Zaterdag vertrek ik weer met scouting voor een week op kamp. Lekker het bos in, spellen doen en gezelligheid.
Voorheen vond ik het geweldig maar tegenwoordig zie ik er steeds meer tegen op met huilbuien er bij.
3 jaar geleden heeft mijn broer een ongeluk gehad en sindsdien heb ik veel moeite met meerdere dagen van huis. Ik vermoed dat er komt door een zeer slechte kampervaring dat jaar. Ik had veel last van Heimwee, huilbuien en emotie veranderingen vanwege mijn trauma. Iedereen was heel lief en gaf me mijn tijd maar ik heb toen elke dag naar huis gebeld. Een paniekaanval midden in de nacht erft het toen grotendeels verpest.
Sindsdien zie ik al erg tegen op tegen een weekendje weg. 1 nacht gaat prima maar meer nachten niet. Natuurlijk weet ik dat ik het niet moet gaan vermijden maar het belemmerd mij wel in Mijn plezier van Te voren.
Ik ben momenteel heel emotioneel en weet dat ik met een rotsgevoel weg ga, ik weet ook dat ik zeker toffe momenten ga hebben.
Heeft er iemand tips voor mij?
We hebben afgesproken dat zij geen contact met mij zoeken. Ik heb geen 5g dus waarschijnlijk heb ik alleen bij de ingang of toiletgebouw wifi en dan zal ik ze wel een verslaggever geven en misschien in de week 1 of 2 keer bellen. Daarnaast heb ik pen en papier bij en een MP3 speler met rustgevende muziek en 2 mensen die mij graag knuffels geven en ik mijn ei bij kwijt ben.
Ik let erop dat k goed slaap en tijd voormijzelf neem.
Change is for weirdos ~ Niall Horan
