• De meest besproken documentaire wereldwijd afgelopen maanden. Hierin vertellen Wade Robson en James Safechuck hun getuigenissen over de seksuele misbruik die zij als kind meemaakten met de wereldberoemde popster Micheal Jackson. Er is een grote controversie rond deze documentaire. Er zijn positieve, maar ook zeer veel negatieve reacties errond.
    Wie heeft er allemaal ondertussen deze documentaire gezien?

    Wade Robson, Dan Reed (regisseur) en James Safechuck

    De documentaire kan je nog hier bekijken via VRT.be of VPRO.
    Let op: nog maar 3 dagen beschikbaar! Bekijk hem dus snel als je hem nog wil zien via deze sites.
    Het duurt in totaal 4 uur, dus je moet er zeker wat tijd voor vrijmaken. En je moet beide delen hebben gezien, om echt een beeld te hebben.
    Iedereen is uiteraard vrij om het al dan niet te geloven. Als je twijfels hebt over de getuigenissen, mag je ze zeker ook uitspreken, maar ik wil wel vragen goed na te denken over hoe en wat je het neerschrijft. Seksueel misbruik komt zéér vaak voor, dus vergeet niet dat mensen die dit meemaakten dit ook kunnen lezen. Het wordt veel verzwegen en een van de grootste redenen is de angst niet geloofd te worden.

    Er kunnen goede punten zijn voor twijfel, ik weet het niet. Ik ben ze in ieder geval niet tegengekomen. Maar haal er aub niet de kleinste dingen eruit, want die zorgen ervoor dat slachtoffers van seksueel misbruik meer worden ontmoedigd erover te praten/hulp te zoeken. Ik bedoel dat mensen soms (onbewust) achter alles wel iets zoeken om in twijfel te trekken, ook bij dingen die eigenlijk logisch zijn.

    Wat denken jullie erover (na het zien ervan)? Ben je anders gaan kijken naar MJ?
    Aan de fans onder ons, hoe staan jullie hier tegenover?

    Ik geef later mijn eigen mening erover, nu is het wat laat op de avond.
    Één ding dat ik wel al kwijt wil: ik geloof hen en enorme respect dat zij met dit verhaal naar buiten durven te komen.


    Ik wil een tuin vol egels

    Sorna schreef:
    (...)
    Ik snap beide kanten. Als je persoonlijke ervaring hebt met zo’n verschrikkelijk iets en/of die documentaire raakt je heel erg, dan snap ik dat je niet iedere dag langs zo’n gigantisch beeld wilt rijden.

    Ik denk dat dit zo’n klassiek iets is van: wat je ook doet, je doet het nooit goed.

    Doordat er op het negatieve gehaakt blijft worden.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Gwisin schreef:
    (...)
    Doordat er op het negatieve gehaakt blijft worden.


    Maar verdenking van seksueel misbruik is ook vrij negatief? :W


    Sorna schreef:
    (...)
    Maar verdenking van seksueel misbruik is ook vrij negatief? :W

    Well, I didn't say otherwise, did I?
    Precies, verdenking, maar dat levert geen bewijs of laat niets vast staan. Er zijn wel vaker beroemdheden in de spotlight gezet die wandaden hadden gedaan.
          Daarnaast heb ik het over het algemeen dat de mensheid er een kracht van heeft al het negatieve te zien en eventueel uit proporties te trekken, zoals de bladen en media dat o-zo leuk doen.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Gwisin schreef:
    (...)
    Well, I didn't say otherwise, did I?
    Precies, verdenking, maar dat levert geen bewijs of laat niets vast staan. Er zijn wel vaker beroemdheden in de spotlight gezet die wandaden hadden gedaan.
          Daarnaast heb ik het over het algemeen dat de mensheid er een kracht van heeft al het negatieve te zien en eventueel uit proporties te trekken, zoals de bladen en media dat o-zo leuk doen.


    Dat klopt. Maar we kunnen ook niet direct zeggen: 'ja het is maar een verdenking, niets aan de hand'.
    Don't get me wrong: ik kies hierbij geen 'kant'. Dat is hierbij dus zo moeilijk, aangezien het direct in een documentaire moet etc. Vandaar dat ik van mening ben dat je hierbij niets goed kan doen, omdat er altijd personen zijn die tegen je beslissing zijn, wat die beslissing dan ook moge zijn.


    IK denk dat het belangrijk is om de documentaire ook niet bekijken met in je hoofd of "het wel of niet waar is?". Simpelweg omdat we dat nooit zullen kunnen zeggen. MJ is er niet meer dus onderzoek is niet meer mogelijk. De kracht van de documentaire zit hem in mijn ogen juist in het feit dat documentaire inzicht geeft in hoe complex misbruik is en ons aanzet geeft daar over te denken om over te praten. Het zou een enorm mooie ingang zijn voor mensen om meer daarvan te gaan begrijpen en om dit onderwerp bespreekbaar te maken.

    Persoonlijk vind ik het dan ook jammer dat de meeste mensen zich alleen bezig lijken te houden met een niet te beantwoorde vraag over de waarheid van het verhaal en verzanden in een discussie vol verwijten over het wel dan niet schuldig zijn van MJ.

    @ Cornick Dat is mijn punt juist. Dat is in 't algemeen al fout, gezien men zich fixt op het negatieve aspect in plaats van het positieve. Maar goed, dan gaan we geheel off-topic als ik daarover verder ga.
          Mijn mening blijft hetzelfde wat ik in mijn allereerste reactie schreef (van voor dit gesprek).
    Over dat standbeeld? Tja, gedane zaken nemen geen keer denk ik dan. Het is jammer dat mensen dit zo laten gaan, gezien dit wel langer gaande is over MJ. Pas na de docu moeten ze er een probleem van maken. Vandaar mijn opmerking over de media e.d., het 'brainwasht'.
          Soms houden mensen er te veel van om ergens een probleem van te maken. Het leven gaat gewoon door, oké, blijf niet hangen in iets negatiefs. Misschien ben ik daar iets te simpel in, IDK.

    @ Ninjaturtels Geen idee of die laatste alinea op iemand specifiek bedoeld of een algemeen iets was?
          Goed. Verder op je reactie: Maar wat wil je dan ook als de documentaire over hem gaat? Hij is een wereldwijde legende. Dan fixen de mensen meer op dat grote toonbeeld (vol verbazing / geshockeerd) dan de betekenis van de daad zelf. Mensen zijn goed in aannames vaststellen. Het zou een ander effect geweest zijn als het geen beroemd idool geweest was.

    [ bericht aangepast op 8 april 2019 - 11:37 ]


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Los van of hun verhalen nu wel -of niet- kloppen, vindt ik het niet terecht dat alle schuld puur en alleen op Michael wordt afgeschoven (wat voor mijn gevoel nu wél gebeurd). Ik vind namelijk dat je zelf ook een GIGANTISCHE steek los hebt zitten als ouder zijnde, als jij je minderjarige kind met een volwassen man in bed laat slapen. Ik geloof er niks van dat die ouders claimen dat ze totaal niet wisten wat er speelde (terwijl ze zelf wel in de kamer ernaast sliepen). Het feit dat jij je minderjarige kind vrijwillig bij hem achter laat, geeft mij toch echt het idee dat je kind inzet om iets te krijgen wat je hartje diep van binnen begeerd (of dit nu geld, beroemdheid of wat dan ook is).

    Daarnaast vind ik dat er teveel tijd in dit specifieke scenario wordt gestoken, alleen omdat hij een wereldberoemde ster was. Ja, kindermisbruik is verschrikkelijk. Maar Michael is al 10 jaar dood, dus er zal nooit een definitief antwoord komen. Als men het zo ontzettend schokkend en schandalig vindt kunnen ze er beter voor zorgen dat zoiets in de toekomst niet nog eens gebeurd, in plaats van een dode man nog verder door het slijk halen. Om nog maar te zwijgen over wat dit voor zijn nabestaanden betekend, zij hebben hier al helemaal niet om gevraagd...

    EDIT (voor de geïnteresseerden)
    Michael's familie heeft middels een eigen documentaire gereageerd op de Jackson-docu Leaving Neverland: https://www.rtlboulevard.nl/entertainment/music/artikel/4668816/jacksons-slaan-terug-met-eigen-documentaire

    [ bericht aangepast op 8 april 2019 - 13:56 ]


    I'll lick the poison from right off your kiss

    Dreadful schreef:
    Los van of hun verhalen nu wel -of niet- kloppen, vindt ik het niet terecht dat alle schuld puur en alleen op Michael wordt afgeschoven (wat voor mijn gevoel nu wél gebeurd). Ik vind namelijk dat je zelf ook een GIGANTISCHE steek los hebt zitten als ouder zijnde, als jij je minderjarige kind met een volwassen man in bed laat slapen. Ik geloof er niks van dat die ouders claimen dat ze totaal niet wisten wat er speelde (terwijl ze zelf wel in de kamer ernaast sliepen). Het feit dat jij je minderjarige kind vrijwillig bij hem achter laat, geeft mij toch echt het idee dat je kind inzet om iets te krijgen wat je hartje diep van binnen begeerd (of dit nu geld, beroemdheid of wat dan ook is).

    Daarnaast vind ik dat er teveel tijd in dit specifieke scenario wordt gestoken, alleen omdat hij een wereldberoemde ster was. Ja, kindermisbruik is verschrikkelijk. Maar Michael is al 10 jaar dood, dus er zal nooit een definitief antwoord komen. Als men het zo ontzettend schokkend en schandalig vindt kunnen ze er beter voor zorgen dat zoiets in de toekomst niet nog eens gebeurd, in plaats van een dode man nog verder door het slijk halen. Om nog maar te zwijgen over wat dit voor zijn nabestaanden betekend, zij hebben hier al helemaal niet om gevraagd...

    EDIT (voor de geïnteresseerden)
    Michael's familie heeft middels een eigen documentaire gereageerd op de Jackson-docu Leaving Neverland: https://www.rtlboulevard.nl/entertainment/music/artikel/4668816/jacksons-slaan-terug-met-eigen-documentaire


    Mooi verwoord. Dit vind ik ook.


    26 - 02 - '16

    @Gwisin ik doelde op niemand peroonlijk, maar deed een uitspraak over het algemeen debat dat rond deze docu ontstaan is waarin uitlsuitend gesproken wordt over het wel dan niet waar zijn van het verhaal terwijl dat juist een vraag is die nooit met beantwoord zou kunnen worden. In misbruikzaken is bewijzen al zeer lastig laat staan in een zaak van zo lang terug met een (vermeende) dader die dood is. Over je opmerking of het verschil maakt dat hij een beroemdheid is. Ik ben van mening dat je zo'n verhaal over iedereen mag vertelllen op deze wijze, zolang het gaat om iets waarbij de (vermeende) dader niet vervolgt meer kan worden en een film of boek en het debat/media daaromheen niet de rechtspraak kan beïnvloeden. Mijn eravring is wel dat mensen altijd snel een mening vormen, ook als het om een onbekend persoon gaat. Ik studeer psychologie, heb me erg verdiept in misbruik en merk dat elke publicatie waarin daarover ges[roken wordt men zich, bijvoorbeeld binnen mijn opleiding, vooral richt op de schuldvraag en niet op het verhaal en het leren en spreken over hoe misbruik nu eigenlijk werkt

    ^ Ik ben er ook mee eens dat je zo een verhaal mag vertellen ongeacht bekend of niet. Ik heb zelfs het gevoel dat men geen docu over MJ zou mogen maken juist omdat het voor zoveel reactie zou zorgen. Moeten ze daarom de (mogelijke) waarheid verzwijgen? Het was inderdaad te verwachten dat mensen meer gechoqueerd zouden geraken, omdat het om een bekend persoon gaat, maar ik denk dat we het beter meemaken en eruit kunnen leren dat hij ook een mens net als iedereen was? Dat het ook een persoon was van wie je kon denken dat ie helemaal anders was dan je dacht (los van het feit of het waar is of niet)?

    Ik ervaar het ook dat bij elk verhaal van (seksueel) misbruik er wel mensen zijn die meer zoeken naar wie schuldig is en wie niet. En daardoor halen ze wel eens de kleinste onbenulligheden aan. Maar goed, ik ervaar en lees het inderdaad ook bij verhalen van onbekende personen. En het kan wel zo zijn dat dit meer gebeurd bij MJ, omdat hij een bekend iemand was, maar mogen we het daarom niet jammer vinden dat er meer wordt gefocust op wie er nu schuldig is (of eerder wie er nu liegt) dan op het verhaal zelf? Kunnen we niet beter erop blijven wijzen en deze mentaliteit proberen te veranderen? Want dat kan heus wel, maar dat vergt soms decennia of generaties tijd. Net zoals de mentaliteit over rijk vs arm, slavernij, racisme, vrouwenrechten, homorechten, geloof.
    Net zoals velen steeds erop wijzen dat de media je enkel voorschotelt wat je aandacht trekt (en hen dus geld oplevert), kunnen wij er steeds op wijzen dat men niet telkens moet richten op de schuldvraag, maar op het verhaal. Dat van erop wijzen dat de media niet altijd de waarheid weergeeft, heeft geholpen. Mensen staan nu veel kritischer tov wie het nieuws brengt, waar het vandaan komt. Decennia of zelfs eeuwen geleden namen mensen iets wat in de krant stond wel sneller aan voor waarheid. Omdat het nu nog normaal is dat er veel commotie ontstaat omdat het over een bekend persoon gaat en men daarbij sneller naar een oordeel over waar of niet waar zoekt, betekent niet we het maar moeten accepteren dat er vooral naar de schuldige of leugens worden gezocht ipv naar het verhaal te luisteren (waarin je nog altijd neutraal mag blijven).


    Ik wil op veel reageren, maar ik weet al dat ik er lang mee bezig ga zijn. Ik ga denk ik een algemeen bericht neerschrijven over hoe er wordt gereageerd op deze docu in het algemeen (niet enkel op Q.) en wat mijn bedenkingen daarbij zijn. Het zal niet voor vandaag zijn, niet voor morgen, deze week denk ik ook niet, geen idee wanneer. Maar ik zorg ook dat ik de docu van de Jackson familie heb bekeken. Die wilde ik eveneens zien van het moment dat ze bekend maakten er ook mee bezig te zijn.


    Ik wil een tuin vol egels

    Ik snap dat er over seksueel misbruik gesproken moet worden, maar dat had ook anders gedaan kunnen worden. Als MJ als dader wordt neergezet, dan zullen mensen op zoek gaan naar het antwoord of hij nu schuldig of onschuldig is. Als ze echt het gesprek hadden willen starten, dan had de documentaire van twee kanten moeten komen en hadden ze het aan de kijker moeten overlaten om, op basis van zorgvuldige en concrete informatie, zelf een mening te vormen. Ik heb niet het idee dat dat nu gebeurt is.


    Maflodder -> Rozenthee / "Would you like an adventure now, or shall we have tea first?"