• Bondi
    Boardriders


    Good Vibes Happen On The Tides




          Setting                       


          Bondi Beach, Sydney, Australia; heaven on earth voor iedereen in het bezit van een surfboard. Zo ook voor de surfers die zich willen kwalificeren voor de welbekende en felbegeerde Bondi Boardriders Cup.
          Bondi Beach is een van de meest bekende surf walhalla's van de wereld en het winnen van de Boardriders Cup is een mooi opstapje naar wedstrijden verderop in het seizoen. Voor pro's is het een mooie kers op de taart. Voor amateurs is het echter hetgeen het verschil kan maken tussen blijven surfen voor de fun, of je naam op de kaart zetten en uitgenodigd worden voor andere en grotere evenementen.
          Het surfseizoen begint met een twee weken lang durende feestweek, gedurende de kwalificaties zullen plaatsvinden. Op de laatste dag is de finale van de Bondi Boardriders Cup.




    Welcome to Bondi Beach



    Verblijf


          De Pro's worden per zes in een appartement geplaatst, wat inhoudt dat degenen die een professional kiezen automatisch bij elkaar in komen te 'wonen'. Het zijn luxe appartementen complexen grenzend aan het strand. Er zijn vier tweepersoons slaapkamers en men deelt twee badkamers, èèn keuken en èèn woonkamer. Je loopt vanuit de woonkamer door een glazen schuifwand zo het bordes op en vanaf het bordes regelrecht het strand op. Dit is de sfeer van het appartement.

    De Locals mogen zelf kiezen wat ze willen. De appartementen zijn inbegrepen bij het geld wat je neer hebt moeten leggen om mee te doen aan de wedstrijd en dus mogen ook zij gebruik maken van de ideale locatie bij het strand. Mocht je personage echter liever thuis blijven, aangezien hij of zij toch in Sydney woont, dan mag dat ook en geef je zelf aan hoe je woonsituatie is.

    De Lifeguards doen niet mee aan de wedstrijd en beschikken dus gewoon over hun eigen huis of appartement. Of dat nog met ouders is, of dat ze samen misschien een appartement hebben, laat ik aan jullie zelf over. Het kan ook zijn dat er maar twee met elkaar wonen, maar ook met de hele groep of helemaal niemand. Overleg dit uiteindelijk met elkaar en maak het duidelijk voor het speeltopic er is.



    Wedstrijd


    Zaterdag opening Festival met feest
    Maandag, opening Cup met free ride
    Woensdag eerste ronde, 44 deelnemers – vallen er 10 af
    Zaterdag, tweede ronde, 34 deelnemers – vallen er 10 af
    Dinsdag, derde ronde, 24 deelnemers – vallen er 8 af
    Vrijdag, vierde ronde, 16 deelnemers – vallen er 8 af
    Zondag, finale, 8 finalisten – komt een top drie uit

    Alle Pro's en Locals komen door tot de vierde ronde en ik denk dat ik dan een programma ga gebruiken om random te bepalen wie er winnen. Je mag natuurlijk ook aangeven wanneer je niet wilt dat je personage wint, of zelfs wanneer je wil dat hij of zij al eerder uitvalt. Het is maar wat je bij je personage vindt passen.




    Surfing
    Informatie






                            Rollen                       


                De Professionals

    •      Thomas Colton – Zac Efron – Mahigan – 1.2
    •      Bjorn Starrett – Diego Barrueco – Necessity – 1.3
    •      Jackson Stanford – Christopher Mason – Plunkett – 1.5

    •      Sage Ripley – Bree Kleintop – Cunning – 1.3
    •      Raina Rosanna Ramalho – Faceclaim – Greenlight – 1.4
    •      Samantha Patterson – Scarlet Leithold – JudithSuzann– 1.4


                De Locals

    •      Milo Collard – Jay Alvarrez – Cunning – 1.5
    •      Solomon Asher Aitkin – Froy Gutierrez – Greenlight – 1.5
    •      Oliver James Wilson – Luke Davis – ForbesBrooks_ – 1.6

    •      Ryan Olivia Marshall – Lindsay Hansen – Tulua – 1.1
    •      Brooke Morgan – Alexis Ren – Limnaden – 1.5
    •      Ava Eastwood – Malia Manuel – Sempre – 1.2


                De Lifeguards

    •      Jesse Lachlan Cooper – Evan Geiselman – IrisWestAllen – 1.3
    •      Roscoe 'Roz' Jonesy – Mario Blanco – Obeah – 1.5
    •      Darryl Christian Di Marco – x – Alegayrol – 1.6

    •      Alice Marina Hemsworth – Kelly Rohrbach – Sombre – 1.3
    •      Susie Eloise Murray – Magdalena Zalejska – philocaly – 1.3
    •      Noi Binda Aitkin – Gwen Cox – Virago – 1.5




    See You On The Next Wave



    Regels


    – Quizlet huisregels
    – Reservering staat 72 uur
    – Geen perfecte personages
    – 16+ is toegestaan in overleg
    – Een post heeft minstens 250 woorden
    – Alleen ik, Amber, maak nieuwe topics
    – Vermelding post; naam, locatie en gezelschap
          – Graag een actief speeltopic, minstens 1 post per week     






    Your Wave Is Waiting



    [ bericht aangepast op 14 dec 2017 - 10:59 ]


    Marrow deep, soul deep, essence deep

    -- Mine.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Milo Collard
    ___________________________________________


    ♦      ♢      ♦




    Good Vibes


    Local       -       Bondi Beach      -       Met Ava


          Soepeltjes rijdt Milo zijn golf uit en laat zich dan zijlings van zijn board vallen. De stroming van het water is vandaag maar middelmatig te noemen, maar alsnog voelt hij hoe zijn board bij hem weg probeert te komen door een ruk aan zijn enkel via het enkelkoord. Terwijl hij boven komt heeft hij al een glimlach rond zijn lippen, want dit is het prachtige aan Bondi Beach. Zelfs een 'middelmatige' surfdag, is er een om van te genieten.
          Vooral wanneer hij niet alleen is. Vooral wanneer zijn surfbuddy van de dag niemand minder dan Ava Eastwood is.
          Hoewel hij nog tot zijn schouders toe in het water staat, loopt Ava al door de branding, haar board onder haar arm en haar lange haren, gitzwart gekleurd door het water, langs haar rug gekleefd. Zodra haar voeten uit het water zijn en ze het strand betreed, wordt ze belaagd door een buiten zinnen van blijdschap blaffende Bobby. Dit is wat Milo doet beseffen dat hij staart en alleen maar een beetje dom ronddobbert.
          Zo snel hij kan werkt hij zichzelf richting het strand, pakt zijn board onder zijn arm en ploetert dan door het zand richting de plek waar Ava is gaan zitten. Het is grappig hoe je Locals kan onderscheiden van vakantiegangers, want van strandhanddoeken is bij Ava en Milo geen sprake.
          Zodra Bobby lucht van hem krijgt, stormt de hond op hem af en springt blaffend en wel tegen hem omhoog.
          'Auw! Bobby, nee! Laag. Laag!' Wat weinig indruk maakt, maar hem wel alleen maar blijer maakt bij het horen van Milo zijn stem. En dan doet hij wat hij het liefst doet; loopt naar Milo zijn enkel, heeft in een hap zijn enkelkoord tussen de tanden en trekt.
          Voorbereid op zijn hond zijn favoriete trucje, weet Milo zich staande te houden, al struikelt hij twee stappen naar voren en kan hij zichzelf nog net weerhouden om over Ava te struikelen. Hij laat zich erg oncharmant naast haar neer ploffen in dezelfde struikelbeweging in een poging nog enige aanzien te behouden, maar weet dat het waarschijnlijk al te laat is.
          Met een schaapachtige grijns kijkt hij vanonder zijn wimpers naar haar opzij.


    Marrow deep, soul deep, essence deep

    MT


    Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

    Sage Ripley
    ___________________________________________


    ♚      ♔      ♚


    Next Wave Please


    Professional       -       Het appartement      -       Met Thomas



          De taxi komt tot een halt bij het aangegeven adres en Sage staat al naast de auto nog voor de chauffeur zelf uit heeft kunnen stappen. Haar moeder had gelijk door gemoeten naar het vliegveld voor haar volgende project in Stockholm en haar vader zit zo ver ze weet nog ergens op Hawaii. Hoewel hij heeft beloofd langs te komen om zijn dochters terugkeer in de surfwereld te aanschouwen, is het nog maar de vraag wanneer en of hij daadwerkelijk op komt dagen.
          De chauffeur helpt haar met het uitladen van haar koffers. Sage weet dat haar Boards later vandaag geleverd zullen worden, aangezien dezen niet in de taxi hadden gepast. Ze betaald de man, bedankt hem en neemt dan haar spullen op sleeptouw richting het appartement waarvan ze de sleutel al heeft ontvangen. Eenmaal naar binnen geworsteld laat ze haar spullen midden in de woonkamer op de grond ploffen.
          De achterkant van de woonkamer bestaat uit een enorme glazen schuifwand, en door die wand kijkt Sage regelrecht uit over het strand en de zee. Het helderblauwe water is naar Bondi maatstaven rustig vandaag, maar dat weerhoudt de golven niet om stuk te slaan op het strand en een onrustige branding te creëren. Het zorgt voor een boel tegenstrijdige emoties, want hoewel ze verlangen en vreugde voelt, is er op de achtergrond toch ook de angst en ontzag die ze sinds een jaar voelt bij het zien van de zee.
          Plotseling worden haar gedachten onderbroken wanneer ze wat gestommel hoort en wanneer ze zich omdraait wordt er net een deur open gedaan en stapt niemand minder dan Thomas Colton de woonkamer in.

    [ bericht aangepast op 26 sep 2017 - 12:03 ]


    Marrow deep, soul deep, essence deep

    AVA EASTWOOD
    ««« Local | Bondi Beach | Milo »»»

    Haar bruine ogen vonden kort die van haar beste vriend die naast haar in het zand was gaan zitten. Zonder iets te zeggen legde Ava haar hoofd tegen zijn schouder terwijl haar hand afwezig door Bobby's natte haren streelde.
          De wedstrijd zou bijna gaan beginnen en Ava had nog steeds geen goed moment gevonden om Milo te vertellen dat ze mee deed. Waarom ze het zo lang verzwegen had wist ze zelf eigenlijk niet,
    behalve dat de gedachten aan zijn aanwezigheid tijdens het surfen haar zenuwen waarschijnlijk niet minder zouden maken.
          Kort weken haar lippen van elkaar, in aanstalte om het hoge woord er eindelijk uit te gooien. Maar opnieuw bleven de woorden steken in haar keel en gooide ze het maar over een andere boeg.
          "Ik ben benieuwd welke profs dit jaar mee gaan doen," sprak Ava terwijl ze even opzij keek naar Milo. "Het blijft zonde dat ze altijd de prijs voor de neus van mensen die het echt nodig weggrijpen."
          Haar woorden kwamen iets bitterder over haar lippen dan de bedoeling was geweest, maar dit jaar stond er zoveel op het spel voor haar.
          Met een kleine glimlach keek Ava naar Bobby die zijn kop op Milo's schoot had gelegd. Op momenten zoals deze voelde ze zich zo op haar gemak dat het altijd moeilijk was om te accepteren dat het niet altijd zo kon zijn.
          "Ik denk dat ik over een uurtje terug moet om Cal te helpen," zei Ava uiteindelijk met lichte tegenzin. Het zou namelijk ontzettend druk worden bij het strandtentje en die inkomsten konden ze ontzettend goed gebruiken.
          "We zouden wel een helpende hand kunnen gebruiken?" Hoopvol keek ze Milo aan, niet alleen omdat dit de waarheid was maar ook omdat ze hem eigenlijk niet zo goed kon missen. Niet dat ze dat ooit zou toegeven..


    When time and life shook hands and said goodbye.

    Thomas Colton


    Pro • 22 • Livingroom • With Sage •



    Thomas trok vrij langzaam zijn kleding uit, terwijl hij via zijn raam naar buiten bleef staren. Het was een tijd geleden dat hij hier was geweest op Bondi Beach. Zou Alice en Jesse nog werken op het strand? Thomas draaide zichzelf weg van het raam en begon nu toch wat meer vaart achter het omkleden te zetten. Hij had de beslissing genomen om verder te gaan met surfen en hij moest het moment niet langer uitstellen om echt 'in zijn eentje' weer het water te gaan. Met de revalidatie ging het wel goed, maar op één of andere manier vond Thomas het niet als de werkelijkheid lijken. Ondertussen had Thomas zijn zwembroek al aan en liep hij richting zijn slaapkamer deur.
    In de tussentijd dat Thomas aan het omkleden was, was iemand anders het appartement binnengekomen. Thomas had hier niks van meegekregen en liep rustig zijn kamer uit, totdat hij opeens een blond meisje in de woonkamer zag staan. Een verbaasde blik betrad het gezicht van Thomas, toen hij de blondine zag. "Sage?" sprak hij verbaasd uit.
    Thomas herinnerde Sage zeker nog. Hij had samen met haar een revalidatie ondergaan. Thomas had voordat hij haar ontmoet had een paar keer de naam van Sage wel voorbij horen komen, maar hij lette er niet zoveel op, totdat hij Sage dus in het echt ontmoette. Hij had al snel het het nieuwsfragment van Sage gevonden. Ook op YouTube waren amateur beelden te vinden van de gigantische golven die Sage 'gevangen' hadden genomen.
    Thomas liep op Sage af en omhelsde haar als begroeting. "Hoe gaat het met je? Ik heb niks meer van je gehoord," Natuurlijk was het laatste ook Thomas zijn eigen fout, want ook hij had niet echt moeite gedaan om het contact te behouden.


    If no one else will defend the world then I must

    Sage Ripley
    ___________________________________________


    ♚      ♔      ♚


    Next Wave Please


    Professional       -       Het appartement      -       Met Thomas



          Thomas Colton, welbekend in de surfwereld voor het behalen van vele mooie titels, maar misschien nog bekender door de gebeurtenissen op de Quiksilver Pro vorig jaar in Australië. Horror beelden dringen zich weer aan Sage op wanneer ze zijn omhelzing beantwoord en hem dan weer los laat om hem nog steeds verbaasd aan te kijken. Een aanval van een haai is iedere surfers grootste nachtmerrie, en het moet helemaal verschrikkelijk zijn als het gebeurt op een moment dat niemand het had verwacht.
          De drukte op het water had genoeg moeten zijn om het dier af te schrikken, maar had klaarblijkelijk enkel gezorgd voor genoeg bedreiging om toe te slaan. Sage onderdrukt een rilling wanneer ze de beelden weer voor zich ziet en schud lichtelijk verbijsterd haar hoofd. Ze verklaarde zichzelf al voor gek met zo'n snelle terugkeer, laat staan iemand die Thomas zijn gebeurtenissen moet verwerken.
          'Hoe gaat het met je? Ik heb niks meer van je gehoord,' vraagt deze ondertussen, wat haar bijna voorbij gaat. Het klinkt niet beschuldigend gelukkig, maar toch voelt ze de drang zich te verontschuldigen.
          'Het gaat goed met me. Het spijt me voor het doodgelopen contact. Ik heb het erg druk gehad met mijn modellenwerk en met de voorbereidingen en training voor mijn terugkeer dit seizoen. Sociale contacten zijn daarin helaas een beetje verloren gegaan. Maar hoe is het met jou? Ik kan wel vragen wat je hier doet, maar dat lijkt me vrij duidelijk.'


    Marrow deep, soul deep, essence deep

    Thomas Colton


    Pro • 22 • Livingroom • With Sage •



    Sage en Thomas deden beide een stap achteruit na hun omhelzing. 'Het gaat goed met me.' beantwoorde ze vervolgens zijn vraag. Thomas was blij om te horen dat het goed ging met de blondine. Dan had de revalidatie nog voor één iemand echt goed gewerkt, of het kon natuurlijk zo zijn dat ze loog,maar daar ging Thomas niet van uit. 'Het spijt me voor het doodgelopen contact. Ik heb het erg druk gehad met mijn modellenwerk en met de voorbereidingen en training voor mijn terugkeer dit seizoen. Sociale contacten zijn daarin helaas een beetje verloren gegaan. Maar hoe is het met jou?'' Thomas trok een verbaasde blik bij het woord modellenwerk, maar dit wist hij stiekem wel. Hij had Sage een paar keer in tijdschriften zien staan, maar hield zich nu even van de domme. "Modellenwerk, toe maar," Thomas dacht na over een compliment maar kon op niks anders komen dan dat flirterig over zou komen. (Wat hij flirterig over vond komen) "Ik zou ook een back-up-plan moeten hebben, voor als," Thomas stopte abrupt zijn zin. Hoe dom kon hij nou zijn om zo'n opmerking te plaatsen. Ongemakkelijk wreef Thomas aan zijn hoofd, waarna hij snel zijn excuses aanbod. "Sorry zo bedoelde ik het niet,"
    Thomas besloot daarom gauw het onderwerp te veranderen. "Het is ook mijn schuld dat het contact is weggevallen," Hij wilde niet dat Sage zich als enige hierover zou voelen. "Die revalidatie enzo, al dat gedoe wil ik liever vergeten en me focussen op het heden. En hoe het met me gaat?" Thomas dacht kort na over deze vraag. De revalidatie had zeker geholpen, want hij durfde het water weer in, maar de oude was hij zeker nog niet. In de raarste dingen uit zee kon hij het silhouet van een haai zien, maar dit verzweeg hij liever. "Kan altijd beter, maar voor nu gewoon goed," sprak Thomas vrij kalm. "The Bondi Boardriders Cup zal dit jaar in mijn handen vallen," Thomas kwam vrij zelfverzekerd over, terwijl hij richting de glazenwand van de woonkamer liep en deze openschoof. "Ik wilde zojuist naar het strand toe, wil je me vergezellen?'


    If no one else will defend the world then I must

    Samantha ‘Sam’ Patterson
    19 years – professional – at the appartment – Thomas & Sage

          Sam keek nog één keer opzij naar haar vader die haar naar het appartement had gebracht. Hoewel haar ouders in de buurt woonden had ze besloten toch in het appartement te verblijven, onder andere op aanraden van haar vader. Ze had zo vaak prachtige verhalen van hem gehoord over hoe het was om met meerdere professionals te wonen dat Samantha er nu zeker aan toe was om dat zelf mee te gaan maken.
          ”Bedankt pap, tot morgen!” bedankte de blondine haar vader uiteindelijk terwijl ze nog snel een kus op zijn wang drukte. Behendig sprong ze de auto uit en pakte haar koffer uit de achterbak. Ze zwaaide nog kort haar vader na toen hij de auto weer in beweging liet komen en draaide zich toen naar het gebouw waar ze zou gaan verblijven de komende weken.
          Eenmaal bij de deur aangekomen deed Sam die voorzichtig open. Ze haalde een hand door haar haren waarna ze naar binnen stapte. Gelijk viel haar oog op twee andere professionals die al bij elkaar stonden. Sage en Thomas, twee die ze al kende. Tenminste, ze was ze tegen gekomen op voorgaande wedstrijden, echt diepgaande vriendschappen waren er zeker niet ontstaan, maar onbekend waren ze ook zeker niet.
          ”Hi,” glimlachte ze maar naar de twee en stak kort haar hand op. Sam pakte de koffer weer bij het handvat en trok deze wat verder mee de kamer in. Gezien de twee in gesprek waren hield ze zich nog een beetje afzijdig, het zou onbeleefd zijn om meteen alle aandacht over te nemen terwijl ze het ergens over hadden.
          ”Kan ik gewoon een kamer uitzoeken? Of is er een systeem voor?” vroeg Samantha uiteindelijk toen ze het idee had dat ze nu wel kon storen. Een glimlach sierde haar lippen terwijl ze de twee professionals vragend aankeek. Het kon zomaar zijn dat de kamers al verdeeld waren, en het laatste wat ze wou was meteen een ruzie veroorzaken.

    [ bericht aangepast op 27 sep 2017 - 16:16 ]


    Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

    Milo Collard
    ___________________________________________


    ♦      ♢      ♦




    Good Vibes


    Local       -       Bondi Beach      -       Met Ava


          Ava haar hoofd op Milo zijn schouder voelt vertrouwd. Het brengt naast geluk echter ook schuldgevoelens met zich mee, aangezien het voor hem iets heel anders betekend dan dat het voor haar zal doen. Het is misschien onterecht, want Ava valt niet te vergelijken met de personen die zijn vader en moeder waarschijnlijk zijn, maar toch is hij bang dat hij haar weg zal jagen mocht hij te opdringerig worden of te veel vragen. Aandacht voor jezelf vragen is niet goed, want dan ben je tot last en nemen mensen de benen.
          "Ik ben benieuwd welke profs dit jaar mee gaan doen. Het blijft zonde dat ze altijd de prijs voor de neus van mensen die het echt nodig hebben weggrijpen." vermeld Ava ondertussen, waaruit Milo ophaalt dat ze met haar gedachten bij de komende Boardriders Cup zit. Op slag beweegt hij kort en ongemakkelijk. Nog steeds heeft hij haar niet verteld dat hij heeft besloten dit jaar mee te doen. Het lijkt telkens het goede moment niet, of hij wordt onderbroken. Zijn droom het verder te schoppen dan hobby surfer is echt wel bekend bij Ava, maar meedoen aan de Boardriders... dat maakt het plotseling toch wel heel echt. Misschien durft hij het voor zichzelf gewoon nog niet hardop te bevestigen. Milo deelt wel haar bitterheid tegenover de pro's uiteraard wel.
          "Ik denk dat ik over een uurtje terug moet om Cal te helpen," vervolgt Ava, en weer ziet Milo zijn kans er over te beginnen voorbij gaan, deze keer geheel door zijn eigen voortrazende gedachten. Haar mededeling brengt een vlaag teleurstelling in hem teweeg, want het liefst zou hij nog wat langer van de dag genieten met haar bij zich.
          "We zouden wel een helpende hand kunnen gebruiken?" Hoort hij haar vragen, en wanneer hij blij verrast naar haar op kijkt zijn haar bruine ogen hoopvol op hem gericht. Zijn lippen komen als automatisch vaneen voor een brede glimlach.
          'Ik heb twee handen, dus dat komt mooi uit. Als je me zo tien minuten geeft, dan spoel ik me even af en trek ik iets representatievers aan dan mijn onwijs sexy zwembroek. We willen mevrouw Jones niet over haar toeren hebben natuurlijk,' grap ik, doelend op een negenenzeventig jarige vaste gast van de strandtent van de familie Eastwood, in de hoop Ava een lach te ontlokken, hoe klein dan ook.


    Marrow deep, soul deep, essence deep

    Sage Ripley
    ___________________________________________


    ♚      ♔      ♚


    Next Wave Please


    Professional       -       Het appartement - Met Thomas&Sam


          'Modellenwerk, toe maar,' klonk het onder de indruk. 'Ik zou ook een back-up-plan moeten hebben, voor als,' en daar onderbreekt Thomas zichzelf met een gekwelde uitdrukking. Sage beweegt nerveus en wend haar blik even af, niet wetende hoe te reageren.
          'Sorry zo bedoelde ik het niet,' verontschuldigd hij zich, wat ze uiteraard weet. Het is niet zo dat dit de eerste keer is dat Sage zoiets hoort en bij Thomas is ze er van overtuigd dat het niet lullig is bedoeld.
          'Geen probleem. Het is niet zo zeer een back-up als wel iets wat ik bijna even leuk vind. Dat haalt niet weg dat ik er kapot van zou zijn als ik nooit meer had kunnen surfen.' Ze glimlacht vriendelijk naar hem in een poging aan te tonen dat ze hem niets kwalijk neemt. Duidelijk niet op zijn gemak binnen het onderwerp, vervolgt hij met een soortgelijk excuus over het wegvallen van hun contact. Eigenlijk steken ze hierin klaarblijkelijk een beetje hetzelfde in elkaar.
          'The Bondi Boardriders Cup zal dit jaar in mijn handen vallen,' claimt Thomas vervolgens zelfverzekerd, wat Sage eigenlijk een beetje overdondert. Ze denkt niet dat ze het op moet vatten als een vraagteken bij haar kunnen, maar eerder als zijn eigen geloof in zichzelf.
          'Ik ga het je niet makkelijk maken, Thomas, als je dat maar niet vergeet,' kan Sage niet laten toe te voegen. Hierop loopt hij langs haar heen richting de schuifwand en opent deze.
          'Ik wilde zojuist naar het strand toe, wil je me vergezellen?' vraagt Thomas, op hetzelfde moment dat de deur open gaat en er een blonde meid binnen stapt. Sage haar hersenen plaatsen haar vrij snel als Samantha Patterson en ze beantwoord haar glimlach met haar automatische modellenlach. Hopelijk valt het Samantha niet op dat haar ogen niet mee lachen. Snel richt ze zich weer tot Thomas om zijn vraag te beantwoorden.
          'Ik moet mijn spullen nog in een kamer zetten en me omkleden. Heb je nog tien minuutjes, of ga je dan alleen?

    [ bericht aangepast op 26 sep 2017 - 23:24 ]


    Marrow deep, soul deep, essence deep

    JACKSON "JAX" STANFORD
    "Working hard and working smart can be the same."


    24 • professional • in the apartment • with Sage, Sam & Thomas

    Terwijl ik mijn grote tas over mijn schouder sla en mijn surfbord onder mijn arm klem, kijk ik even naar het enorme appartement waar ik op het moment voor sta. Ik grijns breed en laat mijn hand kort door mijn lange, blonde haren glijden. Hier kan ik wel aan wennen, denk ik zo. Als ik dan ook nog de prijs in ontvangst zou mogen nemen, zou dit verblijf wel helemaal compleet zijn. We zijn in Sydney, maar reken niet dat ik hele dagen hier op en in het water spendeer. Ik ga de stad leren kennen, rondlopen, me laten verwennen en genieten van het leven. Ik ben nog jong en ik wil ervan genieten, ik wil niet alles door mijn vingers laten glijden alleen maar omdat ik zogenaamd altijd moet trainen. Dat houd ik echt niet vol, niemand niet. Je kan me niet wijsmaken dat al mijn collega's en concurrenten vierentwintig uur per dag, zeven dagen per week trainen. Dat is gewoon niet te doen. En het lijkt me ook niet dat zij braaf elke avond om negen uur in bed liggen en nooit een slok alcohol of een hamburger naar binnen werken. Ik ben echt niet de enige die de regels niet zo nauw neemt, lijkt me. En zelfs als het wel zo zou zijn: ik win toch prijzen en daar ben ik retetrots op.
          Ik stap naar binnen en mijn oog valt vrijwel meteen op een klein gezelschap, vergezeld door hun tassen en surfborden. Grijnzend neem ik vooral de twee dames in me op en ik loop op ze af, waarna ik toch mijn arm losjes om Sage's schouder heen sla en even grijns. 'Wat leuk jullie weer te zien, lieve schatten,' begroet ik ook Samantha en Thomas. Met Sage heb ik een best goede band, maar Samantha en Thomas waarderen mijn losbandige leven niet zo heel erg. Wie weet verandert dat nog wel een keer, of niet. Als ik Thomas deze weken versla, zal de band niet heel veel beter worden. Met Sam en Sage heb ik op het water niet erg veel te maken omdat we niet tegen elkaar strijden, maar toch ken ik ze omdat ik ze over de hele wereld tegenkom. 'Wie wil er bij mij in de kamer slapen? Ik ben bereid de helft van mijn bed op te offeren voor een schone dame,' grijns ik.


    You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

    Sage Ripley
    ___________________________________________


    ♚      ♔      ♚


    Next Wave Please


    Professional - Het appartement - Met Thomas, Sam&Jax


          Voordat Thomas kan antwoorden komt Sam er tussendoor.
          'Kan ik gewoon een kamer uitzoeken? Of is er een systeem voor?' vraagt ze met een glimlach rond haar lippen. Erg goed kent Sage haar niet en ze weet niet zo goed of ze een kamer met haar wil delen. Voor ze echter haar mond kan openen om te antwoorden, gaat de voordeur van het appartement weer open en komt er iemand binnen lopen die Sage hier niet bepaald had verwacht.
          Jackson Stanford heeft nogal een vreemde reputatie binnen de surfgemeenschap. Zijn houding tegenover de sport in tegenstelling tot de meeste pro's heeft al meerdere malen de aandacht van reporters opgeëist en het heeft hem niet vaak in een goed daglicht gesteld. Sage en Jacksons paden hebben elkaar meerdere malen gekruist en ze kan met recht zeggen dat ze hem een interessant individu vind. Het komt niet vaak voor dat ze mensen treft die even recht voor zijn raap zijn als zij is. Een ding weet ze echter zeker; mochten haar ouders weten dat hij in hetzelfde appartement zit voor de komende twee weken, dan zouden ze niet blij zijn.
          Niet geheel onverwachts neemt hij zowel Sam als Sage even in zich op, alvorens hij naar haar toegelopen komt. Er wordt een arm om haar schouders geslagen en Sage kijkt met een glimlach op naar zijn gezicht. Hij op zijn beurt lijkt niet bepaald verbaasd haar hier te zien, maar goed, wanneer verdiept Jax zich nou in de status van andere surfers? Ze vraagt zich af of hij überhaupt door heeft gehad dat ze een seizoen heeft overgeslagen.
          'Wie wil er bij mij in de kamer slapen? Ik ben bereid de helft van mijn bed op te offeren voor een schone dame,' hoort Sage hem zeggen na zijn begroeting. Meteen maakt haar hart een sprongetje, en niet op een prettige manier. Ze kent Jax zijn reputatie en een slaapkamer met hem delen is gewoon een kat op het spek binden. Nee, een kamer delen met hem is om heel veel redenen geen goed idee.
          Door de kamer kruisen Sage en Sam blikken en Sage neemt razendsnel een besluit.
          'Sorry, Jax. Sam en ik hebben net afgesproken samen een kamer te delen.' En nu maar hopen dat Sam er in mee gaat.


    Marrow deep, soul deep, essence deep

    MT <3


    - thank you for existing -

    Samantha ‘Sam’ Patterson
    19 years – professional – at the appartment – Thomas, Sage & Jackson

          De reactie van de Sage vond ze maar moeilijk te peilen, voor een groot deel waarschijnlijk omdat ze elkaar gewoon niet heel goed kenden. Daarbij was ze er ook nog niet helemaal over uit of Sage echt ‘haar mens’ was. In veel opzichten was ze natuurlijk redelijk hetzelfde als Samantha, maar echt een klik was er naar haar mening niet ontstaan.
          Nog voor er een antwoord was gekomen op haar vraag over een mogelijke kamerindeling werd de voordeur van het appartement alweer geopend. Met een licht verbaasde blik draaide de blondine zich om om te kijken wie er naar binnen was gekomen. Jackson Stanford, kort beet Sam op haar lip. Dit was zeker zo’n moment waarop ze niet wist hoe ze moest reageren, Jackson was zeker niet een persoon met wie Samantha het kon vinden, al vanaf het eerste moment botste het en dat wisten best aardig wat mensen.
          ”Wat leuk jullie weer te zien, lieve schatten,” een zucht verliet Sam’s mond en ze richtte haar blik weer kort op Thomas waarna ze haar ogen rolde. Of ze het zou uithouden met Jackson in het appartement wist ze nog niet, toch fijn dat haar ouders in de buurt verbleven, dat zorgde ervoor dat er tenminste nog een uitweg was.
          ”Hoi,” groette ze de man uiteindelijk toch maar even, niet omdat ze het persé nodig vond, maar puur omdat ze hem niet meteen tegen zich in het harnas wou jagen. Stil keek Sam toe hoe Jackson zijn arm om Sage heen had geslagen, ze probeerde te oordelen hoe goed die twee het met elkaar konden vinden maar ze kwam er echt niet uit. Veel slechter dan die van haar met Jax kon gelukkig voor hen niet.
          Rustig pakte Samantha het handvat van haar koffer weer vast, misschien was het slim gewoon weg te lopen. Het was niet dat ze echt een gesprek met iemand had dus erg onbeleefd zou het niet zijn. Daarbij kon ze dan meteen vluchten naar het strand om even te genieten van het prachtige weer. Net toen ze de benen wou nemen begon Jax weer te praten.
          ”Wie wil er bij mij in de kamer slapen? Ik ben bereid de helft van mijn bed op te offeren voor een schone dame,” erg geamuseerd keek Sam bepaald niet. Ze slikte een keer en dacht na over hoe ze hier onderuit zou komen. Een simpele manier was om simpelweg te roepen dat hij het zoals het nu leek meer op Sage had voorzien, maar ergens leek dat toch ook niet helemaal de juiste manier om dit op te lossen. Net toen ze wat wou antwoorden kruiste haar blik met die van Sage die daarop meteen begon te praten.
          ”Sorry, Jax. Sam en ik hebben net afgesproken samen een kamer te delen,” ietwat verbaasd keek ze haar aan maar begon al snel te knikken. Kort keek ze verontschuldigend naar de man en glimlachte maar even.
          ”Ja dat klopt, het leek ons wel gezellig,” stemde ze er nog mee in, in de hoop dat Jackson niets door zou hebben. Kort liet Sam haar blik weer opzij glijden naar Thomas, als hij nu ook maar zijn hoofd zou houden.


    Good people are like candles, they burn themselves up to give others light