1. Dit is volkomen normaal hoor. (:
Zéker als je het gepland hebt en het op een bepaalde manier in je hoofd hebt zitten. Hoe meer ik iets uitdenk, hoe langer het duurt voordat ik het goed krijg omdat ik heel strakke eisen heb en zo duurt het langer dan bij een situatie die je "ongeveer" wel weet. Je mag niet te streng zijn, je moet gewoon de onvolmaakte versie beginnen schrijven en daar een paar dagen aan sleutelen, uiteindelijk bereik je dan toch exact wat je wilde! (:
Iets wat ik ook vaak doe als het niet lukt is schrijftips opzoeken op het internet, als ik bijvoorbeeld niet tevreden ben van de spanning in die situatie en het niet is hoe ik het wilde, zoek ik daarover extra info op op het internet en pas die nieuwe technieken vervolgens toe. Dat is vaak hetgeen wat mijn tekst dan optilt tot het niveau dat ik hem wilde hebben. Ik vind het belangrijk om je eigen tekst te analyseren, weten wat er niet goed zit en vervolgens te zoeken naar een oplossing. (:
2. De meeste mensen die ik ken, zoeken dan gewoon informatie op over dat thema. Je kunt het via wikipedia doen, maar ik verkies google books. Romans zijn beter omdat gevoelens en gedachten daarin worden beschreven en het is naar die sensatie waar je naar zoekt. Pak een paar romans ter hand over dat onderwerp en absorbeer hoe het is om verliefd te zijn of depressief als je die dingen nog nooit zou zijn geweest. Meestal zal er dan wel iets zijn waar je aan kunt relateren, misschien ben je nog nooit verliefd geweest, je hebt je wel al erg aangetrokken gevoeld tot iemand en kan dat aspect wel heel goed beschrijven, of je bent nog nooit depressief geweest, maar weet wel wat het is om je even onzeker/waardeloos/onzichtbaar, wat dan ook te voelen.
Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.