Kan iemand me deze Duitse grammaticaregel even uitleggen? - Taal

Want ik snap er de ballen van.
Sinds vorig jaar mei of zo hebben we geleerd hoe we adjectieven moeten vervoegen in het Duits. Maar het raakt er écht niet in bij mij. De regel staat alsvolgt in ons boek: als je een lidwoord met uitgang of voornaamwoord met uitgang voorafgaand hebt aan je adjectief, vervoeg je het zwak. Als je een lidwoord of voornaamwoord zonder uitgang hebt, vervoeg je het sterk.

Maar je moet dus eerst je lidwoord of voornaamwoord aanpassen naar het juiste geslacht en nummer van je zelfstandig naamwoord, right? Maar wat wordt dan als uitgang gezien? Als je "die" hebt als lidwoord, is dat dan een uitgang of niet? Ik zou zeggen van niet, maar als je dan "den" heb als uitgang, of "der" of wat dan ook, is dat dan een uitgang? Ik kan het echt niet meer volgen, lol. :'D Bij "ein" snap ik het nog. Ein is geen uitgang en alles wat je eraan kleeft wel, right? Zelfs al is het nominatief vrouwelijk gewoon "eine", dan wordt dat als uitgang gerekend? Toch?

Alvast bedankt voor jullie antwoord! c: Ik ben hier namelijk écht, écht niet goed in, haha. :'D

---

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

guyz pleaz?

---

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

Ik klik altijd automatisch op topics die iets met Duits te maken hebben, maar eigenlijk weet ik nauwelijks iets van de grammatica, dus uhhh. Ik ga even voor je Googlen, hold on.

[ bericht aangepast op 17 dec 2016 - 12:52 ]

---

"Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

http://www.duits.de/grammatica/sgnvderg.php

Bedoel je uitgangen als in de dik gedrukte stukken hier? c:

---

Happy Birthday my Potter!

Goldstein schreef:
http://www.duits.de/grammatica/sgnvderg.php

Bedoel je uitgangen als in de dik gedrukte stukken hier? c:

Gedeeltelijk. Ik bedoel dat als je zegt "de kleine vrouw", je zowel de "de" als de "kleine" moet vervoegen in het Duits. Naar mijn weten wordt dat dan die Kleine Frau, maar ik begrijp voor geen meter wat ze onder "vervoegd" zien. Is "den" een vervoegde vorm van een lidwoord? Of is "die" dat ook? Ik snap het niet meer. :'D
@Inge: bedankt! c: Ik heb wel nog even, haha. c:

---

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

Oké, dus, dit is wat ik heb opgemaakt uit de uitleg op deze site (die waarschijnlijk erg nuttig is om erbij te nemen, omdat daar volledige tabellen staan met gehighlighte stukjes).
Edit: Ik linkte naar de verkeerde pagina, sorry. :'D Hier.


Als het zelfstandig naamwoord, lidwoord of bezittelijk voornaamwoord een hard einde heeft:
> gebruik soft einde voor adjectief

Als het zelfstandig naamwoord, lidwoord of bezittelijk voornaamwoord géén hard einde heeft:
> voeg harde einde toe aan adjectief

      > Als je een definiet lidwoord hebt (iets wat in het Nederlands "de" of "het" zou zijn), is het einde van het adjectief altijd soft, want alle definiete lidwoorden zijn sowieso hard en dan komt het harde einde dus nooit op het adjectief terecht: der nette Mann, die nette Frau, das nette Kind, die netten Kinder
      > Voor indefiniete lidwoorden (iets wat in het Nederlands "een" zou zijn) en bezittelijk voornaamwoorden/possessieven (mijn, zijn, enzovoort) heb je ook overal een soft einde aan het adjectief, behalve bij de mannelijke nominatief (mein kleiner Hund), de onzijdige nominatief (mein kleines Kaninchen) en de onzijdige accusatief (ook mein kleines Kaninchen)
      > Als er geen lidwoord of bezittelijk voornaamwoord staat, krijgt het adjectief altijd het harde einde, behalve bij de mannelijke genietief (heißen Kaffees), de onzijdige genitief (frischen Brotes) en de meervoud datief (warmen Brötchen)

      Een hard einde aan het adjectief plakken betekent, als ik het goed begrijp, min of meer dat je kijkt naar de laatste letter die een definiet lidwoord op die plek zou hebben en die aan het adjectief zet, vaak met een klinker ertussen zodat je geen "kleinr" of iets dergelijks krijgt: mein klein?? Hund > der Hund > mein klein+r Hund > mein kleiner Hund.
      De zachte eindes hebben een eigen tabel, die er eigenlijk op neerkomt dat de mannelijke, vrouwelijke en onzijdige nominatief en de vrouwelijke en onzijdige accusatief op -e eindigen en alle andere vormen op -en.


Ik heb werkelijk geen flauw idee of dit helpt het op te helderen, maar hopelijk doet het in ieder geval iets. Hit me up als het nog steeds onduidelijk is.

[ bericht aangepast op 17 dec 2016 - 13:21 ]

---

"Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

^Heel erg bedankt voor het opzoekwerk! Het is me al een beetje helderder, haha, dankjewel! Dus, als je een vervoegd bepaald lidwoord hebt (zoals den of dem of alles wat in een accusatief, datief of genitief staat), is wordt je adjectief ook gewoon hard/sterk vervoegd? Of zie ik dat verkeerd?

---

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

Firgun schreef:
^Heel erg bedankt voor het opzoekwerk! Het is me al een beetje helderder, haha, dankjewel! Dus, als je een vervoegd bepaald lidwoord hebt (zoals den of dem of alles wat in een accusatief, datief of genitief staat), is wordt je adjectief ook gewoon hard/sterk vervoegd? Of zie ik dat verkeerd?

Nee, dan is het adjectief juist zacht/zwak! Alle bepaalde/definiete lidwoorden zijn hard, en als je een hard lidwoord hebt, is het adjectief altijd zwak. Bij een bepaald lidwoord hoef je verder dus nergens over na te denken, want het adjectief is dan áltijd zwak. Het is een beetje alsof je één "jij bent sterk, yay!" medaille te verdelen hebt over het hele groepje woorden dat bij het zelfstandig naamwoord hoort, dus als het lidwoord die medaille al heeft, kun je hem niet meer aan het adjectief geven. Als er geen lidwoord is om die medaille te accepteren, gaat hij naar het adjectief.

In principe is het zo:
> als er ergens een lidwoord of bezittelijk voornaamwoord staat, vervoeg je het adjectief altijd zwak (op drie uitzonderingen bij onbepaalde lidwoorden en bez voornaamwoorden na)
> als er geen lidwoord of bezittelijk voornaamwoord staat, vervoeg je het adjectief altijd sterk (opnieuw op drie (heel andere) uitzonderingen na, helaas)

Gosh, het helpt niet dat er zoveel verschillende namen bestaan voor veel onderdelen van grammatica, haha. :'D

---

"Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

Square schreef:
(...)

Nee, dan is het adjectief juist zacht/zwak! Alle bepaalde/definiete lidwoorden zijn hard, en als je een hard lidwoord hebt, is het adjectief altijd zwak. Bij een bepaald lidwoord hoef je verder dus nergens over na te denken, want het adjectief is dan áltijd zwak. Het is een beetje alsof je één "jij bent sterk, yay!" medaille te verdelen hebt over het hele groepje woorden dat bij het zelfstandig naamwoord hoort, dus als het lidwoord die medaille al heeft, kun je hem niet meer aan het adjectief geven. Als er geen lidwoord is om die medaille te accepteren, gaat hij naar het adjectief.

In principe is het zo:
> als er ergens een lidwoord of bezittelijk voornaamwoord staat, vervoeg je het adjectief altijd zwak (op drie uitzonderingen bij onbepaalde lidwoorden en bez voornaamwoorden na)
> als er geen lidwoord of bezittelijk voornaamwoord staat, vervoeg je het adjectief altijd sterk (opnieuw op drie (heel andere) uitzonderingen na, helaas)

Gosh, het helpt niet dat er zoveel verschillende namen bestaan voor veel onderdelen van grammatica, haha. :'D

Ah, op die manier! Nu is het me duidelijk, ja. Heel erg bedankt! c:

---

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

Firgun schreef:
(...)

Ah, op die manier! Nu is het me duidelijk, ja. Heel erg bedankt! c:

Graag gedaan! Veel succes. Duitse grammatica is vreselijk.

---

"Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan