Twee dingen:
1) ik houd van de stille rust van de wereld in het donker, maar ik haat dat ik me moet afvragen hoe screwed ik ben iedere keer dat ik een slingerende (altijd mannelijke) fietser passeer
2) ik snap dat het lijkt alsof ik die kamer thuis nu niet meer nodig heb, en dat is ook waar, misschien, maar die plek voelt wel nog steeds als thuis en ik weet niet goed hoe ik me erbij voel dat drie dagen na mijn vertrek al mijn resterende spullen in een hoekje zijn geschoven, alle meubels zijn verplaatst en er al is besloten wat het nieuwe doel van die kamer is, waardoor er nu alleen nog neutrale ruimtes voor algemeen gebruik voor mij overblijven in het huis van mijn eigen familie (of eigenlijk weet ik het waarschijnlijk wel, maar ga ik het niet hardop zeggen omdat ik niet zeker weet of ik me aanstel en wel zeker weet dat er blijkbaar totaal niet werd beseft hoe dit aankomt en ik een watje ben dat andere mensen altijd in de illusie wil laten dat alles oké is indien enigszins haalbaar. go me & mijn coping mechanisms)
"Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan