Okay, dus
1) Ik haat mijn awkwardness. Op z’n minst deed ik niet gewoon niets en keek ik achter me om te zien of het naar mij was, wat een vrij normale reactie lijkt? Maar help, ik ben bang dat het onbeleefd leek ofzo.
2) Ik haat mijn awkwardness. Ik zou een berichtje moeten sturen om te vragen hoe het zit maar ik durf niet? Ugh
3) Ik haat mijn awkwardness. Ze zei duidelijk dat ik haar altijd kan bellen maar ik weet - ik wist het toen al, een halfjaar geleden, en ondanks alle keren dat ze het ondertussen heeft benadrukt dat ik het echt moet doen en dat ik haar er niet mee lastigval weet ik het nog steeds - dat ik dat never nooit niet zal doen. Ik wil haar er nog steeds niet mee lastigvallen, zelfs al weet ik dat ik dat NIET DOE maar still - ik ben ook gewoon te bang ofzo, omdat ik wel wil praten op zich maar geen actie wil ondernemen zelfs al is dat beter voor me en zij heeft me er al een paar keer quasi toe gedwongen en daar ben ik dankbaar voor maar nee ik durf nooit te bellen.
[Dragonneau > Osha] Valar Morghulis