• Hey guys!

    Ik had een vraag/vragen aan iedereen die ervaring heeft met het wel of niet nemen van een tussenjaar. Dat kan natuurlijk na de middelbare (daar mag je ook altijd je ervaringen over delen), maar ik ben vooral ook benieuwd of er mensen zijn die tussen hun bachelor en master voor een tussenjaar gekozen hebben. Wat zijn jullie ervaringen daarmee?

    Vanwaar deze vraag? Ik moet voor 1 april (nee, geen grapje helaas) mijn aanmelding voor mijn master opleiding afgerond en ingeleverd hebben alleen ik twijfel heel erg en erg lang om de knoop door te hakken heb ik niet meer. Twee stemmetjes in mijn hoofd hebben onwijze ruzie over wat ik moet doen en wat verstandig is.
    - Nummer 1 is de immer verstandige van de twee, ze heeft grote faalangst en is bang dat een tussenjaar ervoor zal zorgen dat ze nergens meer aan de bak kan komen en alles vergooid. Het is een vrij irrationele angst voor zover ik weet, want ik heb nog nergens kunnen vinden dat een tussenjaar na je bachelor en voor je master ook maar enige problemen oplevert bij de verdere doorstroming. Hooguit raak je "uit" het studeren, maar de kans dat iemand die constant onderzoek doet en werk voor zichzelf verzint dat overkomt, acht ik ook niet heel groot. Dat maakt stemmetje nummer 1 echter niet minder groot. Ze blijft maar angstig schreeuwen en zeggen dat ik beter gewoon de normale weg kan volgen en niet zo lui moet zijn.
    - Nummer 2 wilde eigenlijk na de middelbare al een tussenjaar. Mijn examenjaar was een uitermate zwaar jaar, omdat binnen dat jaar drie dierbaren van mij zijn overleden, twee heel plotseling (mijn peetmama die zelfmoord heeft gepleegd en mijn ene oma) en één iemand die er altijd was, waar we altijd waren (mijn andere oma). Door de stress kwamen mijn allergieën veel meer op de voorgrond en ben ik geteisterd met bloedneuzen. Ik ben chronisch oververmoeid geweest, maar ik heb toch gewoon in één keer mijn examens weten te halen, want stemmetje nummer 1 haalt mij altijd overal doorheen. Ik ben in dat jaar ook tot de conclusie gekomen dat ik buiten enkele geweldige mensen op Q geen echte vrienden heb, dus er was ook niet echt iemand in de buurt die mij kon steunen, iemand die niet zelf ook de lasten ervoeren. Toen heb ik het met mijn afdelingsleider al over een tussenjaar gehad, want ik was compleet kapot. Moe, depressief, soms suïcidaal, velen van jullie kennen het mogelijk wel. Echter zou ik dan volledig buiten de beurs vallen, dus mij werd aangeraden nog die jaar door te bikkelen. Ik val namelijk in de laatste lading universitaire studenten die nog een basis beurs ontvangt, drie jaar voor een bachelor. Daarna valt deze sowieso weg, dus meteen doorgaan naar een master is hierom niet per se nodig. Nummer 2 is moe, wil graag op adem komen en ziet ontzettend veel mogelijkheden in een tussenjaar. Ten eerste veel tijd om mijn masteraanmelding perfect te maken, zodat ik sowieso binnen kom, ten tweede tijd om mij te oriënteren op de arbeidsmarkt, want ik heb geen idee wat ik wil (naast dat ik weet dat ik game studies geweldig vindt, net als dramaturgie, maar dat zijn twee verschillende masters), mogelijk dus ook stage lopen/werken bij verschillende bedrijven om dit te doen, dit oriënteren plus werkervaring opdoen en hetgeen wat ik het liefste doe natuurlijk: werken aan creatieve projecten en dan vooral schrijven, want alles leuk en aardig, het liefst zou ik gewoon schrijfster zijn en boeit die hele studie mij soms daardoor echt geen flikker. Daarnaast wordt het ook wel eens tijd om de rust te krijgen iets te doen aan de constante depressie dips die ik nu al sinds mijn eindexamenjaar heb en telkens maar weer gewoon weg druk.

    In mijn hoofd is dus een enorme strijd bezig tussen 1, de angst dat een tussenjaar falen betekent, en 2, de mogelijkheden die een tussenjaar biedt. Ik heb tot nu toe altijd alles in de normale/minimale tijd gehaald. Mijn gymnasium in 6 jaar en de kans is heel groot dat ik mijn bachelor dit jaar binnen sleep (ik moet alleen nog mijn bachelor eindscriptie en twee vakken en heb tot nu toe alles gehaald, meestal zonder herkansingen nodig te hebben, ook afgelopen blok is weer gewoon binnen zonder herkansingen). Het voelt voor mij daardoor als een soort breuk van karakter, iets dat tegen mijn normale principes in gaat, maar ik zou het toch ook zo graag willen en mij er volgens mij zoveel beter door voelen. Idk. Ugh, ik vind het lastig. Help. Wat moet ik doen?

    Note: Een tussenjaar na je master is sowieso onverstandig. Vlak na je master ben je namelijk veel interessanter voor werkgevers dan wanneer daar een jaar tussen zit en meestal kan je zo na je stage doorstromen daar als werknemer bij de master die ik wil doen, dus eerst ook de master doen en dan een tussenjaar is sowieso onverstandig.

    Wat moet ik doen?

    90.0% (27 stemmen)
     
    Tussenjaar

    10.0% (3 stemmen)
     
    Gewoon inschrijven voor die master en volgend jaar doorstuderen


    Happy Birthday my Potter!

    Ik ben afgelopen september aan mijn master begonnen en heb daarvoor een tussenjaar gehad. De daadwerkelijke reden voor het tussenjaar is dat ik uitloop had met mijn bachelorscriptie en dus ergens rondom november klaar was met mijn bachelor. Ik stond toen voor de keuze: óf beginnen in februari met mijn master óf gaan reizen en beginnen in september met mijn master.
    Ik ben dus voor het tussenjaar gegaan en ben vier maanden gaan backpacken in Zuidoost Azië. Ik kan je vertellen: het was de beste beslissing van mijn leven. Niet alleen door het reizen, maar ook gewoon omdat ik na mijn super chaotische en drukke bachelor even op adem kon komen, "mezelf" kon leren kennen en even op een rijtje krijgen voor mezelf wat ik nu precies wilde. Het klinkt wat meer zweverig dan het daadwerkelijk is, maar het geeft echt heel veel zelfinzicht als je voor een lange tijd aan jezelf kan werken in plaats van werken aan je baan of studie.

    Mocht je nog vragen hebben, voel je vrij om me een GB/PB/whatsapp bericht te verzenden.


    Klinkt alsof je de rust wel kunt gebruiken én jij zou je tussenjaar nooit zo gigantisch verpesten zoals mij. Ik doe praktisch niks, maar jij zou dat nooit doen. Ik ben vóór stemmetje twee.:Y)


    You were born original, don't die as a copy.

    Nouja dunno. Wat wil je namelijk gaan doen in dat tussenjaar? Want een heel jaar op je gat zitten is ook niet echt top voor je denk ik. Ik weet dat je een bezige bij bent. Maar als je geen doel voor ogen hebt is t zo veel makkelijker de hele dag te niksen. En als je doorgaat met je master raak je tenminste niet uit je ritme.
    Anderzijds vind ik persoonlijk dat je nu wel eens wat rust verdient. Na de moeilijke periodes die je achter de rug hebt. Alleen als je dat tussenjaar doet, zorg dr wel voor dat je bezig blijft. Anders is t denk ik echt moeilijk weer in t studeerschema te komen na je tussenjaar.

    Big hugs. <3


    • It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

    Als ik lees hoe uitgebreid en doordacht nummer twee is geschreven tegenover nummer één, denk ik dat je de beslissing onbewust al deels heb gemaakt.
    Ga er een jaartje tussenuit, even weg van het studeren en al de druk die dat meebrengt. Zoals je zelf al aangeeft kan je werkervaring opdoen, maar je kan ook gewoon even op adem komen. Misschien heb je dan eindelijk de tijd om bepaalde dingen te doen die je eigenlijk al lang wilt doen, maar waarvoor het altijd te druk of 'niet het juiste moment' was.
    Ik weet niet of een jaar lang genoeg is om bij veel verschillende bedrijven stage te kunnen lopen/ervaring op te doen, maar ook al zijn het er maar twee: het is ervaring en je leert er jezelf beter mee kennen.
    Wat ook een optie is (denk ik), is misschien je halftijds inschrijven? Dan doe je wel langer over je master, maar kan je het wel rustiger doen. Al denk ik persoonlijk dat het in jouw situatie misschien beter is om een echt tussenjaar te nemen.

    Een tussenjaar is een kans die je maar één keer krijgt in je leven. Ik denk niet dat je later ooit nog een moment gaat hebben waarop je kan zeggen: oh nu stop ik even voor één à twee jaar met werken. Ik zou de kans daarom met beide handen aangrijpen en er ook voor zorgen dat het tussenjaar nuttig is voor jou in die zin dat je echt op adem kunt komen en niet voortdurend stress hebt door je stages bijvoorbeeld.


    The soul needs autumn.

    Protector schreef:
    Ik ben afgelopen september aan mijn master begonnen en heb daarvoor een tussenjaar gehad. De daadwerkelijke reden voor het tussenjaar is dat ik uitloop had met mijn bachelorscriptie en dus ergens rondom november klaar was met mijn bachelor. Ik stond toen voor de keuze: óf beginnen in februari met mijn master óf gaan reizen en beginnen in september met mijn master.
    Ik ben dus voor het tussenjaar gegaan en ben vier maanden gaan backpacken in Zuidoost Azië. Ik kan je vertellen: het was de beste beslissing van mijn leven. Niet alleen door het reizen, maar ook gewoon omdat ik na mijn super chaotische en drukke bachelor even op adem kon komen, "mezelf" kon leren kennen en even op een rijtje krijgen voor mezelf wat ik nu precies wilde. Het klinkt wat meer zweverig dan het daadwerkelijk is, maar het geeft echt heel veel zelfinzicht als je voor een lange tijd aan jezelf kan werken in plaats van werken aan je baan of studie.

    Mocht je nog vragen hebben, voel je vrij om me een GB/PB/whatsapp bericht te verzenden.


    Ah dat klinkt als een ontzettend positieve ervaring! Gaat je master nu nog gewoon prima, of heb je het idee dat dit toch iets stroever loopt? En wat vonden je naasten van deze beslissing?

    Gibbs schreef:
    Nouja dunno. Wat wil je namelijk gaan doen in dat tussenjaar? Want een heel jaar op je gat zitten is ook niet echt top voor je denk ik. Ik weet dat je een bezige bij bent. Maar als je geen doel voor ogen hebt is t zo veel makkelijker de hele dag te niksen. En als je doorgaat met je master raak je tenminste niet uit je ritme.
    Anderzijds vind ik persoonlijk dat je nu wel eens wat rust verdient. Na de moeilijke periodes die je achter de rug hebt. Alleen als je dat tussenjaar doet, zorg dr wel voor dat je bezig blijft. Anders is t denk ik echt moeilijk weer in t studeerschema te komen na je tussenjaar.

    Big hugs. <3


    1: Werken/stagelopen bij minimaal één bedrijf, het liefst twee/mij oriënteren op de arbeidsmarkt
    2: Werken aan mijn engels (misschien een cursus), mijn motivatie en aan de essay voor de master aanmelding (dit zou ik nu gehaast moeten doen en anders heb ik daar daadwerkelijk echt tijd voor), dus eigenlijk werken aan een juiste masterinschrijving.
    3: Werken aan creatieve projecten. Ik zal het manuscript van Schimmenspel dan onderhand denk wel af hebben en rond die periode zal ook Spiegelzicht geëdit moeten gaan worden, daarnaast loopt Dodenlied nog. Oftewel een poging doen om in de smaak te vallen bij een goede uitgever valt sowieso onder dit kopje. Verder heb ik nog geen hele concrete plannen, maar aan parodieën werken/praktijk film en edit ervaring opdoen ipv enkel de theoretische kennis die ik nu bezit.
    4: Voor Dodenlied zou ik graag naar Wales willen, een weekje, twee weekjes, om te schrijven dus in de omgeving waar het zich afspeelt. Dit helpt ook bij werken aan mijn engels voor de master, want hé, niemand praat daar Nederlands hahaha.


    Happy Birthday my Potter!

    Goldstein schreef:
    (...)

    1: Werken/stagelopen bij minimaal één bedrijf, het liefst twee/mij oriënteren op de arbeidsmarkt
    2: Werken aan mijn engels (misschien een cursus), mijn motivatie en aan de essay voor de master aanmelding (dit zou ik nu gehaast moeten doen en anders heb ik daar daadwerkelijk echt tijd voor), dus eigenlijk werken aan een juiste masterinschrijving.
    3: Werken aan creatieve projecten. Ik zal het manuscript van Schimmenspel dan onderhand denk wel af hebben en rond die periode zal ook Spiegelzicht geëdit moeten gaan worden, daarnaast loopt Dodenlied nog. Oftewel een poging doen om in de smaak te vallen bij een goede uitgever valt sowieso onder dit kopje. Verder heb ik nog geen hele concrete plannen, maar aan parodieën werken/praktijk film en edit ervaring opdoen ipv enkel de theoretische kennis die ik nu bezit.
    4: Voor Dodenlied zou ik graag naar Wales willen, een weekje, twee weekjes, om te schrijven dus in de omgeving waar het zich afspeelt. Dit helpt ook bij werken aan mijn engels voor de master, want hé, niemand praat daar Nederlands hahaha.


    Volgens mij heb je je beslissing al genomen. 😘
    Maar je hebt dus wel degelijk plannen. En ook gewoon goede plannen. Dat is fijn. :3

    You can do this! ❤


    • It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

    Goldstein schreef:
    (...)

    Ah dat klinkt als een ontzettend positieve ervaring! Gaat je master nu nog gewoon prima, of heb je het idee dat dit toch iets stroever loopt? En wat vonden je naasten van deze beslissing?


    Nadat ik mijn bachelorscriptie had afgerond, zag ik er ontzettend tegenop om in februari alweer te moeten beginnen aan mijn master. Toen ik afgelopen september ben begonnen, had ik er echt óntzettend veel zin in en was ik super gemotiveerd. Juist omdat ik er een tijdje uit was geweest en veel dingen voor mezelf op een rijtje heb kunnen zetten, kon ik er weer met een frisse blik instappen. Ik vind het een klein beetje onzin als personen zeggen dat je dan "uit het leren" raakt, want mensen raken nóóit uitgeleerd, hun gehele leven niet. Het is juist gemakkelijker om weer te gaan leren als je gedachten gewoon leeg en rustig zijn, in plaats van super chaotisch en druk.
          Mijn ouders stonden me luid en breed aan te moedigen en de rest van de familie ook. Ze waren ontzettend trots op me dat ik zo'n keuze heb durven maken en vonden het ontzettend gaaf dat ik op reis ging. Als de personen in je omgeving zien dat het jóú goed doet om even een jaartje geen school te doen, dan zijn ze daar al heel erg snel tevreden mee.

    Wat ik wel moet zeggen — je hebt zo'n mooie plannen voor ogen, dit is hoogstwaarschijnlijk één van de weinige momenten in je leven dat je die uit kan gaan voeren. Grijp die kans! Dit ga je nooit ofte nimmer vergeten.


    Ik denk eigenlijk, heel stiekem, dat je de beslissing al gemaakt hebt maar bang bent dat mensen je er op gaan veroordelen. Beschouw je leven als een boek. Jij schrijft het, zij niet! Dus ga voor dat tussenjaar en maak van dat boek een bestseller 🙌


    26 - 02 - '16

    Wervelwind schreef:
    Als ik lees hoe uitgebreid en doordacht nummer twee is geschreven tegenover nummer één, denk ik dat je de beslissing onbewust al deels heb gemaakt.
    Ga er een jaartje tussenuit, even weg van het studeren en al de druk die dat meebrengt. Zoals je zelf al aangeeft kan je werkervaring opdoen, maar je kan ook gewoon even op adem komen. Misschien heb je dan eindelijk de tijd om bepaalde dingen te doen die je eigenlijk al lang wilt doen, maar waarvoor het altijd te druk of 'niet het juiste moment' was.
    Ik weet niet of een jaar lang genoeg is om bij veel verschillende bedrijven stage te kunnen lopen/ervaring op te doen, maar ook al zijn het er maar twee: het is ervaring en je leert er jezelf beter mee kennen.
    Wat ook een optie is (denk ik), is misschien je halftijds inschrijven? Dan doe je wel langer over je master, maar kan je het wel rustiger doen. Al denk ik persoonlijk dat het in jouw situatie misschien beter is om een echt tussenjaar te nemen.

    Een tussenjaar is een kans die je maar één keer krijgt in je leven. Ik denk niet dat je later ooit nog een moment gaat hebben waarop je kan zeggen: oh nu stop ik even voor één à twee jaar met werken. Ik zou de kans daarom met beide handen aangrijpen en er ook voor zorgen dat het tussenjaar nuttig is voor jou in die zin dat je echt op adem kunt komen en niet voortdurend stress hebt door je stages bijvoorbeeld.


    De optie van halftijds inschrijven zie ik niet bij de master die ik nu op het oog heb en waar ik mij nu voor in zou hebben geschreven, maar heel eerlijk? Ik heb niet extréém veel tijd kunnen besteden aan het uitzoeken van een master, dus mogelijk zou dat voor andere opties die ik mee zou kunnen wegen als ik meer tijd had wel mogelijk. Dat zou ik niet kunnen zeggen nu natuurlijk. Ik zou dus ook meer tijd hebben om de goede master te kiezen en mij daar echt 100% voor in te zetten. Dat mis ik nu een beetje. Ik voelde mij voor mijn studiekeuze na het gymnasium veel beter voorbereid en veel zekerder, hoewel ik ook toen nog onzeker was.

    Anyway, ik denk dat je gelijk hebt. Optie twee is iets wat ik al heel lang wil en wat daardoor altijd op de achtergrond heeft meegespeeld, naast mijn standaard van altijd meteen doorgaan, hard werken, doorstuderen, zo snel mogelijk de top bereiken en je diploma's binnenhalen.

    Gibbs schreef:
    (...)

    Volgens mij heb je je beslissing al genomen. 😘
    Maar je hebt dus wel degelijk plannen. En ook gewoon goede plannen. Dat is fijn. :3

    You can do this! ❤


    Hmmm misschien ben ik ook gewoon voornamelijk bang om het verkeerde te doen, ipv dat ik echt rationele redenen heb waarom het echt geen goed idee is... I mean, het kan vrij weinig kwaad. Ik kan nog even bij René checken, maar ik geloof niet dat ze de eisen om binnen te komen bij die master ernstig gaan veranderen binnen dat jaar, heel veel mensen moeten het ook gedwongen door uitloop en ik ben twintig. Ik zou als ik door zou gaan tweeëntwintig zijn als ik "uitgestudeerd" ben en anders drieëntwintig. Dat is best jong/vroeg.


    Happy Birthday my Potter!

    Allemaal echt ontzettend bedankt voor het meedenken en het advies. Dit soort dingen helpen ontzettend. Normaliter bespreek ik het altijd met mijn ouders, maar op het moment zie ik daar een beetje tegenop. Mijn moeder heeft het alsmaar over "werken" "geld verdienen" "voor mijzelf zorgen" en ze bedoelt dit niet als druk, maar het voelt wel ontzettend als druk, omdat ik geen idee heb waarmee ik precies mijn geld wil gaan verdienen. Ik word niet opgeleid voor een specifieke baan, dus ik heb geen duidelijk beeld van een baan die ik wil bemachtigen of zo behalve dat werken bij de Dutch Game Garden oid mij wel leuk zou lijken denk ik en dan denk ik elke keer van: ik heb geen idee hoe, ik studeer maar gewoon door en hopelijk komt het dan goed, dan stel ik iig niemand teleur.

    Protector schreef:
    (...)

    Nadat ik mijn bachelorscriptie had afgerond, zag ik er ontzettend tegenop om in februari alweer te moeten beginnen aan mijn master. Toen ik afgelopen september ben begonnen, had ik er echt óntzettend veel zin in en was ik super gemotiveerd. Juist omdat ik er een tijdje uit was geweest en veel dingen voor mezelf op een rijtje heb kunnen zetten, kon ik er weer met een frisse blik instappen. Ik vind het een klein beetje onzin als personen zeggen dat je dan "uit het leren" raakt, want mensen raken nóóit uitgeleerd, hun gehele leven niet. Het is juist gemakkelijker om weer te gaan leren als je gedachten gewoon leeg en rustig zijn, in plaats van super chaotisch en druk.
          Mijn ouders stonden me luid en breed aan te moedigen en de rest van de familie ook. Ze waren ontzettend trots op me dat ik zo'n keuze heb durven maken en vonden het ontzettend gaaf dat ik op reis ging. Als de personen in je omgeving zien dat het jóú goed doet om even een jaartje geen school te doen, dan zijn ze daar al heel erg snel tevreden mee.

    Wat ik wel moet zeggen — je hebt zo'n mooie plannen voor ogen, dit is hoogstwaarschijnlijk één van de weinige momenten in je leven dat je die uit kan gaan voeren. Grijp die kans! Dit ga je nooit ofte nimmer vergeten.


    Super bedankt voor het delen van je ervaringen en het daarmee geven van advies. Hier heb ik echt heel veel aan c:

    Tulip schreef:
    Ik denk eigenlijk, heel stiekem, dat je de beslissing al gemaakt hebt maar bang bent dat mensen je er op gaan veroordelen. Beschouw je leven als een boek. Jij schrijft het, zij niet! Dus ga voor dat tussenjaar en maak van dat boek een bestseller 🙌


    Ik denk dat je daar inderdaad een punt hebt, hahaha.


    Happy Birthday my Potter!

    Ik denk, Anna, zoals heel veel mensen al zeggen dat jij die beslissing heel graag wil maken, maar dat je het niet durft vanwege dat idee van één.
    Ik ga je daarom maar één advies geven: laat het los. Als jij die knoop doorhakt om een tussenjaar te nemen, zal stemmetje 1 volledig verdwijnen. Misschien in het begin nog niet, maar ik zweer je, ik heb precies hetzelfde gehad op de middelbare (al was dat halverwege jaar vijf/zomervakantie tussen jaar 5 en 6. Ik werd geplet onder het gewicht dat ik moest en zou gaan studeren en ik zette er zelf ook superveel druk onder voor mezelf. Toen heb ik dit vervolgens nog steeds doorgezet in mijn tussenjaar omdat ik dacht dat ik dé studie had gevonden en niet goed àl mijn opties had overwogen. Ik ben vorig heel hard op mijn plaat gegaan door te hoge eisen aan mezelf te stellen: ik zou die propedeuse wel binnen een jaar halen, net zoals mijn vriend en ik zou wel ook nog een heleboel commissies erbij kunnen doen en ik zou gemakkelijk op mezelf kunnen wonen.
    Ik ben in januari in een groot zwart gat gevallen en daar heb ik nu nog steeds last van. Maar toen ik samen met mijn ouders besloot om te stoppen met m'n studie, viel er zo'n torenhoge last van mijn schouders. Als je het kan loslaten (en dat hangt samen met de beslissing op niet je master volgend jaar te gaan doen) en dan ook echt loslaten, waarmee ik bedoel dat jij voor 1 april niet meer naar masters gaat kijken zodat je ook niet in de verleiding komt en 1 april is daar, dan denk ik haast zeker dat stemmetje 1 weg is.

    Ik ken je natuurlijk niet zo goed, maar misschien wel iets beter omdat ik je al vaker heb gezien, maar je moet het gewoon echt loslaten. Maak de keuze die je wil maken (1 of 2) en laat het idee van de ander helemaal los. Als je 1 kiest, moet je alles van 2 opgeven en daar ook niet meer over nadenken, behalve dat je al die dingen dan in je vrije tijd naast je studie zou moeten plannen. Als je voor 2 kiest vice versa.


    Deep inside, I've never felt alive

    Ik heb ondertussen de moed opgebracht mijn ouders erover te spreken en zij staan ook achter een tussenjaar, mits ik binnenkort nog even in gesprek ga met de studieadviseur. Meteen toejuichen doen ze het dus niet, maar ze zien het wel als de juiste beslissing of zo c:

    Nog bedankt allemaal voor de stemmen, het advies, alles.


    Happy Birthday my Potter!

    Goldstein schreef:
    Ik heb ondertussen de moed opgebracht mijn ouders erover te spreken en zij staan ook achter een tussenjaar, mits ik binnenkort nog even in gesprek ga met de studieadviseur. Meteen toejuichen doen ze het dus niet, maar ze zien het wel als de juiste beslissing of zo c:

    Nog bedankt allemaal voor de stemmen, het advies, alles.


    Wat een fijne reactie! Veel succes met het gesprek en moge het tussenjaar super leuk en productief worden!! (flower)


    Continue to share your heart with other people even if it has been broken.

    Ik snap je dilemma helemaal. Maar voordat ik je mijn mening geeft, wil ik je eerst uitleggen wat er allemaal gebeurde waardoor ik nu zo over denkt:

    Vorig jaar eind juni heb ik mijn mbo afgerond. Het was sinds het jaar ervoor mijn plan om na mijn mbo, niet meteen naar het hbo te gaan maar om juist een tussenjaar te doen. Dit omdat mbo me echt stress gaf en het me een goed plan leek om eens uit te rusten. Het echte leven is namelijk nog niet begonnen en ik ben jong, zonder verantwoordelijkheid. Dus waarom geen tussenjaar, dacht ik toen. Bovendien, tussenjaar zou me de kans geven om eens goed te bedenken wat ik echt wilde worden (als in beroep) Toen ik het plan eerst tegen mijn moeder uitlegde, zei ze haast niets en ik nam aan dat ze me wel volwassen genoeg vond om mijn eigen beslissingen te laten maken.
    Maar daar kwam er verandering in toen het diploma uitreiking steeds dichterbij kwam. Opeens begon ze te stressen dat het slimmer was om meteen achter een hbo diploma te gaan. Zogenaamd zou ik na een tussenjaar "vast lazy worden omdat ik school niet meer gewend zal zijn waardoor het hbo afronden alleen maar moeilijker zou worden."
    Ja, dat waren haar echte woorden. En niet alleen van haar, maar van zowat iedereen om me heen. Van familieleden tot mensen met ik tijdens mijn stageperiode bevriend raakte op het stagevloer. Dus ik brak onder het pressure en schreef halsoverkop voor een hbo opleiding. Ik dacht dat ik wetten zat was en economie wou studeren. Bovendien, er waren strenge deadlines voor inschrijvingen voor studiefinanciering, dus ik moest snel beslissen.

    Dat was serieus een van mijn grootste fouten in mijn korte leven. Accountancy is echt fucking niks voor mij en ik ben na twee maanden ermee gestopt. Echter moest ik in totaal vier maanden aan school betalen. Dus ik heb mooi twee maanden voor niks naar school gegaan, heb nu een extra schuld wat vet onnodig was en ik neem het iedereen die me steeds zei dat ik echt naar het hbo moest serieus kwalijk. Studieschulden zijn niet makkelijk af te betalen in deze economie en het blijkt dat mijn eigen, originele plan echt het beste voor me was.

    Dus mijn advies aan jou is: doen wat jij wilt. Never ever doen wat mensen graag hebben dat je doet, ook al is het je eigen ouders die je steeds zeggen: "ga dit doen, das het beste voor je." Ouders weten niet altijd wat het beste voor je is. Je bent groot genoeg om je eigen beslissingen te maken en als je voelt dat je niet klaar bent voor het vervolgopleiding, dan luister je het best naar je eigen gevoelens.
    Je hoeft ook geen plan te hebben voor je tussenjaar. Een jaartje voor jezelf is het beste cadeau dat je aan jezelf kan geven. Er is niks fijners dan niet weten waar een jaar je naartoe gaat lijden. Mensen vergeten vaak om voor zichzelf te zorgen en om hun hoofd eens rust te gunnen. Ieder denkt dat een diploma alles is, en dat met een diploma op zak alles wel goed komt, maar zo werkt het helemaal niet. Grote kans dat je straks toch een werk gaat uitvoeren die niks te maken heeft met je diploma, dus waarom alles rushen, right? Je bent jong en je hebt geen verantwoordelijkheid. Gun jezelf die tussenjaar en laat niemand je dom of schuldig voelen over die tussenjaar. En tussenjaar is helemaal niet gelijk aan falen, ook al hebben veel mensen die mentaliteit.

    Als je die tussenjaar echt wilt: ga ervoor.

    [ bericht aangepast op 23 feb 2017 - 16:49 ]


    -

    Goldstein schreef:
    Ik heb ondertussen de moed opgebracht mijn ouders erover te spreken en zij staan ook achter een tussenjaar, mits ik binnenkort nog even in gesprek ga met de studieadviseur. Meteen toejuichen doen ze het dus niet, maar ze zien het wel als de juiste beslissing of zo c:

    Nog bedankt allemaal voor de stemmen, het advies, alles.

    Dat is fijn om te horen, Anna. ^^
    Ik hoop dat je uiteindelijk tot de juiste beslissing kan komen (:


    Deep inside, I've never felt alive