Sommige sociale situaties vind ik lastig. - Story problemen

Ik denk bij sociale situaties als liefde, ruzie, macht, visie, verschillende belangen en toch van elkaar houden.

In werkelijkheid vind ik het bar lastig om dat soort situaties toe te passen in sommige karakters.
Bijv. Ik schrijf over een viktief echtpaar. Ik weet dat het realistisch is dat geliefden wel eens kibbelen en het dan weer goedmaken met gekus enzo.
Maar ik vind dat soort situaties toch altijd een beetje lullig om te zien in films en ook om te lezen. Gewoon niet mijn smaak.

Aan de andere kant weet ik dat een echtpaar dat altijd van elkaar houdt en nooit eens rauwe emoties heeft en alles op een redelijke manier met elkaar oplost misschien niet heel erg geloofwaardig is. Maar ik vind het wel veel leuker om daar over te schrijven.

Dus ja, ik worstel met realisme en geloofwaardigheid, zonder dit lullig te laten worden.

Nic schreef:
Nou ja, Ik heb nu een soort klad. Ik vind het zelf niet echt een verhaal.

Edit:
Mijn verhaal heb ik weer gewist. Het was gewoon in alle opzichten slecht.

Het is goed om dingen weg te gooien! Als ik een hoofdstuk op Q schrijf beland er meestal meer in de prullenbak dan in het hoofdstuk zelf, maar ik raad je eigenlijk wel af om het helemaal te wissen. :'D
Mijn geslaagde versie komt meestal altijd tot stand wanneer ik de goede elementen uit meerdere kladfragmenten samensprokkel tot een nieuw geheel. Zelfs al denk je dat het helemaal slecht is, meestal is het niet zo. Je hebt vaak al heel veel zaken onder woorden gebracht, de vorm waarin het gepresenteerd wordt is misschien niet goed, maar in essentie heb je al veel neergeschreven waar je mee bezig bent. Anders start je opnieuw vanuit het witte blad. (:
En het is niet dat het er ineens wel zomaar uitgerold zal worden. :'D Je hebt wel simpele momenten in een verhaal, die er zomaar uitrollen maar sommige stukken schrijven zichzelf niet zomaar.
Ik zou je kladstukken daarom altijd bewaren dus. Je moet wel kunnen weggooien wat je al hebt denk ik, maar ik zou het eerder ''opzij'' leggen en je oude versie kun je er dan soms nog bijnemen voor de elementen uit te pakken die je nog nodig hebt. (:

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Ehm... Misschien kan ik dat inderdaad maar een volgende keer gewoon opzij leggen en bewaren inplaats van meteen alles wissen.


Ik heb trouwens weer een vraag.

Kan het zijn dat de wijze waarop ik een voorstelling heb van hoe twee geliefden geconfronteert worden anders en misschien wat minder verfijnd is dan de manier waarop iemand anders zich confrontaties tussen twee geliefden kan voorstellen?

Als ik me metaforisch uitdruk heb je bijv. een confrontatie in de kleur rood, maar twee geliefden kunnen bijv. ook de confrontatie aangaan in de kleur blauw, geel of wit, of misschien opaalachtig licht lila,blauwig wit grijs.

Misschien heb ik wel een te éénzijdig beeld van dat een confrontatie bijv. alleen op de hefitige manier zou gaan waarbij ze schreeuwen en spullen naar elkaar gooien enzo. (rood) Terwijl er meer nuances bestaan. Dat het éénzijdige beeld dat ik zelf heb eigenlijk te éénzijdig vind dus.

[ bericht aangepast op 1 april 2017 - 23:35 ]

Er zijn inderdaad mensen die heel kalm aan tafel gaan zitten bij een meningsverschil en hun ontevredenheid rustig onder woorden brengen, zonder daar één beledigend woord aan te pas komt. Er zijn ook mensen die elkaar voor de rechtbank slepen, elkaar vernederen, er alles aan doen om elkaars leven kapot te krijgen. Je hebt een heel spectrum. Ik zou stilstaan bij de persoonlijkheden van beide personages om te kijken hoe het er aan toe gaat.
- Is het een driftkikker met een kort lontje? Is het een persoon met een hart van peperkoek die nooit geneigd is in de aanval te gaan?
- Als het personage zich ergert aan het gedrag van iemand reageert hij/zij dan: agressief (in de aanval gaan), assertief (er rustig over praten), passief - agressief (de andere persoon negeren, steken onder water geven maar het echte onderwerp niet op tafel kunnen brengen), onzeker (geen confrontatie kunnen verdragen en daarom maar doen alsof er niets aan de hand is)
- Is de persoon zelfzeker genoeg om verantwoordelijkheid op te nemen voor de eigen tekorten of is het zo iemand die zelf niets kan misdoen en alle schuld legt bij de rest van de wereld?
- Als iemand respectloos/ agressief doet tegen je, hoe ga je daar dan mee om? Kan je goed met confrontatie om? Kan je goed opkomen voor je eigen mening of is dat moeilijk? Mijn broer bijvoorbeeld is iemand die snel onder de indruk is en niet tegen confrontatie kan. Hij is dan wat "bang" van de andere persoon en reageert heel geslagen en van streek. Ik ben nòòit onder de indruk, ik word dan zo witheet van woede en kom zo fel voor mijn mening op dat ik achteraf altijd te horen krijg dat ze onder de indruk eindigen van mij. In plaats van omgekeerd. Dan heb je ook nog mensen die daar tussenin zweven. Er zijn zoveel nuances: ik val nooit aan, maar ben ook nooit geïntimideerd. Andere mensen vallen snel zelf aan maar reageren erg gevoelig als iemand dan eens boos word op hen, dan zitten ze te trillen op hun stoel. Andere mensen vallen nooit aan en kunnen ook niet tegen aangevallen worden... Er zijn veel nuances mogelijk.
- Wat is het "slechtst" iemand gaan kan? Een brutale mond opzetten? Iemand die onzeker is over haar uiterlijk heel expres daarin afkraken? Nog doorgaan als de andere persoon huilt en er nog plezier aan beleven ook? Naakfoto's online zetten? Verkrachten? Moorden? Elk mens heeft een grens waarover hij/zij nooit gaat. Dat vastleggen kan ook handig zijn, dan weet je de perken waarin je met dit personage moet blijven.

Dit zijn wat nuances die je eens kan gaan bekijken. (:

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Histoire schreef:
Er zijn inderdaad mensen die heel kalm aan tafel gaan zitten bij een meningsverschil en hun ontevredenheid rustig onder woorden brengen, zonder daar één beledigend woord aan te pas komt. Er zijn ook mensen die elkaar voor de rechtbank slepen, elkaar vernederen, er alles aan doen om elkaars leven kapot te krijgen. Je hebt een heel spectrum. Ik zou stilstaan bij de persoonlijkheden van beide personages om te kijken hoe het er aan toe gaat.
- Is het een driftkikker met een kort lontje? Is het een persoon met een hart van peperkoek die nooit geneigd is in de aanval te gaan?
- Als het personage zich ergert aan het gedrag van iemand reageert hij/zij dan: agressief (in de aanval gaan), assertief (er rustig over praten), passief - agressief (de andere persoon negeren, steken onder water geven maar het echte onderwerp niet op tafel kunnen brengen), onzeker (geen confrontatie kunnen verdragen en daarom maar doen alsof er niets aan de hand is)
- Is de persoon zelfzeker genoeg om verantwoordelijkheid op te nemen voor de eigen tekorten of is het zo iemand die zelf niets kan misdoen en alle schuld legt bij de rest van de wereld?
- Als iemand respectloos/ agressief doet tegen je, hoe ga je daar dan mee om? Kan je goed met confrontatie om? Kan je goed opkomen voor je eigen mening of is dat moeilijk? Mijn broer bijvoorbeeld is iemand die snel onder de indruk is en niet tegen confrontatie kan. Hij is dan wat "bang" van de andere persoon en reageert heel geslagen en van streek. Ik ben nòòit onder de indruk, ik word dan zo witheet van woede en kom zo fel voor mijn mening op dat ik achteraf altijd te horen krijg dat ze onder de indruk eindigen van mij. In plaats van omgekeerd. Dan heb je ook nog mensen die daar tussenin zweven. Er zijn zoveel nuances: ik val nooit aan, maar ben ook nooit geïntimideerd. Andere mensen vallen snel zelf aan maar reageren erg gevoelig als iemand dan eens boos word op hen, dan zitten ze te trillen op hun stoel. Andere mensen vallen nooit aan en kunnen ook niet tegen aangevallen worden... Er zijn veel nuances mogelijk.
- Wat is het "slechtst" iemand gaan kan? Een brutale mond opzetten? Iemand die onzeker is over haar uiterlijk heel expres daarin afkraken? Nog doorgaan als de andere persoon huilt en er nog plezier aan beleven ook? Naakfoto's online zetten? Verkrachten? Moorden? Elk mens heeft een grens waarover hij/zij nooit gaat. Dat vastleggen kan ook handig zijn, dan weet je de perken waarin je met dit personage moet blijven.

Dit zijn wat nuances die je eens kan gaan bekijken. (:

Dank je wel. Ik heb hier zeker wat aan. Vooral persoonlijke grenzen maken bij elk personage vind ik een goeie.