Negativiteit: een slechte gewoonte - Lifestyle

Hallo allemaal,

De laatste tijd valt mij op dat veel van de mensen om mij heen ontzettend negatief zijn over alles. Het internet is langzaam, de NS rijdt noooiiittt op tijd en die nieuwe film is een grote teleurstelling. Ik weet niet zo goed of dit aan mij ligt, of aan het grauwe weer, want ik weet van mezelf dat ik overwegend optimistisch ben.

Het is niet dat ik me aan negatieve mensen stoor of erger (hoewel: oké, soms misschien een beetje), maar ik vraag me oprecht af waar die houding vandaan komt. Ik heb namelijk de indruk dat veel van die mensen vroeger minder pessimistisch in het leven stonden. Nu snap ik dat 'deze levensfase' (einde van de middelbare school en bezig met de studie) best stressvol kan zijn, maar ik denk niet dat het daardoor komt, want ik zie het ook bij volwassenen met een vast contract en een leuke baan.

Merken jullie dit ook? Bij anderen of jezelf, misschien?

Ik ben gelukkig in staat om naar de blije dingen te kijken in het leven en vooral veel te blijven lachen (want ook al krijg je er kraaienpootjes van, het is gewoon fijn om vrolijk te zijn). De NS rijdt meestal keurig volgens dienstregeling, met langzaam internet valt ook nog wel te leven (het had erger gekund, in grote delen van Afrika hebben de kinderen NOOIT internet) en er komt wel weer een nieuwe film. Het is naar, vooral voor jezelf, als je merkt dat dit voor jou moeilijker is, maar perfect oké.

Ik hoop niet hier echt iets mee te bereiken, dat is ook helemaal niet mijn bedoeling. Maar ik ben nieuwsgierig wat andere mensen hiervan denken.

Liefs,
Feuillemort.

[ bericht aangepast op 12 nov 2016 - 13:39 ]

---

Heb lief.

Ik begrijp je helemaal. Het ligt een beetje aan hoe mensen zijn opgevoed. De ouders hebben hun kinderen alles het beste gegeven, zodat ze de mindere minder kunnen appreciëren.
Wat ik heb aangeleerd is om dankbaar te zijn voor wat je in bezit hebt. Mijn ouders zijn niet de rijkste, nee. Ze kunnen ook niet alles geven wat ik wil maar ze doen hun uiterste best en daar ben ik zeker dankbaar op.
Je had inderdaad ook helemaal geen internet, of helemaal niet kunnen reizen. Wees überhaupt blij dat je van A naar B komt. Met een beetje vertraging moet kunnen. De machinisten zijn "helaas" geen robotten die alles keurig op tijd regelen.
Ik vind persoonlijk zulke mensen ook minder aantrekkelijk dus het ligt echt niet aan jou

Maar ja ik word zelf super blij met duifjes die heel dichtbij me rond wandelen,
Of hoe mooi de maan schijnt.
Of een conducteur die leuk glimlacht wanneer hij of zij mijn kaartje checkt. Maar dat ben ik haha.

[ bericht aangepast op 11 nov 2016 - 17:02 ]

Ik ben een erg pessimistisch persoon en ik zeur nog niet eens over sloom internet.

Ik denk dat negativiteit ontstaat door slechte gebeurtenissen in iemands leven. Als ik naar mezelf kijk kan ik alleen maar negatieve dingen herinneren en ik ben zelf ook erg negatief en pessimistisch. Het glas is bij mij altijd half leeg. Ik vind daarom ook dat iedereen mag klagen en zeuren over wat hij wil. Altijd maar een masker ophebben met een smileyface is ook niets waard.

in grote delen van Afrika hebben de kinderen NOOIT internet

Wat je niet kent, kan je niet missen. (:

De NS rijdt meestal keurig volgens dienstregeling

Ik weet niet waar jij heen reist, maar Groningen - Schiphol is rampzalig. Ik heb geen goed woord over ze te zeggen. Met alle vertraging en uitvallende treinen.



Mag ik een wilde gok doen? Topic maakster is nooit negatief en zeikt zelf nooit?

[ bericht aangepast op 11 nov 2016 - 23:28 ]

Die negativiteit merk ik overal eigenlijk wel. Er is bijvoorbeeld ook nooit goed nieuws te melden op tv in die nieuwsprogramma's zoals NOS en dergelijke. Daarom skip ik dat al en volg ik nu.nl via het internet. Dan kan ik in één oogopslag zien wat er allemaal mis is met deze wereld en kan ik daarna naar nieuws kijken waardoor ik toch het gevoel krijg dat deze wereld in kleine delen toch niet zo verrot is.

Sorry, maar dat is zoals ik het zie. Noem mij maar een pessimist, maar in allerlei opzichten was dit gewoon een behoorlijk intens jaar als ik alleen al naar mezelf kijk. Ik ben in dit jaar mijn oma, mijn hond en twee banen kwijtgeraakt. Niet te vergeten alle ruzies die ik gehad heb en diepe dalen die ik heb moeten overbruggen.

Daar tegenover hebben we een opvolger voor mijn hond gevonden, Olaf, heb ik in dit jaar mijn vriend ontmoet die me in vele opzichten een beter mens maakt, heb ik de beslissing genomen om uit huis te gaan en dit daadwerkelijk doorgezet. Ook ben ik zowaar nog uitgenodigd voor een sollicitatie die 21 november zal plaatsvinden.

Ja, het leven is soms gewoon waardeloos, bagger, klote, een grote shitbende - hoe je het ook wilt noemen - maar het is ook hoe je er naar kijkt en hoe je realitiveert. Datzelfde is met de hoeveelheid negativiteit die bij de mensen om jou heen is. Er zijn ook een hoop mensen die wel positief zijn. Alles wat je aandacht geeft, groeit. Geef jij dus meer aandacht aan de negativiteit, doordat jij deze meer opmerkt dan de positiviteit, dan groeit dat. Dan lijkt ineens de meerderheid negatief.

Als ik nu naar mezelf kijk ben ik in de afgelopen jaren veel kwijtgeraakt en heb ik ook wel eens gewild dat ik niet meer leefde, maar ieder jaar heb ik toch op een manier volgehouden en daar ben ik trots op.

Verder zou ik mijn leven voor geen mogelijkheid met iemand ruilen. Aan een kant omdat ik de shit die ik meemaak niet aan iemand anders zou willen geven, maar ook omdat ik dan de goede dingen kwijtraak waardoor mijn leven het waard is en ik blij ben met mijn leven.

---

26 - 02 - '16

Ik herken het wel een beetje, zowel bij anderen als bij mezelf.

Ik kan nogal oordelen, heel snel iemand en iets irritant vinden en dan is het soms super grappig en fijn om daar met een vriendin samen over te hebben.

Maar die diepgewortelde negativiteit bij anderen merk ik vooral in het zeuren over alles - niet die ene keer die ene persoon, maar de trein en het internet en het weer en het eten en tijdtekort en studie en huiswerk etc etc.

Ik merk ook wel dat ik weer in een sleur kom, gewoon weer naar school, vast rooster, routine. Maar dan zorg ik dat ik genoeg leuke dingen doe en afspreek met vriendinnen en op date ga met mijn vriend. Ik kijk uit maar de toekomst en misschien wel iets te veel, maar dat vind ik fijner dan over alles zeiken wat er nu een klein beetje tegen zit.

Misschien komt het door de winterdip, die best veel mensen lijken te hebben. Of de routine die er weer in sluipt (waar je juist zo zat was na al die jaren middelbare school).

Misschien nog iets anders?
"Volwassen worden"?

Ik had vandaag nog een moment dat ik me eraan ergerde bij een klasgenoot. Voor school moesten we een brug bouwen, en ze zei om de seconde dat het niet ging werken, het niet werkte, en eigenlijk dat alles verkeerd was. Naar nieuwe ideeën wilde ze ook niet luisteren (':
Maar goed, ik snap je probleem, ik merk het ook wel. Ik heb eigenlijk geen idee waar het nou precies vandaan komt, maar zoals hierboven genoemd zou het de "winterdip" kunnen zijn, verder heb ik eigenlijk geen idee, behalve stress. (Die bij mij in de buurt altijd rond hetzelfde punt uitbreekt, dankzijn toetsweken en andere dingen)

---

mortui vivos docent

Feuillemort schreef:
De NS rijdt meestal keurig volgens dienstregeling

?????? NS doet alles behalve dat

---

"One has to learn to read, as one has to learn to see and learn to live," - Vincent van Gogh

Zeggen dat mensen positief moeten zijn is makkelijk totdat je je tentamen mist omdat de NS niet rijdt, het keihard sneeuwt en je je niet via internet kan afmelden voor het tentamen omdat je internet sloom is :'D Hahaha ik snap wel wat je bedoelt maar als je zelf in zo'n situatie zit moet je gewoon even zeiken.

---

It probably had more to do with the hurled bombs, thrown down by humans hiding in the clouds...

Eledhel schreef:
Zeggen dat mensen positief moeten zijn is makkelijk totdat je je tentamen mist omdat de NS niet rijdt, het keihard sneeuwt en je je niet via internet kan afmelden voor het tentamen omdat je internet sloom is :'D Hahaha ik snap wel wat je bedoelt maar als je zelf in zo'n situatie zit moet je gewoon even zeiken.

Maar zo'n situatie is inderdaad gewoon kut. Maar heel veel mensen klagen ook dagelijks over minder erge dingen en ik denk dat het daar een beetje over gaat.

Als je bijvoorbeeld twee minuten vertraging hebt en je aansluiting mist, is het vervelend maar niet het einde van de wereld (als je geen tentamen hebt haha). En als het gaat regenen is dat ook geen ramp. Wanneer je internet te sloom is voor Facebook en Quizlet en het niet 1 2 3 lukt om iets op te zoeken, is dat jammer maar niet zó erg.

Ik ben zelf behoorlijk negatief geworden (ik moet oppassen voor depressie) maar ik kan wel dingen zien waar ik blij van word en waar ik dankbaar voor ben. Maar ik geef niet snel op; ik vecht mijn hele leven tegen mezelf en voor mezelf.

[ bericht aangepast op 11 nov 2016 - 19:54 ]

---

No growth of the heart is ever a waste

Ik ben zelf al jaren een pessimist, sorry. Maar als het leven naar tegen je is geweest en depressie wat in je genen ligt, vind ik het niet uit het niets komen. De wereld is gewoon niet zo mooi in mijn ogen. En bovendien kan een ding soms harder aankomen als je je net even wat minder voelt, dan vind ik dat je ook recht van klagen hebt, al is het voor een ander een minder erg ding. Er zijn meerdere perspectieven. Al vind ik het wel mooi dat jij het leven wel positief in kan zien.
(en wat NS betreft: rijd maar eens zo ongeveer dagelijks tussen Den Haag en Tilburg. Zie je wat voor een feest dat is.)

---

If only humans could have vertical asymptotes ~ Quinn

Puellae schreef:
(...)

Maar zo'n situatie is inderdaad gewoon kut. Maar heel veel mensen klagen ook dagelijks over minder erge dingen en ik denk dat het daar een beetje over gaat.

Als je bijvoorbeeld twee minuten vertraging hebt en je aansluiting mist, is het vervelend maar niet het einde van de wereld (als je geen tentamen hebt haha). En als het gaat regenen is dat ook geen ramp. Wanneer je internet te sloom is voor Facebook en Quizlet en het niet 1 2 3 lukt om iets op te zoeken, is dat jammer maar niet zó erg.

Hmm ja. Ik klaag meestal wel even over die dingen omdat ik echt geen zin heb om 15 minuten in de kou te wachten op de volgende trein bijvoorbeeld, maar daarna laat ik het ook los. Dat vind ik nog oké. Er de hele dag mee bezig zijn is wel wat anders ja, haha.

---

It probably had more to do with the hurled bombs, thrown down by humans hiding in the clouds...

Eledhel schreef:
(...)
Hmm ja. Ik klaag meestal wel even over die dingen omdat ik echt geen zin heb om 15 minuten in de kou te wachten op de volgende trein bijvoorbeeld, maar daarna laat ik het ook los. Dat vind ik nog oké. Er de hele dag mee bezig zijn is wel wat anders ja, haha.

Je hebt gelijk: als ik mijn aansluiting mis, app ik ook mijn vriend met heel veel ongelukkige smileys haha. Maar het is niet iets om s avonds thuis nog over te vertellen, inderdaad.

klagen over treinen of over sloom internet is niet per se negatief want om eerlijk te zijn bekijk het zo: je kan tenminste daarover klagen als dat het ergste is in je leven dan is dat echt massa's positief en dan aanhoor ik graag dat geklaag en meestal blijven zulke simpele dingen ook niet hangen of vormen ze iets belangrijks in je leven want het is nu eenmaal gemakkelijk de ander in de grond te boren en dan gewoon verder te gaan met je leven

veel mensen zien me als optimistisch maar eigenlijk merk ik altijd het negatieve op lol gewoon omdat ik zo ben en dan lach ik ermee //weglachen van problemen you know// niet goed maar wat doe je anders als je glas gewoon leeg is
meestal zeg ik bepaalde frustraties ook tegen niemand want ik vind het ook vrij irritant als mijn vriendinnen zeuren om hun nagellak of gescheurde panty like als dat het ergste is in je leven, please bless urself
ik heb echt al de ene na de andere negatieve dingen meegemaakt maar het kan me niet schelen of ik dat nu zeg of niet

volgens mij helpt het uiten van negativiteit op andere dingen bij het verwerken van de innerlijke negativiteit of zo

---

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

Ik denk dat je er misschien wat te veel naar kijkt, op let, zie je pessimisme en negativiteit als iets beschamends, waardoor je je er zo aan stoort en er zo op let? Voel je je slecht om je eigen pessimisme toe te staan? Want ik denk dat wat je beschrijft eigenlijk perfect normaal is hoor, ik denk dat van de doorsnee mens hun stemming van dag tot dag schommelt en dat het normaal is om je wel eens te storen aan de trein die niet op tijd komt als je ergens moet zijn. Ook een film die je minder vindt, vind ik nog niet perse pessimistisch maar eerder een kritisch commentaar Ik vind, maar dan spreek ik over mijn omgeving, de gemiddelde mens echt niet pessimistisch. Negatieve mensen vind ik eerder mensen die werkelijk over iederéén roddelen, zelfs over hun eigen vrienden, waarbij aan niemand of niets iets goed is, behalve de negativiteit zelf, maar ik vind persoonlijk dat de gemiddelde mens positief is naar anderen en hun leven toe, ook al zit er ze wel iets dwars. Dat maakt je nog geen pessimist, daarover te klagen, dan lucht je gewoon je hart. Het is beter om zo'n dingen te ventileren dan ze te onderdrukken omdat je altijd vrolijk moet zijn, zogezegd, dan gaat de negativiteit echt niet weg, want iedereen ervaart het, dan gaat het gewoon etteren en binnenin een eigen leven leiden. Ik denk dat die mensen gewoon hun hart luchten en dan gewoon weer positief door het leven gaan.

[ bericht aangepast op 12 nov 2016 - 9:18 ]

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.