*denkt heel diep na*
Tom komt op een nieuwe school. Op zijn oude school worden mensen van verschillende subculturen gerespecteerd maar dat geldt niet voor deze nieuwe school, die vrij nieuw is en waar voornamelijk mensen komen van bekende families. Om niet op te vallen tussen het nieuwe volk besluit hij het feit dat hij in de band Tokio Hotel zit geheim te houden. Op een ongelukkige dag krijgt hij een ongeluk en belandt in het ziekenhuis. Plotseling komt er een meisje van school hem opzoeken en vertelt dat zij van de band weet. Hij vraagt of ze het geheim wil houden en dat belooft ze. Hij wil tenslotte zijn met moeite verkregen vrienden niet verliezen. Maar het meisje houdt het niet voor niks geheim.. ze chanteert hem en dwingt hem dingen te doen (wees creatief zou ik zeggen) die hij niet wil. Uiteindelijk - wanneer hij de wanhoop nabij is - besluit hij een tante op te zoeken waarover zijn moeder het altijd had. Ze scheen heel begripvol en aardig te zijn. Door de chantage was zijn behoefte om te praten nog nooit zo groot geweest. Die tante bleek meer begrip voor hem te hebben dan hij ooit had gedacht. Ook is ze een van de weinige goths van de eerste generatie. Door haar leert hij mensen beter te analyseren en te oordelen. Ook zorgt zij ervoor dat hij een keuze maakt: hij wurmt zich los uit de benarde positie waarin hij verkeert en zegt tegen het meisje: Kiss My Ass. Zo wordt bekend dat hij het lid is van TH dat tot een hele woedestroom leidt. Zijn vrienden zijn geschokt en vooral verontwaardigd: Waarom heb je dit niet gezegd? Na een heleboel verzonnen roddels door het chanterende meisje wordt Tom de outcast van de school. De enige die hem schijnt te begrijpen is zijn tante. Hij besluit haar eens op te zoeken en blijft een weekje logeren. Hij krijgt een rondleiding door haar kunstmuseum en leert zo een hele andere kant van het leven kennen. Hij verdiept zich in verschillende soorten kunst en architectuur en krijgt een hele andere kijk op zijn leven. Een kijk die ver boven het voorstellingsvermogen van zijn leeftijdsgenoten gaat. Wanneer hij terugkeert naar zijn school krijgt hij meteen al een woedende menigte achter zich: hij wordt ervan beschuldigd iemand drugs te hebben gegeven. Wanneer hij verwikkeld raakt in een gevecht en het einde nabij lijkt staat daar plotseling zijn tante. Ze is de enige die hem nog kan redden. Ze roept de jongens die hem in elkaar slaan tot een halt en geeft een hele preek over respect. Iemand schijnt haar te hebben gewaarschuwd, maar wie? Uiteindelijk komt het chanterende meisje naar voren en zegt dat zij degene is die gebeld heeft. Dat zij degene is die de roddels heeft verzonnen, zij degene is die hem al die tijd zwart heeft gemaakt. Puur om het feit om zich stoer te voelen, zichzelf de hemel in te kunnen prijzen.
Einde :']
No growth of the heart is ever a waste
CEO