Perffect schreef:
Hoii!!
Ik heb het even gelezen.
- Je gebruikt meerdere malen de constructie "als dat" en dat is in volgens mij alle situaties niet nodig en niet zo mooi.
- Je herhaalt op een gegeven moment (na de uitleg van de ontmoeting) haar situatie met precies dezelfde woorden. Ik weet niet of dit opzettelijk is gedaan, maar de lezer weet echt nog hoe ze erbij zat, dus zou je het niet allemaal hoeven te herhalen en daarbij als je het wil herhalen, kun je het misschien in andere woorden doen?
- Ook spreekt je hoofdpersonage zichzelf tegen. Dat ze geen creditcard wilde aanvragen en eerst voet bij stuk wil houden maar later toch denkt "had ik het maar gedaan".
In principe kan een personage een ontwikkeling doormaken, maar je hebt maar 1000 woorden waardoor het heel rommelig en ondoordacht overkomt.
- De ontsnappingspoging is heel leuk, realistisch dat ze het niet redt, maar misschien een beetje vaag. Natuurlijk hoef je niet te zeggen waar de deur precies was (vier meter naar links bv) maar omdat de jongen ook net was verdwenen door een deur - is dit dan een andere deur?
- "het wordt zwart voor mijn ogen" is eigenlijk /inmiddels wel een beetje een cliché te noemen. Misschien kun je iets originelers bedenken (wel zwart maar een andere metafoor O.i.d.)
Ik zit nu op mijn telefoon maar later kan ik wel letterlijke zinnen overnemen om het duidelijker te maken!
Let wel, ik heb een schrijfstijl En jij de jouwe, dus het kan zijn dat je het met bepaalde dingen niet eens bent of gewoon op een andere manier mooi vindt!
Haha ja, hoe vaker ik het zelf teruglees, hoe vaker ik op taalfouten blijf hangen. Baal er een beetje van, maar moet ook zeggen dat ik het verhaal van dit jaar een stuk slechter vind dan dat van vorig jaar (daar was ik toen echt heel trots op). Ik vind het zelf juist heel logisch om het te herhalen, haha. Maar idd, het is wel heel herhalend. Voor mezelf was het heel logisch toen ik het schreef iig.
Dat tegenspreken is expres. Ze wilde het eerst niet, toen ging ze terugdenken aan de situatie en omdat ze eruit wilde komen dacht ze 'ik moet meewerken'. Ze zei alleen maar dat ze er een wilde aanvragen in de hoop dat hij weg zou gaan (en *tromgeroffel* hij ging weg)
Het is btw een andere deur. Ik had niet genoeg woorden om te omschrijven dat ze die tweede deur was doorgegaan,maar t komt eropneer dat zij net de trap op was en hij van een andere trap naar beneden kwam om terug naar de kelder te gaan en dat ze elkaar daar tegenkwamen.
EN IK WEET HET HAHA, grootste cliché die er is. Oh jongens volgende schrijfwedstrijd ga ik echt met wat beters komen dan dit.
so if you care to find me, look to the western sky, as someone told me lately: everyone deserves a chance to fly