Wanneer weet je dat het tijd is om het uit te maken? - Liefde, Vriendschap & Familie

Ik heb al een langere tijd een relatie (zeven jaar). Vanaf mijn veertiende ben ik samen met mijn vriend en ik hou echt heel veel van hem. Maar de laatste tijd (lees jaar) gaat het meh. Soms heb ik het gevoel dat we meer hele goede vrienden zijn dan anders, soms heb ik nog wel het gevoel dat er iets zit.

Nu ben ik nooit met iemand anders samen geweest, dus ik weet ook niet hoe het is om iemand te dumpen of gedumpt te worden. Mijn punt is dat ik niet weet wanneer je weet wanneer je relatie 'op' is. Wanneer ben je zover dat je beter apart verder kan gaan?

Dit is een moeilijke, want het gevoel van verliefdheid blijft niet eeuwig duren en soms is het moeilijk om te zeggen of iemands relatie op is, of of ze gwn zijn in een andere fase van liefde. Ik zou aanraden om hier toch eens over te praten met je vriend. Misschien even afstand nemen, om te kijken of je hem al dan niet mist op een romantische manier. Verder heb ik hier ook geen ervaring mee, heel veel succes!

[ bericht aangepast op 28 mei 2019 - 22:54 ]

If you can't remember my name, just say 'chocolate' and I'll turn around.

Waardoor of wanneer krijg je het gevoel dat de relatie 'op' is precies?
      Het kan namelijk ook zijn dat er geen spanning in de relatie is. Probeer iets nieuws, iets wat meer leven in de relatie brengt. Dat gebeurt vaker bij relaties; het gevoel krijgen dat de relatie voorbij is, maar dat er eigenlijk niet genoeg spanning / leven in zit. En gezien je zeven jaar een relatie met hem hebt, kan dit ook het geval zijn.

Don't walk. Run, you sheep, run.

Het moment dat de vraag in je hoofd zit of je het uit moet maken is het moment om dit gewoon open kaart te spelen met je partner. Dat ben je elkaar na 7 jaar wel verschuldigd. En zo kom je er gewoon samen uit. Als het einde is aangebroken kun je daar samen over beslissen.

Als ik een dichter was dan was ik dichter bij je.

Zoals al enkelen zeiden kan het inderdaad zijn dat de spanning er een beetje uit is. Zelf ben ik ongeveer 4,5 jaar samen met mijn vriend en we gaan nog echt op dates en proberen elkaar af en toe met kleine dingen te verrassen. Natuurlijk is elke relatie anders dus wat bij de ene werkt, hoeft niet bij de andere te werken.

Ik zou er zeker met je vriend over praten. Wie weet heeft hij hetzelfde gevoel en kunnen jullie samen een uitweg zoeken? Misschien is een weekendje weg met z'n tweeën wel iets waar jullie beiden behoeft aan hebben. Dan kan je zowel praten als de romantiek terug zoeken. Misschien is dit gewoon de zoveelste fase in jullie relatie waar jullie door moeten.

The soul needs autumn.

Ik ben altijd een beetje bang voor deze vragen, omdat de vraag zelf het antwoord al een beetje inluidt. Hoe weet je dat het op is? Dat weet je niet, maar ieder gevoel klopt. Of het nou een goed of slecht gevoel is. Wat jij voelt is prioriteit, niet wat iemand anders vindt. Daarom is de vraag op zich al een teken.

Desondanks zijn er dingen die je nog kan doen om de relatie te redden. Je hebt het idee dat er nog wat inzit, dat betekent dat er nog iets aangedaan kan worden. Jullie hebben geen schijthekel aan elkaar, maar het is gewoon een beetje een te vriendschappelijke omgeving geworden. Heb je al een keer met hem erover gezeten? Even een middagje vrij plannen en dan wandelen of koffie drinken thuis. Dan kan je meteen peilen hoe hij zich erover voelt.

Tijd voor koffie.

Dat is sowieso een ingewikkelde kwestie. Het klinkt alsof de aantrekkingskracht wat weg is hier. Toch is het mogelijk om nog te houden van iemand, ook al voel je dat de aantrekkingskracht op een laag pitje staat. Ik ken bijvoorbeeld mensen die het uitgemaakt hebben en vrij snel terug bij elkaar gekomen zijn omdat het uit zijn in praktijk toch tegen lijkt te steken. Het kan ook zijn dat je je relatie op dit moment onderschat omdat je er zo gewoon aan bent, maar dat het in realiteit toch moeilijk zal zijn éénmaal je merkt dat je je veilige haven kwijt bent en dat je niemand meer hebt die je door en door begrijpt (vertrouwdheid is ook positief). Je weet van te voren ook niet of het gras wel groener zal zijn daarbuiten. Het kan dat jullie nieuwe mensen daten en uiteindelijk tot de conclusie komen dat het gras toch niet groener was, misschien leek het wel spannender of veelbelovend op het eerst moment, maar het kan zijn dat die nieuwe jongen je niet goed zou behandelen en dat je spijt zult hebben die veilige plek te hebben verspeeld. Dat is uiteraard niet gezegd, het kan ook zijn dat je de man van je leven nog moet aantreffen. Het is ingewikkeld en niemand kan zeggen hoe het precies zal zijn daarbuiten. Misschien krijgt iemand spijt, misschien wordt het stukken beter. In ieder geval probeer er over te spreken met hem en tot een consensus te komen en nog voor een oplossing te kijken samen. Iemand die je altijd heeft bijgestaan en die jou niet kwijt wilt onverwachts dumpen is af te raden, omdat dat een breuk in loyaliteit/vertrouwen kan veroorzaken. Dat kan het uitmaken nogal dramatisch maken. Wat het moeilijker is om terug bij elkaar te komen. Mocht je toch kiezen het uit te maken, doe het dan zo vredevol mogelijk, liefst als jullie allebei tot het inzicht zijn gekomen dat het nodig is en er diepgaand over gebabbeld en alle andere oplossingen overwogen hebben. Wat je ook doet, verbrand geen bruggen door iemand te onverhoeds te dumpen en wees open met hem wat je problemen zijn met hem en jullie band, misschien kan hij zich aanpassen of is het nog te redden. Hou het in elk geval niet voor jezelf tot je de knoop het doorgehakt want anders gaat hij panikeren en emotioneel worden en daar komen brokken van. Mensen die dachten dat je altijd trouw zou zijn kunnen je dat kwalijk nemen als ze zelf nog van je houden en dan moet je achteraf nog alles gaan lijmen.... Ik ben persoonlijk geen zo'n fan van het uitmaken want het kan heel wat rotzooi om te plakken met zich meebrengen achteraf. Er is altijd wel iemand die er niet blij mee is en dat kan een breuk veroorzaken in jullie band. Wees altijd voorzichtig met wat je hebt. Probeer er misschien eerst samen met hem uit te komen en als jullie allebei uiteindelijk tot het besluit komen dat jullie beter af zullen zijn zonder elkaar, blijf dan ook niet in een onbevredigende relatie. Denk wel altijd eerst goed na en als je het uitmaakt doe het zo vredevol mogelijk en eindig met een positieve noot zonder drama zodat je nog op je besluit kan terugkomen zonder brokken te moeten plakken.

[ bericht aangepast op 1 juni 2019 - 19:33 ]

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Dit is een lastige vraag. Ook omdat het heel normaal is dat jij en je vriend na 7 jaar samen niet meer zo vreselijk smoorverliefd zijn als in het begin. Het gevoel krijgen dat jullie meer hele goede vrienden aan het worden zij is dus niet vreemd.
Je zegt dat je echt veel van je vriend houdt. Dit is denk ik heel belangrijk want zolang jullie van elkaar houden is de kans groot dat je iets kan doen aan jou gevoel dat het allemaal niet meer zo lekker loopt. Mijn tip zou zijn om goed na te denken over wat er voor jou nu niet goed gaat en dit, hoe lastig ook, met je vriend te bespreken en te kijken of dat opgelost kan worden. Ik geloof echt dat er een kans is dat daar iets heel moois uit voort kan komen. Je bent nu dan misschien het gevoel naar je vriend een beetje kwijt, maar als je aandacht aan de relatie geeft, is er best een kans dat je als het ware weer opnieuw verliefd kan worden.
Als er echt geen verandering in je gevoel komt, kunnen jullie altijd nog besluiten uit elkaar te gaan. Maar een relatie van 7 jaar is best veel en daarom echt ook het investeren waard

Persoonlijk heb ik zoiets van; als je er al aan denkt dan moet je het doen, want anders denk je er niet aan. Één keer eraan denken is genoeg voor de gedachte om meerdere keren terug te komen, maar ik blijf wel bij mijn eerste reactie.

Don't walk. Run, you sheep, run.