Mijn god, ik ben zo blij dat ik volgende week maandag eindelijk een gesprek met de psychiater ga krijgen om te horen of ik waarschijnlijk wel autisme heb of niet. Dan weet ik eindelijk na 21 jaar waarom ik anders ben dan iedereen. En hopelijk zal ik dan hulp krijgen om me hierbij te helpen. Want het gaat nu ook wel, maar sinds ik weet dat ik misschien autisme heb, ben ik erop gaan letten, en lijk ik precies veel meer te reageren.
Van de andere kant heb ik het idee dat de ene helft het dan niet zal begrijpen/geloven, en de andere helft zal er geen rekening mee gaan houden. Ik bedoel, waarom zouden ze? Ik leef toch al 21 jaar zo? Nu ja, het zal in ieder geval verduidelijking geven hopelijk.
You could be great, you know, its all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt