• ☆ Back to Hogwarts ☆


    Gryffindor
    Medea Isabelle Herondale – Kelsey CaleminePrefect Verstappen – (1.3)
    Thomas Bennett – Anthony RamosChaserPunzie – (1.3)
    Slytherin
    Julie Wilson – Elizabeth Gillies-1832 – (1.2)
    Amberlyn Johansson – kristina bazanChaserThrishanakru – (1.2)
    Stella Argentum – Taylor Marie HillKarmahitsyou – (1.3)

    Ravenclaw
    Gwendolyn Artemisa Banes – freya tingley-Saralonde – (1.3)
    Wick Wylde – Landon LiboironPositieDreamerN – (1.3)
    Raúl Corbeau – Daniel SharmanBeaterKarmahitsyou – (1.4)
    Hufflepuff
    Chrysanthe Bennett – Jasmine Cephas-JoneslPrefectPunzie – (1.3)
    Felix Cooper – Erin MommsenChaserNecessity – (1.2)
    Beau Jameson Zeller – Niclas Gillis-rAglionby – (1.3)


    "Anyway, it's a nightmare of a year, the fift
          - George Weasley

    Next Quidditch Match
    Slytherin VS. Gryffindor
    Sunday November 5
    Next Hogsmeade Trip
    Sunday October 29

    Rooster
    Gryffindor
    Slytherin
    Ravenclaw
    Hufflepuff




    Start
    De treinrit zit erop, de koetsen zijn gearriveerd
    en de eerste jaars staan te popelen om gesorteerd te worden.
    Laat het welkomstfeest beginnen!

    Regels
    ● De huisregels van quizlet gelden voor deze RPG
    ● Alleen ik (Punzie) opent een nieuw topic, tenzij anders aangegeven
    ● Je schrijft minimaal 200 woorden per post
    ● Je reservering blijft drie dagen staan
          Je rol hoeft dan nog niet compleet te zijn, maar wel een begin
    ● Bespreek relaties, verhaallijnen etc, in het praattopic
    ● Naamsveranderingen doorgeven
    ● Dames en Heren gelijk houden
    ● Afdelingen ook gelijk houden
    ● Je mag Personage's uit de boeken/films kiezen
    ● OC's kunnen geen familie zijn van al bestaande personage's

    ]

    [ bericht aangepast op 14 juli 2017 - 22:38 ]


    --

    mt


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    Chrysanthe Bennett


    15 ✧ Muggleborn ✧ Hufflepuff ✧ Prefect ✧ @GreatHall


          Chryssa voelde zich meteen thuis toen de ze de great hall binnenliep. Al vele studenten liepen door de ruimte om plaats te nemen aan hun afdelingstafel. Chryssa had haar arm door die van Felix gehaakt nadat ze uit de koetsen waren gestapt, mede omdat ze hem wel eens eerder was kwijt geraakt in de drukte, en omdat het fijn liep. De treinrit was voornamelijk lang geweest, hoewel ze uitleg had gehad van de Head Boy en Girl, en daarna een ronde had moeten maken door de trein had ze nog genoeg tijd gehad om deels bij te praten met Felix.
    Ze namen plaats aan de Hufflepuff tafel en Chryssa haalde kort haar hand door haar krullen, een tic waar ze maar niet van af kwam. Ze keek de ruimte door voor ze haar aandacht weer op Felix schoof. Ze trok haar trui even goed. “Heb je er zin in? Het lesjaar wat iedereen zo vreselijk vindt?” vroeg ze terwijl ze haar hoofd ietsje kantelde toen ze hem aankeek.


    --

    MT


    - thank you for existing -

    ☽      Stella      Sombre      Argentum      ☾

    Stella - Great Hall - Alone - short convo with Raúl.


    - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


    Ik liep trots de Great Hall in, de geur van brandende kaarsen en stoffige hoeken liet me voelen dat ik thuis was. Ik snoof even de geur diep in, en liep tevreden richting de Slytherin tafel. Voor ik bij de Slytherin tafel kwam botste ik tegen een jongen aan, hij had bruin haar en fel blauwe ogen. Geërgerd keek ik hem aan.
    "For Salazar's Sake! Kun je niet uitkijken waar je loopt." snauwde ik de jongen af.
    "Stella, allways a pleasure." reageerde de jongen kort en uitdagend. Ik keek hem even verward aan, kende ik hem? Ik bekeek hem nog een keer goed, toen besefte ik het me. Het was Raúl, Raúl heeft vroeger bij me in de straat gewoond, en ieder jaar vergeet ik weer wie hij is, omdat hij ieder jaar weer veranderd.
    "Ah, Raúl. Ik wist niet dat jij het was." Ik keek hem even met een schuin hoofd aan en raakte hem kort aan op zijn schouder. Ik mocht Raúl altijd wel, maar niet genoeg om vrienden met hem te zijn.
    "Fijn, dat je me ieder jaar weer zo goed herkend. Ik had het kunnen verwachten." Hij voelde zich duidelijk beledigd, ook al was dat niet echt mijn bedoeling.
    "Sorry Raúl, je weet zelf ook dat je iedere keer veranderd." Ik haalde een wenkbrauw op en zag hoe hij me aanstaarde, hij wende zijn blik af naar de Ravenclaw tafel, waar geschreeuw vandaan kwam. 'Raúl, laat die slang met rust en kom hier!' Ik kreeg een korte valse glimlach op mijn gezicht en keek weer naar Raúl.
    "Ga maar, je vriendjes roepen je." Ik liep weg voor hij nog antwoord kon geven. Ik plofte neer op een van de banken en staarde naar het boek dat ik voor me had liggen. Het was een soort sprookje, gebaseerd op de aanval van Voldemort, 'How snakes speak' heette het boek. Ik gooide het boek open en begon met lezen. Ik wist dat het geen realistisch boek was, maar toch, de boeken gebaseerd op Voldemort spraken me altijd aan, zelfs de sprookjes varianten.

    - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


    [ bericht aangepast op 11 juli 2017 - 20:51 ]


    - thank you for existing -

    ♔      R A Ú L      T E R O      C O R B E A U      ♔

    Raúl - Great Hall - Short convo with Stella

    Ik had echt altijd een stijve rug na die verschrikkelijke koets rit, dat ding zat zo oncomfortabel. Lomp trok ik mijn hut koffer mee en bracht hem naar mijn kamer. Ik liep terug richting de Great Hall en keek even rond in de hal, er zaten zo veel jonge leerlingen, allemaal leerlingen die nog niet bij een house hoorde. Ik wilde net een stap zetten tot er iemand met een bots tegen me tot stilstand kwam.
    "For Salazar's Sake! Kun jen iet uitkijken waar je loopt!" Ik hoorde haar stem al, Stella Argentum. Ze had ook altijd wat te zeuren. Wedden dat ze me weer niet herkent, net als ieder ander begin van het jaar dat ik haar tegen kom. Ik keek haar even emotieloos aan en moest toen lachen door haar gezichtsuitdrukking, ze was zo geërgerd. Ze zal vast moe zijn van het boos kijken de hele tijd.
    "Ah, Raúl. Ik wist niet dat jij het was." zei ze terwijl ze me aanraakte bij mijn schouder, wat was ze aan het doen? Laten zien dat ze wél een hart heeft? Dat hoeft ze bij mij niet te doen, ik weet ondertussen wel hoe ze is.
    "Fijn, dat je me ieder jaar weer zo goed herkend. Ik had het kunnen verwachten." Ik wist het, ze was het vergeten. Wat was er toch mis met dat kind.
    "Sorry Raúl, je weet zelf ook dat je iedere keer veranderd." Ze zei het alsof ze er niks aan kon doen dat ze gewoon het geheugen van een goudvis had op het gebied van mij. Ik hoorde de jongens aan de Ravenclaw tafel naar me roepen, ze moesten me altijd hebben als ik met Stella aan het praten was.'Raúl, laat die slang met rust en kom hier!'. Ik zag hoe Stella moest grijnzen, ze genoot er van als mensen haar slang noemden, wat ik persoonlijk echt heel erg raar vond.
    "Ga maar, je vriendjes roepen je." Zei Stella kort terwijl ze weg liep. Ik keek haar nog even na en liep vervolgens richting mijn eigen tafel, de Ravenclaw tafel. Ik ging zitten en moest lachen om wat er allemaal gezegd werd door de leerlingen. Één van de tweedejaars leerlingen tikte me op mijn schouder en vroeg of ik Stella leuk vond. Werkelijk, die kinderen irriteren me soms echt. 'Ga heen' Had ik hem afgesnauwd.

    [ bericht aangepast op 11 juli 2017 - 21:07 ]


    - thank you for existing -

    Felix Declan Cooper
    16 – Chaser - Muggleborn – Hufflepunk – With Chrysanthe

    It’s not very punkrock to meet society’s expectations.



    Felix was blij om weer terug te zijn op Hogwarts. Hoewel hij dol was op zijn familie en de plek waar hij was opgegroeid, was Hogwarts toch een tweede thuis geworden. De plek maakte onderdeel uit van wie hij was, of misschien was hij wel de persoon die hij was door Hogwarts.
    Hoewel Chryssa haar ronde had moeten doen, had Felix nog de tijd gehad om met haar bij te praten over hun vakanties – en haar uiteraard wat te plagen met haar positie als Prefect, hoewel hij best trots op haar was. Als iemand die positie verdiende, was zij het wel.
    Met de armen gehaakt waren ze naar de Great Hall gelopen (“Ik weet dat ik klein ben, maar je bent me maar één keer kwijt geraakt hoor.”) waar ze aan de Hufflepuff tafel plaats hadden genomen.
    “Heb je er zin in? Het lesjaar wat iedereen zo vreselijk vindt?” vroeg Chryssa hem. Felix haalde zijn schouders half op.
    “Om heel eerlijk te zijn heb ik er nog niet al te veel over nagedacht. Ik maak me dan ook niet al te veel zorgen. En kom op, iedereen kan het, dus waarom wij niet?” antwoordde hij haar. Hij wist wel dat het vijfde jaar super zwaar was en dat ieder jaar er wel een aantal zwaar overspannen waren, waar de rest allemaal op het randje van overspannenheid zat, maar die verhalen leken erg ver weg. Momenteel was hij vooral blij om weer terug te zijn in het kasteel.
    “Wacht, bij nader inzien maak ik me wel zorgen om Potions,” voegde hij er lachend aan toe. Iedereen wist dat dat niet zijn talent was. “Maar mocht het te erg worden, dan kunnen we altijd het lokaal nog opblazen.” Dat was een beetje een standaardgrap geworden als hij zich weer eens zat te ergeren over alle stof waar hij weer eens niks mee kon. Gewoon het lokaal opblazen, dan kon er ook geen les zijn. Wat jammer toch.


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    Gwendolyn Artemisa Banes

    -Ravenclaw - halfblood - Great hall



    Vrolijk liep ik de great hall binnen en bleef bij de ingang even staan, ik was blij weer terug te zijn. Dit jaar zal waarschijnlijk een stuk lastiger en stressvoller worden dan de vorige jaren, als ik de hogere jaars moet geloven. Maar dat was zorg voor later, nu eerst even genieten. Ik had bijna de hele treinreis geslapen in een rustige coupe en zat nu vol met energie. Ik had mijn broertje Gwaine al gelijk gedumpt in de trein. Het was beter voor hem om niet aan mij te blijven plakken en gelijk vrienden te maken. Hij zal waarschijnlijk toch in een andere afdeling komen. Hij heeft niet het karakter van een Ravenclawer.
    Over mijn broertje gesproken... Ik keek snel naar de 1e jaars om zijn donkerblonde krullen te zoeken.
    Een glimlach verscheen op mijn gezicht toen ik hem zag. Hij was met veel gebaren iets aan het vertellen aan twee andere eerste jaars, die er hard om moesten lachen. Typisch hem om als hij iets spannends vindt, gewoon maar gek te gaan doen. Ik weet nog goed dat ik compleet geïnteresseerd naar het plafond bleef staren, zonder iets te zeggen, totdat mijn naam werd geroepen om naar voren te komen.
    Gwaine keek mijn richting op en snel stak ik mijn hand op om naar hem te zwaaien. Hij glimlachte breed en zwaaide even naar mij terug, voordat hij weer verder ging met zijn gesprek.
    Ik besloot om maar naar de ravenclaw tafel te lopen en nam plaats tegenover Raúl.
    Eigenlijk wilde ik nog even naar Chryssa toe om bij te praten. Ookal hadden we elkaar in de vakantie natuurlijk ook gezien. Dit was wel het eerste jaar dat ik niet samen met haar in de trein had gezetten, omdat ze haar verplichtingen als prefect moest doen. Niet dat ik dat heel erg vond, zo kon ik tenminste lekker slapen.
    Ik draaide mij even om en keek naar de hufflepuff tafel. Daar herkende ik al snel Chryssa en Felix die naast elkaar zaten. Ik zwaaide even naar ze en draaide me daarna weer om.
    "Heey Raúl. fijne vakantie gehad?" vroeg ik aan Raúl. De meest cliché openingszin na de vakantie, maar mijn hoofd kon op dit moment niks anders verzinnen.

    Chrysanthe Bennett


    15 ✧ Muggleborn ✧ Hufflepuff ✧ Prefect ✧ Great Hall ✧ With Felix

          ”Maar mocht het te erg worden, dan kunnen we altijd het lokaal nog opblazen.” Chryssa kon een zachte lach niet tegenhouden voor ze kort naar Gwen zwaaide die aan de Ravenclaw tafel zat. “Felix, ik ben nu een prefect, ik kan je dat echt niet zomaar laten doen,” ze deed haar best zo serieus mogelijk te kijken maar de glimlach bleef op haar lippen. “Ookal zou ik super graag Snape’s reactie willen zien, dat lijkt me nou goud waard.” Snape was misschien een van de engste leraren, maar ze zou bijna betalen om dat te kunnen zien
    Ze schoof een krul achter haar oor en keek kort om naar de eerste jaars die op het punt stonden gesorteerd te worden. De eerste jaren was het nog interessant om te kijken maar ondertussen keek ze alleen nog op als Hufflepuff werd genoemd. Op het moment keek ze vooral uit naar het eten, het eten wat ze van de trolley had gekocht was allang weer gezakt en stiekem kijkt ze altijd de hele zomer uit naar het eten van Hogwarts.
    “Kan iemand je geen bijles geven voor potions?” Ze zou het graag zelf doen maar ook voor haar was Potions een vreselijk vak, het ging beter dan bij Felix maar ze zou het nooit normaal kunnen uitleggen en er zelf nog wat van snappen. “Als het nou ook een leuk meisje is, word het misschien zelfs wel leuk?”


    --

    Felix Declan Cooper
    16 – Chaser - Muggleborn – Hufflepunk – With Chrysanthe

    It’s not very punkrock to meet society’s expectations.



    "Felix, ik ben nu een prefect, ik kan je dat echt niet zomaar laten doen,” antwoordde Chryssa. Ze probeerde wel serieus en streng te kijken, maar Felix kon zien dat ze er eigenlijk om moest lachen. “Ook al zou ik super graag Snape’s reactie willen zien, dat lijkt me nou goud waard.”
    Felix keek quasi-teleurgesteld. “Wat ben je streng geworden nu je prefect bent,” plaagde hij haar en hij gaf haar een plagerige duw. “Ik mag hier ook niks. Maar,” vervolgde hij terwijl hij deed alsof hij een ingeving kreeg, “ik hoef er natuurlijk alleen maar voor te zorgen dat je me niet betrapt. Alleen heb ik net mijn plan verraden. ” Hij pakte zijn toverstok en richtte die heel overdreven op Chryssa. “Hoe ging die vergetelspreuk ook alweer?”
    “Kan iemand je geen bijles geven voor potions? Als het nou ook een leuk meisje is, word het misschien zelfs wel leuk?”
    Felix grijnsde. “Ik heb al bijles, maar ik ben er redelijk van overtuigd dat Amberlyn een hekel aan me heeft, dus dat erg leuk worden gaat vrees ik niet op.” Ondanks dat Snape haar dwong, had Felix wel echt veel aan de lessen. Zij was waarschijnlijk ook de enige reden dat hij slechts één jaar was blijven zitten en niet vaker.
    “What about you? Maak jij je al veel zorgen?” vroeg hij haar vervolgens.

    [ bericht aangepast op 12 juli 2017 - 19:43 ]


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    ♔      R A Ú L      T E R O      C O R B E A U      ♔

    Raúl - Great Hall - Gwendolyn

    Ik zat nogsteeds aan de Ravenclaw tafel, met mede leerlingen te kletsen. Ik had deze school ontzettend gemist en ik wist niet hoe ik de vakantie überhaupt had overleefd. Ik geniet er altijd van om te leren, vooral over magic of Astronomy. Ik begon na te denken over de Astronomy lessen van vorig jaar, ik moest samen werken met een meisje, waarvan ik haar naam niet meer wist. Maar het was altijd heel gezellig, het was fijn om met haar 's avonds naar de sterren te staren, gewoon vriendschappelijk, was het erg leuk.

    Ik zat even kort voor me uit te staren tot ik een aanwezigheid voelde.
    "Heey Raúl. Fijne vakantie gehad?" Hoorde ik een meisjes stem achter me zeggen. Ik draaide me om en zag Gwendolyn staan, Gwendolyn was een mede student van Ravenclaw, een fijne gezelschap, met een onschuldig gezichtje. Ik gaf haar een glimlach, ik was bij om een bekend en vertrouwd gezicht te zien.
    "Hey Gwendolyn! Jaa mijn vakantie was wel te doen, ben 3 weken naar Frankrijk geweest, maar dat was niet erg bijzonder." Ik haalde mijn schouders onverschillig op en keek haar nieuwsgierig aan.
    "En hoe was jouw vakantie mop?" Ik gaf een brede grijns na het woord 'mop'. Ik vond het altijd leuk om met meiden te flirten, of ze op zijn minst gewoon geadoreerd te laten voelen. Ik genoot er van als ze begonnen te blozen na een opmerking of een knipoog. Ik leunde met mijn elleboog op de tafel terwijl ik haar aankeek.


    - thank you for existing -

    ☽      Stella      Sombre      Argentum      ☾

    Stella - Great Hall - Alone - Walking towards common room Slytherin - Speaking towards: Felix&Chryssa


    _____________________________________________________


    Ik was ongeveer 4 hoofdstukken verder met het boek, tot dat ik er klaar mee was. Ik sloeg het boek dicht en keek om me heen, ik verveelde me. Ik lette nooit op tijdens het sorteren van leerlingen, ik stond op zodat ik beter door de hal kon kijken.
          Aan de Hufflepuff tafel spotte ik een bruinharige jongen, Felix. Hij was aan het praten met Chryssa. Chryssa mocht ik niet zo, maar Felix had wel wat leuks, ondanks dat hij muggleborn was, én een Hufflepuff. Hij was lang, had een prachtige kaaklijn, en bruine lange krullen. Hij trok me aan op een zeer hinderlijke manier, want ik wilde aangetrokken worden tot purebloods, met hoge statussen uit Slytherin, niet tot Felix. Maar ik kon er niks aan doen, Felix was nou eenmaal aantrekkelijk, en op een of andere manier was hij een van de weinige Hufflepuff's die aardig tegen me deed.
          Ik liep richting de Hufflepuff tafel en zette mijn handen op de schouders van Felix.
    "Hey leuke krullebol van me, wat doe je met dit muurbloempje." Ik focuste me op Felix terwijl ik met mijn hand richting Chryssa woof. Ik moest even kort glimlachen. Het is niet dat ik graag ruzie wil met Chryssa, maar ik wil Felix gewoon voor mijzelf, soms.
          Het was zo'n zonde dat Felix muggleborn was, ik kon het haast niet geloven, muggle's konden niet zulke mooie kinderen krijgen, dat is gewoon onmogelijk. Terwijl ik hem aanstaarde ging ik even met mijn hand door zijn krullen, zijn haar was ook zo leuk. Ik kan gewoon niet van die leuke speelse en warrige krullen afblijven, dat is zijn eigen schuld, moet hij maar niet zulk leuk haar hebben.

    _____________________________________________________

    [ bericht aangepast op 12 juli 2017 - 20:43 ]


    - thank you for existing -

    Chrysanthe Bennett


    15 ✧ Muggleborn ✧ Hufflepuff ✧ Prefect ✧ Great Hall ✧ With Felix&Stella


          Chryssa hield haar handen omhoog, met een glimlach, toen Felix zijn toverstok op haar richten. “Hoe ging die vergetelspreuk ook alweer?”
    Obliviate,” zei ze met een overdreven zucht. “Je redt het geen 10 seconden zonder me volgens mij,” Ze duwde zijn toverstok omlaag en haalde haar hand kort door haar haar.
    “What about you? Maak jij je al veel zorgen?” Ze haalde kort haar schouders op. “Potions word lastig maar ik denk niet dat ik daar mee verder wil volgend jaar. De rest heb ik wel vertrouwen in, ligt eraan wat we gaan behandelen natuurlijk,”
    Ze keek op toen een nieuwe stem zich in het gesprek mengde. "Hey leuke krullebol van me, wat doe je met dit muurbloempje." Zodra ze zag dat het Stella was, rolde ze kort met haar ogen voor ze haar blik naar de eerste jaars, waarbij de laatste plaats nam bij de sorteerhoed. Hier had ze echt geen zin in. Ze was niet echt iemand die een grote bek terug gaf, liever kroop ze zo ver mogelijk weg in de hoop dat niemand haar zag. Maar soms kon ze het niet laten een rot opmerking terug te geven, gelukkig voor Stella had ze daar nu geen zin in, niet op de eerste avond van het schooljaar.
    Toch kon Chryssa een geïrriteerde zucht niet inhouden toen ze half zag hoe Stella haar hand door Felix’s haar haalde.


    --


    WICK PHILIP WYLDE


    16 jaar × Ravenclaw × Pureblood × Seeker × In de great hall × Praat met : ~~

    Hoe rustig de treinrit geweest was, des te luidruchtiger was de great hall, zo goed als alle leerlingen waren al aanwezig en waren langzaamaan aan het zoeken naar een plekje aan de vier lange tafels van de afdelingen. Een zucht onstnapte aan mijn lippen. Dit is het dan, het begin van het nieuwe schooljaar. Waarom moest ik weer naar school? Waarom kon ik niet thuisblijven waar mijn familie me nodig had?
    Mijn ogen gleden de zaal door en vonden al snel mijn broer Byrron. Hij was ook onder luid tegenspraak teruggegaan en dat was ook te zien aan zijn houding.
    Een woedende blik in zijn ogen, zijn lichaam breed en bijna vijandig opgesteld. Liep ik er ook zo bij? Hoewel we normaal op school niet echt omgaan hadden we voor dit jaar afgesproken dat we elkaar niet uit het oog zouden verliezen. Voor ons gold nu, familie voor alles.
    Mijn ogen gleden weg van Byrron, die inmiddels met één van zijn vrienden in gesprek was geraakt die door de agressieve houding heen had weten te dringen en ze vonden Raúl die met Gwendolyn aan het praten was, een meisje uit ons jaar. ik had geen zin om hen te storen. Met een zucht plofte ik dan ook maar random op een plek neer aan de lange tafel van Ravenclaw. Eerstejaars verwelkomen, eten, drinken en dan hopelijk een manier vinden om als eerste omgekleed te zijn... Slapen zou ik sowieso niet doen, niet dat ik niet wilde, maar omdat de rest van de slaap waarschijnlijk te opgewekt was om terug te zijn en elkaar weer te zien dat ze hele nacht door zouden halen met kletsen. Gelukkig zouden ze dan de volgende ochtend allemaal zo brak zijn dat ze dan waarschijnlijk wel stil zouden zijn. Gaf mij meer kans om in ieder geval mijn eerste dag onopgemerkt door te komen. Ach, natuurlijk zal het allemaal weer heel anders gaan lopen dan verwacht.

    [ bericht aangepast op 13 juli 2017 - 1:25 ]


    Credendo Vides

    Amberlyn Johansson | Slytherin | Pureblood | Chaser




    I'm not here for your entertainment"

    Redelijk vermoeid kom ik aan in de Great Hall. Het was weer een drama om aan te komen. Dit komt vooral doordat voor mijn vertrek mijn ouders lekker aan het discussiëren waren over de kleinste dingen. Mijn ouders kunnen heel aardig zijn alleen besloten ze dat maar niet te doen in mijn bijzijn. Maar goed, nu ik aangekomen ben in de Great Hall, besluit ik om direct plaats te nemen aan de Slytherin tafel. Ik ben namelijk net zoals de rest van mijn familie een trotse Slytherin. Alhoewel sommige van mijn house soms nogal gemeen zijn tegen iedereen die niet van hier is, mag ik iedereen in mijn huis wel. Eenmaal plaatsgenomen, kijk ik even een tel naar hoe de eerstejaars ingedeeld worden. Het is best wel lachwekkend dat een aantal eerstejaars nog angstig rondkijken en schrikken als zij moeten. Zo eng is het toch niet, neem ik aan? Je neemt plaats op een stoel en afgrijselijke hoed die kan praten vertelt je dan bij welk huis je hoort voor de komende zeven jaar waarna je vervolgens plaats neemt aan de tafel van jouw huis. Makkelijker kan haast niet. Op een gegeven moment vind ik het wel mooi geweest. Ik focus me op de tafel want vanwege mij slaperige toestand heb ik namelijk totaal geen interesse om met iemand te bespreken hoe mijn vakantie was of of ik denk dat het vijfde jaar een beetje te doen is gecombineerd met verplicht bijles te geven aan een Hufflepuff. Dat hij een Hufflepuff is vind ik geen probleem maar dat hij een mudblood is, is wel in mijn ogen een irritatie punt. Maar ja, anders krijg ik problemen bij Potions en aangezien dat mijn beste vak is, wil ik dat liever niet. Ik zucht diep, volgens mij wordt dit schooljaar zeker een van de mindere.


    ‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina


    Felix Declan Cooper
    16 – Chaser - Muggleborn – Hufflepunk – With Chrysanthe & Stella

    It’s not very punkrock to meet society’s expectations.



    Felix grijnsde toen Chryssa hem de vergetelspreuk vertelde. Natuurlijk wist hij die wel. “Je werkt wel erg goed mee. Weet je zeker dat je niet wil dat het lokaal wordt opgeblazen?” vroeg hij haar plagend.
    Ook Chryssa maakte zich zorgen over Potions, maar net zoals Felix zelf van plan was wilde ze daar waarschijnlijk toch niet mee verder. Felix had waarschijnlijk zelf ook niet echt een keuze. Hij verwachtte niet dat Snape hem volgend jaar nog in het lokaal zou willen zien.
    “Dan gaan we gewoon samen knallen!” antwoordde hij haar. “In het slechtste geval kunnen we onze cijfers van potions optellen om tot een voldoende te komen, toch?”
    Op dat moment voelde hij twee handen op zijn schouders. “Hey leuke krullebol van me, wat doe je met dit muurbloempje,” klonk Stella’s stem.
    Felix draaide zich deels om, maar niet zo ver dat Stella haar handen niet meer op zijn schouders kon houden. Het was net genoeg om haar te kunnen zien. Hij glimlachte, terwijl zij met zijn haren speelde. Als er iets was waar hij een hekel aan had, was het wel als mensen ongevraagd aan zijn haren zaten, maar bij Stella was het anders. Hij vond het juist fijn. Het moment dat hij dat voor het eerst gerealiseerd had, was ook het moment geweest dat hij zich gerealiseerd had dat hij haar misschien wat leuker vond dan hij toe wilde geven. Hij moest wel eerlijk toegeven dat hij af en toe echt niks van haar snapte, maar er was iets aan haar wat hem ontzettend aantrok.
    Felix negeerde bewust Chryssa’s zucht, net zoals hij Stella’s muurbloempje voor Chryssa negeerde. Hij wist dat zij en Stella minder met elkaar hadden, maar hij had dat wel – al was het beide in een andere context uiteraard – dus hij was blij met allebei hun gezelschap.
    “Als dat mijn favoriete ster niet is!” riep hij uit, verwijzend naar de betekenis van haar naam. “Jou had ik hier nog niet verwacht. Kon je me niet missen?” vroeg hij vervolgens met een knipoog. Het was wel waar. Hij had niet verwacht dat Stella nu al naar de Hufflepuff tafel zou komen, maar dat ze later elkaar in de gangen wel zouden treffen. Al hoorde je hem zeker niet klagen.


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.