Dat is de naam van het boek dat ik een half uur geleden heb uitgelezen. Ik kwam er bij toeval achter dat het boek volgend jaar, dus over een weekje, 50 jaar oud wordt. Ik denk dat menig schrijvers hier een voorbeeld aan kunnen stellen!
Het is werkelijk waar een apart boek. Het is een zeer vreemde schrijfstijl omdat het ergens zweeft tussen een alwetende verteller en de derde persoon, maar anderzijds ook al gidsend. En ondanks je er even aan moet wennen, past het wel helemaal bij het verhaal dat zich in Vlaanderen afspeelt ergens in 1500. Ik heb gelezen dat de schrijver er 3 jaar over gedaan heeft om dit boek geschiedkundig correct te krijgen. 50 jaar geleden bestond het internet niet, dus je kan jezelf misschien al inbeelden hoeveel tripjes naar her en der hij wel niet heeft moeten maken. Echt zot.
Het verhaal gaat over boswachter Coolbonders en zijn (klein)kind. Over de inmeninging van de Spaanse soldate (in 1500), de pest, het boerenleven in Kasterlee, mythische verhalen over de Duivelskuil, het stadse leven in Antwerpen en omstreken, de Geuzen, de Inquisitie, ketters van alle soorten. Maar vooral over een sterke vrouw. Enerzijds een romantisch, maar ook een zeer tragisch verhaal. Zeker de moeite om te lezen.
Ik heb wel eens zo'n gek gevoel als ik een boek of een boekenserie heb uitgelezen. Het gevoel van: "Damn, dit was de laatste pagina en hier stopt het dan helaas.". Het gevoel van een goed boek dat helaas ten einde is gekomen. Wel, ik had het oorspronkelijk niet gedacht, maar dit is een boek om U tegen te zeggen en ik ben nog steeds onder de indruk.
Phoe, dat wou ik even van me afschrijven. 
Het volgende boek dat klaar ligt, ligt trouwens in fel contrast met de Duivelskuil. Ik ruil de bescheiden lokale schrijver in voor de populaire Gone-serie. Dusja, we weten weer wat doen. Maar het zal moeite moeten doen om me weg te blazen!
Van welk boek werden jullie onlangs weggeblazen?
I'm just a musical prostitute, my dear. - Freddie Mercury
