[RPG • 200] Scintilla University • Speeltopic - Speeltopics

21 mei 2018 - 11:11 Sombre is offline

Sombre 2828

Scintilla University
━ school for magical studies and sciences ━

The beginning,
Het is de aller eerste schooldag na de vakantie en de leerlingen stromen binnen in overvloed. Ieder uur komt er weer een nieuwe trein aan en vliegende taxi's zetten heel veel leerlingen af.
Het is vandaag donderdag 27 augustus, wat betekend dat morgen het openingsfeest is. Ieder jaar is er op de universiteit een gigantisch en magisch bal dat de leerlingen zal introduceren in de magische wereld van Scintilla University.
Vandaag zullen de leerlingen hun kamer mogen opzoeken, inrichten, vrienden opzoeken en helaas ook de nieuwe roosters ophalen, want het is niet alleen maar magie en lol en op de universiteit.
18:00 uur vanavond zal er een diner worden opgedekt in de great hall, wees aanwezig, want slapen met een lege maag is nooit fijn. Er zullen ook drankjes aanwezig zijn zoals boterbier en heerlijke wijnen.

━ 26°C ━ tussen 13:00 en 15:00 ━ vrolijke sfeer op de universiteit ━

◦ rules ◦
200 words ◦ no fighting ◦ q-rules ◦ 48 hours to make a role ◦ 2 roles max ◦ no perfect roles, be creative

◦ ROLES ◦ TALK ◦ DRAMA ◦

- thank you for existing -

4 juni 2018 - 21:43 Altschmerz is offline

Altschmerz 7758

ULYSSES COVINGTON

21 • Ilvermorny (Thunderbird), USA • Potion Science • @ Bedroom • & Ace, Lysander

Ulysses kijkt even nadenkend richting het kasteel, zwaar hopende dat Lysander gelijk heeft rondom Ace — die rare knul belandt altijd in zeven sloten tegelijkertijd. 'Ik meen het. Ik heb niet gegeten sinds het ontbijt. Ik geloof dat. . . Het. . . Licht. . . Ga verder. . . Zonder mij. . .'
Ulysses rolt zijn kijkers in hun kassen en kijkt of anderen naar zijn broer kijken. Uly heeft geen zin in publiek tijdens hun eerste minuut, maar moet alsnog lachen. Lys is een mafkees, altijd al geweest. Uly voelt zichzelf enigszins opgelucht, wanneer Lys omhoog komt en ze gezamenlijk naar de binnenplaats wandelen. Glimlachend beseft Uly zichzelf dat hij weer thuis is gekomen.

•••

Lys gaat voorop in de common room — een algemeen bekend gegeven hier, waardoor vele weten wie wie is van de tweeling. Uly glimlacht kort in de rondte en steekt zijn hand af en toe op. Wanneer ze naar de slaapkamers lopen, grijnst Uly: dit heeft hij vele malen liever dan de drukke common room.
'Honey, I'm home!'
Uly laat zijn zwevende koffer naast zijn bed op de grond terecht komen — ordelijk, hetgeen binnen enkele minuten zal veranderen. Daarna draait hij om, zodat hij zijn hand grijnzend op kan steken naar Ace. Uly is niet van het knuffelen en houdt anderen liever op afstand.
'Hé, druiloor. Hoe was je vakantie? En, nieuwe Quidditch records verbroken? Ohja — wacht, I don't care.' Uly grijnst. 'Ik heb je wel gemist, Ace.'

Note to self:
stop blowing up classrooms.

VASILI PETROFF

21 • Durmstrang, Russia • Care of Magical Creatures • @ Outside • & Ivanya

Wanneer Ivanya zijn arm gemakkelijk van haar schouder af weet te wimpelen, glijden Vasili's wenkbrauwen zichzelf automatisch in een denkende, diepe frons. Waarom deed ze zo, terwijl ze elkaar net pas weer hebben ontmoet?
'Ik zeg, laten we eerst butterbeer halen en dan de roosters. Prioriteiten stellen, Vasi. Die roosters lopen vast niet weg en hebben we niet nodig op het moment. Na een paar dagen met mijn ouders opgescheept te zitten, heb ik die butterbeer — of firewhisky gaat er ook wel in — wel echt nodig. Let's go?'
Vasili grijpt Ivanya's bovenarm vast voordat ze de kans krijgt om weg te lopen, waarna hij haar naar haar toedraait en haar met een vragend gezicht aankijkt. 'Waarom schoof je net mijn arm van je schouders?'
Nugget klautert via Vasili's reismantel naar beneden en springt snel weg, hoogstwaarschijnlijk op zoek naar muizen. Vasili blijft Ivanya vragend aankijken, terwijl zijn hand zachter om haar bovenarm is komen te liggen. Vasili zucht en slaat zijn armen dan simpelweg rondom Ivany's tengere lichaam voor een knuffel, waarna hij haar strak tegen zich aantrekt.
'Ik heb je gemist, Iv. En nu niet lostrekken, want wat je ook in je kopje hebt — ik wil er nu even niets over horen. Dan beloon ik je met nieuwe firewhisky, ja? Speciaal voor jou meegebracht.'

Not all monsters,
do monstrous things.

•

5 juni 2018 - 12:00 Eostre is offline

Eostre 1434

Ace Webster Calderon-Boot
21 • The American Descendant • Uly & Lys • Thunderbird bedroom

Ik heb Monty nog maar net in zijn verblijf gestopt, als ik de deur open hoor gaan. Ik draai me om, als ik Lys praktisch binnen zie vallen. Een grijns van oor tot oor verspreidde zich over mijn gezicht.
" Honey, I'm home!" roept Lys, die zijn koffer op bed gooit, Atlas vrijlaat en mij om de hals vliegt. Ik begin te lachen en sla mijn armen om hem heen. " Goed om te zien dat je nog terug mag komen, met die resultaten van je, Lys." zeg ik en laat hem los.
Achter hem staat Uly te grijnzen en steekt zijn hand op.
" He druiloor. Hoe was je vakantie? En, nieuwe Quidditch records verbroken? Oh ja - wacht, I don't care." Zegt Uly met een grijns. " Ik heb je wel gemist, Ace." Ik loop lachend naar hem toe en woel met mijn hand door zijn haren. " Fijn om te zien dat jij niets hebt opgeblazen deze zomer - en daarmee bedoel ik natuurlijk jezelf, mafketel. Tenzij ik iets heb gemist in de Daily Prophet." Ik geef hem een zachte klap op zijn schouder en grijns als ik een stap achteruit doe om zijn nieuwe kapsel te bewonderen.
" Hoe was jullie zomer?" Vraag ik terwijl ik mijn koffers, die ik in het midden van de kamer had gedumpt aan de kant zet. Niet dat het veel hielp - troep leek zich spontaan te vormen in mijn buurt.
" Ik ging onverwachts naar Los Angeles, naar mijn oom en tante. Wist je trouwens dat ze een nieuwe draak hebben ontdekt in de bergen van Schotland? Roy vertelde het me net." Ik hield mijn mond toen ik besefte dat ik aan het ratelen was.
Ik kijk mijn vrienden aan. " Wauw, wat heb ik dit gemist. Dit jaar gaat echt tof worden." Grijns ik.

[ bericht aangepast op 5 juni 2018 - 12:00 ]

We were the forever that didn't last

5 juni 2018 - 12:35 Sombre is offline

Sombre 2828

Josephine Noah Argentum
♥ ♥ ♥

━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━

josy ♥ with mitch&noémi ♥ outfit ♥ the university ♥ very happy

━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━

Noémi had eindelijk haar gewicht van ons afgehaald. Ik stond al hevig te wiebelen op mijn hakken en ik wist niet hoe lang ik dat vol ging houden. Met een glimlach draaide ik me haar kant op en bekeek ik haar.
'Je ziet er geweldig uit!' glimlach ik haar kant op. Het was natuurlijk wel jammer van de verschrikkelijke gewaden, maar daar was niets aan te doen. Niet zolang ze nog aan sport ging doen hier.
'Hoe was jouw vakantie?' vroeg Mitch aan Noémi, waardoor ik haar nieuwsgierig aankeek.
'Hm, die was wel prima, geloof ik. Ik hou van Frankrijk,' zei ze met een klein pruillipje, waardoor ik haar een knuffel gaf.
'Sweety! je bent al snel weer terug in Frankrijk, geloof me.' Zei ik in haar oor terwijl ik haar plat knuffelde. Ik wilde absoluut niet dat ze zich rot voelde of haar thuis zou missen. De rest van de studenten op deze school interesseerde me helemaal niets, maar Noémi en Mitch waren belangrijk. Ik wilde niet dat zij zich slecht voelde of iets in die richting.
'Wat hebben jullie allemaal uitgespookt de afgelopen maanden?' vroeg ze zodra ik haar los had gelaten. Ik keek Mitch even grijnzend aan en vervolgens weer naar Noémi.
'Wij hebben een heerlijke vakantie gehad, is het niet Mikey?' glimlachend keek ik zijn kant op. We waren deze vakantie veel bij elkaar geweest en we waren ook enkele keren alleen thuis geweest, dat was erg gezellig.
'En heb jij nog iets uitgespookt?' grinnik ik naar Noémi. Ze was prachtig en ik zou het niet geloven als ze niets had gedaan deze vakantie. Ze heeft vast wel één of twee jongens aan de haak geslagen, als het niet meer is.
'Leuke jongens in Frankrijk?' giechel ik terwijl ik haar een por in haar buik geef.

━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━

- thank you for existing -

6 juni 2018 - 14:40 Velns is offline

Velns 1631

~~Michael~~ Mitch Baker

20 • Slytherin • Entering the university • with Josy & Noémi -> alone

'Hm, die was wel prima, geloof ik. Ik hou van Frankrijk.' antwoordde Noémi met een pruillip, waardoor hij één wenkbrauw wat geamuseerd op trok. Het was sneu maar Noémi zag er ontzettend.. schattig uit zo. Gelukkig 'troostte' Josy de Franse dame al snel met een knuffel. En hij dacht te horen dat Josy wat tegen Noémi zei maar hij verstond niet wat.
'Ik heb jullie gemist!' merkte Noémi op en hij kon een grijns niet onderdrukken. ''Wij - of ik toch - jou ook hoor.'' Hij bleef het raar vinden om in de 'wij' vorm te spreken maar tegelijkertijd voelde het verplicht. Het was in ieder geval de waarheid, hij had haar vreselijk gemist nu hij haar niet had om zijn ei bij te kunnen.. maar ze was er weer.
'Wat hebben jullie allemaal uitgespookt de afgelopen maanden?' vroeg ze nadat Josy haar los had gelaten. Mitch opende zijn mond om antwoord te geven maar Josy was hem al voor - zoals altijd.
'Wij hebben een heerlijke vakantie gehad, is het niet Mikey?' Hij zuchtte eens maar knikte braaf als antwoord. Hij had een hekel aan die bijnaam maar dat leek Josy niets te kunnen schelen. 'En heb jij nog iets uitgespookt? Leuke jongens in Frankrijk?' Right, dit gesprek was niet aan hem en thank god trilde zijn telefoon. Het was alleen niet iemand waar hij op had gehoopt.

Incoming text from Lysander;
Tease. Het idee van jou in pak alleen al...

Outgoing text to Lysander;
Jij. Ik. Praten. NU. Waar ben je of waar kan je heen komen?

Hij was er klaar mee. Hij wilde Lysander eens goed duidelijk maken dat hij moest ophouden met dit.. ja, wat was het eigenlijk. Geflirt? Hij had Josy immers. Hij keek op naar de dames met een verontschuldigende glimlach.
''Ik laat jullie wel alleen, dan kunnen jullie bij praten.'' zei hij en drukte een vluchtige kus op het voorhoofd van Josy. Noémi ontving een vluchtige knuffel. ''Ik zie jullie later wel.'' En met die woorden draaide hij om en begon hij te lopen. Hij had geen idee waar Lysander was maar dan kon hij vast een plekje zoeken om te gaan praten - want dit gesprek hoefde niemand te horen.

7 juni 2018 - 23:52 reguluswife is offline

reguluswife 37248

IVANYA NADEZDHA CHAVDAROVA
girls like her were born in a storm
they have lightning in their souls
thunder in their hearts
and chaos in their bones

durmstrang || seventeen || with val ||

Natuurlijk gaat Vasily er niet akkoord mee dat ik zijn arm van mijn schouders gooide. "Waarom schoof je net mijn arm van je schouders?"
Ik haal slechts mijn schouders op. Om antwoord te geven op die vraag, daar heb ik geen zin in. Het is ook niet alsof hij antwoordt zou geven als ik hem zou vertellen waarom ik zijn am wegduwde. Geen zin in deze bullshit. Voor ik het weet, trekt hij me echter in een knuffel. Gedwee laat ik het maar gebeuren, maar ik knuffel hem slechts zwakjes terug. Normaal gezien ben ik al niet de meeste knuffelige persoon die er rondloopt, maar nu al zeker niet.
"Ik heb je gemist, Iv. En nu niet lostrekken, want wat je ook in je kopje hebt, ik wil er nu even niets over horen. Dan beloon ik je met nieuwe firewhisky, ja? Speciaal voor jou meegebracht."
"Als je niet wilt weten 'wat ik in mijn kopje heb', vraag er dan ook niet naar," brom ik. Ook weer typisch iets voor mannen. "Maar goed, firewhisky yeah?" vraag ik. "Als je dat bij je hebt hier kunnen we gewoon ook chill in het gras drinken, prima." Ik haal mijn schouders op. "Let's go then?"

To the stars who listen — and the dreams that are answered

8 juni 2018 - 13:42 Eilandpiraat is offline

Eilandpiraat 4618

LYSANDER COVINGTON
The moody twin- 21 - Ulysses and Ace -> Mitch - Their room -> Outside - outfit

" Goed om te zien dat je nog terug mag komen, met die resultaten van je, Lys." Zegt Ace, voordat hij me los laat en een vrolijke lach ontsnapt uit mijn mond. "Ze kunnen me gewoon niet weerstaan hier.." "Hé, druiloor. Hoe was je vakantie? En, nieuwe Quidditch records verbroken? Ohja — wacht, I don't care." Hoor ik achter me zodra ik Ace los laat. Ik lach en schud mijn hoofd, terwijl ik de kamer rond kijk. "Ik heb je wel gemist, Ace." Even sluit ik mijn ogen en siert een tevreden glimlach mijn gezicht. Ik ben niet vaak in zo'n goede bui, maar de eerste dag van school, Ace weer zien.. Het heeft een goede invloed op me.Ook het feit dat Ulysses vaak weer een beetje uit zijn schulp kruipt zodra we rond Ace en onze andere vrienden zijn, werkt enigszins geruststellend voor mij. "Fijn om te zien dat jij niets hebt opgeblazen deze zomer - en daarmee bedoel ik natuurlijk jezelf, mafketel. Tenzij ik iets heb gemist in de Daily Prophet." Ik trek mijn wenkbrauwen op en houd mijn arm omhoog, waar een klein littekentje op mijn pols rust. "Ik was bijna dood, hoor!" Roep ik verontwaardigd en steek mijn tong uit naar Uly. "Ace, ik snap niet wat je hier doet; haarstylist is een beter beroep voor je." Grijns ik met een knikje richting Ulysses' nieuwe kapsel. "Hoe was jullie zomer?" Vraagt Ace terwijl hij zijn koffers aan de kant zet. Niet dat het veel uit zal halen; onze kamer is altijd een rotzooi, en dat heeft niet in het minste te maken met Ace. "Gevuld met Shakespeare en heerlijk eten en.." even raak ik afgeleid door mijn telefoon die ik in mijn kontzak voel trillen.

INCOMING TEXT FROM: Mitchy <3Jij. Ik. Praten. NU. Waar ben je of waar kan je heen komen?
OUTGOING TEXT TO: Mitchy <3Is dit een bootycall? Kom maar onder mijn balkon staan roepen, I'll be your Jo...Juliet?
OUTGOING TEXT TO: Mitchy <3[/n]In all seriousness, ik wacht hier buiten wel op je.

Mijn wenkbrauw schiet omhoog. Ben ik te ver gegaan? Vast niet. Mitch weet heus wel dat ik nooit iets serieus zou doen. Niets wat hij niet zou willen. Dat hij het wel wil - dat hij mij wil.. dat weet hij gewoon nog niet. Mijn mondhoeken gaan langzaam weer omhoog terwijl ik me afvraag waarom Mitch juist nu wil afspreken. Even kijk ik op naar Ulysses en Ace. Ze weten dat er al een tijdje iemand is waar ik mee aan het appen ben, die ik een beetje aan het fucken ben, maar ondanks dat ze soms nieuwsgierig kunnen zijn heb ik ze nooit verteld wie het was. Dat is niet aan mij. "Eh... meiden..." maak ik mijn zin vaagjes af. "Dat somt het voor mij wel op.. En die van jou?" Gelukkig begint Ace gelijk te ratelen: "Ik ging onverwachts naar Los Angeles, naar mijn oom en tante. Wist je trouwens dat ze een nieuwe draak hebben ontdekt in de bergen van Schotland? Roy vertelde het me net." Ik lach als de jongen schijnbaar zelf ook doorheeft dat hij een beetje doorslaat, en hij snel zijn mond houd. "You're such a nerd." Knipoog ik naar hem. "Wauw, wat heb ik dit gemist. Dit jaar gaat echt tof worden." Grijnst hij, en ik knik. "Ik kan niet wachten." Ik kijk nog even snel op mijn telefoon, en vervolgens naar Ulysses. "Uly, ik moet heel even heel snel iets oplossen, will you be okay? Echt- een half uurtje, max." Ik kijk mijn broer aan, en kijk vervolgens even naar Ace. Normaal zou ik hem niet alleen laten, maar met Ace.. Met Ace is het anders. Als Uly bevestigt dat het geen probleem is - hoewel ik heus wel weet dat hij liever had gewild dat ik was gebleven, knijp ik even in zijn hand. "I'll be right back." Mompel ik, waarna ik de kamer uit loop. Ik voel me schuldig tegenover mijn broer, maar Mitch kwam nu echt serieus over en na hoe vervelend ik tegen hem ben geweest heb ik het gevoel dat ik hem dit verschuldigd ben. Ik loop naar buiten en ga in een soort afgelegen hoekje tegen de muur geleund staan. Als ik Mitch voorbij zie lopen, fluit ik en bijt ik op mijn lip. "Looking good, beautiful." Grijns ik naar hem. Misschien als ik begin met een grapje, wordt dit gesprek niet zo serieus als ik vrees.

Spinning around, I'm weightless.

8 juni 2018 - 15:14 LordJohn is offline

LordJohn 10839

Noémi Martin

20 — Beauxbatons — wizarding sports — the teddy bear — inside — Josy

'Sweety, je bent al snel weer terug in Frankrijk, geloof me.' Lachend ontvang ik de stevige knuffel van Josy en na mijn vraag zie ik haar ondeugende blik naar haar vriend al. 'We hebben een heerlijke vakantie gehad, is het niet, Mikey?' Ik lach. Meer details zal ik maar niet vragen. 'En heb jij nog iets uitgespookt? Leuke jongens in Frankrijk?'
Ik haal mijn schouders even op, maar voor ik kan antwoorden, onderbreekt Mitch ons. 'Ik laat jullie wel alleen, dan kunnen jullie bijpraten.' Ik ontvang een knuffel van de jongen en ik glimlach kort naar hem als hij wegloopt. Dan richt ik me weer op Josy voor me en ik steek mijn arm door die van haar heen, waarna we verder het gebouw in lopen.
'Er waren wel enkele jongens, ja,' grijns ik. 'Maar ik heb me ingehouden! Over het algemeen waren ze toch te dronken om hem nog omhoog te krijgen, als je begrijpt wat ik bedoel.' Met een ondeugende lach rond mijn lippen kijk ik naar mijn beste vriendin. 'Het merendeel van hen zijn toch jeugdvrienden van de basisschool en Beauxbatons, dus ze zijn meer broers voor me dan dat ik verder nog interesse in ze heb.' Ik plof al snel in de hal neer waar we altijd eten en ik leun tegen de tafel aan terwijl ik mijn benen over elkaar heen sla. 'Mitch gedroeg zich een beetje vreemd,' merk ik vervolgens op en ik kijk wat vragend naar Josy. Ik weet niet eens of zij het wel gemerkt heeft, want ze is tot over haar oren verliefd op de jongen.

You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

8 juni 2018 - 22:28 Altschmerz is offline

Altschmerz 7758

ULYSSES COVINGTON

21 • Ilvermorny (Thunderbird), USA • Potion Science • @ Bedroom • & Ace

'Fijn om te zien dat jij niets hebt opgeblazen deze zomer — en daarmee bedoel ik natuurlijk jezelf, mafketel. Tenzij ik iets heb gemist in de Daily Prophet.' Grijnzend wrijft Uly door zijn verwarde lokken door Ace. 'En, hoe was jullie zomer?' Uly opent zijn mond, maar Lys is hem (zoals meestal) voor.
'Ik was bijna dood, hoor. Ace, ik snap niet wat je hier doet — haarstylist is een beter beroep voor je. En gevuld met Shakespeare en heerlijk eten en. . .'
Uly kijkt op als Lys' stem wegvalt, om te zien dat hij naar zijn telefoon kijkt. Zuchtend kijkt Uly omlaag, Lys heeft daar de laatste tijd erg veel aandacht voor, terwijl hij nu bij Ace en Uly staat.
'Ik ging onverwachts naar Los Angeles — naar mijn oom en tante. Wist je trouwens dat ze een nieuwe draak hebben ontdekt in de bergen van Schotland? Roy vertelde het me net. Wat heb ik dit gemist. Dit jaar gaat echt tof worden.'
Uly wil reageren op Ace's zomerverhaal, maar dan komt Lys tussenbeide. 'Uly, ik moet heel even heel snel iets oplossen, will you be okay? Echt — een half uurtje, max.'
Uly voelt iets binnenin zijn borstkas samen knijpen, maar hij glimlacht en mompelt een 'natuurlijk' — waarna Lys van het ene op het andere moment weg is. Uly kan zijn kijkers niet geloven — nog geen half uur geleden zei hij dat hij bij hem zou blijven, één berichtje op zijn telefoon is genoeg om hem te laten verdwijnen. Uly kijkt Ace aan en draait zich dan snel om, hete tranen in zijn kijkers.
'Dus, vertel eens wat meer over die nieuwe draak,' mompelt hij dan zachtjes — terwijl hij hoopt dat Ace gewoon door gaat in zijn enthousiasme.

Note to self:
stop blowing up classrooms.

VASILI PETROFF

21 • Durmstrang, Russia • Care of Magical Creatures • @ Outside • & Ivanya

Wanneer Ivanya vrijwel niet op zijn geknuffel weet te reageren, fronst Vasili. Natuurlijk, zowel Ivanya als hij zijn geen knuffelaars — maar negeren? Nee. Nooit. Zuchtend sjort Vasili haar wat dichter tegen zich aan, hij heeft haar nu nodig — ook al wil ze hem niet geven wat hij wil. Vasili buigt even langzaam omlaag en neemt Ivanya's kenmerkende geur diep in zich op — buiten, vuur en zoet — waardoor hij zichzelf direct thuis voelt komen.
'Als je niet wil weten 'wat ik in mijn kopje heb', vraag er dan ook niet naar. Maar goed, firewhisky ja? Als je dat bij je hebt hier, kunnen we ook chill in het gras drinken — prima. Let's go then?'
Vasili laat Ivanya los en draait zich om naar zijn gigantische zwarte hutkoffer, welke hij open laat springen met een simpele tik van zijn toverstaf ter herkenning. Direct wordt een ravage zichtbaar, waar enkel en alleen voor Vasili orde in zit. Grijnzend roept hij: 'Accio, firewhisky!' en vangt de fles daarna met souplesse op. 'Tada,' zegt hij grijnzend terwijl hij naar Invanya kijkt. Zonder achterom te kijken, sluit hij zijn hutkoffer weer en legt zijn arm om Ivanya's schouders.
'En me nu niet weer van je af schudden, dame. We gaan samen drinken en daarbij is het drama strikt verboden. Als je lief bent, krijg je Nugget knuffels. Deal?' Vasili grijnst en wandelt dan met Ivanya naar een stukje gras voor het kasteel — waar hij zichzelf met een plofje op de grond laat zakken.
'Iv, aan jou de eer.'
Vasili steekt de fles naar Ivanya uit en laat zichzelf dan op zijn rug glijden, waarbij hij genietend zijn kijkers sluit.
'Iv, dit is mijn laatste jaar hier en ik wil het knallend af gaan sluiten. Ja, toch? Daarbij vertrouw ik natuurlijk op jouw invloed.'

Not all monsters,
do monstrous things.

•

10 juni 2018 - 20:28 Eostre is offline

Eostre 1434

Ace Webster Calderon-Boot
21 • The American Descendant • Wizarding Sports • thunderbird bedroom • Uly & Lys

Ik lach als Lys zijn arm omhoog houdt om een klein littekentje te laten zien.
"Ik was bijna dood, hoor!" Hoor ik hem verontwaardigd zeggen. Ik gniffel en woel speels door Uly's haar.
"Ace, ik snap niet wat je hier doet; haarstylist is een beter beroep voor je." complimenteert Lys me op het kapsel dat ik zijn tweelingbroer heb aangemeten.
" Als ik niet in het Amerikaanse Quidditch team kom als ik hier klaar ben, zal ik het overwegen." gniffel ik. Als ik vraag hoe hun vakantie is geweest, hoor ik hoe Lys wordt afgeleid door zijn telefoon. Ik hoor Uly zuchtten, alsof het vaker gebeurde.
Als hij vraagt hoe mijn vakantie is geweest, vertel ik hen over Los Angeles en over de nieuwe draak in de bergen van Schotland waar Roy het over had. Ik houd snel mijn mond als ik merk dat ik aan het ratelen ben.
" You're such a nerd." knipoogt Lys. Ik grinnik, "Wauw, wat heb ik dit gemist. Dit jaar gaat echt tof worden." zeg ik met een grijns. Lys knikt instemmend en richt zich dan tot zijn tweelingbroer.
[tab["Uly, ik moet heel even heel snel iets oplossen, will you be okay? Echt- een half uurtje, max." Hij kijkt eerst naar Uly, en dan naar mij. Ik knik, als teken dat ik het prima vind. Ik mag Uly graag, en ik wist dat hij niet graag alleen was op zulke dagen.
Het verbaasd me dat Uly zo gemakkelijk glimlacht en antwoord. Het duurt dan ook maar even tot Lys de deur uit is, en ik alleen ben met Uly. Ik zie dat zijn ogen glazig zijn van de tranen terwijl hij zich snel omdraait. Oh nee, niet de waterworks.
"Dus, vertel eens wat meer over die nieuwe draak," zegt Uly dan. Ik slik even. Ik wist dat Uly er niet van hield om zijn zwakte te tonen, maar om hem zo te laten staan..
Ik begin in mijn tas te rommelen en haal een oud, bijzonder boek tevoorschijn dat ik in de L.A versie van Diagon Alley had gevonden. Ik had het gekocht met Ulysses in gedachten.
" Ik heb er weinig over te vertellen, eerlijk gezegd. Ik ben vergeten te vragen wat voor draak het was." zeg ik schaapachtig en loop naar hem toe met het boek. " Ik heb nog iets voor je meegenomen. Hier, deze heb ik gevonden in Los Angeles. Het schijnt een collectible te zijn." zeg ik en geef hem het boek. Het was een duur ding, maar de Calderon-Boot familie had er tenslotte genoeg van.
" Er staan bijzondere potion recepten in, vertelde de oude kerel achter de balie." Ik glimlach even naar hem, en laat hem even alleen.
Uit dezelfde tas haal ik een Playboy, en gooi die op het bed van Lysander, en een No-Maj misdaadboek dat ik in een boekenwinkel had gevonden in Los Angeles, om zelf te gaan lezen. Ik claimde alvast het bovenste bed en opende het boek..

[ bericht aangepast op 10 juni 2018 - 20:30 ]

We were the forever that didn't last

13 juni 2018 - 17:18 Altschmerz is offline

Altschmerz 7758

ULYSSES COVINGTON

21 • Ilvermorny (Thunderbird), USA • Potion Science • @ Bedroom • & Ace

Uly houdt zijn kijkers standvastig gehouden op de inhoud van zijn hutkoffer, welke hij heeft weten te openen met een ruwe beweging van zijn hand en wand. Lys wilde hem nu al alleen laten terwijl hij dertig minuten nog anders beweerde? Grommend klemt Uly zijn kaken op elkaar — hij zou Lys eens een lesje leren, waardoor duidelijk werd dat Uly voor zichzelf kan zorgen.
'Ik heb er weinig over te vertellen, eerlijk gezegd. Ik ben vergeten te vragen wat voor draak het was.' Uly fronst zijn wenkbrauwen even uit verwarring, aangezien hij geen enkel idee heeft wat hij ook net alweer heeft gevraagd aan Ace. 'Ik heb nog iets voor je meegenomen. Hier, deze heb ik gevonden in Los Angeles. Het schijnt een collectible te zijn. Er staan zeer bijzondere potion recepten in, vertelde de oude kerel achter de balie.'
Uly veegt zijn hand even langs zijn kijkers en haalt zijn neus in stilte zacht op, waarna hij zich omdraait richting Ace met een vage glimlach rondom zijn mond. Echter, wanneer hij het boek ziet beginnen zijn kijkers te fonkelen.
'Ace. . .'
Uly zakt op zijn bed neer en pakt het boek zeer voorzichtig in zijn handen, waarbij hij oplet dat het niet kreukt.
'Dit is het mooiste cadeau wat ik ooit van iemand heb gekregen. Bedankt.' Glimlachend kijkt Uly omhoog, ditmaal gemeend. 'Ik heb alleen niets voor jou. Verdorie, nu voel ik me schuldig. Wacht, ik weet wat. Ik brouw een potion voor je! Perfect. Heb je nog iets speciaals nodig?'

Note to self:
stop blowing up classrooms.

•

14 juni 2018 - 21:27 reguluswife is offline

reguluswife 37248

IVANYA NADEZDHA CHAVDAROVA
girls like her were born in a storm
they have lightning in their souls
thunder in their hearts
and chaos in their bones

durmstrang || seventeen || with val || care of magical creatures

Vasy's hutkoffer is een grote wanorde. Het ziet eruit alsof er van binnen een bom ontploft is. Als je hem voor het eerst leert kennen, met zijn stille, mysterieuze houding, dan zou je eerder denken dat hij netjes en proper is, maar niks is minder waar. Dat doet er op dit moment echt niet toe, het gaat om de firewhisky.
Zijn arm glijdt om mijn schouders heen, en duwt me haast richting het grasveld. Geen drama, nou prima. Ik heb toch niet heel veel zin om te praten, dus dat komt goed uit. Wanneer Vas de fles naar mij uitsteekt, bedenk ik me geen tweede keer. Natuurlijk neem de ik fles van hem aan, waar ik gelijk een flinke teug van neem. Het goedje brand in mijn keel, maar het is natuurlijk niet voor niks firewhisky. Of gewoon sterke alcohol. Ik houd van het brandende gevoel in mijn keel. Nadat ik nog een slok heb genomen, geef ik de fles terug aan Vasy, en ga ik languit in het gras liggen.
"Wil je dat ik een slechte invloed op je ben, Vasy?" vraag ik. "Want dat is geen enkel probleem, kan ik prima zijn." Ik sluit mijn ogen. "En jij wel ja, ik heb nog een jaar te gaan hierna, ugh. Ik ben zo klaar met studeren."

To the stars who listen — and the dreams that are answered

15 juni 2018 - 14:19 Velns is offline

Velns 1631

~~Michael~~ Mitch Baker

20 • Slytherin • Entering the university • with Josy & Noémi -> alone

Incoming text from Lysander;
Is dit een bootycall? Kom maar onder mijn balkon staan roepen, I'll be your Jo...Juliet?
Incoming text from Lysander;
In all seriousness, ik wacht hier buiten wel op je.

Een geïrriteerde grom was over zijn lippen gerold om de teksten die Lysander stuurde. Hij was echt niet goed bij zijn hoofd. In eerste instantie hadden ze het wel redelijk met elkaar kunnen vinden en had Mitch hem wel zo'n beetje als een vriend gezien maar nu.. nee. De jongen was al snel rare opmerkingen gaan maken terwijl hij dondersgoed wist dat Mitch een vriendin had. En hij leek er nog steeds niet mee op te houden, ondanks dat Mitch hem meerdere malen duidelijk had gemaakt dat hij niet van dergelijke opmerkingen gediend was. Hij vond zelf in ieder geval wel dat hij duidelijk genoeg was geweest. In ieder geval stemde Lysander ermee in om nu te gaan praten maar of het ook een gesprek werd dat Mitch bedoelde.. dat was nog maar de vraag.
Hij liep al snel naar buiten en in eerste instantie zag hij Lysander niet maar zodra hij begon te lopen hoorde hij iemand fluiten.
'Looking good, beautiful.' Hij keek om en ontdekte hem in een wat afgelegen hoekje. Meteen beende hij op Lysander af en hoewel hij al tegen de muur stond - duwde Mitch hem er nog eens wat steviger tegen aan.
''Waar denk jij dat je mee bezig bent?'' gromde hij, waarna hij de jongen weer los liet en een stap achteruit deed - anders kreeg hij daar ook weer een opmerking over te horen.
''Je weet dat ik een vriendin heb. Kap met die stomme grapjes en opmerkingen van je.'' Hij sloeg zijn armen over elkaar en keek met lichtelijk samengeknepen ogen naar de jongen voor zijn neus.
''Ik val niet op jongens.'' gromde hij. Dat dat niet helemaal waar was.. dat was niet zijn probleem, althans Mitch had er twijfels over maar dit was niet de persoon aan wie hij dat ging vertellen. Hij had daarbij ook geen idee hoe hij Lysander anders duidelijk moest maken om hem met rust te laten dus hij hoopte dat dit zou helpen.

15 juni 2018 - 19:39 Eostre is offline

Eostre 1434

Ace Webster Calderon-Boot
21 • The American Descendant • Wizarding Sports • thunderbird bedroom • Uly

Uly's ogen beginnen te fonkelen wanneer hij zich omdraait en het boek in mijn handen ziet. " Ace…" begint hij, als hij op het bed gaat zitten en het boek voorzichtig vast houdt.
" Dit is het mooiste cadeau dat ik ooit van iemand heb gekregen. Bedankt." Uly kijkt me glimlachend aan. Ik steek mijn handen in mijn zakken en grijns naar de exacte kopie van Lys, al hadden ze qua innerlijk niet zo veel kunnen verschillen als dat ze nu doen.
" Ik heb alleen niets voor jou. Verdorie, nu voel ik me schuldig. Wacht, ik weet wat. Ik brouw een potion voor je! Perfect. Heb je nog iets speciaals nodig?" Ik begin te lachen en schudt dan mijn hoofd. " Je hoeft je echt niet schuldig te voelen hoor," zeg ik als ik de Playboy op Lys' bed gooi. Ik blijf even staan als ik nadenk bij zijn aanbieding.
" Girding Potion, daar heb je vast wel over gehoord." begin ik. Het was een drankje dat de persoon die het zou opdrinken, enkele weken extra uithoudingsvermogen zou geven.
" Ik heb weinig kunnen trainen in Los Angeles, en ik moet zeggen dat mijn uithoudingsvermogen aan de lage kant is. Maar, het heeft geen haast hoor." zeg ik snel, en pak mijn No-Maj boek en klim de ladder op naar boven, waar ik alvast mijn oude bed claim.

We were the forever that didn't last

16 juni 2018 - 20:59 Eilandpiraat is offline

Eilandpiraat 4618

LYSANDER COVINGTON
The moody twin- 21 - Ulysses and Ace -> Mitch - Their room -> Outside - outfit

Hoewel ik al tegen het muurtje sta, voel ik al gauw een paar sterke armen tegen mijn schouders die me harder tegen de muur aan drukken en mijn wenkbrauw schiet omhoog. "Waar denk jij dat je mee bezig bent?" Gromt Mitch en ik bijt even op mijn lip. Het liefste zou ik een opmerking maken - dat hij zo heerlijk sexy klinkt als hij zo praat, bijvoorbeeld - maar de toon in Mitch' stem weerhoudt me. Hoewel ik niet bang ben om ver te gaan met dit soort.. "grapjes", als je het zo wil noemen, is het niet de bedoeling dat hij zich gepest voelt. En voor zover ik weet heeft Mitch het nooit zó erg gevonden. Vond hij het vervelend omdat hij bang was dat Josy er achter zou komen? Ongetwijfeld, maar... "Je weet dat ik een vriendin heb. Kap met die stomme grapjes en opmerkingen van je." Mitch staat met zijn armen over elkaar geslagen, zijn ogen enigszins samengeknepen en op mij gericht. Voor ik iets terug zeg, wacht ik tot de jongen volledig uitgepraat is. "Ik val niet op jongens." Gromt hij, en voor ik het doorheb ontsnapt er een klein lachje uit mijn mond, waarna ik mijn voet tegen de muur aan zet en mezelf afzet, om een paar stappen in de richting van Mitch te zetten. "Mitch... als jij het oprecht vervelend zou vinden..." Begin ik, waarna ik mijn ogen over hem heen laat glijden - en daar ook rustig de tijd voor neem. Vervolgens zet ik nog een stap in zijn richting, waardoor ik nog maar een paar centimeter van hem verwijderd ben."Als jij dit echt niet zou willen... zou ik er mee stoppen, maar dan zou jij ook een stuk overtuigender zijn tegenover mij. Ik zeg niet dat ik een feilloze gaydar heb, maar..." Ik haal mijn schouders op en kijk hem aan. "Ben je dan helemaal niet nieuwsgierig?" Ik knipoog even, en laat mijn blik een paar seconden op zijn lippen rusten, voordat ik weer een paar stappen achteruit zet en mijn rug tegen het muurtje laat rusten.

Spinning around, I'm weightless.

18 juni 2018 - 11:06 Altschmerz is offline

Altschmerz 7758

ULYSSES COVINGTON

21 • Ilvermorny (Thunderbird), USA • Potion Science • @ Bedroom • & Ace

Ace's lach weet al snel door de slaapruimte te galmen — een vertrouwd geluid waardoor Uly eveneens zijn mondhoeken omhoog voelt kruipen in een glimlach. Wanneer Lys niet aanwezig is, is Ace zonder twijfel zijn meest favoriete persoon waarbij hij zich volledig op zijn gemak voelt.
'Hm, girding potion — daar heb je vast wel over gehoord. Ik heb weinig kunnen trainen in Los Angeles en ik moet zeggen dat mijn uithoudingsvermogen aan de lage kant is. Maar, het heeft geen haast hoor.'
Uly plaatst zijn vingers tussen zijn lippen en maakt voor eventjes een fluittoon, waardoor Owlbert weet dat hij geroepen is. Daarna kijkt hij nadenkend omhoog, waar Ace breed en lang op zijn bed ligt.
'Zolang je maar belooft dat je het niet gebruikt wanneer je een wedstrijd hebt, oké? Dat is vals spelen en daar doe ik echt niet aan mee.' Uly kijkt naar het raam, waar Owlbert is verschenen en een zachte kras geeft. Uly tikt op zijn onderarm, waar de vogel op hopt en zijn kop zachtjes langs Uly's bovenarm start te wrijven. Uly kriebelt hem even onder zijn snavel en neemt dan een papiertje uit zijn zak, welke hij aan Owlberts poot bindt.
'Postkantoor, je hoeft niet helemaal naar huis te vliegen.' Owlbert krast even kort en vliegt dan met gemak het openstaande raam uit. Normaal wacht Uly altijd, zodat Lys ook een boodschap kan toevoegen voor zijn ouders (vooral moeder) — maar Uly voelt zichzelf nog steeds verraden door zijn tweelingbroer.
'Heb je zin om mee te gaan eten? Ik heb honger.'
Uly kijkt even verdrietig. Lys had gezegd dat hij honger had. Maar, niet dus. Anders was hij wel mee gaan eten in plaats van zijn 'afspraak'.

Note to self:
stop blowing up classrooms.

VASILI PETROFF

21 • Durmstrang, Russia • Care of Magical Creatures • @ Outside • & Ivanya

Wanneer Ivanya een gigantische slok firewhisky weet te nemen, grijnst Vasili — nu is hij echt terug thuis. Deze traditie is inmiddels afkomstig van Durmstrang, waar ieder schooljaar eveneens werd begonnen met deze brandende drank (natuurlijk niet tijdens de allereerste jaren). Vasili glimlacht even dromerig en vaag en neemt dan de fles over van Ivanya, welke hij aan zijn lippen plaatst en kantelt waardoor de bijtende drank in zijn keel stroomt.
'Wil je dat ik een slechte invloed op je ben, Vasi? Want dat is geen probleem, kan ik prima zijn, hoor. En jij wel, ja — ik heb nog een heel jaar te gaan hierna. Ugh. Ik ben zo klaar met studeren.'
Vasili stoot even een hartelijke lach uit en neemt opnieuw een flink slok — waardoor zijn kijkers even wateren. Zuchtend legt hij de fles naast hem neer, aangezien hij zijn eerste dag niet compleet ladderzat wil door wil gaan brengen. Voornamelijk door de draken, welke hij later vandaag nog wil gaan bezoeken. Voor Vasili zijn de draken hetzelfde als Nugget — huisdieren.
'Iva, je bent een zeurpiet — studeren is geweldig. Helemaal op Scintilla, ja? Daarna moet je gaan werken. Dat is ook niet alles.'
Vasili laat zichzelf naast Ivanya op de grond glijden, zodat hij op zijn rug ligt. Grijnzend prikt hij zijn vinger in haar zij en draait zijn hoofd dan naar haar toe. 'Laten we van mijn laatste jaar zo'n episch jaar maken, dat je er volgend schooljaar nog steeds van moet bijkomen. Wat denk je ervan?'

Not all monsters,
do monstrous things.

•

Index RPG Actieve Topics Zoek