Een of één? - Taal

Want ik begin nu echt door te draaien. Op de een (of dus één?) of andere manier is dit iets wat echt nooit bij me is blijven hangen, hoe vaak ik het ook google. Dus wie kan me in Jip en Janneke taal uitleggen wanneer het nu een en één is?
Van wat ik ervan begreep was het dat je de ene mag gebruiken als het echt specifiek op 1 van meerdere slaat, maar zelfs dat weet ik nu niet meer.

---

Maflodder -> Rozenthee / "Would you like an adventure now, or shall we have tea first?"

Ik gebruik één altijd als vervanging van 1, verder altijd een

---

There are poems inside of you that paper can't handle

Een als 'un' is een onbepaald lidwoord, zoals een fiets, een mens, een hond etc.
Één als in '1', doe je om te voorkomen dat iemand het als 'un' leest of als je iets telt (als telwoord) zoals één hond, één beker roomijs alstublieft. (:

---

We were the forever that didn't last

Maar wanneer het gaat om bijvoorbeeld
'een van die mensen'
Is het dan 'een' omdat je niet specifiek 1 iemand bedoeld?

---

Maflodder -> Rozenthee / "Would you like an adventure now, or shall we have tea first?"

Werkt het ook niet als het hardop zegt/voorleest in je hoofd? Als ik "een van die mensen" zou zien staan zonder überhaupt leestekens, zou ik het uitspreken als "één van die mensen".
Idunno wat de regel erachter is, probs omdat je niet één specifiek persoon bedoeld maar wel één individu. Aka 1.

Nederlands, waar is je logica?

---

Deep inside, I've never felt alive

Dat is idd weer zo'n uitzondering, omdat je "een van die/de" of " een of meer" automatisch leest als een telwoord en niet als een lidwoord, dus hoef je dat niet extra aan te geven.

Dus om het nog wat duidelijker te maken: alleen streepjes op de e als je het een telwoord is of wanneer het niet duidelijk is als het om een telwoord gaat. "Een van die" en "een of meer" schrijf je dus zonder, omdat je het al als een telwoord leest en niet als een lidwoord (:
Nederlands is een vage taal, I know

---

We were the forever that didn't last

In principe schrijf je gewoon een, tenzij je nadruk wil leggen ("ik zeg het nog een keertje"/"ik zeg het nog één keer, oetlul") of als de betekenis van de zin aangepast wordt als de lezer de 'een' kan opvatten als 'un' (maar dan is het ook een soort nadruk eigenlijk)

(Doe één dus gewoon maar eigenlijk niet tenzij je er niet omheen kan)

(Fuck die streepjes ook ze zijn moeilijk te typen)

(Betas corrigeer me even als ik fout zit)

---

Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

Ik kopieer even van VRT taal, want ik kan 't zelf niet beter zeggen.

Op een worden accenttekens gezet als het om het telwoord gaat én als het telwoord met het lidwoord verward kan worden. De accenttekens worden ook gezet als het telwoord speciale nadruk krijgt: één, niet twee of meer.

Het is dus zoals Jip zegt als je nadruk wilt leggen of als het te gemakkelijk verward kan worden met het lidwoord. Op dingen als "een van de beste" zet je dus geen streepjes, want er is geen kat die dat met "un" gaat verwarren. Maar stel dat je zegt "we hebben een kat", maakt het wel verschil of je er al dan geen accenten op zet.

Long story short: als het als telwoord gebruikt wordt én het kan verward worden met het lidwoord, zet je er accenten op. Anders niet.Tenzij je er extra nadruk op wilt leggen en duidelijk wilt maken dat het er absoluut geen twee zijn, dan mag het wel, maar als je dat doet, moet je wel beseffen dat je er dan extra veel nadruk op legt. Als je zegt "we zien een vogel", maakt het wel verschil of het een of één is.
In uitdrukkingen zoals degene die jij aanhaalt, "een van die mensen", of in samenstellingen zoals "eenmaal", zet je er geen. En m'n long story short is langer geworden dan de long story. Sorry.

[ bericht aangepast op 17 april 2018 - 1:35 ]

---

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried