Samen opgegroeid en toch twijfels? - Liefde, Vriendschap & Familie

Hee allemaal,
Hopelijk nemen jullie even de tijd om dit te lezen en erop te reageren.
Ik zit even heel erg met mezelf in de knoop. Ik weet ook niet of dit begrepen wordt.

Ik heb over een maand twee jaar een relatie met mijn vriend.( nu is hij 18 en ik 17). Ik was 15 toen ik met hem kreeg en hij was mijn allereerste in alles. Het gaat helemaal prima tussen ons, natuurlijk is dat gevoel van 'nieuw spannend' er allang af en voelt het vertrouwd. Ik kan lachen met hem, huilen bij hem, hij hoort mijn gezeik aan en hij overlaadt me met complimenten. Kortom, alles gaat zoals het zou horen gaan in een goede relatie.
Maar nu mijn 'probleem'; als ik op straat/school/winkel/ergens loop dan zie ik wel eens een jongen waarvan ik denk zoooo die is aantrekkelijk, wat als ik single was geweest. Dat denk ik dus wel eens: wat als ik nu single was geweest. Dan had ik kunnen flirten met wie ik maar wilde. Ik bedoel niet dat ik dan de slet uit ga hangen maar wat meer ervaring opdoen of weer dat gevoel van pas verliefd en pas nieuw ervaren.
Af en toe 'droom' ik wel eens over een jongen van ah ik had echt gewild dat ik single was. Maar als ik dan denk dat ik het zou moeten uitmaken met mijn vriend, dat zou ik echt echt echt niet kunnen. Hij is mijn maatje en hij is super goed voor me. Het zou zo raar zonder hem zijn. Dus dan denk ik weer van ja waar zou ik het dan voor uitmaken? Om maar een keer een ander te hebben? Om een ander maar eens te ervaren? Want waarom zou dat beter zijn denk ik dan.
Ik vind de relatie met mijn vriend heel veilig en niet veel spannende dingen meer hebben. Maar om dat op te geven voor 1 keer ? Nooit.
Toch blijft me deze struggle me niet lekker zitten.

Als ik verhalen van vriendinnen hoor als ze zijn uit geweest (ik ben niet zo'n uitgaanstype) en ze vertellen ik heb met die gezoend, nummer van die gekregen, geflirt met die. Dan ben ik toch wel jaloers dat zij zo vrij zijn. Dat zou ik ook wel eens willen. Maar om het daarvoor uit te maken met mijn vriend... nee.
Ik denk ook wel eens van ik ben nog jong, ik weet niet hoe de toekomst gaat lopen, ik heb mijn hele leven nog om dingen uit te proberen.
Als ik zeg hoelang ik een relatie heb tegen mensen dan zeggen ze gelijk maar je bent nog zo jong je zou niet gebonden moeten zitten en je zou vrij moeten zijn in wat je doet. Af en toe wil ik dat ook wel, maar ik durf en wil mijn relatie daarvoor niet op te geven. Ik zie mezelf wel samen met mijn vriend voor de rest van mijn leven, maar als het nu al knaagt dat ik ook wel eens nieuwe ervaringen met anderen wil hebben dan denk ik dat ik daar de rest van mijn leven spijt van ga krijgen. Achteraf als ik dit had geweten was ik niet op die leeftijd aan een vaste relatie begonnen.


Hopelijk is het verhaal een beetje duidelijk. Hebben jullie hier ervaringen of tips mee? Ik ben hier echt heel erg benieuwd naar!

[ bericht aangepast op 4 april 2018 - 23:33 ]

Een meisje in mijn klas enkele jaren geleden zat hier ook eens enorm mee, ongeveer dezelfde leeftijd. Ze heeft het toen uitgemaakt, omdat ze het gevoel had heel wat te missen (zeker als je die confrontatie steeds met je vrienden hebt). Het heeft niet zo lang geduurd voor ze realiseerde dat hij wel echt iemand voor haar was en hoeveel ze hem graag zag. Het is pas achteraf dat ze inzag, dat die 'spannende' dingen het helemaal niet waard waren dat ze haar vriend verloor. Dat het 'nieuwe' eraf gaat is logisch, maar uiteindelijk besefte ze dat ze dat net fijn vond, bij iemand thuis kunnen komen. Na enkele maanden waren ze terug bijeen, ondertussen zijn ze bijna zes jaar samen. leeftijd heeft niet iets te maken denk ik zo, je kan ook de wereld samen met hem ontdekken en invullen. Sommige mensen komen 'de partner van hun leven' tegen op hun 13, anderen op 50. Ik zie wel dat je vindt dingen te missen, jouw vrienden zouden misschien net ook heel graag hebben wat jij hebt. Ik zeg niet dat je bijeen met je vriend moet blijven, want dat beslis je uiteindelijk zelf. De vraag is waarschijnlijk meer: vind je het waard om hem te verliezen om spannende/nieuwe dingen te ervaren?

---

• you cant start a fire without a spark •

Ik kreeg op mijn zestiende iets met mijn vriend. Hij was toen 17 en we hebben sinds de tweede bij elkaar in de klas gezeten. Vorige maand maakte hij het ineens uit (dit is een heel topic voor zichzelf waard, dus ik ga er verder niet op in), maar hij had echter al snel door dat dat echt een hele grote fout was. Het is ondertussen weer aan, en ik we zijn ondertussen twee jaar samen.
Moraal van het verhaal: you don't know what you have until it's gone. Je vriend is iemand waar je altijd bij aan kan kloppen of random kan appen. Wanneer dit ineens allemaal wegvalt voelt dat vreselijk kan ik je vertellen; het voelt alsof het nu ineens jij alleen tegen de rest van de wereld is.
Dat je geflirt en aandacht van andere jongens leuk vind is niet meer dan menselijk, denk ik. Als ik uit ga vind ik het stiekem toch ook wel leuk als andere jongens mij aandacht geven, maar ik weet ook dat het niet verder gaat dan dat - en dat is prima. In mijn ogen is het het echt niet waard om daar een relatie voor op te geven
Ik hoop dat je hier wat aan hebt (:

PS, bij mij zeggen mensen altijd dat twee jaar echt niet lang is, terwijl het voor mij voelt als een eeuwigheid, haha.

---

There are poems inside of you that paper can't handle

Als het blijft knagen, zou ik het wel met je vriend delen, als je dat niet al gedaan hebt.
Daarbij lijkt het erop dat je niet iemand anders wil, maar andere (nieuwe) soort ervaringen. Voor mij zou de persoon meer waard zijn, maar ik kan de gedachte begrijpen.

Echter zeg je wel dat je single zou willen zijn voor dat leuke gedoe met jongens dat onder andere in het uitgaansleven voorkomt, terwijl je niet zo'n uitgaanstype bent. Relativeer de situatie: zo veel geflirt, gezoen en aandacht is er nou ook weer niet. Je hoort wel leuke verhalen van je vriendinnen, maar die vertellen natuurlijk vooral over de hoogtepunten, niet over de saaie of misschien zelfs eenzame momenten. Bovendien is 'spannenheid' is een synoniem van 'onzekerheid'. Enerzijds is spannend leuk, maar anderzijds moet je niet overschatten hoe fijn zekerheid is.

---

Time is not your enemy. You are your own enemy, and you envy time because it moves on.

Ik weet PRECIES wat bedoeld, want ik heb hetzelfde gehad (we hebben een relatie sinds dat we 16 zijn, aka 5.5 jaar ^^). Ik ga hier morgen nog uitgebreider op reageren, want anders ben ik een zombie op mn werk lol.

---

Deep inside, I've never felt alive

Alright, uitgebreid antwoord.
D'r zit sowieso achter dat ik zegmaar op een heel laag punt van leven zat, waardoor ik geen interesse had in uiting van liefde (wat zelfs al een probleem had met knuffelen). Dat heeft ongeveer anderhalf jaar geduurd en het laatste half jaar van dat heb ik serieus zitten denken: wat heeft het voor zin als ik hem toch steeds afwijs, maar wel geïnteresseerd lijk in mannen in het algemeen. Maar vervolgens barstte ik bijna in tranen uit van de gedachte dat ik mijn vriend niet meer in mijn leven zou hebben. Hier hebben we dus uitgebreid over gepraat en we hebben zelfs besproken om een tussentijdse pauze in te lassen. Mijn hoofd zei me dat ik dit kon doen, míts we er beide geen andere mensen door gingen daten. Het idee dat ik hem kwijt zou kunnen raken = tranen, emoties in overvloed. Mijn verstand vervolgens zei me toen: ja, maar wat heeft dan voor zin om een pauze in te lassen? Dan spreek je alleen niet met elkaar, maar je hebt wel een relatie: dat is vreemd. Dus toen hebben we besloten dat niet te doen. Ik ben toen vier maanden naar het buitenland gegaan en ik heb hem een pot gegeven met allerlei herinneringen en typische dingetjes waarom ik niet zou stoppen met van hem te houden. Ondertussen ben ik daar weer in een zwart gat geraakt en hebben we heel veel geskypt. Hij heeft me veel gesteund en geholpen door er heel veel voor me te zijn, ook al zat hij in een ander land. En ik heb hem zo gruwelijk veel gemist. En sinds ik nu thuis ben, gaat het supergoed. We weten niet wat het precies is geweest, maar zo'n afstand heeft ons wel laten zien waarom we bij elkaar horen. We kunnen niet zonder elkaar.
En nu ben ik heel erg op het moment dat ik heeuul graag wil samenwonen, maar mijn vriend gaat aankomend augustus een aantal maanden naar het buitenland voor zijn minor en het jaar daarop misschien weer voor zijn stage. En hij studeert nog en ik heb geen stabiel inkomen, waardoor we het geen goed idee vinden om daaraan te beginnen.

Dus mijn tip is vooral: praat erover! Ik wil niet voor je zeggen dat het een fase is, maar er zitten punten in je relatie waar een uitdaging voor je krijgt. "Hoe maak ik mijn relatie weer interessant dat ik echt verder wil?" Sommige mensen gaan ervoor en komen erdoor, andere mensen gaan ervoor en komen erachter dat het niet werkt en dan heb je nog de derde groep die het niet probeert (en het afblaast).

---

Deep inside, I've never felt alive

Ik heb de reacties van de anderen nog niet gelezen. Ik heb namelijk al 4 jaar een relatie met de jongen met wie ik voor het eerst seks had (En hij met mij). Ik was toen vijftien en inderdaad, het nieuwe is eraf. Het is natuurlijk niet altijd rozengeur en maneschijn, we hebben ruzie en struggles, maar we willen er moeite in stoppen om het op te lossen.

Maar ik heb ook wel eens gekke fantasieën en ideeën. Niet omdat ik dat écht wil, maar misschien soms wel nieuwsgierig ben, ook of ik het aankan als het ooit uit zou gaan.
Belangrijkste is, is dat je die gekke flirts niet liever moet willen dan bij je geliefde zijn.

Het belangrijkste wat ik uit jouw verhaal opmaak, is dat je relatie je niet meer uitdaagt. Je hebt geen nieuwe gekke leuke ervaringen meer, wat er denk ik voor zorgt dat het écht voelt als een sleur.

Ik en mijn vriend hadden een tijdje een sleur, kwam ook deels door mijn mentale gesteldheid, maar toen hadden we eigenlijk door dat we helemaal niet meer op date gingen.

Het is belangrijk om leuke dingen te blijven doen, elkaar te blijven verrassen, en elkaar mee te nemen in elkaars leven en nieuwe dingen.

Als je het idee hebt dat dat er niet (meer) is, vraag dan aan jezelf: wíl je er moeite in stoppen om er weer iets van te maken, of heb je er geen vertrouwen (meer) in?
Het is helemaal niet erg wat je conclusie is. Het belangrijkste is dat jij je gelukkig voelt, met jezelf en met je relatie.

Heel veel succes en je mag me altijd een berichtje sturen!

---

Continue to share your heart with other people even if it has been broken.

Dat gevoel van ''Nieuw'' en ''Vlinders in de buik'' noemen wij ook wel een Honeymoon fase.
Na 2 tot 5 jaar voelt het niet meer spannend en zijn de vlinders weg.
Je gaat dan echt om elkaar geven als een soort familie, veel mensen denken dat dat iets negatiefs is, maar het betekend juist zo veel meer dan de Honeymoon fase.

Honeymoon Fase beter uitgelegd

Denk goed na voordat je iets doet. Een weg terug hiervan kan heel moeilijk tot onmogelijk zijn. Het is niet omdat een relatie technisch gezien verbroken is, dat de band tussen jullie ook verbroken gaat zijn. Zelfs al maak je het eerst uit, je ex zal waarschijnlijk gelijksoortige emoties ondergaan als bij vreemdgaan. Je doet niks fout als dit de relatie niet is die je wilt (zolang je niet echt vreemdgaat en er eerst een punt achter zet voordat je iets nieuws opzoekt). Grote problemen kunnen echter wel ontstaan als je na weg te gaan bij hem en anderen uitprobeert beseft dat je van hem houdt. Terugkeren zal dan met veel problemen gepaard gaan dan, want derde partijen zorgen echt voor een besmetting. Je onschuld zal kapot zijn, je vertrouwen waarschijnlijk geschaad, ruzies... Ook bestaat een grote kans dat hij je niet eens terug zal nemen na gedumpt te zijn omdat je je aangetrokken voelt tot anderen en met hen dingen deed.
Dus ik kan niet zeggen wat voor jou het beste is, het kan best zijn dat je op de lange duur gelukkiger wordt als je het uitmaakt en dat je op de dag iemand tegenkomt van wie je zoveel houdt dat je niemand anders hebben wilt. Dat je een betere relatie vindt waaruit je meer voldoening haalt dan deze nu waarin je je niet volledig voldaan voelt.
Alleen moet je eerst eens even goed nadenken voordat je het uitmaakt hier, want als je het na andere opties te hebben verkend, tot de ingeving komt dat je niet zonder hem kan leven en dat het maar een domme fase was van jou, dan zit je echt diep in de nesten.
Als je het dan toch uitmaken wilt, zorg dan eerst dat je de vorige relatie compleet hebt verwerkt, kijk eerst eens wat het geeft. Misschien vervagen je gevoelens met de tijd en merk je dat het eigenlijk een opluchting is om vrij te zijn. Misschien mis je het meer om een geliefde te hebben dan de persoon zelf en ondervind je dat je ook een intieme band met iemand anders op kan bouwen die ook stukken beter is, Maar als je het tegenovergestelde ondervind, dat je hele wereld in elkaar stort en dat je niet eens kan leven zonder hem en continu depressief bent en andere opties spreken je niet aan omdat niemand hem kan vervangen, dan is dat een teken dat je maar beter terug bij elkaar kan komen.
As je het uitmaakt, geef het even tijd om te ondervinden hoe het leven is zonder hem. Ga tijdens die periode NIET direct iets met een ander beginnen, want als je dat doet en dan achteraf kom je tot het besef dat je je oude relatie terugwilt, dan zit je echt in de problemen want het zal je vriend aantasten en terugkomen van derde partijen in een relatie, is één van de zwaarste dingen die er zijn. Als je hem überhaupt nog terug kan krijgen nadat je hem hebt gedumpt om met andere jongens te kunnen kussen of slapen. Wees echt heel zeker voordat je iets doet en kijk als je het toch uitmaakt eerst wat het is zonder hem. Uitmaken kun je relatief gezien nog gemakkelijk terugdraaien. Naar bed gaan met iemand anders, dat is iets helemaal anders en dat is extreem moeilijk om van terug te komen. Die klok draai je nooit nog terug. Dat achtervolgt mensen tot decennia later. Voor je nog maar kust met een andere jongen, zorg eerst dat je over je vriend heen bent. Ik zeg niet dat je in een relatie moet blijven waarin je onvoldaan bent en iets in tekort komt. Ik zeg ook niet dat je het moet uitmaken. Dat moet je uiteindelijk zelf weten. Maar als je ervoor kiest er een punt achter te zetten, zorg dan wel eerst dat je over hem bent voordat je iets met een nieuwe jongen begint te doen.

[ bericht aangepast op 5 april 2018 - 20:37 ]

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Mijn ervaring en tipa: als je het beste al hebt en jullie nog veel gevoelens voor elkaar hebben waarom zou je dat dan opgeven voor iets nieuws. Nieuw is niet altijd beter. Ik spreek uit ervaring. Ik snap jouw nieuwsgierigheid maar je gaat er spijt van krijgen want die jongens waar je nu zo nieuwsgierig naar bent zijn misschien totaal het tegenovergestelde van wat je nu hebt. Oke ja je bent jong, hij was je eerste met alles dus het is logisch dat je nieuwsgierig bent!! Maar geloof mij, het is het niet waard als je al een super lief vriendje hebt. Ik heb de zelfde fout ooit gemaakt, en ik ben hem nu voor altijd kwijt. En heb nooit weer iemand zoals hem gevonden, en elke relatie is tot nu toe weer kapot gegaan en stiekem mis ik hem nog elke dag..

Nogmaals ik snap jou helemaal. Ook in het feit dat je meer ervaring wil opdoen, maar die ervaring heb je geen f*ck meer aan als je hem, diegene die zoveel om je geeft en je veel complimentjes geeft en door het vuur voor jou gaat kwijt bent.. waarom zou je dat ook kwijt willen?!

Misschien kan je je gevoel vertellen aan je vriend en kunnen jullie er samen uitkomen! Maar ga geen domme beslissingen nemen hier in waar je later mega veel spijt van krijgt. Dat je iets nieuws probeerd en het tegen valt en je er jaren later pas achterkomt dat hij degene was, dat dat echte liefde was.. dat ben je dan gewoon kwijt. En je eerste liefde, geloof me.. die vergeet je nooit en hij zal altijd terug komen in je hoofd.. vooral als het zo mooi was/is.

Denk goed na en gooi echte liefde niet weg voor een ander mannetje die jou misschien nooit met dezelfde bedoeling aan zou kijken zoals wat jouw mannetje nu doet.
Koester echte liefde.. veel mensen vergeten dat.

---

Not all treasure is silver and gold, mate.

Ik snap wel dat mensen zeggen dat als je jong bent je af moet tasten en moet zoeken naar de ware. Ergens hebben ze ook wel een punt, dus ik laat het aan jou. Ik wil me alleen bij het standpunt van Saloon voegen dat het ook zo is, dat als je jong bent en nog niet veel ervaring hebt opgebouwd in liefde, je soms inderdaad echt niet weet wat je hebt tot dat je het verliest. Soms besef je pas als het uit is, hoeveel je van die persoon houdt en soms moet je het gat ervaren in je leven (zonder hen) om te weten hoe moeilijk het is en wat je voor lief neemt dat intussen zo evident lijkt.
Mensen maken het soms uit in goede moed van ik geraak wel over ze heen en ik vind mijn ware Jacob wel, alleen om te beseffen dat die andere jongens maar flauw zijn en dat je leven zinloos is geworden en gewoon niet meer hetzelfde. Je kunt inderdaad pas achteraf beseffen, dat je echte liefde had.
Wij kunnen natuurlijk niet zeggen voor jou of dit de man van je leven is, of dat het iemand anders uiteindelijk zal worden. Maar in ieder geval: denk heel goed na voordat je grenzen overschrijdt met een derde partij. Ook als het uit is. Mensen zitten nu niet chill achter hun Facebook als ze hun ex bezig zien met iemand anders. Ze zitten daar met tranen totaal overstuur. In realiteit doet het er niet toe of het uit is technisch gezien of niet, want mensen hebben nog steeds dezelfde gevoelens als in de relatie. En je trekt je connectie echt aan flarden als je derde partijen erin introduceert, zeker vrij snel na een relatiebreuk. Of een relatiebreuk vanwege een ander of anderen. Zeker als het ontspoord in seks. Dat wordt een moeilijke tot onmogelijke weg terug. Ikzelf zou totaal verwoest zijn.
Ja, het is zo dat als mensen jong zijn ze moeten experimenteren en dat ze pas na een paar verliefdheden hun echte liefde tegenkomen. Het is echter ook zo dat als mensen jong zijn en nog geen ervaring hebben, ze daarom nog niet kunnen zeggen dat ze de ware in handen hebben. Het is aan jou om uit te maken onder welke categorie je valt voordat je iets beslist te doen met andere jongens. Misschien kun je ook een break houden om te ervaren tot welke categorie je behoort, voordat je definitief iets beslist. Zo zie je of je opgelucht bent met je vrijheid of dat je niet zonder hem kan. Gooi alleen niet alles zomaar weg zonder je jezelf en je relatie goed hebt onderzocht en tot de bodem hebt uitgespit wat het beste is voor jou en je leven. Je kunt in dit scenario echt stommiteiten begaan die je lang zullen achtervolgen, als dit niet is wat je wilt, dan hoef je deze relatie niet te behouden, maar wees alsjeblieft wel heel voorzichtig want voorzover ik begrijp heb je echt wel nog gevoelens voor je vriend ook. Je hoeft hier niet in te blijven als je niet voldaan wordt, maar pas alleen goed op.

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

I'm sorry maar ik vind jullie allemaal heel erg negatief en bijna verwoestend pessimistisch antwoorden. Ik zeg niet dat er geen kern van waarheid in kan zitten, maar het komt écht over als één grote zware intervention waarbij er helemaal niet gekeken wordt naar de onderliggende gevoelens van dergelijke nieuwsgierigheden en interesses.

Ik wil écht geen ruzie, maar ik denk dat de topicmaakster zich niet bijster goed voelde bij de gevoelens en ideeën die ze had, en persoonlijk zou ik me door zulke negatieve reacties alleen maar erger voelen.

Daarbij gaat het niet om per direct het bed in te duiken met iemand. Het gaat om een bepaalde nieuwsgierigheid, een nieuwigheid misschien. Misschien was er op haar 15de nog helemaal geen ruimte voor zoenen en flirten en gek doen in de kroeg. Er zit een bepaalde logica achter die nieuwsgierigheid, zeker na een aantal jaar, als de nieuwe verliefde gevoelens van de relatie vervaagd zijn.

Het gaat niet om uitmaken, om andere jongens. Het gaat om je geluk, om je relatie en om je vertrouwen in hem en je relatie. Niet over de ware vinden en niet weten wat je hebt. Het gaat om zeker zijn van je eigen gevoelens voor hem en je eigen gevoelens voor de relatie. Het gaat om tevredenheid, moeite en energie, die misschien nu er even niet is. En de vraag of je die moeite en energie wilt investeren in je relatie of niet.

Het is moeilijk en stom als het uitgaat, maar dat hoeft het niet het einde te zijn. Je kunt nog wel 10 mannen tegen komen die op elk hun eigen manieren bij jou passen en ook elk hun eigen gebreken hebben. Het gaat om de mogelijkheden binnen deze relatie, wil en kun je nog op zoek gaan naar nieuwe energie en nieuwe ervaringen binnen deze relatie? Praat er dan over met je partner en stop er weer alle moeite en liefde in en ga je weer gelukkig voelen.

Is dat niet het geval, neem dan even de tijd voor jezelf.

Het komt écht goed!! Goodluck!

---

Continue to share your heart with other people even if it has been broken.

Alleenvoorjou schreef:
I'm sorry maar ik vind jullie allemaal heel erg negatief en bijna verwoestend pessimistisch antwoorden. Ik zeg niet dat er geen kern van waarheid in kan zitten, maar het komt écht over als één grote zware intervention waarbij er helemaal niet gekeken wordt naar de onderliggende gevoelens van dergelijke nieuwsgierigheden en interesses.

Ik wil écht geen ruzie, maar ik denk dat de topicmaakster zich niet bijster goed voelde bij de gevoelens en ideeën die ze had, en persoonlijk zou ik me door zulke negatieve reacties alleen maar erger voelen.

Daarbij gaat het niet om per direct het bed in te duiken met iemand. Het gaat om een bepaalde nieuwsgierigheid, een nieuwigheid misschien. Misschien was er op haar 15de nog helemaal geen ruimte voor zoenen en flirten en gek doen in de kroeg. Er zit een bepaalde logica achter die nieuwsgierigheid, zeker na een aantal jaar, als de nieuwe verliefde gevoelens van de relatie vervaagd zijn.

Het gaat niet om uitmaken, om andere jongens. Het gaat om je geluk, om je relatie en om je vertrouwen in hem en je relatie. Niet over de ware vinden en niet weten wat je hebt. Het gaat om zeker zijn van je eigen gevoelens voor hem en je eigen gevoelens voor de relatie. Het gaat om tevredenheid, moeite en energie, die misschien nu er even niet is. En de vraag of je die moeite en energie wilt investeren in je relatie of niet.

Het is moeilijk en stom als het uitgaat, maar dat hoeft het niet het einde te zijn. Je kunt nog wel 10 mannen tegen komen die op elk hun eigen manieren bij jou passen en ook elk hun eigen gebreken hebben. Het gaat om de mogelijkheden binnen deze relatie, wil en kun je nog op zoek gaan naar nieuwe energie en nieuwe ervaringen binnen deze relatie? Praat er dan over met je partner en stop er weer alle moeite en liefde in en ga je weer gelukkig voelen.

Is dat niet het geval, neem dan even de tijd voor jezelf.

Het komt écht goed!! Goodluck!

Hier kan ik me inderdaad goed in vinden. Op mijn 15e vond ik alles spannend en was ik nog echt niet toe aan zoenen en uitgaan en alles. Dat is vooral de laatste tijd gekomen sinds ik op het HBO zit. Daar kom je ook met oudere mensen in aanraking.

De mening van de anderen begrijp ik ook heel goed. Ik ben namelijk bang dat als ik het uitmaak ik heel erg veel spijt ga krijgen. Dus ik weet het gewoon niet. Ik heb nog echt wel gevoelens voor mijn vriend en alles is goed, alleen die nieuwsgierigheid naar nieuwe dingen en mensen blijft.
Een aantal van jullie zeiden ook dat je pas weet wat je had als het weg is. Ergens denk ik dat ik dit zelf moet ervaren, maar ik durf de stap niet te nemen. Want wat als...
Maar goed, Ik ga alle energie in deze relatie stoppen om uit die "sleur" te komen. Daarna zie ik verder. Want ik ben in principe hartstikke blij in deze relatie dus waarom zou ik hem opgeven.

[ bericht aangepast op 6 april 2018 - 0:21 ]

Ik heb al sinds ik bevriend werd met mijn buurjongen in groep 8, toen ik welgeteld 10/11 jaar was, een crush op mijn buurjongen.
Ik heb hem nooit verteld over mijn "gevoelens", omdat ik bang ben hem kwijt te raken als vriend. Hij is me namelijk veel te dierbaar als goede vriend.

Eind mei 2013 heb ik een relatie gekregen met mijn vriend, die ik sinds januari van dat jaar echt leuk begon te vinden. Na een hoop gekletst te hebben via Facebook Messenger zijn we ervoor gegaan.
Waarschijnlijk doordat ik met hem nog niet zo lang vrienden was, durfde ik hem wel te zeggen hoe ik me voelde over hem.

Dus... De crush voor mijn buurjongen is nog steeds op zekere hoogte aanwezig, maar ik wil mijn vriend niet kwijt. Ik kan namelijk niet beter krijgen dan hem, ook vanwege zijn familie en alles. Ik had me bijvoorbeeld nooit betere schoonouders kunnen voorstellen. En ik wil seriously trouwen met m'n vriend.

---

"If you're gonna say that you've always been secretly gay for me, everyone always just kind of assumed it."

Firtherton schreef:
Ik heb al sinds ik bevriend werd met mijn buurjongen in groep 8, toen ik welgeteld 10/11 jaar was, een crush op mijn buurjongen.
Ik heb hem nooit verteld over mijn "gevoelens", omdat ik bang ben hem kwijt te raken als vriend. Hij is me namelijk veel te dierbaar als goede vriend.

Eind mei 2013 heb ik een relatie gekregen met mijn vriend, die ik sinds januari van dat jaar echt leuk begon te vinden. Na een hoop gekletst te hebben via Facebook Messenger zijn we ervoor gegaan.
Waarschijnlijk doordat ik met hem nog niet zo lang vrienden was, durfde ik hem wel te zeggen hoe ik me voelde over hem.

Dus... De crush voor mijn buurjongen is nog steeds op zekere hoogte aanwezig, maar ik wil mijn vriend niet kwijt. Ik kan namelijk niet beter krijgen dan hem, ook vanwege zijn familie en alles. Ik had me bijvoorbeeld nooit betere schoonouders kunnen voorstellen. En ik wil seriously trouwen met m'n vriend.

Sommige mensen hebben soms exen of oude liefdes waar ze altijd een soort van zwak voor blijven hebben. Ik heb het zelf niet, ik ben namelijk één van de moeilijkste mensen om onder de indruk te brengen. Ik heb al zware moeite met één iemand leuk te vinden, laat staan twee, maar ik kan ergens wel begrijpen dat als je ooit iets voor iemand hebt gevoeld, dat het ergens in je blijft zitten. Als je een geschiedenis hebt met iemand, laat dat wel een emotionele indruk en erfgoed na.

Sommige mensen zullen altijd een zwak blijven hebben voor bepaalde individuen uit het verleden. Een zwak wilt nog niet zeggen dat je buurjongen je enige echte, grote liefde van je leven was. voor wie je elke andere zonder nadenken zou dumpen. Sommige mensen hebben ergens nog een oude zwak voor een persoon uit het verleden. Dat wilt echter niet zeggen dat ze daarvoor ooit hun huidige partner zouden willen inruilen voor de oude partij. Zolang je voor je huidige relatie kiest en je je trouw gedraagt, dat is het belangrijkste.

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.