Ik zeg al maanden, eigenlijk sinds september vorig jaar, dat ik naar de kapper ga. Want sinds september ben ik verhuisd en vlak bij mij is een Kreatos. Dusja, de afstand doet er niet meer toe. De situatie is zo dat ik al zeker 3 jaar niet meer naar de kapper ben geweest, als het niet langer is. Ik vind een kapper veel te duur (voorheen altijd minstens 50 euro, de gemiddelde prijs voor vrouwen met lang haar in mijn geburen), maar ik begon me echt te ergeren aan de puntjes.
Heel deze week heb ik het bijzonder druk op het werk. Ik ben pompaf na zo'n dag waar ik nonstop mensen intensief heb gecoacht en nog niet eens de tijd had voor de administratie er rond te doen of te lunchen (oeps). Dus om meerdere redenen zijn deze weken wat zwaarder dan een gemiddelde week en vrijdag had ik echt even iets van: "Allemaal de boom in!". Ik had geen goesting meer, het was even allemaal genoeg en toen heb ik voor die namiddag een anderhalf uurtje recup ingediend, me-time. Ik heb toch veel te veel overuren die nooit uitbetaald gaan worden... Dus ik kon vrijdag anderhalf uur eerder vertrekken dan 16u (ik werk in glijtijden). In plaats van half 3 was ik alsnog pas om 15u weg, workaholic... Om de hectische week af te sluiten, is mijn haar dus grondig onder handen genomen!
Nu herinner ik me ook weer wat nog een reden was waarom ik niet graag naar de kapper ga. Ik heb het niet op die vuile kriebels die ik krijg als iemand anders mijn haar vingers in mijn haar zit of net iets te lange gelnagels heedt. 
Gaan jullie graag naar de kapper?
I'm just a musical prostitute, my dear. - Freddie Mercury
Ledecky
