Is het ook daadwerkelijk een vechtscheiding of is het een echtscheiding?
Want daar zit namelijk een heel verschil in. Een echtscheiding is dat er namelijk ook schade bij komt kijken aan de partner en wellicht zelfs de kinderen.
Wat rot voor je en voor je ouders! Ik heb wel enkele tips voor je, echter moet je zelf zien wat je ermee doet.
Mijn ouders zijn gescheiden toen ik nog jong was, alleen had ik er niet echt erg in dat ze gingen scheiden. Hoewel voor ieder kind dat natuurlijk anders ervaart. De vragen 'Wat moet er nu gebeuren?
en 'Waar ga ik nu wonen?' kwamen wel telkens in me op.
Op de vraag wat er nu gaat gebeuren, heb ik wel een antwoord voor je. Voor ieder gezin en type scheiding is het anders en ik weet ook niet of je verblijf in het buitenland ermee te maken heeft, maar je ouders gaan nu afspraken maken. Zoals het beslissen van wat met wie meegaat, wie er voor de kinderen gaat zorgen, hoe ze dat met de financiën doen (het verdelen van eventuele bezittingen en schulden). Daar heb je verder geen betekenis in, dus daar hoef je geen zorgen om te maken. Misschien dat ze een paar gesprekken met je hebben, dat weet ik alleen niet zeker omdat ik niet weet hoe je ouders zijn.
Hoe je er zelf mee om kan gaan? Wat je vanaf het begin zeker duidelijk moet maken is dat ze niet op je moeten 'leunen'. Allicht is het goed om af en toe eens met ze erover te praten, maar het moet geen habit worden.
Toen mijn ouders vroeger gingen scheiden, hadden mijn ouders de neiging om met me erover te praten, advies te vragen en naar de ander te vragen om practically boodschappertje te spelen. Ze hebben daar nog steeds de neiging in, en ik kan je zeggen dat het enorm veel energie kost, dus vandaar dat ik zeg dat je dat vanaf het begin moet duidelijk maken.
Probeer zoveel mogelijk je gedachten te verzetten en dingen te doen die je leuk vindt. Als je jezelf bezighoudt, denk je er amper aan. Laat het gewone leven gewoon doorgaan en hervindt de structuur. Anders blijf je vast in een slomp zitten.
Als je ermee zit, praat er dan ook vooral over! Niet je gevoelens binnenvetten, want daar heb je jezelf mee en kan het barsten op een slecht moment.
Mijn moeder en ik hadden vaak een gesprekje met hoe het gaat. Hoewel ik er niet zo mee zat, zag ik wel aan haar dat het veel energie vrat. De situatie van jouw ouders is voor mij onbekend, echter kun je er enigszins wel rekening mee houden dat ze wellicht kapot zijn en ze een antwoord kunnen geven wat jou niet aanstaat.
Dit hoef je niet met hun te bespreken, je kunt het ook gewoon met vrienden of familie erover praten. Iemand waar jij je fijn en veilig bij voelt.
Hopelijk heb je hier wat aan en anders mag je me altijd een berichtje sturen! Veel sterkte.
[ bericht aangepast op 2 mei 2017 - 16:03 ]
† Love? I want to sleep.