Gezin laat me niet goed voelen - Liefde, Vriendschap & Familie

Hallo iedereen
omdat ik zeker anoniem wou blijven heb ik een nieuw profiel aangemaakt.

Ik zal eerst eventjes wat geschiedenis meegeven. Ik woon bij mijn papa, broer en stiefmama. En nu heb ik heel erge problemen met mijn stiefmama. zij is een marokaanse en is 2jaar geleden naar België gekomen en kan nog niet goed nederlands spreken. Ze doet ook niet echt de moeite want ze gaat naar school om nederlands te leren maar ze is vaak "ziek". Sinds anderhalf jaar woon ik bij mijn papa omdat ik mij niet goed voelde bij mijn mama en haar nieuwe vriend.in het begin heeft mijn stiefmama heel vriendelijk gedaan en lief en heb ik haar zelfs iets gegeven voor moederdag. ze hebben nu ook een kind van 1jaar.

Op Moederdag begon ze inneens paar keer half flauw te vallen en ze voelde zich niet goed dus zijn ze naar het ziekenhuis gegaan maar ze konden niks vinden dus dachten ze dat het iets psychologisch was. Mijn vader heeft mij niks verteld over dat ze dachten dat het iets psychologisch was dus ik dacht dat ze gewoon niks konden vinden.

Paar dagen na Moederdag was ze weer flauw gevallen en begon ze raar te doen. Uit het niks begon ze te schreeuwen tegen mij ( tot de dag van vandaag weet ik nog altijd niet waarom)en dat ik thuis niks deed maar ik was die periode op stage en dat waren lange dagen dus ik hoefde ook niks te doen in het huishouden. Toen pas heeft mijn papa gezegd dat dit kwam omdat ze in haar hoofd geen 100% is.

Paar dagen gingen voorbij en toen begon het weer. Ze begon te zegge dat mijn papa vergif in haar eten had gedaan. Dat ze de politie wou bellen omdat iemand in huis zogezegd een goudvis had doodgemaakt.

Nog een paar dagen erna gooide ze water over mijn pa heen toen hij de trap afkwam en savonds gooide ze water en azijn over mijn pa. Sinds dien, wat nu al paar maanden is spreekt ze niet meer met mij of mijn broer zelfs geen goeiemorgen ofzo. Die avond zat ze hier op de bank en zat ze te zeggen dat ze alleen maar met mijn pa getrouwd was voor de papieren en dat ze pa had bedrogen met iemand anders. ( dit kwam volgens mijn pa omdat ze pillen had genomen)

Mijn pa zat de hele tijd te zeggen dat ze haar naar een psychologe ging sturen maar dat is er steeds niet van gekomen.

Sinds dan at ze ook niet meer met ons samen aan de tafel. Mijn pa moest eerst koken voor mij en mn broer en daarna koken voor haar en hem omdat zij niet aan onze tafel wou zitten.

Paar weken ging voorbij en toen stonds ze snachts opeens om 2 uur in mijn kamer. De volgende dag toen ik haar vroeg of dat ze daar stond zat ze te liegen en nee te zeggen op een ongeloofwaaridge manier. Ik en mijn pa hebben hier ruzie over gehad. Ik ging eventjes naar de winkel en mijn pa ging een slot halen voor mijn kamer. Ik was eerder thuis maar ik geraakte niet binnen omdat mijn stiefmoeder de sleutel op de achterdeur had gedaan terwijl mijn pa deze er eerder had afgedaan. Toen mijn pa thuis kwam en zei dat zo niemand binnen kon komen zei ze dat dat goed was als er niemand binnen kon komen. Mijn pa ging boven mijn slot installeren en toen bleek dat zij de babybedje van mn zusje op mijn kamer had gegooid met de rede: " als de kleine 1 jaar is moet de kleine naar een andere kamer omdat ze anders geen sex mochten hebben" geen probleem als die kleine bij mij op de kamer kwam maar de baby heeft helemaal geen ritme zij moet pas slapen als mijn pa en stiefma gaan slapen, ik heb de kleinste kamer van allemaal en ik wil niet dat mijn stiefmoeder snachts in mijn kamer staat als die kleine bij mij op de kamer ligt.

Mijn pa heeft toen het bedje terug gezet en sindsdien heb ik een sleutel.

Nu maak ik mij de hele tijd druk. Ik wil zo snel mogelijk van huis en ben ook opzoek naar een baan maar dit gaat niet zo makkelijk. Mijn papa zou graag hebben dat ik nog 3 jaar ging verder studeren maar dit wil ik niet omdat ik dan 100% weet dat er weer drama gaat zijn over de kamer als die kleine 4 jaar is. Dus probeer ik hier zo snel mogelijk weg te geraken.

Ik ben savonds vaak bij mijn vriend en als ik dan terug naar huis kom heb ik altijd stress dat ik weer niet binnenkom omdat ze de sleutel op de deur heeft gelaten of dat ze mijn kamer heeft opengebroken ofzo

Dit is een heel erg lang verhaal en ik wil nu al iedereen bedanken die de moeite heeft gedaan om het te lezen ;p maar ik weet niet wat ik moet doen. Ik voel mij niet goed in dit huis en heb het gevoel dat ik helemaal geen moederfiguur heb.
Heeft iemand raad wat ik hiermee moet doen?

Ten eerste, wat een nare situatie! Dat lijkt me niet leuk voor wie dan ook in jouw huis, dus een virtuele knuffel voor jou!

Het gedrag van je stiefmoeder klinkt meer als iets voor een psychiater dan een psycholoog, tenzij het te maken heeft met erg gespannen zijn, maar voor mij klinkt het bijna als schizofrenie. (Ik zeg niet dat het dit is, maar dat kwam wel in mijn hoofd op bij je beschrijving)
Ik zou nog eens aandringen voor de psycholoog/psychiater, want dit is voor niemand leuk. Ik denk dat je dan ook gewoon drie jaar je studie kan doen, omdat het gezeur dan sneller over zal zijn thuis.

---

mortui vivos docent

Wow wat een rotsituatie.. Of het nu bij de psychiater of bij de psycholoog is, je stiefmoeder heeft hulp nodig. Je zou je nooit onveilig mogen voelen in je eigen huis en op dit moment zorgt zij daar wel voor. Kan je met je vader proberen te praten over de mogelijkheid om hulp te zoeken voor haar?

[ bericht aangepast op 10 sep 2017 - 11:15 ]

---

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

Wat een rare situatie! Ik snap dat je je zo voelt, want dit is echt niet meer normaal. Die vrouw heeft duidelijk hulp nodig. Kan je er niet met je vader over praten?

---

16 - 09 - '17

Pfoe wat vervelend! Ik denk toch echt dat er hulp nodig is voor je stiefmoeder, zo kan dit niet. ik hoop dat je vader openstaat voor een gesprek. Het zou ook lastig zijn als jij je eigen studie opzij moet zetten, omdat je je niet prettig voelt thuis.

Maar ik snap ook dat je daardoor juist zo gauw mogelijk wil gaan werken. Zijn er geen mensen die jou hulp kunnen bieden bij deze situatie? Klinkt misschien gek, maar ik bedoel het goed. Misschien is er iemand die je kan helpen met een woonsituatie vinden? Of je helpen een gesprek met je vader aan te gaan?

[ bericht aangepast op 10 sep 2017 - 12:17 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Inktzwart schreef:
Ten eerste, wat een nare situatie! Dat lijkt me niet leuk voor wie dan ook in jouw huis, dus een virtuele knuffel voor jou!

Het gedrag van je stiefmoeder klinkt meer als iets voor een psychiater dan een psycholoog, tenzij het te maken heeft met erg gespannen zijn, maar voor mij klinkt het bijna als schizofrenie. (Ik zeg niet dat het dit is, maar dat kwam wel in mijn hoofd op bij je beschrijving)
Ik zou nog eens aandringen voor de psycholoog/psychiater, want dit is voor niemand leuk. Ik denk dat je dan ook gewoon drie jaar je studie kan doen, omdat het gezeur dan sneller over zal zijn thuis.

+
Kan je niet een externe organisatie erbij betrekken? Het is natuurlijk niet goed dat je je onveilig voelt in eigen huis. Ik zou niet weten welke organisaties daarvoor passend zijn, maar er zal toch wel iets zijn?

---

Seasons will change, but I shall remain

Aventia schreef:
(...)
+
Kan je niet een externe organisatie erbij betrekken? Het is natuurlijk niet goed dat je je onveilig voelt in eigen huis. Ik zou niet weten welke organisaties daarvoor passend zijn, maar er zal toch wel iets zijn?

Dit was precies wat ik ook bedoelde. Maar geen idee wat daarbij kan helpen (':

---

It's never gonna happen, Guys.

Ik begrijp niet zo goed waarom je papa bij haar blijft. Natuurlijk kan je iemand heel graag zien en kan iemand problemen hebben, maar dat is nooit een excuus voor respectloos gedrag. Naar mijn mening vind ik wel dat je papa een beetje kordater tegen deze vrouw zou mogen optreden. Misschien moet je hem eens voorstellen een harde, duidelijke lijn met haar te trekken. Uiteen willen gaan met haar zal hij waarschijnlijk niet willen doen, maar ik denk dat je vader in deze situatie hier het best een interventie met deze vrouw doorvoert: of ze laat zich opnemen en zoekt hulp of het is uit want ze heeft niet het recht om dit soort gedrag te stellen. Het ziet ernaar dat je papa een lieve man is die het beste in deze vrouw ziet en van haar houdt en haar wilt helpen. Ik weet zeker dat je vader veel van jou houdt ook, blijf met hem praten wat je dwarszit en stel aan hem voor om een ultimatum met deze vrouw te stellen.

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Aventia schreef:
(...)
+
Kan je niet een externe organisatie erbij betrekken? Het is natuurlijk niet goed dat je je onveilig voelt in eigen huis. Ik zou niet weten welke organisaties daarvoor passend zijn, maar er zal toch wel iets zijn?

Ik heb eventjes gezocht en kwam hierop uit:
KOPP-kind
Stichting Fier
Korrelatie
Veilig thuis

De eerste drie links hebben vooral veel informatie en kan je evt. ook (anoniem) praten met een hulpverlener of lotgenoten. Ik kan me voorstellen dat je dat op dit moment misschien fijner vindt.

Veilig thuis is wel een organisatie. Zij onderzoeken je gezinssituatie en zetten eventueel hulpverlening in als dat nodig is. (bijvoorbeeld bureau jeugdzorg).

Heel veel sterkte want het klinkt niet makkelijk! Mocht je behoefte hebben om met een vertrouwenspersoon te praten hier op Quizlet, weet dat dat mogelijk is!

---

It took me four years to paint like Raphael, but a lifetime to paint like a child - Pablo Picasso

Even MT. Zal er later op reageren.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Histoire schreef:
Ik begrijp niet zo goed waarom je papa bij haar blijft. Natuurlijk kan je iemand heel graag zien en kan iemand problemen hebben, maar dat is nooit een excuus voor respectloos gedrag. Naar mijn mening vind ik wel dat je papa een beetje kordater tegen deze vrouw zou mogen optreden. Misschien moet je hem eens voorstellen een harde, duidelijke lijn met haar te trekken. Uiteen willen gaan met haar zal hij waarschijnlijk niet willen doen, maar ik denk dat je vader in deze situatie hier het best een interventie met deze vrouw doorvoert: of ze laat zich opnemen en zoekt hulp of het is uit want ze heeft niet het recht om dit soort gedrag te stellen. Het ziet ernaar dat je papa een lieve man is die het beste in deze vrouw ziet en van haar houdt en haar wilt helpen. Ik weet zeker dat je vader veel van jou houdt ook, blijf met hem praten wat je dwarszit en stel aan hem voor om een ultimatum met deze vrouw te stellen.

Dit basically.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Hooverphonic schreef:
(...)

Ik heb eventjes gezocht en kwam hierop uit:
KOPP-kind
Stichting Fier
Korrelatie
Veilig thuis

De eerste drie links hebben vooral veel informatie en kan je evt. ook (anoniem) praten met een hulpverlener of lotgenoten. Ik kan me voorstellen dat je dat op dit moment misschien fijner vindt.

Veilig thuis is wel een organisatie. Zij onderzoeken je gezinssituatie en zetten eventueel hulpverlening in als dat nodig is. (bijvoorbeeld bureau jeugdzorg).

Heel veel sterkte want het klinkt niet makkelijk! Mocht je behoefte hebben om met een vertrouwenspersoon te praten hier op Quizlet, weet dat dat mogelijk is!

Dit zijn allemaal organisaties van Nederland ik woon namelijk in België...
Het word steeds erger en erger. Vandaag heeft ze gezegd dat ze wilt vertrekken omdat ze niet meer bij mij en mijn broer in 1 huis wilt wonen en mijn vader geeft ons daar de schuld van. In plaats van te zegge dat zij normaal moet doen of dat we eens rond de tafel moeten gaan zitten, zegt hij dat het onze schuld is dat zij zo doet...

Mag ik even vragen waarom je er niet voor kiest om terug naar je moeder te gaan? Is het daar ook een vervelende plek waar je je niet goed voeld? Misschien moet je kijken welke het mist kwade van de twee is en daarvoor kiezen.

Ik kan je wel aanraden met je vader te praten, maar zoals ik het lees heeft hij min of meer al partij gekozen voor je stiefmoeder.

---

The happiest people don't have the best of everything, they just make the best of everything.

kimberly2000 schreef:
(...)

Dit zijn allemaal organisaties van Nederland ik woon namelijk in België...
Het word steeds erger en erger. Vandaag heeft ze gezegd dat ze wilt vertrekken omdat ze niet meer bij mij en mijn broer in 1 huis wilt wonen en mijn vader geeft ons daar de schuld van. In plaats van te zegge dat zij normaal moet doen of dat we eens rond de tafel moeten gaan zitten, zegt hij dat het onze schuld is dat zij zo doet...

Laat me één ding duidelijk maken: neem de schuld in ieder geval niet van hen aan. Zijn redenatie klopt naar mijn mening niet. Overal waar ze gaat zal die vrouw problemen aanrichten, dit is victim blaming. Zeggen dat het slachtoffer het uitlokt en er zelf om vraagt om slecht behandelt te worden. Elk mens heeft recht op respect - zij is degene die haar gedrag moet aanpassen, niet jij.
Je vader zal verliefd zijn op deze dame en kinderen in zijn aanzien een rang lager plaatsen. Dat is niet mooi van hem, maar als hij partij gekozen heeft dan vrees ik inderdaad dat je niet tot hem door zal kunnen dringen.
Misschien moet je via school een oplossing zoeken? Een leerkracht of vertrouwenspersoon of via het CLB?

[ bericht aangepast op 27 sep 2017 - 11:03 ]

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.