• -

    [ bericht aangepast op 11 nov 2024 - 2:15 ]


    -

    Ik zou erheen gaan. Twee jaar geleden begon ik met mijn studie en ik ben op kamp geweest met de studievereniging. Was heel erg leuk en heb meteen mensen leren kennen. Zo leer je inderdaad je klasgenoten/studiegenoten kennen en dat is belangrijk, vind ik. Het geeft ook aan dat je er zin in hebt en dat je die mensen wilt leren kennen, dat je niet alleen maar voor je studie daar zit maar ook om het een beetje leuk te hebben.


    You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

    Als je niet op introductiedagen aanwezig bent loop je het risico dat er zich al clubjes vormen. Dus uiteindelijk gebeurt er dan toch waar je bang voor bent. Misschien is het dan wat fijner dat je zelf het hef in handen kan nemen door er heen te gaan. Als je gaat wens ik je ieg veel succes!

    [ bericht aangepast op 16 aug 2017 - 18:39 ]


    And as we fall, time is frozen I know we break, but we're not broken (Aedion -> YoungbIood)

    Ik sluit mezelf aan bij wat Hopps hierboven heeft beschreven. Zelf heb ik in totaal aan twee introducties meegedaan — zowel HBO als universiteit — omdat ik een dubbelstudie deed. Ik vond het doodeng en moest vervolgens twee weken achter elkaar met vreemden omgaan. Echter, ik vond het uiteindelijk heel erg leuk en heb er een heleboel personen leren kennen waarmee ik tijdens mijn studie veel contact heb gehad.
    Wellicht kun je altijd gaan kijken hoe het gaat. Mocht het écht niets zijn, kan je altijd eerder vertrekken — niet waar?


    Ik sluit mij aan bij alles wat hierboven gezegd is, omdat het ook mijn ervaring is :Y)


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer


    Eerlijk gezegd was dit niet echt wat ik wilde horen. haha. Hebben jullie misschien tips voor het omgaan met wilvreemden?


    -

    Poncho schreef:

    Eerlijk gezegd was dit niet echt wat ik wilde horen. haha. Hebben jullie misschien tips voor het omgaan met wilvreemden?


    Gewoon onthouden dat iedereen waarschijnlijk net zo zenuwachtig is als jij. En vraag bijvoorbeeld gewoon waarom zij de studie hebben gekozen en wat ze ervan verwachten. Dat zijn gesprekken die niet mis kunnen gaan!


    Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

    Poncho schreef:

    Eerlijk gezegd was dit niet echt wat ik wilde horen. haha. Hebben jullie misschien tips voor het omgaan met wilvreemden?


    Het is niet erg om stil te zijn of je niet op je gemak te voelen. Zorg er gewoon voor dat je een vriendelijke uitstraling hebt, dus probeer bij eventuele activiteiten wel mee te doen, lach mee met grapjes die anderen maken en mocht iemand het hebben over iets wat je zelf ook leuk vindt, praat vooral mee. Waar die laatste twee dingen normaal als raar worden gezien, zijn dit bij introductiedagen juist manieren om makkelijk met iemand in gesprek te komen.

    Oh en observeer de anderen tijdens het voorstellen. Mensen die een beetje overdreven/luidruchtig zijn in hun manier van doen, zijn vaak het meest zenuwachtig. En dus vaak ook het makkelijkste om contact mee te maken aangezien ze daar vaak erg voor open staan.


    When time and life shook hands and said goodbye.

    Poncho schreef:

    Eerlijk gezegd was dit niet echt wat ik wilde horen. haha. Hebben jullie misschien tips voor het omgaan met wilvreemden?


    Als ik met mijn sociale problemen de dagen overleef en goed terecht kom, kan jij het ook :Y)
    Nee, onthoud dat iedereen in dezelfde positie staat als jij en in ieder geval al een ding gemeen heeft. Observeer rustig en kijk met wie je een gesprek aan kunt knopen. Maak je vooral niet te druk, want vaak is dag nergens voor nodig en gaat het allemaal beter dan onze gedachten.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Ik zou je toch willen aanraden om wel te gaan. Ik heb de introductiedagen van mijn bachelor ook gedaan, al vond ik het doodeng. Maar het was uiteindelijk een heel fijne ervaring.
    Tips: zoek een of twee mensen met wie je contact kan maken en richt je in eerste instantie op hen. Dan kan je even inkomen. Als je je niet op je gemak voelt in grote groepen, dan hoef je jezelf ook niet te dwingen om steeds mee te praten. Probeer een op een contact te maken met de mensen die er zijn.
    Verder kun je je als het even te veel wordt ook terugtrekken. Mensen kijken meestal niet raar op als je wat stiller bent of even niet mee doet.


    ... But I'm weak, and what's wrong with that?

    Oke, dat zijn allemaal best wel goede tips en gerusstellende zinnen. Misschien moet ik inderdaad gewoon gaan. Als het eerste dag niet bepaald leuk is, kan ik nog altijd de tweede dag skippen.


    -

    Als iemand die altijd zwaar loner en verlegen was op de introductiedagen snap ik je echt heel erg goed. Als ik er alleen al aan denk krijg ik het benauwd. Maar hoe vreselijk en moeilijk het ook is, het is toch beter om te gaan. Spreek jezelf heel veel moed in, luister op weg naar de introductie naar feel good muziek en probeer te ontspannen. Trek iets aan waar jij je lekker in voelt en niet iets waarmee je indruk wilt maken. En verder ben ik het eens met wat hier boven al gezegd is. Goodluck in elk geval, want je kunt het heus wel (:


    Maflodder -> Rozenthee / "Would you like an adventure now, or shall we have tea first?"

    Zelf heb ik het nooit meegemaakt, maar ik kan me wel voorstellen dat je het eng vindt. Toch zou ik, zoals anderen al zeggen, wel gaan. Wie weet zijn er mensen die in hetzelfde schuitje zitten als jij en kan je daar lol mee hebben. Verder weet ik niet of je zo'n dag in z'n geheel bij moet wonen, maar je zou ook kunnen gaan en eventueel weggaan als je je niet fijn voelt?


    26 - 02 - '16

    Poncho schreef:
    Oke, dat zijn allemaal best wel goede tips en gerusstellende zinnen. Misschien moet ik inderdaad gewoon gaan. Als het eerste dag niet bepaald leuk is, kan ik nog altijd de tweede dag skippen.

    Jup, deel het op in kleine blokjes, dat is mijn tactiek als ik iets nieuws probeer. "Ik moet minimaal tot morgenavond blijven, als ik het dan nog niet leuk vind ga ik weg." Volgende dag: "deze dag probeer ik ook nog en anders ga ik weg". En dan blijkt het allemaal best mee te vallen. Zo had ik een hekel aan mijn bijbaan toen ik net begon, maar na een maand begon ik het best leuk te vinden en nu heb ik het er prima naar mijn zin.
    Ik heb de feestintroductie van mijn uni ook geskipt, want dat was niet met mijn klasgenoten, dat was een introductie van de studentenstad met meerdere scholen. Maar de introductieweek van mijn opleiding heb ik wel meegemaakt. Het waren lange dagen, ja, maar je bent met een hoop studenten die na een tijdje ook flink moe zijn en je leert ze zo wel alvast kennen. Gewoon doen, dus!


    It probably had more to do with the hurled bombs, thrown down by humans hiding in the clouds...

    Ik ben vorig jaar op een kamp gegaan en ben na een dag terug naar huis gegaan, vond het vreselijk (mensen die op de bedden sprongen terwijl ik wilde slapen, en er werd in de avond alleen maar gefeest in een ander gebouw), persoonlijk wilde ik dat ik niet was gegaan, dan had ik ook niet gelijk ruzie gehad omdat ze me wakker hielden. Edit: desondanks ben ik van plan om dit jaar -nieuwe opleiding- wel weer te gaan, maar dit is dan ook geen kamp en ik kan gewoon thuis slapen. Dat scheelt.

    [ bericht aangepast op 16 aug 2017 - 23:57 ]


    You were born original, don't die as a copy.

    Hmmm ik ben het er niet mee eens.

    Ik ben zelf op introductiekamp geweest en het was zeker leuk, maar heb daarna pas leuke mensen ontmoet waarmee ik zit en lunch en studeer, en zij waren niet bij het kamp geweest.

    Ik ben van mening dat je vooral moet doen waar jij je goed bij voelt. Het heeft helemaal geen zin om mee te doen aan de introductie, als je je alleen maar ongemakkelijk voelt. Dan kun je beter in de colleges mensen ontmoeten.

    Hangt misschien wel van de grootte van je studie af, de mijne was aardig klein (nog geen 80 mensen in het eerste jaar).


    Continue to share your heart with other people even if it has been broken.