Hey guys!
Ik had een vraag/vragen aan iedereen die ervaring heeft met het wel of niet nemen van een tussenjaar. Dat kan natuurlijk na de middelbare (daar mag je ook altijd je ervaringen over delen), maar ik ben vooral ook benieuwd of er mensen zijn die tussen hun bachelor en master voor een tussenjaar gekozen hebben. Wat zijn jullie ervaringen daarmee?
Vanwaar deze vraag? Ik moet voor 1 april (nee, geen grapje helaas) mijn aanmelding voor mijn master opleiding afgerond en ingeleverd hebben alleen ik twijfel heel erg en erg lang om de knoop door te hakken heb ik niet meer. Twee stemmetjes in mijn hoofd hebben onwijze ruzie over wat ik moet doen en wat verstandig is.
- Nummer 1 is de immer verstandige van de twee, ze heeft grote faalangst en is bang dat een tussenjaar ervoor zal zorgen dat ze nergens meer aan de bak kan komen en alles vergooid. Het is een vrij irrationele angst voor zover ik weet, want ik heb nog nergens kunnen vinden dat een tussenjaar na je bachelor en voor je master ook maar enige problemen oplevert bij de verdere doorstroming. Hooguit raak je "uit" het studeren, maar de kans dat iemand die constant onderzoek doet en werk voor zichzelf verzint dat overkomt, acht ik ook niet heel groot. Dat maakt stemmetje nummer 1 echter niet minder groot. Ze blijft maar angstig schreeuwen en zeggen dat ik beter gewoon de normale weg kan volgen en niet zo lui moet zijn.
- Nummer 2 wilde eigenlijk na de middelbare al een tussenjaar. Mijn examenjaar was een uitermate zwaar jaar, omdat binnen dat jaar drie dierbaren van mij zijn overleden, twee heel plotseling (mijn peetmama die zelfmoord heeft gepleegd en mijn ene oma) en één iemand die er altijd was, waar we altijd waren (mijn andere oma). Door de stress kwamen mijn allergieën veel meer op de voorgrond en ben ik geteisterd met bloedneuzen. Ik ben chronisch oververmoeid geweest, maar ik heb toch gewoon in één keer mijn examens weten te halen, want stemmetje nummer 1 haalt mij altijd overal doorheen. Ik ben in dat jaar ook tot de conclusie gekomen dat ik buiten enkele geweldige mensen op Q geen echte vrienden heb, dus er was ook niet echt iemand in de buurt die mij kon steunen, iemand die niet zelf ook de lasten ervoeren. Toen heb ik het met mijn afdelingsleider al over een tussenjaar gehad, want ik was compleet kapot. Moe, depressief, soms suïcidaal, velen van jullie kennen het mogelijk wel. Echter zou ik dan volledig buiten de beurs vallen, dus mij werd aangeraden nog die jaar door te bikkelen. Ik val namelijk in de laatste lading universitaire studenten die nog een basis beurs ontvangt, drie jaar voor een bachelor. Daarna valt deze sowieso weg, dus meteen doorgaan naar een master is hierom niet per se nodig. Nummer 2 is moe, wil graag op adem komen en ziet ontzettend veel mogelijkheden in een tussenjaar. Ten eerste veel tijd om mijn masteraanmelding perfect te maken, zodat ik sowieso binnen kom, ten tweede tijd om mij te oriënteren op de arbeidsmarkt, want ik heb geen idee wat ik wil (naast dat ik weet dat ik game studies geweldig vindt, net als dramaturgie, maar dat zijn twee verschillende masters), mogelijk dus ook stage lopen/werken bij verschillende bedrijven om dit te doen, dit oriënteren plus werkervaring opdoen en hetgeen wat ik het liefste doe natuurlijk: werken aan creatieve projecten en dan vooral schrijven, want alles leuk en aardig, het liefst zou ik gewoon schrijfster zijn en boeit die hele studie mij soms daardoor echt geen flikker. Daarnaast wordt het ook wel eens tijd om de rust te krijgen iets te doen aan de constante depressie dips die ik nu al sinds mijn eindexamenjaar heb en telkens maar weer gewoon weg druk.
In mijn hoofd is dus een enorme strijd bezig tussen 1, de angst dat een tussenjaar falen betekent, en 2, de mogelijkheden die een tussenjaar biedt. Ik heb tot nu toe altijd alles in de normale/minimale tijd gehaald. Mijn gymnasium in 6 jaar en de kans is heel groot dat ik mijn bachelor dit jaar binnen sleep (ik moet alleen nog mijn bachelor eindscriptie en twee vakken en heb tot nu toe alles gehaald, meestal zonder herkansingen nodig te hebben, ook afgelopen blok is weer gewoon binnen zonder herkansingen). Het voelt voor mij daardoor als een soort breuk van karakter, iets dat tegen mijn normale principes in gaat, maar ik zou het toch ook zo graag willen en mij er volgens mij zoveel beter door voelen. Idk. Ugh, ik vind het lastig. Help. Wat moet ik doen?
Note: Een tussenjaar na je master is sowieso onverstandig. Vlak na je master ben je namelijk veel interessanter voor werkgevers dan wanneer daar een jaar tussen zit en meestal kan je zo na je stage doorstromen daar als werknemer bij de master die ik wil doen, dus eerst ook de master doen en dan een tussenjaar is sowieso onverstandig.
Happy Birthday my Potter!