[RPG • 50] The Loving Rose (16+) [Speeltopic] - Speeltopics

---

---

SETTING LA, Amerika. Met een bruisend nachtleven en goktenten om elke hoek trekt deze grote stad niet enkel de allergrootsten aan, maar ook het allerlaagste gespuis. Criminelen, drugs, prostitutie, het is er schering en inslag, of toch in sommige buurten. Ons verhaal speelt zich af in zo'n buurt en meer bepaald in The Loving Rose, een nachtclub dat wel héél veel in de aanbieding heeft. De criminele bende mannen die de populaire club draaiende houdt, bestaat niet enkel uit drugsdealers en andere 'verkooptalenten', maar ook uit pooiers, die hun meisjes al dan niet - meer al, dan niet - dwingen tot de meest walgelijke dingen die je je maar kan inbeelden. Ben je klaar om de deuren te openen en hun diepste geheimen te leren? Ik ook niet...

VERHAALLIJN The Loving Rose is de broeihaard van één van de grootste en gevaarlijkste bendes van de stad, die door buitenstaanders rillend van angst The Red Thorns wordt genoemd. Hoewel ze diepe wortels hebben in elke criminele tak - Liesje, hoeveel plantenreferenties kan je maken in twee zinnen, Jezus - die je kan bedenken, worden ze niet meteen geklasseerd onder georganiseerde misdaad. Hun werking is anders en vindt zijn basis en leiderschap in een kleine kern van jonge, maar intelligente jongemannen, die drie dingen gemeen hebben: Ze zijn glibberig als de pest, verrot tot op het binnenste van hun kern en kennen het leven als pure stront waar je maar beter bovenop kunt zitten, dan er in te stikken. De ene is een koning op vlak van drugs, de andere op vlak van wapens, maar allemaal zijn ze de beste in één ding: hoe ze een jong, onschuldig meisje hun nachtmerrie weten in te trekken. Allemaal hebben of hadden ze wel één of meerdere meisje(s) werken in hun geliefde club, tot de dag van vandaag. Maar de autoriteiten hebben er genoeg van en we komen aan op het punt waar de kat wel eens eindelijk die boom - yeah - uit kan komen.

CRIMINELEN EN SLACHTOFFERS De jongens De jongens die wij spelen behoren tot die kern. Ze zijn allemaal loverboys, en kunnen daarbij nog dealen in allerlei zaken of andere, grootse criminele activiteiten organiseren. Elk hebben ze ook een deel van de stad (en connecties met de rest van het land en andere bendes) waarvan zij de touwtjes in handen hebben en een soort van expert over zijn geworden. Verder runnen ze ook de club en er staat altijd minstens 1 van de mannen achter een bar en lopen ze vaak in de club rond, in het geval dat ze moeten ingrijpen. Al werkt er genoeg security om een luchthaven te runnen. De meisjes De meisjes zijn zo goed als allemaal slachtoffer van de jongens. Of ze hebben uit pure wanhoop zichzelf aan de club aangeboden en zitten er nu vast. Uiteindelijk maakt het niet zo veel uit, want wat ze doen, blijft hetzelfde. Sommigen hebben het geluk om enkel te serveren (als ze nog nieuw zijn en ingewerkt worden, tijdens hun regels, andere redenen...) Zij verdienen logischerwijze het minste en leven vooral van tips. Dit geldt ook voor de barvrouwen. Verder zijn er nog de stripsters, die al dan niet meer moeten doen dan hun billen te tonen. Alle meisjes die hun diensten volledig - met alles erop en eraan - aanbieden, zijn tevens ook serveerster, barvrouw of stripster. Het is niet dat ze op een kamertje zitten te wachten. Overdag, wanneer ze niet in de club werken of aan het slapen zijn, moeten ze het gebouw opkuisen en de volgende nacht voorbereiden. Als ze klaar zijn met hun taken, mogen ze zichzelf bezighouden, tenzij hun loverboy iets anders went. Zondagnacht is de club gesloten.

INFILTRANTEN                                           Zo'n drieënhalf jaar geleden heeft de FBI een jong, maar getalenteerd koppel undercover laten gaan, de één als loverboy, de ander als het zogenaamde slachtoffer. Een jaar later werden ze gesterkt door een tweede team. Ondertussen hebben de jongens zich in de kern ingewerkt, waardoor ook de meisjes zich ondertussen vaker dan lief in The Loving Rose bevinden. Hun jarenlange inspanning loopt ten einde, aangezien de spanningen oplopen, vertrouwen verbrokkelt én de FBI heel binnenkort wel eens een inval op de kalender heeft staan... Concreet De overgrote meerderheid van de rollen zijn bendeleden en slachtoffers, maar er zijn twee mannen en twee vrouwen als infiltranten beschikbaar. Wil je deze rol, zorg dan dat je genoeg tijd en motivatie hebt om de RPG vol te houden, aangezien je toch een deel van de verhaallijn draagt (iedereen doet dat, uiteraard, maar je snapt mijn punt wel). Taak Zowel de mannen als de vrouwen moeten informatie winnen - namen, gegevens, transacties... - en doorspelen aan hun thuisfront om zo bewijzen te verzamelen en eventuele 'transacties' een halt toe te roepen. Niet alleen dat, ze proberen ook de meisjes over te halen weg te vluchten en hen hierbij te helpen, niet enkel om ze van hun hel te verlossen, maar ook om eventuele getuigen te verkrijgen. Regels Uiteraard zijn deze mensen geen echte criminelen, waardoor ze niet zomaar alles mogen doen wat The Red Thorns wel zouden doen. Zo mogen ze, tenzij er gevaar is voor hun eigen leven of zware fysieke schade, geen onschuldigen rechtstreeks fysiek zwaar schaden of vermoorden. Ook andere criminele activiteiten - dealen, stelen... - zijn niet toegelaten, tenzij het hen of de missie in onmiddellijk gevaar kan brengen. Helaas is dit gevaar nogal reëel en moeten ze vaak (te) ver gaan om hun rol blijven te verkopen. Als je meer uitleg wil, klik dan op deze link en neem een kijkje bij het antwoord van Brandon Gregg. Last but not least Het leven van een undercover agent is zwaar en vraagt een grote tol. Het is heel handig om de Engelse wikipedia pagina te bekijken bij het aanmaken van je rol. Doordat de loverboys van de vrouwelijke infiltranten tevens hun partners zijn, kunnen de mannen 'kiezen' wat hun job in de club is. Uiteraard kiezen beide heren ervoor om hun dames niet te verkopen, al kan dit - aan jullie de keuze - veranderd zijn door eventuele druk van de bendeleden. Als dit het geval is, zorgt de FBI voor klanten, maar je kan zelf al voorzien dat dit geen watervast plan is, aangezien het veel geld kost én weinig controle.

THE LOVING ROSE                                           De buurt De club staat natuurlijk niet pal in het toeristische centrum van LA, maar ook weer niet zo ver ervandaan. De buurt was vroeger verloederd, maar door de rijke invloed van de bende, is de luxe aanzienlijk verbeterd. Vergis je niet, het is nog steeds een enorm gevaarlijke wijk en de gewone, onschuldige mens heeft er niets te zoeken. Er zijn enkele andere louche clubs en bordelen in dezelfde straat, maar The Loving Rose is duidelijk het rottende hart. De eigenaars Enkel de kern van de bende heeft zijn basis in The Loving Rose, al zijn andere bendeleden uiteraard welkom voor bezoekjes en zakenbesprekingen. De kern zelf bestaat uit het aantal rollen dat er zullen komen, maar de échte kern, de oprichters en eigenlijke eigenaars, zijn maar met twee, drie of vier (afhankelijk van het succes van de RPG). Zij zijn degenen die het gebouw bezitten en dus ook de huur van de kamers ontvangen. Hun 'loon' is het grootst en alle eind- of grootste beslissingen liggen in hun handen, al is de autoritaire trap naar de rest van de kern bijna verwaarloosbaar klein. Ze zijn even hecht met de anderen als de anderen met elkaar. Gelijkvloers - club Op het gelijkvloers ligt de club zelf. Het is een grote en hoge zaal, met twee bars - één op de grond en één op het gigantische balkon - een podium met danspalen, enkele kleinere podia met palen, genoeg chique banken en tafels om het hele witte huis te ontvangen en een trap naar de eerste verdieping. Er is geen echte dansruimte, aangezien het doelpubliek niet bepaald uit energieke tieners bestaat. Er is, natuurlijk, ook een toilet. Eerste verdieping - werkkamers Een simpele, maar chique gang met aan weerszijden enkele kamers. De kamers zijn mooi, netjes, maar sober. Er staat niet meer in dan een bed (een twijfelaar), een kleine kast met alle benodigdheden in (inclusief reserve dekens en lakens, moest de troep te groot zijn) en een kleine badkamer met een toilet, een spiegel en een douche. Alle kamers zien er hetzelfde uit. Tweede verdieping - kamers meisjes Hier is niet veel verschil met de eerste verdieping, behalve dan dat deze kamers enkel als slaapplaats voor de meisjes dienen. Hoewel ze netjes zijn, zijn ze duidelijk goedkoper ingericht en bijna even sober. Door de jaren heen hebben sommige meisjes af en toe wel eens iets leuk gekregen om het op te fleuren, maar al bij al kan je het niet meteen gezellig noemen. In elke kamer staat er een bed (een twijfelaar), een kleerkast, een nachttafel, een stoel en een kleine badkamer met een wastafel, een spiegel en een toilet. Zolder - gastenkamers en leefruimtes De zolder is in drie delen (één grote en twee iets kleinere) opgedeeld. De kleinste delen zijn twee ruime en aangename kamers die al dan niet gebruikt kunnen worden door kernleden die (even) geen andere verblijfplaats hebben. De anderen hebben (verschillende) woonsten ergens anders, aangezien de club niet bepaald de meest aangename plaats is om echt in te wonen. Naast de 'jongenskamers' heb je nog een grote ruimte waarin een badkamer met drie douches, twee baden en een toilet is gemaakt, met daarnaast een keuken die doorloopt naar een kleine, maar iets gezelligere woonkamer (met televisie) waar de meisjes hun schaarse vrije uren mogen doorbrengen. Regels Meisjes • Douchen na de daad is verplicht. Deze douche mag niet langer dan tien minuten duren. • Werkuren:       11u00 - 13u00: Opruimen en dergelijke       13u00 - 13u30: Lunchpauze       13u30 - 19u00: Opruimen en dergelijke       19u00 - 21u00: Avondmaal en voorbereiding       21u00 - 04u00: Club • Geen contact met de autoriteiten • Wanneer je drank krijgt aangeboden, bestel het duurste, neem 1 slok en giet de rest subtiel weg. • Geen drugs van klanten aanneemne. Bendeleden • Geen minderjarigen Klanten • Aanraken mag, meer niet. Wanneer een klant meer wilt, informeert hij naar de beschikbare meisjes. Prijzen worden met de jongens afgesproken.

REGELS • Huisregels van Quizlet • OOC duidelijk aangegeven & geen ruzie. Als er een probleem is, stuur me dan eerst privé, zodat het niet meteen escaleert. • Maximum drie rollen, tweede rol moet van geslacht verschillen met de eerste. • Lees heel het topic door, het is niet zo heel veel. • 16+ is toegestaan, maar zet er een waarschuwing bij. Gotta love dem smut, but not by surprise, ya know. • Minimum 50 woorden per post. • Geef naamsveranderingen door.

ROLLEN Mannen - 6 Diepe kern pemanent vol - Infiltranten permanent vol • Username - naam - leeftijd - rol - specialiteit - FC - pagina • Epine - Fox Thomas - 25 - Diepe Kern - Prostitutie/Chantage - Xavier Serrano - 7 • SebastianVerlac - Kevin Malverde Forsythe - 27 - Kern - Drugs/wapenhandel - Chris Wood - 7 • Maluma - Tyler Donovan Santiago - 26 - Diepe kern - Drugs/Chantage - Maluma - 4 • Ziegler - Wolf Lennox - 28 - Diepe kern - Wapenhandel - Charlie Hunnam - 3 • Obeah - John Gillford - 27 - Infiltrant - Specialiteit - Zach McGowan - 7 • philocaly - naam - leeftijd - Infiltrant - specialiteit - FC - pagina Vrouwen - 8 Tijdelijke stop op alle vrouwen ~ permanente stop op infiltrante vrouwen • Username - naam - leeftijd - rol - FC - pagina • Marlow - naam - leeftijd - rol - FC - pagina • Hopps - Elea Crawford - 25 - Infiltrant - Renee Mittelstaedt - 8 • Surrexit - Adriana Destiny Stans - 19 - Serveerster - Cindy Kimberly - 7 • Tormienne - Leya - 21 - Stripper - Sara Sampaio - 7 • Virago - Dani Reina Verdad - 25 - stripper/prostituee - Eiza Gonzalez - 4 • Windvlaag - Annah Lisandra McAllister - 24 - Infiltrant - Elizabeth Wheeland - 7 • Sempre - Elena Wood - 22 - Stripper/prostituee - Bryana Holly - 7 • Hundertwasser - Myra Aileen Parrish - 21 - Stripper - Zoë Pastelle - 5

---

---

---

---

[ bericht aangepast op 12 sep 2017 - 0:32 ]

---

Mijn brein breint zoals het breint.

Mt

---

Bowties were never Cooler

Zoals altijd ging er veel door Fox' hoofd, alleen waren het nu bar weinig aangename dingen. Het nieuws, dat hij zonet te horen had gekregen - via de anderen, want zijn eigen gsm had hij niet horen afgaan - was eigenlijk nog het minste dat hem dwars zat. En dat was op zich al ernstig genoeg.       Eigenlijk zat zijn hoofd vol slaap, maar vooral nog van hetgeen dat daarvoor was geweest. Hij had de hele dag geslapen, zonder apparaat en dus in stilte, omdat hij de nacht en de hele ochtend er niet was geweest. Hij hoefde niet elke nacht in de club te zijn, ze konden het zonder hem redden, maar toch gebeurde het niet vaak. En als de anderen wisten waarom... Ze zouden het niet snappen. Fox snapte er zelf geen snars van, maar of het nu het geld, de herinnering of één of ander diep verlangen was, hij bleef vasthouden aan die oude gewoonte. Hij haatte het, maar hij haatte zichzelf nog meer.       Natuurlijk was zijn innerlijk worsteling niet echt te zien, al was hij duidelijk meer verstrooid dan anders. Toen één van de meisjes had geklaagd over het geluidssysteem en als grap net aan hem hulp had gevraagd, had hij ja gezegd. De andere meisjes die al tussen de stoelen en de tafels rondliepen, hadden hem verbaasd aangekeken, niet zeker of ze mochten lachen of niet.       Het duurde nog een volle minuut voor Fox doorhad dat geluidssystemen niet in zijn talentenboekje stond. Geïrriteerd - maar niet boos - liet hij de wirwar van kabels vallen en draaide met zijn ogen toen hij hen dan toch zag giechelen.       "Hilarisch," mompelde hij. "Maar," zijn snibbige opmerking werd door hemzelf onderbroken toen hij Kevin in het oog kreeg.       "Hé, Kev!" riep Fox, waarschijnlijk luider dan nodig, maar dat waren ze van hem gewoon. Hij wenkte en zwaaide met de enige kabel die hij nog in zijn handen had. De meisjes verloren hun aandacht en deden braaf verder met wat ze bezig waren. Met Fox kon je wel eens lachen, maar ze wisten dat ze het niet mochten pushen. Hoe afgeleid hij ook leek te zijn.

---

Mijn brein breint zoals het breint.

MT

---

El Diablo.

MT.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

MY

---

Big girls cry when their hearts are breaking

MT.

---

You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

MT

---

I just caught the wave in your eyes

- Mine.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Mt.

---

~ I have found that if you love life, life will love you back.

Kevin Malverde Forsythe
Wapen en Drugs Handelaar • 27 • Club • Paranoid • Fox • Grey long-sleeve shirt, dark jeans, black boots
We waren net geinformeerd over een mol in de lagere lagen van de bende, en ik was er niet blij mee. Dit was de reden waarom je in je eentje werkte. Nu was er een kans dat ik gepakt zou worden, en dat alles omdat ik vertrouwen in iemand had gelegd. Het nieuws bracht me weer aan het twijfelen, of ik niet weer moest verdwijnen, zelfs al zou dat een groot deel van mijn inkomsten kunnen schelen. Mijn twijfel was zo groot dat ik na de bespreking echt even naar buiten moest om een rondje te lopen. Ik moest gewoon even tot mezelf komen met niemand om me heen. Toen ik uiteindelijk mijn complete paranoia breakdown iets onder controle kreeg, waardoor ik niet meer elke 3 seconde aan het kijken was of iemand naar me keek, stapte ik weer naar binnen. Ik voelde me altijd nog heel ongemakkelijk en keek voor de honderdste keer de club rond op zoek naar verborgen cameras. Een aantal meiden liepen rond, wat niet hielp, want hen vertrouwde ik zeker niet. Ze wilden hier niet zijn en in elk geval een van hen stal mijn boeken. Als er een mol onder de hoeren zou zitten, zou het me niet verbazen. Ik schrok op van mijn naam, of in elk geval de afkorting ervan. Ik had mijn hand al op het mes in mijn broekband liggen, toen ik zag dat het Fox was, die een kabel in zijn handen had. Ik liet mijn arm rustig langs mijn zij stappen, voor ik naar hem toe liep. Ik was nog altijd enorm gespannen en dat was waarschijnlijk aan me te zien. Ik probeerde het te verbergen, maar het zat me heel erg hoog, nog veel hoger dan wanneer Tyler per ongeluk mij Santiago noemde. "Hey" zei ik zacht en hopelijk rustig, al twijfelde ik er erg aan. Ik wist niet veel van elektronica, dus ik bleef er maar van af. "Lukt het? Of moet ik een elektricien bellen?" Ik kraakte mijn vingers en keek nogmaals om ons heen. Fox vertrouwde ik wel een beetje, maar na dit bericht ook niet helemaal meer. Nu wist ik rationeel wel dat de kans dat in de harde kern een mol zat, heel klein was, zeker onder de oprichters van de bende. Toch was er een stemmetje wat zei dat ik nu weg moest rennen, maar dat had ik wel vaker, al was het nu sterker dan normaal. Ik wilde niet de gevangenis in en ik had geen idee wat ik er echt tegen kon doen, behalve nog voorzichtiger zijn dan ik al was, als dat mogelijk was. Ik wilde zo ook nog met Leya spreken, maar het was goed om even rond de jongens te blijven. "Zullen we zo een drankje doen voor we beginnen?" Ik kon het zeker gebruiken, al was het maar om iets te ontspannen voor ik ook aan het werk zou moeten. Hopelijk zou het iets beter gaan, maar om eerlijk te zijn zou dit voor mij wel eens het begin van het einde van mijn tijd hier kunnen zijn.

[ bericht aangepast op 12 sep 2017 - 19:19 ]

---

Bowties were never Cooler

MT.

---

• His arms feel more like home than any house ever did. •

• Twenty-five • Stripper • With Wolf • Hush, little monsters • Outfit •

Met een lichte frons tussen mijn wenkbrauwen — welke net in de juiste richting geborsteld waren — werkte ik in een laatste veeg de donkere lipstick op mijn lippen haast zorgvuldig bij. Ik had niet gekozen voor het typische rood zoals de meeste meisjes die hier droegen, deze fase was ik al lang en breed gepasseerd. De tint op mijn lippen was veel donkerder dan dat en lieten mijn donkere poelen, tezamen met mijn strakke wenkbrauwen nog beter uitkomen. Behendig rolde ik mijn lippen over elkaar eens ik klaar was en controleerde mijn voortanden op eventuele resten van de donkere stift. Met een zucht liet ik vervolgens de stick in een lade met nog meer lipsticks en dergelijke vallen, waarna ik hem dicht duwde en zo mijn make-up veilig terug opborg.
      Nog een half uur en dan zou de club opengaan en hoewel ik weinig zin had — wanneer had ik dat wel? — had ik weinig keus dan mezelf te gaan laten zien. Losjes trok ik de strakke zwarte jurk, die mijn lichaam omhulde, bij mijn borsten goed en plukte geleidelijk aan via mijn zij naar beneden zodat ik de rest van het stof ook goed wist te schikken. Ik hoefde vermoedelijk pas over een uur op het podium staan en dan zou het niet lang duren vooraleer er geen stof meer aan mijn lijf hing. Een afkeurend geluidje wist even mijn keel te verlaten, waar ik verder weinig aandacht aan besteedde. Het ergste van alles was nog wel dat ik er inmiddels aan gewend was geraakt.
      Lustige, hongerige blikken die over je lichaam heen gleden; welke je nog sneller poogde uit te kleden dan je zelf al deed, alsof het nooit snel genoeg ging. Dan waren er nog de gretige vingers die maar al te graag als vette stokjes over je huid heen gleden — eens je ze een subtiele kans gaf om even aan je te komen, want zelfs dat kon je beter niet hebben. Ik negeerde het gegeven dan maar eens je van het podium af was en je, terug aangekleed en wel, tussen de menigte bevond; waar een enkeling het werkelijk nooit kon laten je in je parmantige billen te knijpen, alsof het de normaalste zaak van de wereld was.
      Losjes woelde ik mijn vingers door mijn lange, donkere lokken en schikte ze op gevoel zo goed mogelijk, waarna ik mijn eigen ruimte besloot te verlaten, alvorens mijn voeten in een paar hoge zwarte pumps te laten glijden. Ergens was het te zot dat alles een gewoonte leek te zijn geworden, maar wat was er dan? Een donkere, verleidende blik op mijn knappe snoet, tezamen met die glimlach waarvan ik wist dat ze er op zaten te wachten, terwijl ik mezelf liet misbruiken door alleen al hun ogen. Misschien mocht ik het Wolf dankbaar zijn dat het daarbij was gebleven en dat het verder dan een verhit spel — want meer zou het voor mij nooit zijn — nog nooit heeft hoeven komen. Ik deed het allemaal; liet de dollars maar rollen en bood de gretige blikken meer wanneer ik wist dat hun beurs nog veel te rijkelijk gevuld was, maar tevens walgde ik er tegelijkertijd van, waarbij de angst subtiel aan de oppervlakte mee danste. Het zou namelijk niet voor het eerst zijn, mocht het fout gaan.

      Wanneer ik me richting de bar bevindt, omdat ik daar over een half uur eerst mag beginnen, wil ik me omdraaien als ik besluit eerst nog op zoek te gaan naar Elena. Het is echter niet de jonge vrouw waar ik in mijn snelle draai tegen aanbots, maar het brede lichaam van niemand minder dan Wolf. Haast direct trek ik een van mijn wenkbrauwen op, waarbij ik het nog altijd niet kan laten mijn donkere blik over hem heen te laten glijden, alvorens mijn poelen zich — altijd gevuld met een tikkeltje uitdaging — vasthaken in de zijne. “Ook hallo, Lobo,” weet ik uit te brengen, zijn naam in een spaanse klank geweven, en hef mijn kin naar hem op. “Ik zal de volgende keer een knalgele jurk dragen, dan weet je me vast beter te ontwijken in het voorbijgaan.” Een zoete glimlach vormt zich haast onschuldig op mijn lippen terwijl ik mijn armen onder mijn borsten vouw, in afwachting van zijn reactie.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Mijn.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

25 • Infiltrant • "John's girl" • in de club • (Kevin & Fox) Hoewel het idee me nog steeds fel tegen staat, maak ik me, net als de rest, klaar in 'mijn' kamer van het grote gebouw. John en ik zijn collega's, maar wij hebben het verhaal verzonnen dat hij de beschermende en jaloerse vriend is die niet wil dat ik voor de mannen strip. Ik vond het een heel goed idee, al was het alleen maar zodat ik niet elke avond met mijn benen wijd moest gaan liggen wachten tot de vieze, perverse mannen klaar waren met hun fantasieën op mij uit te proberen. Ik sta achter de bar de drankjes te maken en in te schenken en ik maak het huis schoon overdag. Wanneer het kan, zoek ik John op om te overleggen. We doen dit al meer dan drie jaar en er leek niks aan de hand te zijn, we werden niet verdacht, maar sinds een korte tijd lijkt er meer aan de hand te zijn. Mensen lijken wantrouwiger dan voorheen. Er is een mol in het huis. Ze weten niet dat het er stiekem vier zijn, maar goed, dat is maar beter ook.       Als ik me eenmaal klaar heb gemaakt en de hoerige kleding heb aangetrokken, loop ik naar beneden, waar ik al stemmen hoor. Iedereen is bezig zich klaarmaken, maar ik kan niet zeggen dat ik me zeer prettig voel in deze outfit. Ik kan net zo goed naakt rond gaan lopen, al weten we allemaal dat ik dat niet ga doen. Mijn oog valt op Fox en Kevin en ik zucht kort. Geweldig. Dit wordt lachen. Ik glimlach ze lichtelijk geforceerd toe en loop langs ze heen waarna ik op een barkruk plaatsneem en mijn ogen over de ruimte laat glijden. Het is zo jammer dat vrijwel alle mannen die die arme meisjes uitbuiten zo verschrikkelijk knap zijn. Je zou haast denken dat ze geen kwaad in de zin hebben. Maar helaas, het tegendeel is al meermalen bewezen.

---

You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

FUCK OFF

COUNTING ALL THE ASSHOLES IN THE ROOM WELL I'M DEFINITELY NOT ALONE Wolf was alles behalve blij toen het nieuws over een mol hem bereikt had. Hij kon niet precies uitleggen hoe hij zich erbij voelde, maar vrolijk was hij niet. Het enige wat hij zeker wist, was dat Tyler en Fox uitgesloten konden worden. Wolf wist dat die twee volledig te vertrouwen waren, alle anderen stonden acuut op Wolf's lijstje van verdachten. Hij had dan ook meteen voorgenomen om iedereen extra in de gaten te houden. Als hij degene zou vinden, was die jongen nog lang niet jarig en daar zou Wolf hoogstpersoonlijk voor gaan zorgen. Wonderbaarlijk genoeg wist Wolf zich rustig te houden na het horen van het nieuws. Veel mensen waren anders gewend van de driftige, agressieve man, maar hij wist zich gedeisd te houden. Hij was verstandig genoeg om te weten dat zo'n mol alleen maar zou kicken op een op hol geslagen leider en daarom kon hij zich goed inhouden.       Met zijn gedachten bij al zijn verdachten liep Wolf op een behoorlijk tempo door de club heen. Onderweg liep hij bijna tegen twee meisjes aan, maar hij besteedde er geen aandacht aan. Dat deed hij sowieso nooit. Hij kon niet goed naar de meisjes kijken zonder zich misselijk te voelen. Waarschijnlijk kwam die misselijkheid voort uit schuldgevoel, maar dat zou hij tegen iedereen ontkennen. Hij wist het gevoel goed te onderdrukken, waardoor het voor hem ook niet bestond. Wolf besloot om naar de bar te lopen en versnelde zijn pas nog niets meer. Hij stond op het punt om een drankje te bestellen toen iemand vrij hard tegen hem aan botste. Hij schrok op uit zijn gedachtes en zag Dani voor zijn neus staan.       Onbewust liet Wolf zijn ogen over haar lichaam heen glijden. Dit deed hij niet uit lust, maar omdat hij haar in zich op wilde nemen. Hij zou liegen als hij zei dat hij haar niet aantrekkelijk vond, maar hij vond het moeilijk om nog op die manier naar haar te kijken. Zijn blik vond haar ogen. “Ook hallo, Lobo,” zei ze met een uitdagende ondertoon. “Ik zal de volgende keer een knalgele jurk dragen, dan weet je me vast beter te ontwijken in het voorbijgaan.”       Wolf fronste zijn wenkbrauwen en keek haar streng aan. Hij hield er niet van als iemand op die manier tegen hem sprak. Hij was zich er bewust van dat hij vooralsnog haar baas was en precies met haar kon doen waar hij zin in had. Hij was vaak soft tegen de meisjes, ondanks dat hij de meest woeste of agressieve uitstraling had. Hij sloeg of mishandelde hen niet. Hij negeerde ze liever. 'Wat laat je denken dat ik je aan het ontwijken was?' vroeg hij vervolgens. Hij bekeek haar nog eens van top tot teen. 'En je weet dat mijn voorkeur uitgaat naar zwart,' zei hij, als reactie op de gele jurk die ze voorstelde te dragen. 'Wat voor dienst heb je?' vroeg hij rustig. A LOT OF PEOPLE LACKED THAT GIFT: KNOWING WHEN TO FUCK OFF

[ bericht aangepast op 14 sep 2017 - 14:47 ]

---

Big girls cry when their hearts are breaking