• Vorig schooljaar ging ik voor het eerst naar de brugklas. Ik had gehoopt dat ik bij mijn toenmalige beste vriendin (S) zou zitten, maar dat gebeurde niet. Ik vond het geen ramp. Ik was er van overtuigt dat er genoeg andere leuke kinderen in mijn nieuwe klas zouden zitten, en voor de brugklas zaten we op verschillende basisscholen, en dat had onze vriendschap ook nooit belemmerd.

    Intussen is het al bijna het einde van de tweede klas, en van onze speciale band is (bijna) niets meer over. In het begin ging alles gewoon als voorheen, maar na een paar weken had mijn beste vriendin opeens een nieuwe vriendin ( N). Geen probleem, ik was blij voor haar. Nu zou ze niet meer zo alleen in de klas hoeven te zitten. Maar algauw deden N en S alles samen, en ik voelde mij het vijfde wiel aan de wagen.

    Een tijdje geleden was ik jarig en probeerde een feestje te organiseren. Ik maakte een Whatsapp groep aan, en verstuurde een uitnodiging. Veel mensen bleken op die dag niet te kunnen, dat vond ik jammer en dus plande ik een andere datum. En weer bleek meer als de helft niet te kunnen. Zo ging het een tijdje door. Ik plande op een gegeven moment een feestje in, en S zei dat ze helaas (weer) niet kon, N kon ook niet en er waren weer behoorlijk wat andere afmeldingen.
    Ik raakte compleet overstuur toen ik de reden ontdekte (die ze trouwens niet had opgegeven) waarom N en S niet konden. Ze zouden al gaan logeren.
    Ik heb toen een nogal boos appje de wereld in gestuurd. Daarop reageerden veel vrienden die ik had uitgenodigd boos, en twee (waaronder S) boden hun excuses aan.

    Ongeveer twee weken geleden hadden S en ik afgesproken om na de toetsweek naar de stad te gaan om te gaan shoppen. Ik had mij hier echt op verheugd, maar vandaag zei ze dat ze niet kon. De reden? Ze gaat nu shoppen met N.

    Ik weet niet of ik nog wel verder moet gaan met S (en de rest van de vriendengroep), maar ik kan haar niet goed loslaten. We kennen elkaar al ons hele leven, en wij zijn sinds ons vierde goede vriendinnen. Wat deze vriendschap extra bijzonder maakt is dat wij elkaar totaal niet mochten, ondanks dat hebben wij zoveel herinneringen samen.

    Wat denken jullie? Moet ik haar proberen los te laten, of ben ik gewoon te jaloers?

    [ bericht aangepast op 23 juni 2017 - 22:27 ]


    Immer gerade aus

    Let her go! Als zij jouw dingen afzegt voor N, ben jij haar niet waard. Ga maar gewoon met andere om.
    En als ze jullie vriendschap nog wilt, komt ze ook wel naar jou toe.
    En een tip: probeer met haar erover te praten! miss vat ik (en jij) het gewoon verkeerd op! Miss had ze het niet in de gaten!

    suc6 ermee!


    -

    Dit lijkt me een geval van dat S nu een bepaalde stap in haar leven heeft gemaakt en je minder/niet wilt zien. Als ze zich zo erg aan N vastkleeft en jou niet meer wilt zien, denk ik dat je het los moet laten. Aan alles komt een eind en zeker ook aan bepaalde vriendschappen, hoe lang jullie elkaar ook kennen. Ik weet dat het moeilijk is, maar ik denk dat dat het beste is. Hugs to you!


    Maar allemaal dragen we in ons hart een inwendig Ithaka.

    Wat ik zou doen, is het er met haar over hebben. Het kan op deze manier opgelost worden, maar er kan ook uitkomen dan S liever met N omgaat. Dat zal ongetwijfeld pijn doen, maar als een vriendschap van één kant komt, heeft het ook geen zin. Vriendschappen komen en gaan. Vrienden waarmee je ooit zo close leek, kunnen strangers worden.
    Heb het er alsjeblieft met haar over. Wat ze nu heeft geflikt, zijn kutacties. Misschien heeft ze dit niet helemaal door, maar het is belangrijk om te laten weten hoe jij je voelt. Op die manier kun je dingen makkelijker afsluiten.

    Helaas heb ik hier zelf ook ervaring mee. Mijn (ex) beste vriendin en ik hadden het vroeger heel leuk samen. Ook tijdens de middelbare school hebben we contact gehouden, ook al gingen we naar verschillende scholen. Dat was moeilijk, maar toch spraken we nog af. Het was niet vaak, maar het was genoeg.
    Het was wel vervelend dat het altijd vanuit mij moest komen. Ik moest altijd bellen. (Ze reageerde niet op whatsappjes, facebook etc.) Dus op een gegeven moment bedacht ik me dat ze misschien helemaal niet meer met me af wilde spreken.
    Ik heb haar gewhatsappt, gebeld, zelfs twee brieven gestuurd en tot op de dag van vandaag heb ik niets meer van haar gehoord. Voor mij is het nu klaar. Ik mis haar nog wel, maar het heeft geen zin als de ander er geen moeite in steekt. Ik hoop dat haar nieuwe vrienden haar goed behandelen.
    Sorry voor m'n random verhaal. Misschien heb je er nog iets aan.


    look at the stars, look how they shine for you;

    Ik heb dit ook gehad met een aantal vriendschappen toen ik naar de middelbare school ging, sommige vriendschappen verwateren eenmaal. Je kan dit laten gaan of met haar hierover hebben, haar kant van het verhaal horen kan misschien hard aan komen of juist een opluchting wezen.
    Dit is lastig, I know. Ik denk ook dat iedereen dit wel een keer heeft gehad en iedereen gaat er anders mee om maar doe wat goed voelt voor jou.

    xx!


    When I'm with you I feel save, like I'm home.