• SOULMATES
    "The best possible match for one human in another."


    The Beginning

    Temperature; 29°C, zonnig met weinig tot geen bewolking.
    Het is ongeveer acht uur in de avond
    Het is de eerste dag in het resort en de geselecteerden zijn vanochtend aangekomen in het resort, nietsvermoedend. Ze denken dat ze van een geweldige vakantie gaan genieten met veel drank en vooral; ze mogen los gaan wat betreft de partners. Er is hen verteld dat de reglementen omtrent de soulmates afgeschaft zijn en dat ze hun gang mogen gaan in het resort. De kans is groot dat sommigen niet weten hoe ze hiermee om moeten gaan en dus compleet los zullen gaan.
    De singles hebben de hele dag de tijd gehad om te wennen, wat kennis te maken met elkaar en om hun spullen naar de kamers te verhuizen. Voor de avond zijn alle spullen klaargezet voor een feest met natuurlijk het thema 'Hawai'. Drank is in overvloede aanwezig, hapjes zijn verdeeld over de tafels en er zijn bloemenkransen voor iedereen. Buiten zijn lichtjes opgehangen zodat de sfeer gezellig blijft als het donker wordt.
    Let's party

    Jill Kate Bellamy
    20 • Outside, party • Fabian & Rafael • outfit

    Schijnbaar had Rafael niet verwacht van haar dat ze hem zou wijzen op de alcohol die ze eerder in de keuken had zien staan - de verbazing was van zijn gezicht af te lezen namelijk. 'Dat zal ik in gedachten houden.' was echter zijn antwoord, waardoor ze knikte. Daarna had Fabian hen gevraagd of ze al iemand hadden gezien die ze wel zagen zitten en ze had er antwoord op gegeven - een antwoord dat haar momenteel het beste leek. Rafael had inmiddels een grijns op zijn gezicht gekregen, eentje waarvan ze niet zo goed wist wat ze daar nu mee moest doen.
          'Ik denk dat ik me daarbij aansluit.' deelde Rafael mee, waardoor Jill haar blik richting hem verplaatste. 'Veel zijn leuk voor een nachtje, maar hebben verder weinig inhoud, nietwaar?' Jill kon het niet laten om haar wenkbrauwen op te trekken terwijl ze toe keek hoe Rafael Fabian een duwtje gaf.
          'Maar aangezien jij met de vraag komt, heb je ons iets op te biechten?' Jill moest toegeven, ze vond het wat sneu voor Fabian. Hij leek al wat onzeker te zijn en als dan zo'n jongen als Rafael hem zo zou plagen.. het waren haar zaken niet maar ze vond het toch wat sneu. Zodra ze haar blik dan ook op Fabian richtte, zag ze dat hij knalrood was geworden en Fabian keek haar ook niet meer aan.
          'Ten eerste: nee. Ik heb ondervonden dat iedereen wat te vertellen heeft, zolang je de moeite neemt om erachter te vragen.' Jill kon een glimlachje niet onderdrukken, hij probeerde het vrouwelijke geslacht te verdedigen en dat was toch wel aandoenlijk. Alweer. 'En ten tweede... Ik heb wel wat gezien wat me aanstaat ja. Maar zoals Jill eerder al opmerkte, is het uiterlijk niet alles.' Fabian keek haar eindelijk weer aan en glimlachte wat voorzichtig - en die glimlach beantwoordde ze met een geruststellende glimlach. Ze dronk de rest van haar cocktail op en zette het lege glas weg, waarna haar blik op het zwembad viel. Ergens had ze zin in een duik maar dat voorstellen.. zou zo vreemd zijn.
          ''Maar, Rafael, weet je zeker dat het aan je bedpartners ligt of heb je zelf gewoon weinig inhoud?'' vroeg ze uiteindelijk terwijl ze naar Rafael keek, opnieuw met diezelfde, speelse en wat uitdagende glimlach - al stonden haar ogen wat.. onschuldig. Ze kon het niet laten, hij had Fabian zich ongemakkelijk laten voelen en hoewel Rafael het type leek dat zich niet snel van de wijs liet brengen.. misschien zou het haar toch lukken.

    Rafael Emilio Reyes

    23 y/o || Fabian & Jill

    Nia zijn opmerking over dat hij zich bij de uitspraken van Jill aansloot, had Rafael gevraagd of Fabian hen iets op te biechten had, aangezien hij degene was geweest die erover was begonnen. Het gezicht van de jongen kleurde rood en Rafael zag hoe hij uit alle macht de blik van Jill probeerde te mijden. Hij keek even schaapachtig naar de jongen voor zich, hij leek zich zo ongemakkelijk te voelen dat het bijna beschamend was.
          'Ten eerste: nee. Ik heb ondervonden dat iedereen wat te vertellen heeft, zolang je de moeite neemt om erachter te vragen.' Terwijl de woorden de mond van Fabian verlieten, werd zijn hoofd - zo mogelijk - nog roder.
          'En ten tweede...' Even onderbrak de jongen zijn toespraak om te kuchen 'Ik heb wel wat gezien wat me aanstaat ja. Maar zoals Jill eerder al opmerkte, is het uiterlijk niet alles.' Toen de woorden goed en wel zijn mond hadden verlaten, keek Rafael hem even aan. Hij kreeg bijna medelijden met de gast voor hem, met de nadruk op bijna. Nadat er wat glimlachjes waren gewisseld tussen Jill en Fabian had Rafael even gezucht. Jill had haar blik vervolgens op hem gericht en even keek hij haar afwachtend aan. Ergens had hij het gevoel dat ze een opmerking ging maken over het feit dat hij Fabian ongemakkelijk had laten voelen.
          ’Maar Rafael, weet je zeker dat het aan je bedpartners ligt of heb je zelf gewoon weinig inhoud?’ Vroeg ze hem uiteindelijk waarna haar ogen een onschuldige blik kregen. Even keek hij Jill met opgetrokken wenkbrauwen aan, maar toen zijn blik viel op de ietwat speelse glimlach die haar lippen sierde, kon hij een geamuseerde grijns niet onderdrukken. Het was overduidelijk dat de dame een poging deed hem van de wijs te brengen, een tevergeefse poging echter. Als ze hoopte dat zijn gezicht dezelfde kleur aan zou nemen als dat het gezicht van Fabian net had gedaan, kon ze lang wachten; dat was iets was gewoon niet zou gebeuren. Rafael was niet het type dat zich snel ongemakkelijk zou voelen, en als was dat het geval, de kans dat anderen daar iets van zouden merken, was zeer klein tot niet bestaand.
          ’Tja,’ begon hij met de geamuseerde grijns nog altijd rond zijn lippen ‘dat kan natuurlijk ook, maar daar wil ik niet al te lang bij stilstaan.’ Hij liet zijn van Jill naar Fabian gaan om te peilen of die zijn rode kleur alweer enigszins was kwijtgeraakt.




    chaos makes the muse