De enige tip die ik kan geven, is een tandarts zoeken waarbij je jezelf comfortabel voelt.
Ikzelf heb ook zeer slechte tanden. Van mezelf heb ik zeer poreuze tanden. Ik heb altijd gaatjes. Maar de meesten worden pas vanaf de 2e of 3e graad worden ze meestal gedaan. Als ik nu naar de foto's kijk, zijn bijna alle hoeken en vlakken van mijn tanden gevuld geweest buiten mijn 4 bovenste snijtanden. Maar doordat ze zo poreus zijn, zijn ze ook gelig. Hatelijk is dat het overal 'anders' gelig is. Daarom heb ik vorig jaar met mijn tandarts beslist deze 4 vlakken mooi glad te trekken en een kleur te geven zodat de verkleuring op alle verschillende tanden niet meer hard opvalt. Beste keuze van mijn leven. Zeker gezien ik een coach ben en minstens 6u per dag praat met mijn cliënten.
Ik heb vroeger een beugel gehad en omdat ik slechte tanden had, ging ik altijd met angst naar de tandarts. Maar ondanks zij wist dat ik slechte tanden had, was ze altijd vervelend op mij qua poetsen. (Iemand van de oude stempel die precies dacht dat als ik ineens 5x per dag zou poetsen, er opeens mooie tanden zouden zijn...) Dus omdat je steeds zoveel pijn lijdt met je tanden, met de beugel,... kreeg ik steeds meer angst om naar de tandarts te gaan. Op een gegeven moment was ik meerderjarig en ging ik verder studeren. Ik geraakte niet meer bij de tandarts en ik zou ook geen moeite doen om er tijd voor vrij te maken, want ik heb vanwege sluitingen meerdere tandartsen gehad waarbij ik me nooit op mijn gemak voelde. Maar toen ik mijn 2de bachelor ging doen, moest ik op kot. En op een gegeven moment dacht ik: ik MOET echt nog eens gaan. Dus ik zocht een tandarts dicht bij de school en daar gebeurde een mirakel. Ik had een tandarts die me geen schuldgevoel aanpraatte en zelfs met me meedacht om mijn tandensituatie op te lossen. Natuurlijk deden de sessies nog steeds wel eens pijn, maar de psychische steun die je krijgt van je tandarts (en het stapje per stapje te doen) hielpen enorm. Dus mijn schrik is eigenlijk over. En ik denk ook dat als ik vroeger een tandarts had, die beter matchte met mij, dat mijn beugelsituatie ook helemaal anders had afgelopen.
Want nu heb ik echt de gedachte: goed, we zullen nog eens gaan om te controleren voor het uit de hand loopt. En ik heb ook de interne drive om alles goed op orde te houden omdat ik een voorbeeldfunctie heb voor mijn cliënten. Ik kan er nu zo van genieten om mezelf te zien glimlachen. Terwijl ik na mijn beugel eigenlijk niet meer graag lachte omdat mijn beugel zoveel schade had gedaan aan mijn glazuur en mijn tanden er echt lelijk uit zagen.
Nu moest ik sinds dit jaar wisselen van tandarts. Mijn tandarts werkt nu voor een andere praktijk en dat is echt te ver weg. (Ik woon nu in de buurt van mijn school.) Dus sinds dit jaar ga ik bij een andere tandarts in de praktijk en ik moet nog aan haar wennen omdat ze helemaal anders is. Maar mijn drive om mijn mooie tanden zo te houden en snel op de bal te kunnen spelen indien er iets mis gaat, zit voorlopig nog zo goed dat mijn angst nog niet echt terug is.
Dus mijn tips? Zoek een tandarts bij wie je jezelf goed voelt. Hij/zij moet je tandensituatie kennen & begrijpen en je daarin ondersteunen.
Maar jijzelf moet ook een innerlijke drive vinden waarom je naar de tandarts zou moeten. Bij mij is het omdat ik nu een heerlijk gevoel heb van mooie tanden (natuurlijk zijn ze niet perfect, maar als je weet waar ik vandaan kom...) en ze zo ook wil houden. Daarbij stel ik graag een goed voorbeeld voor mijn mensen.
Een praktische tip: ik ga altijd voor 12u naar de tandarts omdat inden je verdoving hebt gehad, je de namiddag hebt om er vanaf te geraken. Dus ik neem dan ook een volledige dag verlof van het werk of ik neem een halve dag verlof en werk de namiddag van thuis uit. Dan kan je op je gemakje losweken van de verdoving. Dus ik plan een tandartsbezoek altijd goed in! 
I'm just a musical prostitute, my dear. - Freddie Mercury
