Love on an Island [RPG—100] Speeltopic - Speeltopics

Na zijn cliché opmerking had Tamar gereageerd door een zacht stootje tegen zijn bovenarm te geven, wat hem met een een grijns haar kant op liet kijken. Hij mocht deze dame wel. 'Ik? Heb je jezelf al eens goed bekeken? Als iemand prachtig is, dan ben jij het wel.' De woorden lieten hem lachen, en vervolgens wat overdreven buigen, terwijl hij zijn hand op zijn hart legde. 'Bedankt, Tamar.' Als alle dames zo zouden worden zou het echt gezellig gaan worden. Wat geflirt was niets mis mee, en hij kon het zeker wel waarderen dat Tamar wat vanuit haar kant liet merken.
      'Spaanse roots dus,' Ángel knikte door de woorden, maar had al gauw een geïnteresseerde houding aangenomen. Tamar oogde in zijn ogen namelijk ook niet helemaal Amerikaans, waardoor hij benieuwd was wat erin gemengd zat. 'Ik ben geboren en getogen in Oklahoma City , maar mijn vader komt uit Puerto Rico. M'n moeder was een Amerikaanse, uit Wichita om precies te zijn.' Ángel knikte. 'Oké. Interessant. Ik had al zo'n idee dat je een halfbloedje was. Die krullen schreeuwen niet zozeer Amerikaanse. Ik had al wat Latina verwacht.' Ángel glimlachte dan ook even. 'Spreek je ook Spaans? Of ben je enkel met Engels opgevoed?' Zelf sprak hij beide vloeiend, maar hij kende genoeg gezinnen die enkel Engels besloten te spreken en hun roots geheel achterlieten. Dat vond hij ergens ook weer zo jammer.
      Na een oogrol, die hij niet bepaald negatief op wist te nemen, leek ze hem alweer terug te willen plagen. 'Dat is toch de bedoelig van dit hele gebeuren?' Ángel knikte grijnzend. 'Dat is het zeker. Nu maar hopen dat ik een goede indruk achterlaat...' Een zacht lachje ontglipte hem vervolgens, al was dat uiteraard wel zijn bedoeling geweest. Je wilde nou niet zozeer een klootzak genoemd worden, of als arrogant gezien worden op momenten als dit.
      'Dan zou ik me maar gedragen, anders laat ik je aan je lot over,' ze had niet geantwoord op de eerste vraag, dus was Ángel ook niet van plan haar erop aan te drukken. Iedereen deelde natuurlijk in zijn eigen tempo, en dat was prima. 'Ja, mevrouw.' Het kwam er wat plagerig uit, maar hij kon de opmerking wel waarderen. Tot dusver kon hij vol positiviteit spreken over de dame, en had hij geen enkel negatief punt op weten te merken. Ze kon overduidelijk tegen wat geplaag, en deelde het ook uit, iets dat toch best belangrijk was voor Ángel. Er waren tijden om serieus te zijn, maar humor was altijd welkom.
      'Krijg je als je al die verloofde stelletjes ziet, niet zelf te behoefte om te trouwen?' Ángel keek even bedenkelijk, al knikte hij. 'Natuurlijk krijg je dan wel die kriebels zelf, maar het belangrijkste is toch wel om iemand te vinden die er hetzelfde over denkt. In een wereld vol random hookups en friends with benefits lijkt het haast onmogelijk.' Hij haalde echter zijn schouders op om aan te duiden dat het lang niet zo erg was als hij liet horen, in ieder geval de wereld. 'Alles op zijn tijd natuurlijk. We zijn nog jong.' Een charmante glimlach gleed weer terug op zijn gezicht, al meende hij de woorden wel.
      'Dat lijkt me zeker leuk werk, iets heel anders dan dat ik wil doen,' Ángel knikte. Dat was zo leuk aan mensen, iedereen had andere dromen, levens en aspiraties, het was zo interessant. 'Ik heb helemaal nog niet verteld over mijn toekomstige aspiratie.' Ángel lachte even. 'Ik vreesde dat je er niet over wilde praten, dus wilde niet zeuren.' Ze veegde met haar hand haar haren weg, en Ángel kon het niet laten de handeling even te volgen. 'Ik wil hier werken als arts, mezelf voornamelijk bezig houden met geboortes en babies. Vroeger wilde ik graag in het buitenland, in derde wereld landen, helpen als arts, maar ik heb ondervonden dat er nog genoeg kan worden verbeterd aan de gezondheidszorg hier in Amerika.' Zijn ogen gleden naar die van haar, en hij knikte geïnteresseerd, vooral bij het zien van haar tevreden glimlach. 'Oh, dat is echt mooi. Dat lijkt me echt belonend werk. In het buitenland werken om de minderen te helpen natuurlijk ook, maar kom op, baby's.'
      Om hen heen werd het drukker, maar de bar was nog leeg. Ergens had hij allang verwacht dat iemand deze aantrekkelijke dame weg had willen pikken bij hem, maar gelukkig kreeg hij de tijd haar al wat beter te kennen. Na zijn opmerking met betrekking tot vakanties liet ze haar ogen ongegeneerd over hem heen glijden, wat hem zijn wenkbrauwen vermakelijk op liet trekken. 'Ah jammer, normaal kies ik mijn vakanties uit op het aantal knappe singles.' Ángel lachte even om die woorden, maar merkte dat ze verderging. De dame nam plaats op de barkruk, waardoor zijn nek direct een stuk beter voelde. Zelf hing hij wat tegen de bar aan, terwijl hij zijn ogen op die van haar gericht hield. 'Eerlijk gezegd ben ik meer van de stedentrips en avontuurlijke natuurvakanties. Strandvakanties zijn niet echt mijn ding, ik zou echt niet een hele dag op het strand kunnen liggen, daar heb ik het geduld niet voor. En jij? Ben jij een beetje van de strandvakanties?' Ondertussen had Tamar drinken besteld, en leek ze net een slok te willen nemen, tot ze besefte dat hij wilde proosten, wat ze dan ook deden, waarna hij eerst een grote slok nam.
      'Met betrekking tot vakanties heb ik zelf ook meer interesse in de historie van een land. Strandvakanties kunnen mooi zijn, maar langer dan een dag hou ik het niet vol. Ik zou het dan eerder doen als een rustdag.' Hij lachte even zacht. 'Al kan ik wel genieten van surfen, maar ook weer als een pauze.' Hij kon zich wel een vakantie met zijn vrienden herinneren waar ze hem dagenlang op het strand hielden, terwijl hij de stad had willen verkennen.
      Ángel nam opnieuw een slok, en genoot dan ook van de smaak, en hoe zijn keel lang niet meer zo droog aanvoelde als het eerder deed. 'Maar je zei avontuurlijke natuurvakanties. Bedoel je dan kamperen?' Opnieuw verscheen er een geïnteresseerde blik op zijn gezicht. Zelf had hij het nog nooit gedaan, maar dat kwam meer door zijn vrienden, niet zozeer door zichzelf.