden later verscheen de pop up van de nieuws app die hij geïnstalleerd had. Ash' naam stond erin en dat was al genoeg voor Isaac om stil te vallen en naar zijn telefoon te staren alsof het ding bezeten was.

    S T A C E Y      F A U L K N E R
    23 years old • older sister of Senna • Outfit • working at Starbucks • meeting Máximo •

    Het was druk in Starbucks. Het was zomervakantie waardoor de klantenkring niet uit studenten en kantoorlui bestond, maar het overgrote deel vooral toeristen waren. Veel korte broeken, zonnebrillen en de geur van zonnebrand vulde het koffiehuis. Stacey stond achter de kassa en ging in een raptempo door de bestellingen heen. Wat wilt u bestellen? Naam? Pinnen of contant afrekenen? Volgende... Stacey werkte inmiddels al bijna drie jaar bij de Starbucks, waardoor de handelingen haar gemakkelijk af gingen. Ze was net bezig met het invoeren van een volgende bestelling, toen haar baas haar op haar schouder tikte. "Ik heb je vader aan de lijn," zei hij op een zachte toon, zodat alleen Stacey het kon horen. "Loop even naar achter. Ik neem je over." Verbouwereerd liep Stacey naar het kantoor. Waardoor zou haar vader haar in vredesnaam bellen? Zouden ze Senna hebben gevonden? Stacey pakte de telefoon op. "Pappa? Met mij," zei Stacey. Haar vader klonk opgejaagd. "Stacey? Godzijdank! Ben je in orde?" Op de achtergrond hoorde ze haar moeder. "Ja. Hoezo? Wat is er?," vroeg Stacey verward. "Heb je het nieuws niet gezien?" Stacey fronste. "Het nieuws? Nee, ik... Wacht even..." Met één hand hield Stacey de vaste lijn vast, en met haar andere hand viste ze haar iPhone uit haar kontzak. Daar zag ze nog meer gemiste oproepen van hun vaste telefoonlijn, haar vaders mobiel, haar moeders mobiel, zelfs vriendinnen, appjes... Stacey ontgrendelde haar telefoon maar voor ze naar de nieuwssite kon gaan, zei haar vader: "Ash Doe is ontsnapt." Er viel een stilte. "W.Wat?," wist Stacey uiteindelijk uit te brengen. "O.Ontsnapt? Hij?" Een bom aan vragen explodeerde in haar hoofd, maar Stacey wist niet wat ze moest zeggen. "Ja. Hij." De stem van haar vader klonk grimmig, iets dat Stacey hem absoluut niet kwalijk kon nemen. Zelf was ze nog te verbouwereerd om iets anders te voelen. "Ik kom naar huis," zei Stacey toen en hing op. Zonder iets te zeggen liep ze naar buiten en ging daar aan één van de paar tafeltjes zitten die hun Starbucks rijk was. Fuck! Dus Ash Doe was ontsnapt? Senna was nog niet eens gevonden... Opnieuw ontgrendelde Stacey haar telefoon, negeerde alle gemiste oproepjes en appjes en ging naar de nieuwswebsite. En ja hoor, daar stond het. Bovenaan in blokletters. Tranen sprongen in Stacey's ogen al wist ze niet of dat van verdriet, machteloosheid of boosheid was. Ze tuurde naar het scherm en las het nieuwsbericht, al drongen de woorden niet tot haar door.

    MT


    I suck at apologies, so unfuck you or whatever. AlwaysHope -> Beshte

    Mt.


    What if he's written 'mine' on my upper thigh, only in my mind?

          Ally Collins     
    Your future needs you, your past doesn't.


    21      ⁕      In de winkel      ⁕      Met Dulce      ⁕      Zusje Ash


    Het was hopeloos.
          Achter haar stond een gezin, waarbij het jongste kindje zijn beste impressie van een zeester gaf. Voor haar stond mevrouw Roberts, een kranige tachtigjarige met een erg specifieke voorkeur voor ontbijtgranen. Ally stond muurvast. Ongeduldig tikte ze met haar vingers op het handvat van de winkelkar, terwijl ze haar hoofd op haar andere hand liet rusten.
          Ze had niet eens zo veel nodig, maar toch was ze al bijna een halfuur in de winkel. Haar gsm had het begeven - ze had de stekker niet goed ingestoken de nacht ervoor - en ze kende het lijstje maar half. En nu stond ze dus vast. Het kindje achter haar had zich op zijn buik gerold en leek nu meer op een zeemeeuw, inclusief geluid. Ook mevrouw Roberts draaide zich om en kneep haar toch al kleine oogjes tot spleetjes.
          "Jij bent dat Collins meisje, toch?" vroeg ze, een minachtende trek om haar verfrommelde mondje.
          Ally had alle moeite van de wereld om niet met haar ogen te rollen, maar kon zich inhouden. Ze gaf echter ook geen antwoord, in die discussie had ze geen zin. Ze zag hoe de oude vrouw naar haar felgekleurde haren keek, haar hoofd schudde en zich weer op de ontbijtgranen richtte. Ally blies gefrustreerd de lucht tussen haar tanden uit.
          "Kom Oscar!" hoorde ze achter zich, en meteen daarna werd de kleine zeemeeuw opgetild en was de doorgang weer vrij. Vrijwel meteen trok Ally haar karretje naar achteren en glipte ze een ander gangpad in. Ook daar stond volk, maar het was maar één jonge vrouw en dan nog iemand die ze niet kende. Iemand met een iets donkerdere huid en trekken die ze altijd zou herkennen als haar broer, zelfs al leek ze totaal niet op Ash.
          "Sorry, mag ik door?" vroeg ze, wat botter dan de bedoeling. Oude gewoontes slijten moeilijk.


    Mijn brein breint zoals het breint.

          Jake Sullivan     
    I suck at apologies, so unfuck you or whatever.

    23      ♦      Aan het meer      ♦      Met Isaac      ♦      Rivaal Ash


    Jake had zijn wenkbrauwen al gefronst en zijn mond geopend, maar de woorden die zijn middelvinger bij moesten staan, bleven uit. Isaac was al afgeleid, en eerlijk gezegd hijzelf ook. Zeker toen Isaac terug naar de kant zwom en hij nog alleen in het water zat. Of ja, alleen, veertig meter verder zat er al een groepje tieners lawaai te maken. Het waren locals, hij kon zijn broertje herkennen, maar veel bondingszin had Jake niet.
          "Wat scheelt er?" vroeg hij, toen hij Isaac zag stilvallen. "Zijn dat de meisjes die jou niet meer willen?" Jake zwom nu ook naar de kant, nieuwsgierig naar het nieuws waarvan Isaac zo geschrokken was. Voor hij op zijn vriend afstapte, blikte hij even naar zijn eigen gsm, die ook aan het oplichten was. Vreemd.
          "Hé, serieus, je kijkt alsof je een geest gez..." Als Isaac opzij zou kijken, had hij ook echt een geest gezien, want Jake werd lijkwit toen de woorden tot hem doordrongen. Ash. Ontsnapt. Vrij. Mogelijk onderweg. Absoluut uit op wraak. Of ja, daar was Jake toch zeker van.
          "What the fuck," mompelde hij. Verder bleef hij ook gewoon staan, waarbij hij af en toe nog eens keek naar Isaacs gsm, om zeker te zijn dat het geen smerige grap was.

    Uiterlijk
    - 1m87, atletisch
    - lichtblauwe ogen, zachtbruine krullen
    - Niet lelijk


    Mijn brein breint zoals het breint.

    EZEQUIEL MORENO

    28 ✖ FBI agent ✖ Outfit ✖ Lunch in het park

    Zeke had gisteravond een lang, frustrerend telefoongesprek met zijn meerdere, degene die de zaak overzag. Een opsporingsbericht zou vandaag verspreid worden, waardoor de media dus zou weten dat Ash ontsnapt was. De jonge man was al bijna een week in het stadje en het was nog niemand opgevallen (dacht hij), maar hij wist wel zeker dat hij niet veel langer hier rond zou kunnen lopen zonder op te vallen. Hij had geluk dat het toeristenseizoen was tot nu toe, maar hij zag er niet echt uit als een toerist. Hij had namelijk vooral nette kleren ingepakt, ook al droeg hij de jasjes van zijn pakken niet omdat het daarvoor toch echt te warm was hier. Ook had hij het idee dat hij er gewoon netjes uit hoorde te zien voor zijn beroep.
          Tot nu toe was de eerste keer in het veld erg simpel geweest. Hij moest gewoon een oogje in het zeil houden in de stad en kijken of Ash eventueel opdook of contact zocht met iemand hier, vooral vrienden, familie of zelfs familieleden van de slachtoffers. Hij had instructies gekregen om zelf geen contact met hen te zoeken en zo onopvallend mogelijk te zijn. Uit het telefoongesprek van gister bleek dat dat nu onmogelijk zou worden, ze zouden zelf ook wel doorhebben dat er nu agenten van welke instantie dan ook zouden komen en contact vermijden was wel erg lastig. Toch had hij de opdracht om alles hun gangetje te laten gaan en zich op een afstandje te houden en alleen eventueel contact te zoeken met de familie van de slachtoffers om ze veiliger te laten voelen. Ze wilden ook niet dat hij in zijn eentje in een gevaarlijke situatie zou komen.
          Dus ook deze donderdag ging Zeke erop uit als de rest van de week. Hij hield zijn kleding onopvallend met een khaki kleurige broek die net iets te groot was en een wit overhemd dat een model had alsof het uit het jaar 2000 was. Zeke had echter geen verstand van mode, of kleding in het algemeen, en dacht dat dit prima kon. Hij verliet 's morgens vroeg het motel waar hij in verbleef en haalde koffie bij de Starbucks, waar Stacey Faulker werkte, familie van het vermeende eerste slachtoffer van Ash.
          Later op de ochtend ging hij langs de bibliotheek, waar de voormalige vriendin van Ash vaak was. Ze was er niet elke dag en niet altijd op dezelfde tijd, maar toch toch ging hij standaard even langs om te kijken hoe het met haar ging. Daar las hij dan een krant of probeerde hij zo onopvallend mogelijk wat van zijn documenten door te lezen en te rangschikken zoals het voor hem logischer was.
          Tegen lunchtijd gonsde het nieuws door het kleine stadje. Bijna iedereen was ondertussen op de hoogte en het maakte Zeke lichtelijk nerveus. Hij ging terug naar zijn motel om daar zijn zelfgemaakte lunch op te halen en vertrok naar het park om van de buitenlucht te genieten terwijl hij zijn lunch at. Hij was schijnbaar niet de enige met dat idee, het park was altijd wel redelijk druk met toeristen en bewoners.

    [ bericht aangepast op 4 okt 2019 - 11:33 ]


    Guardian of the Eastern Gate

    D U L C E
    Á G U I L A

    "Great things never came from comfort zones."

    ⋯﹝⋮ ⋮ ⋮﹞⋯﹝⋮ ⋮ ⋮﹞⋯﹝⋮ ⋮ ⋮﹞⋯﹝⋮ ⋮ ⋮﹞⋯

    outfit      ⌬      hair      ⌬      makeup
    friend bri      ⌬      supermarket      ⌬      ally

    ⋯﹝⋮ ⋮ ⋮﹞⋯﹝⋮ ⋮ ⋮﹞⋯﹝⋮ ⋮ ⋮﹞⋯﹝⋮ ⋮ ⋮﹞⋯

    Wat verveeld dwaalde Dulce het grote huis al door, maar kwam ze gauw tot de conclusie dat ze toch eens haar masker op moest gaan zetten, vooral met het nieuws dat Ash ontsnapt was. Máximo had dankzij een van hun ingehuurde privé detectives deze informatie al weten te bemachtigen, maar nu was het dan toch tijd om eropuit te gaan en het eerste slachtoffer te vinden.
          Maar eerst, de supermarkt. Eerder had ze al ondervonden dat Máximo de melk buiten de deur had laten staan, waardoor deze omgeslagen was. Met dit weer was dat natuurlijk niet zo gek, maar het betekende wel dat ze dat moest gaan halen. Na nog een snelle blik in de spiegel, waarbij ze haar jurkje nog wat recht trok, en de hoed die bij de outfit hoorde opzette, maakte ze haar weg naar buiten. Ze kon natuurlijk leuk de auto nemen, maar een wandeling was nooit verkeerd. Wie weet wie ze tegen kon komen. Het nieuws van Ash was naar buiten gekomen, dus alles was mogelijk.
          Met haar tas in hand wandelde ze op een rustig tempo naar de supermarkt in de buurt, en wandelde ze al gauw naar binnen. De frisse lucht kwam haar tegemoet, iets dat hard tegen de warme buitenlucht in ging. Ze pakte en mandje, en wandelde op een normaal tempo door de gangen door. Buiten de melk om gleden er nog wat lekkernijen in haar mandje, waarna ze al stel stil kwam te staan door een jongedame voor haar. Ze leek wat onhandig te grijpen naar iets op een hogere plank, al zou Dulce haar daar ook niet al teveel hulp bij kunnen bieden. Ergens verderop in de winkel hoorde ze iemand Oscar roepen, al focuste de brunette zich daar totaal niet op.
          Dulce greep zelf naar iets van een plank, toen ze iets hoorde. 'Sorry, mag ik door?' De toon in de stem was bot, en overduidelijk vrouwelijk. Met een oprecht ogende glimlach keerde Dulce zich om tot de dame, en stapte ze direct opzij. 'Oh, het spijt me!'
          De blik van de brunette gleed kort over de dame, en direct realiseerde Dulce wie de dame was, waardoor haar vriendelijke, haast bubbly, glimlach niet vertrok. Ally Collins. Als in het zusje van Ash. Dat kon nog interessant worden.
    'Wow, je haren zijn geweldig.' Een enthousiaste toon was er dan ook in Dulce's stem te vinden, terwijl ze haar blik even kort op de blauw met roze gekleurde haren van Ally richtte. Met een lachende uitdrukking greep de brunette naar een voorverpakte suikerspin uit haar mandje, al gleed haar blik gauw naar een grijns toe. 'Sorry, die hoor je vast al vaak.' Ze liet de verpakking weer in haar mandje zakken.
          'Oh sorry, ik hou je nu op,' Dulce schudde verontschuldigend haar hoofd, en zette nog een stapje weg bij de gezellig ogende dame. 'Ik kan soms net iets te enthousiast worden. Vooral gezien ik hier nieuw ben.' Een oprecht ogende glimlach verscheen weer op Dulce's gezicht. Deze verdween zelfs niet toen een oudere vrouw langs hen wandelde en hen beide een vieze blik wist toe te werpen. Kill them with kindness, right? Even if it's fake.
    ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆ ◇ ◆

    Met een nonchalante houding, en een wat neutrale blik op zijn gezicht maakte Máximo zijn weg naar het centrum. In alle eerlijkheid had hij een verlangen naar een zwarte koffie om even zijn energiepeil omhoog te houden. De training van vandaag had hem weer hard te pakken, en de kans was groot dat hij zijn arm weer zou gaan voelen. Misschien was het een goed idee hier ook weer even een sportmasseur op te gaan zoeken om die armblessure niet opnieuw een kans te geven.
          Onderweg naar de locale Starbucks merkte Máximo de vuile blikken van de oudere bewoners op. Dit had hij al vaker gehoord vanuit Ash, dat ze er zeker wat van konden. Mexicanen, en eigenlijk alle gekleurden, waren hier totaal niet welkom. Alsof ze haast weggekeken werden. Máximo was dit echter wel gewend, vooral gezien de komst van Trump had dit al een grote opmars gemaakt. En kleine stadjes bleven nou eenmaal klein door dit soort streken.
          Máximo wandelde de betreffende straat in, maakte zijn weg naar binnen en stond geduldig in de rij tot hij aan de beurt was om wat te bestellen. De man achter de kassa leek niet al te bekend te zijn met deze functie, en boven zijn naam stond dan ook "manager" op zijn naambordje, wat al genoeg zei. Máximo had zijn research in ieder geval goed gedaan, en wist dat Stacey hier werkte. Blijkbaar niet vandaag, of ze moest pauze hebben. Of ze was ziek, gezien het nieuws van een ontsnapte Ash als een lopend vuurtje rondging. Hij had op zijn weg hierheen velen dan ook met een telefoon in hun handen gezien, en een ernstige uitdrukking op hun gezicht.
          Terwijl Máximo zijn bestelling uiteindelijk aannam, maakte hij zijn weg naar buiten. Máximo wilde net gaan zitten aan een tafeltje, puur in de hoop dat hij iemand van zijn geplande slachtoffers tegen zou komen, totdat hij Stacey spotte. Ze zag er precies uit als haar profielfoto's, evenals de foto's op haar Instagram. Haar hoofd was richting een telefoonscherm gekeerd, al kon hij de tranen vanuit deze hoek in haar ogen zien.
          Máximo rechtte zijn rug dan ook even, waarna hij zijn vriendelijke, en zelfs behulpzame, blik op zijn gezicht tevoorschijn toverde. Gezien ze haar Starbucks uniform nog aanhad, waren er genoeg opties. Wat was de beste? Hij nam eerst een slok van zijn zwarte koffie, en dacht kort na. Hij besloot toch maar behulpzaam te gaan, vooral gezien er genoeg mensen haar kant op keken, maar niemand er wat om leek te geven. Met rustige passen maakte hij zijn weg naar haar toe, en stopte hij op respectvolle afstand. 'Gaat het wel?' Automatisch verscheen er een wat bezorgde, doch charmante glimlach op zijn gezicht, terwijl hij zijn blik braafjes op Stacey hield. Hij deed zijn best niet naar het scherm van haar telefoon te kijken, iets dat als beleefd gezien kon worden. Nu had hij al snel gezien wat er gaande was, en wat de reden van haar tranen precies waren.
          'Sorry dat ik zo direct ben,' begon Máximo verontschuldigend, 'mij is altijd geleerd de mensen die je eten en drinken bezorgen te behandelen als vrienden.' Zijn mondhoeken krulden geruststellend op, waarna hij een slokje nam. Hij stopte rustig één hand in zijn broekzak, terwijl de andere natuurlijk zijn grande koffie vasthield. 'Kan ik even wat drinken voor je halen?' Hij hield even zijn beker omhoog ter verduidelijking, gezien hij geen idee had hoe helder ze was, en anders oogde het als een vriendelijk gebaar waarschijnlijk.
    M Á X I M O
    Á G U I L A

    "Always have an escape plan."

    ⋯﹝⋮ ⋮ ⋮﹞⋯﹝⋮ ⋮ ⋮﹞⋯﹝⋮ ⋮ ⋮﹞⋯﹝⋮ ⋮ ⋮﹞⋯

    outfit
    friend ash      ⌬      starbucks      ⌬      stacey

    ⋯﹝⋮ ⋮ ⋮﹞⋯﹝⋮ ⋮ ⋮﹞⋯﹝⋮ ⋮ ⋮﹞⋯﹝⋮ ⋮ ⋮﹞⋯

    [ bericht aangepast op 4 okt 2019 - 17:59 ]


    • • •

    Isaac Thorpe
    23 years old | BFF Ash | somewhere at a lake | with Jake

    ''Wat scheelt er?'' De woorden van Jake drongen niet eens tot hem door. Hij kon alleen maar naar de telefoon in zijn handen staren. ''Zijn dat de meisjes die jou niet meer willen?'' Normaal had hij waarschijnlijk Jake van het klifje afgeduwd zodat hij in het water belandde, of op zijn minst een middelvinger terug geven als antwoord - zoals Jake ook bij hem had gedaan. Hij deed het beide niet.
          ''Hé, serieus, je kijkt alsof je geen geest gez...'' En dat was het moment dat ook Jake stil viel. Hij had het ook door. Moeizaam slikte Isaac de brok die in zijn keel ontstaan was, weg. ''What the fuck.'' Was het enige wat Jake uitbracht en Isaac kon niet anders dan daar mee instemmen. Hij schudde zijn hoofd eens om uit zijn 'trans' te komen en haalde diep adem.
          'Zeg dat wel, ja,' mompelde hij terwijl hij de berichtjes van zijn ouders beantwoordde dat hij oké was - die hadden toch prioriteit voor ze in paniek zouden raken. Hij kon het niet laten om ook Blythe een berichtje te sturen, hij kon wel raden hoe zij zou reageren.
          'Fuck,' Hij had geen andere woorden. Hij zuchtte diep en haalde zijn hand door zijn natte haren. 'Vind je het heel erg om terug te gaan?' Het kwam er wat twijfelend uit aangezien hij zelf niet wist of hij daar wel blij van zou worden - maar hij wist van zichzelf dat hij hier ook zijn aandacht er niet bij zou kunnen houden. Hij greep zelf al naar zijn shirt en trok die over zijn natte bovenlijf. Niet heel slim aangezien het shirt ook meteen nat was en wat aan zijn lichaam plakte.
          'Niet dat ik je wil dumpen maar ik denk dat ik nu beter andere afleiding kan gebruiken,' Hij wilde ook niet in zijn eentje thuis gaan zitten namelijk.

    S T A C E Y      F A U L K N E R
    23 years old • older sister of Senna • Outfit • working at Starbucks • meeting Máximo •

    Pas nadat Stacey het nieuwsbericht diverse keren had doorgelezen, drongen de woorden tot haar door. Veel nieuws was er nog niet, behalve dan dat Ash uit de gevangenis was ontsnapt. Het was vooral veel gissen en herhalen wat er in het verleden was gebeurt. Stacey staarde naar de naam van haar zusje, waar tevens bijstond dat haar lichaam nog altijd niet gevonden was. Had Ash er wel enig idee van wat hij haar en haar ouders had aangedaan? Ondanks dat de politie Senna inmiddels had doodverklaart, was er nog altijd dat sprankje hoop. Zowel bij haarzelf als bij haar ouders. Zolang er nog geen lichaam was gevonden, was ze misschien wel… “Gaat het wel?” Een jongen verscheen in haar blikveld, en Stacey keek enigszins verstoord op. Duidelijk niet van hier, dacht Stacey. Al schatte ze hem wel van haar leeftijd in. Misschien iets ouder. Ze wilde hem net van repliek dienen, toen hij verderging. Zowaar op een verontschuldigende toon. “Sorry dat ik zo direct ben. Mij is altijd geleerd de mensen die je eten en drinken bezorgen te behandelen als vrienden.” Stacey knikte, al stond haar blik een beetje cynisch. “Ik heb pauze. Bij de kassa kan je wat halen.” Ze gebaarde richting de ingang, maar zag toen pas dat hij al een beker in zijn hand hield. Hij nam een slok, en vroeg toen: “Kan ik even wat drinken voor je halen?” Hij hield zijn eigen beker omhoog, waarschijnlijk ter verduidelijking, waarop Stacey haar hoofd schudde. “Nee, dank je,” antwoordde Stacey, en probeerde wat vriendelijker te klinken. Dat kostte haar nogal wat moeite, gezien het bericht over de ontsnapte Ash nog altijd nogal door haar hoofd spookte. “Na drie jaar hier gewerkt te hebben, komt het wel een beetje mijn neus uit.” De jongen moest zelf maar zien of hij dat als een grapje opvatte of niet. Stacey zuchtte toen. “Sorry. Ik ben niet echt een gezellig gezelschap. Rotnieuws.” Dit keer hield zij haar telefoon ter verduidelijking even omhoog. “Wil je hier zitten? Ik was toch van plan om naar huis te gaan.”

    mt


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''