De titel laat dit topic waarschijnlijk wat dieper klinken dan het is, maar dit gaat letterlijk gewoon over de monetaire kosten van cheesecake. Die zijn hoog, heb ik ontdekt.
Dat is waarschijnlijk iets wat al wel langer bekend was, maar ik heb nooit zoveel met cheesecake gehad, dus ik kom er nu pas echt achter. Deze week heb ik namelijk voor het eerst een echte cheesecake gebakken (na wat cheesecake-achtige dingen in het verleden, die ik hier even negeer) en mascarpone?? is zo duur?? Wat ik wel wist, maar je hebt er een hoop in één keer van nodig voor deze specifieke taart, en hoe meer je ergens van koopt, hoe meer geld je moet betalen. Waarom, supermarkt? To be fair, ik had iets goedkoper uit kunnen zijn als ik een kwartier naar de Jumbo was gefietst in plaats van voor het gemak de Poiesz op de hoek te kiezen, maar toen ik achteraf alles optelde (waarbij ik netjes heb berekend hoeveel 150g suiker kostte, etc), kwam ik uit op 6,37. Dat is niet belachelijk, op zich, voor een taart waar je twaalf stukken uit kunt halen (of zestien, als je een watje bent), maar ik weet ook zonder verdere berekeningen absoluut zeker dat het desondanks de duurste taart is die ik in mijn leven heb gebakken. Een gouden taart. (Waarbij het goud zit verstopt in de mascarpone, dus, want zonder dat ene ingrediënt kostte de taart maar 1,79 (al heb je dan helaas geen cheesecake, maar een cheesecakebodem met als garnering een hoopje suiker, wat druppels vanille en roerei)).
Anyway, goed, ik dacht dus, wow, dat is best heftig. Vervolgens wilde ik weten hoeveel je dan moet betalen voor een kant-en-klare cheesecake, want in mijn 22 jaar levenservaring is zelf bakken doorgaans goedkoper, maar ik vond dat in dit geval al niet enorm goedkoop, eigenlijk. Google was heel behulpzaam en stuurde me door naar wat pagina's van bakkerijen, die één hele cheesecake aanboden voor dertig euro (of meer, maar daar wil ik het niet eens over hebben).
Dertig euro. Shit man.
Het is niet dat ik het de bakkers niet gun, overigens, want je moet ze natuurlijk ook betalen voor hun werk en niet alleen voor de ruwe ingrediënten, maar... dertig euro. Daar kan ik 4,709 cheesecakes van bakken, holy shit.
Mijn conclusies, na deze rollercoaster van emoties:
A) Ik heb werkelijk geen inschattingsvermogen wat betreft de kosten van een taart die al voor je is gebakken. Wow. Ik ben die moeder uit Arrested Development die niets snapt van de prijs van bananen ("It's one banana, Michael. What could it cost, ten dollars?"), maar dan andersom.
In het verlengde daarvan: dat is omdat ik eigenlijk nooit taarten eet die niet zijn gemaakt door iemand die ik ken??? En dat is niet eens een bewust ding, maar 95% van de taart die ik eet krijg ik thuis of bij familie voorgeschoteld, en daar zou niemand er ooit op komen om een taart te kopen. Supermarkttaarten roepen schande af over de familie. Met taartmix uit een pakje kun je nog net wegkomen, maar alleen als je de verpakking vervolgens goed verstopt.
C) Ik ben mogelijk per ongeluk een taartsnob.
D) Het spijt me dat ik mogelijk per ongeluk een taartsnob ben. Ik snap waarom mensen taarten of taartmix kopen, want het is heel erg gemakkelijk, en er is niets mis met wat gemak in je leven willen. (Maar een taart bakken kan ook echt heel simpel zijn en kost bijna VIJFENTWINTIG EURO minder en je krijgt er nog een gratis gevoel van trots bij ook, dus ik zou het toch willen aanraden.)
E) Ander onderwerp: cheesecake is veel te duur, maar het toch op een of andere manier waard, want het is ook veel te goed. Damn you, cheesecake. (Al ga ik de komende tijd wel weer even over op chocoladetaarten, want ik heb de afgelopen paar dagen twee derde van een cheesecake in mijn eentje gegeten, oh god.)
Dat was het einde van mijn rant over 6,37 die ik volkomen vrijwillig heb uitgegeven aan iets wat me een berg kilocalorieën rijker heeft gemaakt. Wat is jullie diep doordachte mening over cheesecake? Hebben jullie ooit een taart voor dertig euro gekocht bij een bakkerij?
"Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan
SPECS
