• De stelling van deze week luidt:
    Als een jonge persoon en een oude persoon hetzelfde orgaan nodig hebben, zou de jonge persoon voorrang moeten krijgen

    (dit is niet mijn mening, ik plaats alleen de stelling)

    [ topic verplaatst door een moderator ]


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    Niet per se mee eens.


    26 - 02 - '16

    Als de jonge persoon een drugsdealer is die de komende tien jaar niets aan de maatschappij kan bijdragen (studie/werk) en de oudere persoon een leidinggevende functie heeft bij een farmaceutisch bedrijf: nee.

    Als alle omstandigheden verder gelijk zijn: ja. Maar dat is natuurlijk nooit zo, de situatie is altijd veel genuanceerder en leeftijd is maar één factor waar je naar zou kunnen kijken.

    Weer zo'n stelling...

    Maar nee. Dat zou betekenen dat het leven van iemand die ouder is minder waard is dan een jonger persoon. En dat is niet oké.


    You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

    Ferdinand schreef:
    Weer zo'n stelling...

    Maar nee. Dat zou betekenen dat het leven van iemand die ouder is minder waard is dan een jonger persoon. En dat is niet oké.


    Dit.


    26 - 02 - '16

    Ferdinand schreef:
    Weer zo'n stelling...

    Maar nee. Dat zou betekenen dat het leven van iemand die ouder is minder waard is dan een jonger persoon. En dat is niet oké.


    Vanuit een evolutionair standpunt is dat ook zo, want jongere mensen hebben nog meer kansen om zich voort te planten dan oudere. Not saying I agree with that view tho :')


    Words are loaded pistols. Sometimes it's just better not to pull the trigger. | Vertrouwenspersoon

    Ferdinand schreef:
    Weer zo'n stelling...

    Maar nee. Dat zou betekenen dat het leven van iemand die ouder is minder waard is dan een jonger persoon. En dat is niet oké.

    Hier sluit ik me bij aan.


    From these ashes, I will rise

    Vanuit een ethisch opzicht niet, een leven is nooit meer waard dan een ander. Maar vanuit een maatschappelijk oogpunt zijn er wel bepaalde manieren om er tegen aan te kijken. De situatie als beschreven is wel onwaarschijnlijk, want we zitten met wachtlijsten. Maar als het zover zou komen, ga ik er vanuit dat beide partijen volledig op de hoogte zijn van de situatie. En dat daaruit van een soort morele plicht gehandeld zou worden. Het is niet ethisch verantwoord om te zeggen dat een leven meer waard is dan een ander. Maar ik denk dat een grote hoeveelheid mensen, als ze in de schoenen staan van de oudere persoon, ze de jongere persoon voorrang zouden geven. Dat is hoe het volgens de maatschappij hoort. Maar ook hoe het volgens de waarden van veel mensen hoort. Het is geen regel maar ik denk dat er wel een bepaalde morele druk ligt op de keuze.


    Als ik een dichter was dan was ik dichter bij je.

    Nilas schreef:
    Als de jonge persoon een drugsdealer is die de komende tien jaar niets aan de maatschappij kan bijdragen (studie/werk) en de oudere persoon een leidinggevende functie heeft bij een farmaceutisch bedrijf: nee.

    Als alle omstandigheden verder gelijk zijn: ja. Maar dat is natuurlijk nooit zo, de situatie is altijd veel genuanceerder en leeftijd is maar één factor waar je naar zou kunnen kijken.


    Aan de andere kant, hierbij geef je wel weer een waardeoordeel aan een mensenleven. Wie bepaald welk leven meer waard is?

    In elk geval oneens met de stelling.

    [ bericht aangepast op 3 juni 2019 - 14:44 ]


    Tijd voor koffie.

    Nilas schreef:
    Als de jonge persoon een drugsdealer is die de komende tien jaar niets aan de maatschappij kan bijdragen (studie/werk) en de oudere persoon een leidinggevende functie heeft bij een farmaceutisch bedrijf: nee.

    Als alle omstandigheden verder gelijk zijn: ja. Maar dat is natuurlijk nooit zo, de situatie is altijd veel genuanceerder en leeftijd is maar één factor waar je naar zou kunnen kijken.

    In dit geval geef je de ene persoon meer waarde dan de ander op basis van wat iemand doet of niet doet. Dat is super immoreel.

    OT: Zeer mee oneens.


    ars moriendi

    Nilas schreef:
    Als de jonge persoon een drugsdealer is die de komende tien jaar niets aan de maatschappij kan bijdragen (studie/werk) en de oudere persoon een leidinggevende functie heeft bij een farmaceutisch bedrijf: nee.

    Als alle omstandigheden verder gelijk zijn: ja. Maar dat is natuurlijk nooit zo, de situatie is altijd veel genuanceerder en leeftijd is maar één factor waar je naar zou kunnen kijken.

    Dan moet je, je afvragen; waarom is diegene een drugsdealer geworden? Wellicht wilde die dat helemaal niet, is ie daar zo erg toe gedwongen dat hij geen keuze had, of lag het negatieve oordeel van de maatschappij zwaar op zijn schouders door de vele afwijzingen e.d., of weet ik veel; was dat hetgeen wat hij als enige kende door zijn verleden / opvoeding. Maar goed, nu ga ik er té filosofisch op in en van de stelling af.
          OT; Nee, ik vind niet dat er zo beoordeeld moet worden wie er voorrang heeft.

    [ bericht aangepast op 3 juni 2019 - 23:24 ]


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Neen natuurlijk ni. Alle mensen hebben recht op het orgaan dat ze nodig hebben, je zou wel bv. Naar de overlevingstijd kunnen kijken, dus hoelang ze nog kunnen leven zonder het orgaan. En daaruit beslissen. ( Dit denk ik toch)

    Dit is al zo. Kinderen krijgen extra punten bij Eurotransplant, de machine in Leiden verwerkt dit dus al in hun berekening.


    wie met beide benen op de grond blijft staan komt geen stap verder

    Ferdinand schreef:
    Dat zou betekenen dat het leven van iemand die ouder is minder waard is dan een jonger persoon. En dat is niet oké.


    "If you're gonna say that you've always been secretly gay for me, everyone always just kind of assumed it."

    Spijt schreef:
    (...)

    Aan de andere kant, hierbij geef je wel weer een waardeoordeel aan een mensenleven. Wie bepaald welk leven meer waard is?

    In elk geval oneens met de stelling.


    Inderdaad!
    Ik begrijp de redenering achter het idee, maar ben het er niet mee eens.

    [ bericht aangepast op 10 juni 2019 - 9:43 ]


    The soul needs autumn.

    Is het niet zo dat de leeftijd van de donor bepaalt welke patienten bepaalde organen ontvangen? Mijn stiefmoeder was 53 toen ze overleed en vrijwel al haar organen gingen naar mensen tussen de 50 en 55. Ergens ook wel logisch, want je kan geen volwassenenhart in de borst van een kind gaan proppen.


    Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.