• Hallo allemaal,

    De laatste tijd valt mij op dat veel van de mensen om mij heen ontzettend negatief zijn over alles. Het internet is langzaam, de NS rijdt noooiiittt op tijd en die nieuwe film is een grote teleurstelling. Ik weet niet zo goed of dit aan mij ligt, of aan het grauwe weer, want ik weet van mezelf dat ik overwegend optimistisch ben.

    Het is niet dat ik me aan negatieve mensen stoor of erger (hoewel: oké, soms misschien een beetje), maar ik vraag me oprecht af waar die houding vandaan komt. Ik heb namelijk de indruk dat veel van die mensen vroeger minder pessimistisch in het leven stonden. Nu snap ik dat 'deze levensfase' (einde van de middelbare school en bezig met de studie) best stressvol kan zijn, maar ik denk niet dat het daardoor komt, want ik zie het ook bij volwassenen met een vast contract en een leuke baan.

    Merken jullie dit ook? Bij anderen of jezelf, misschien?

    Ik ben gelukkig in staat om naar de blije dingen te kijken in het leven en vooral veel te blijven lachen (want ook al krijg je er kraaienpootjes van, het is gewoon fijn om vrolijk te zijn). De NS rijdt meestal keurig volgens dienstregeling, met langzaam internet valt ook nog wel te leven (het had erger gekund, in grote delen van Afrika hebben de kinderen NOOIT internet) en er komt wel weer een nieuwe film. Het is naar, vooral voor jezelf, als je merkt dat dit voor jou moeilijker is, maar perfect oké.

    Ik hoop niet hier echt iets mee te bereiken, dat is ook helemaal niet mijn bedoeling. Maar ik ben nieuwsgierig wat andere mensen hiervan denken.

    Liefs,
    Feuillemort.

    [ bericht aangepast op 12 nov 2016 - 13:39 ]


    Heb lief.

    Kijk, het spijt me als ik hiermee mensen grof beledigd heb omdat ze denken dat ik iedereen als vervelende zeur afschrijf als ze ergens over klagen. Dat was niet mijn bedoeling, zo denk ik ook helemaal niet over mensen.

    Jinsoyun schrijft:
    Mag ik een wilde gok doen? Topic maakster is nooit negatief en zeikt zelf nooit?


    Vanzelfsprekend is dit niet waar. Ik kan ook heel boos worden over kleine dingen als die me ergeren. Ik snap helemaal dat mensen klagen als ze te laat komen voor een tentamen door de NS (en dat het heel erg afhangt van het traject waar je rijdt) of je je niet kan inschrijven voor vakken of tentamens vanwege gebrekkig internet. Dat zijn belangrijke dingen.
    Soms zijn er dagen waarop niets goed lijkt te gaan en dan kan ik zelf ook met tranen in mijn ogen ergens staan omdat ik zo boos ben dat ik ervan moet huilen.

    Ik zeg ook niet dat ik hier iets mee wil bereiken. Ik wil geen punt maken over 'Doe eens beter je best om vrolijk te zijn.' (Hoewel ik snap dat mijn woordkeuze een beetje ongelukkig was, en zal dat aanpassen.) Ik merk alleen dat ik er soms van schrik hoe andere mensen op (in mijn ogen) kleine problemen reageren. En dat is perfect oké voor die mensen, als zij dat nodig hebben om stoom af te blazen en zo. Waarschijnlijk is mijn reactie compleet mijn probleem, omdat ik gewoon te timide ben of zoiets.
    Ik zie het de laatste tijd gewoon steeds vaker en vooral over dingen die ik persoonlijk niet zo belangrijk vindt - wat niet betekent dat dat voor andere mensen niet heel belangrijk kan zijn, of net de druppel is die de emmer doet overlopen - , en ik was nieuwsgierig of dat aan mij lag of aan iets anders.

    Ga dus vooral verder met reageren hoe je dat normaal ook doet. Als je een winterdip hebt, of helaas de verkeerde kaarten toebedeeld gekregen in het leven, is dat ontzettend kut vervelend voor je en hoop ik dat je er weer bovenop kunt komen.

    [ bericht aangepast op 12 nov 2016 - 13:43 ]


    Heb lief.

    Ik denk dat deze kwestie voor ieder persoon anders is en je niet mag oordelen over het zeiken/zeuren/negativiteit van een ander. Zelfs al irriteert het je, heb je er geen recht toe. Je weet niet wat de situatie van een anders is.

    'Doe eens beter je best om vrolijk te zijn' vind ik echt heel makkelijk gezegd. Nogmaals weet je niet hoe het met de persoon in kwestie is en waarom die negatief is. Zo iets zeggen werkt echt niet en werkt eerder averechts. Als iemand dat tegen me zou zeggen, zou diegene een klap in zijn gezicht krijgen met een cactus. Zonder enig schuldgevoel.

    Het is niet even een knopje die je kan omzetten zodat je weer positief bent. Al helemaal niet als je depressief bent, en dan heb ik het niet over een winterdip, maar een échte hardnekkige depressie.

    [ bericht aangepast op 12 nov 2016 - 14:03 ]

    Jinsoyun schreef:
    Ik denk dat deze kwestie voor ieder persoon anders is en je niet mag oordelen over het zeiken/zeuren/negativiteit van een ander. Zelfs al irriteert het je, heb je er geen recht toe. Je weet niet wat de situatie van een anders is.

    'Doe eens beter je best om vrolijk te zijn' vind ik echt heel makkelijk gezegd. Nogmaals weet je niet hoe het met de persoon in kwestie is en waarom die negatief is. Zo iets zeggen werkt echt niet en werkt eerder averechts. Als iemand dat tegen me zou zeggen, zou diegene een klap in zijn gezicht krijgen met een cactus. Zonder enig schuldgevoel.

    Het is niet even een knopje die je kan omzetten zodat je weer positief bent. Al helemaal niet als je depressief bent, en dan heb ik het niet over een winterdip, maar een échte hardnekkige depressie.


    Zoals gezegd: ik wil geen punt maken over 'Doe eens beter je best om vrolijk te zijn.' Dat ís namelijk ook heel makkelijk gezegd. Ik ben het helemaal met je eens dat mensen niet mogen oordelen over de negativiteit van andere mensen.
          Ik denk echter wel dat ik mag zeggen dat dit mij tegenwoordig vaker opvalt - natuurlijk zonder hierover een oordeel te vormen, zie het als een observatie. (Als iemand anders vindt dat ik wel een oordeel heb gevormd, zeg ik hierbij 'sorry, dat was niet mijn bedoeling' en hoop ik dat het misverstand is opgelost.)

    Het grootste probleem dat ik met de negativiteit heb is dat ik het vaak moeilijk vind om erop te reageren, zonder in discussie te gaan. Ik snap dat het niet helpt om te zeggen 'Pff, maak er niet zo'n groot probleem van.' Maar de opmerking negeren is een beetje onbeleefd, ofzo?

    Ik weet heel goed waar voor sommigen die hardnekkige negativiteit vandaan komt en ben me er ook van bewust dat depressies heel lastig tegen te gaan zijn. Nogmaals: ik wil hiermee niemand tegen het harnas jagen. Ik was nieuwsgierig naar het idee van anderen over de grauwe buien van andere mensen - waarbij 'mensen' dan geen mensen zijn die geen depressie hebben of andersoortige problemen.

    [ bericht aangepast op 12 nov 2016 - 16:18 ]


    Heb lief.

    Ik heb zelf een studiegenootje die dit soort dingen ook de gehele dag door kan roepen. Zo is het altijd of te warm of te koud / kan het écht niet als er iemand per ongeluk tegen haar aan botst als de bus overvol zit / en heeft de omroeper in de trein een té schelle stem waardoor ze hoofdpijn krijgt. Voorheen kon ik daar zelf ook altijd heel negatief van worden en ergerde ik me een beetje aan haar. Maar de laatste tijd negeer ik het gewoon. I mean — als zij om elke scheet wil gaan zitten zeuren, wie ben ik dan om haar tegen te houden? Als je maar van jezelf weet dat je van zo'n minuscule dingen geen drama gaat maken, is het goed toch?