• De stelling van deze week luidt:
    Bij ernstig huiselijk geweld moet een huwelijk verplicht ontbonden worden.

    (dit is niet mijn mening, ik plaats alleen de stelling)

    [ topic verplaatst door een moderator ]


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    Oneens, ik vind echter wel dat het slachtoffer de keuze moet krijgen. En dat zijn/haar beslissing dan gehonoreerd moet worden. Ik denk als je als overheid namelijk gaat bemoeien met de situatie, je het slachtoffer het gevoel geeft dat ze zelf de keuze niet mogen maken. En dus nog meer het gevoel krijgen dat ze geen eigen persoon zijn. Maar als het slachtoffer het huwelijk wil ontbinden, moeten ze dit wel gelijk honoreren vind ik en daar heeft de dader dan ook niks over te zeggen in mijn ogen.


    Als ik een dichter was dan was ik dichter bij je.

    hmmm.. Deze is moeilijk. Ik snap beide kanten maar iets in mij leunt dichter aan bij eens.
    Ik ben zelf geen deskundige, maar sommige slachtoffers zijn na verloop van tijd zo psychologisch gebroken & verward dat een ander voor hun bestwil best beslist dat het huwelijk beter ontbonden wordt. Ik denk dat je het een beetje kan vergelijken met wanneer je hoort dat een vriendin thuis mishandeld wordt je dit ook moet aangeven, zelfs wanneer zij er om vraagt om dit niet te doen, omdat de persoon in kwestie al zo gebrainwasht is dat ze de ernst van de situatie niet meer kan inzien.
    Maar er moet wel met de context rekening gehouden worden. Was het slachtoffer in een zwakke positie toen het koppel ging trouwen? Is hij/zij onder druk van partner of familie getrouwd met hem/haar? Zijn er kinderen betrokken? enz.


    groetjes

    ^Als er kinderen bij betrokken zijn dan is dat toch geen reden om een huwelijk waarin het draait om geweld en angst níet te ontbinden?

    Ik vind het wel een goed idee, alleen weet ik niet zo goed hoe dit de slachtoffers helpt. Vaak komen ze niet uit hun situatie omdat ze zelf geen melding maken van de mishandeling (door angst/dreiging/liefde/enzovoorts). Dus ik zie niet hoe dit 'de oplossing' voor huiselijk geweld is. Het is juist van belang om te focussen op hoe je mishandeling sneller kunt signaleren en daarop kunt handelen.

    Daarbij ben ik ook bang dat er situaties zullen ontstaan waarin er bijvoorbeeld een foutieve melding wordt gedaan, en het huwelijk vervolgens al wordt ontbonden.


    Continue to share your heart with other people even if it has been broken.

    Het slachtoffer moet naar mijn mening in ieder geval een keuze hebben daarin. De link tussen huwelijksontbinding en mishandeling snap ik echter niet. Heb genoeg gelezen over stellen die waren gescheiden, maar dat de dader andere middelen/manieren zocht (en helaas ook vond) om het slachtoffer te mishandelen. (Stalking, lastigvallen, andere mensen daarbij inzetten, soms werden zelfs kinderen ingezet)

    [ bericht aangepast op 22 dec 2018 - 0:52 ]


    26 - 02 - '16

    Ik ken iemand die af en toe mishandeld wordt door haar man en ook niet van hem wilt scheiden. Omdat het financieel niet haalbaar is (torenhoge schulden). Ze maakt de keuze om niet in nog meer armoede te moeten leven. Er zijn veel mensen die uit elkaar zouden willen gaan, maar die het qua geld gewoon niet aankunnen. Ik vind het een moeilijke stelling. Ergens zou het wel goed zijn, psychologisch voor het slachtoffer, maar aan de andere kant komen ze dan misschien in nog meer problemen terecht, onvoldoende voedsel voor hen en de kinderen, geen electriciteit of water/verwarming... moeite hebben met de huishuur te betalen. Dan is het een dilemma tussen armoede en huiselijk geweld en sommige mensen verkiezen huiselijk geweld boven armoede. Ik zou nog liever arm zijn dan vernederd worden, maar niet iedereen denkt hetzelfde. Is het dan wel goed dat we het voor hen bepalen, zonder hun inspraak en alles verplichten? Zouden sommige mensen het dan niet als nog meer last ervaren in plaats van de oplossing? Ik weet niet of we alles wel voor een ander mogen bepalen, hoewel het wel psychologisch goed kan zijn dat ze weg zijn van het geweld. Ik ben het gedeeltelijk eens, maar misschien niet in alle gevallen. Ik denk dat een rechtbank eerst alles zou moeten onderzoeken en een oordeel vellen met inspraak van het slachtoffer en dat het niet over hun hoofden bepaalt kan worden.


    Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

    Chibs schreef:
    Oneens, ik vind echter wel dat het slachtoffer de keuze moet krijgen. En dat zijn/haar beslissing dan gehonoreerd moet worden. Ik denk als je als overheid namelijk gaat bemoeien met de situatie, je het slachtoffer het gevoel geeft dat ze zelf de keuze niet mogen maken. En dus nog meer het gevoel krijgen dat ze geen eigen persoon zijn. Maar als het slachtoffer het huwelijk wil ontbinden, moeten ze dit wel gelijk honoreren vind ik en daar heeft de dader dan ook niks over te zeggen in mijn ogen.


    Helemaal mee eens!

    De desbetreffende slachtoffer die dit meemaakt kan niet met een helder hoofd over zo'n situatie nadenken. Diegene wordt mishandeld, and believe me, hoe graag je ook fysiek en mentaal sterk genoeg ervoor wilt zijn... uiteindelijk daal je in zo'n diepe put dat je niet het overzicht meer hebt in je hoofd. Ik denk niet dat het slachtoffer hierover een goede beslissing kan nemen, wellicht pas na jarenlang dat diegene zelf de knoop doorhakt. Het is moeilijk, want diegene heeft niet de hulp en steun dat hij / zij zoekt. Het is een dagelijkse, automatische routine geworden.

    [ bericht aangepast op 21 dec 2018 - 1:22 ]


    Don't walk. Run, you sheep, run.