• BEING A PART OF SOMETHING SPECIAL DOESN'T MAKE YOU SPECIAL —
    SOMETHING'S SPECIAL BECAUSE YOU'RE A PART OF IT

    Dit is een restart van de al lopende RPG. We zullen dan ook verder gaan waar deze nu is, alleen zijn we op zoek naar extra mensen. (:
    De RPG is opgericht door Ziegler, we hebben haar toestemming.


    STORY
    Greenwood High is een school zoals geen ander in het kleine stadje Greenwood. Het is een klein plaatsje waarin veel mensen ervan dromen om ooit naar een grote stad te vertrekken. De school is een doodnormale High School met cheerleaders, atleten, underdogs en een Glee-club. Dit is een naschoolse club waarin leerlingen de kans krijgen om zich muzikaal te ontwikkelen. Wekelijks krijgen zij opdrachten van hun docent om liedjes op te voeren. Ieder jaar strijden ze voor de nationale titel van beste Glee-club van het land met verschillende voorrondes. Het enige probleem: de Glee-club is het laagste van het laagste op school als het gaat om populariteit dus veel leerlingen durven geen lid te worden.

    SCHOOL
    Greenwood High is een vrij kleine school. Er worden lessen gegeven aan vier leerjaren: freshmen (14-15 jaar), sophomores (15-16 jaar), juniors (16-17 jaar) en seniors (17-18 jaar). Momenteel is het voetbalteam (The Green Wolves) van de school het meest succesvol. Vroeger was dat American Football maar de voetballers waren plots veel beter en daar werd vanaf toen ook alle aandacht aan gegeven. Daarnaast is er een succesvol cheerleaderteam. Er zijn enkele andere sportteams, maar deze worden niet zo gesteund door het schoolsysteem.


    TEACHERS
    Nathaniel "Nathan" Harris | Glee-Club & English
    Sebastian Gould | Soccercoach
    Sandy Cruz - Cheerleadingcoach

    ROLES
    Jongens
    — Dex William Buchanan | Maslany | Chace Crawford |
    — Gabriele Ezra O’Donnell | JC_ | Steven Chevrin |
    — James Joseph Mill | AdamSandler | ? |
    — Ethan Riley Mackanzie | JC_
    — Riker Mercury | Windigo
    — Logan Rodrigo James | Cotrona
    Meisjes
    — Reya Forestier | Zusak | Maia Cotton |
    — Maeva Alexia Braiden | Cahira | ? |
    — Leah Stephens | Zusak | Marina Laswick |
    — Carlisle McMichaels | Maslany | Porcelain Black
    — Nia Harper Elizabeth Ziegler| greenlight22 | ?? |
    — Avery Hannah Davis | nakito


    (...)
    EXTRA
    Zoals al eerder vermeld is de Glee-Club niet erg populair. Er zullen vast en zeker populaire leerlingen in zitten die houden van zingen en optreden, maar dat wordt niet altijd gewaardeerd door anderen. Niemand is perfect, dus iedereen heeft waarschijnlijk zijn/haar eigen verhaal. De een is ontzettend onzeker, de ander heeft een groot geheim. Iemand heeft misschien een handicap, de ander een vervelend verleden. Let hierbij op dat niet iedereen iets heftigs heeft meegemaakt. Als dat wel zo is, zal diegene daardoor wel gevormd zijn. Perfecte personages worden niet gewaardeerd en als ik een perfect personage tegenkom, zal ik vragen of je er wat aan aan kunt passen omdat ik het liefste zo realistisch mogelijke karakters wil. Voor eventuele inspiratie kun je wat personages uit Glee opzoeken.


    RULES
    — In deze RPG gelden de huisregels van Quizlet
    — Je schrijft een post van minimaal 250 woorden
    — Lees het topic goed door voordat je een personage aanmaakt
    — Een reservering blijft drie dagen staan
    — Maximaal twee personages per persoon: verschillende geslachten, persoonlijkheden en statussen
    — Geen Mary-Sue's en Gary-Stu's oftwel perfecte personages
    — Wees origineel! Personages die een minder perfect uiterlijk hebben, zijn ook welkom. Niet iedereen is een model
    — Wees ook origineel in iemands verhaal. Niet iedereen heeft iets heftigs meegemaakt, er zijn ook kleinere problemen
    — Alleen ik maak nieuwe topics aan, tenzij anders aangegeven
    — 16+ is toegestaan
    — Sluit niemand buiten, one-on-one wordt niet gewaardeerd
    — Bespreek relaties en dergelijke zaken in het praattopic
    — Heb je vragen? Stel ze, ik bijt niet :Y)

    [ bericht aangepast op 5 nov 2016 - 0:19 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered


    Riker Mercury

    New member | In de keuken | Praat met Ethan


    "Hey, je hoeft heus geen sorry te zeggen, je moet nergens spijt van hebben want kijk het leven gaat nu eenmaal voort." Ik keek Ethan terug aan en knikte even. Hij had gelijk, zo dacht ik ook altijd, maar ik voelde mij op het moment echt heel stom. Vooral dat ik die brandende marshmallow zo vastpakte.
    Ik keek toe hoe hij mijn hand aan het verbinden was en probeerde tot rust te komen.
    "Tada, you are now mummified," zei Ethan grijnzend en ik moest zachtjes lachen toen hij er een smiley op tekende. "Geen spijt hebben, dingen gebeuren nu eenmaal." Ik knikte naar hem met een klein glimlachje en ik voelde mijn wangen kleuren toen hij een kusje op mijn hand drukte. Snel keek ik de andere kant op.
    "Zo, beter?" Vroeg Ethan en ik knikte naar hem. Ik heb zo het gevoel dat ik een tweedegraads verbranding had, gezien er geen gevoel in de blaar zat.
    "En hé, als je ooit iets kwijt moet, ik ben een luisterend oor." Ik knikte opnieuw naar hem en pakte een beker van het aanrecht, die ik vulde met water, waarna ik deze met flinke teugen leegdronk. Ik zuchtte een keer diep en keek op naar Ethan.
    "Had een beetje dorst van de schrik," zei ik toen zachtjes en ik begon te lachen. "Ik ben echt een sukkel," grinnikte ik en ik gaf Ethan een duwtje tegen zijn schouder.



    Ich liebe dich 27.12.23

    REYA FORESTIER
    JUNIOR || AT THE FIRE || OLD GLEE-CLUB MEMBER

    I'm no poet, but for you I'd burn out all the stars to write you a novel.

          Gabriele nam gelukkig al snel wat afstand, maar Reya betwijfelde of het door haar kwam. Dex vergrootte de afstand zelf nog eens door een stap naar achteren te zetten. 'Jemig, wat is jouw probleem?' Ze merkte dat hij haar aan probeerde te kijken, maar ze ontwijk het een beetje, want ze wist precies wat Gabs' probleem was... 'Ik... wat de fuck, Gab? Ben je Reya's persoonlijke pitbull-bodyguard, of zo? Ze kan het heus zelf zeggen als ze niet met me wil zoenen, al betwijfel ik dat na wat er vandaag allemaal gebeurd is.'
          Oh fuck. Moest Dex nou net dát zeggen? Er was geen enkele mogelijkheid hoe dit nog goed kon komen. Het was gelijk merkbaar op Gabs' gezicht, waar alle woede haast gelijk uit verdween na Dex' woorden, en plaats maakte voor gekwetstheid. 'Wat...' Ze durfde hem nauwelijks aan te kijken, maar ze wist dat ze hem dat verschuldigd was. 'Dex? Je kon het me ook gewoon gezegd hebben Rey...'
          'Gab-' probeerde ze nog, maar hij meldde al dat hij ging, waarna hij gelijk verdween. Aarzelend keek ze van Gabriele's verdwijnende rug naar Dex. Haar beslissing werd al snel gemaakt door Leah, doordat zij achter Gabriele aan ging. Er viel een moment van stilte, waarop tranen in haar ogen sprongen. Het was niet haar bedoeling geweest om hem zo te kwetsen. Nooit niet.
          'Ik haal even wat ijs voor je,' snifte ze zachtjes, waarna ze naar de keuken liep. Ze was zo in gedachten verzonken, dat ze niet eens opmerkte dat er nog meer mensen in de keuken waren.
          Na even zoeken had ze een theedoek en de ijsblokjes gevonden, en ze maakte langzaam haar weg naar buiten. 'Kom,' murmelde ze. Ze pakte zijn hand vast om hem naar een stiller plekje te leidden. Wat ze hem wilde zeggen, hoefde de rest niet te horen.
          'Sorry, dit is allemaal mijn schuld.' Reya beet hard op haar onderlip terwijl ze de theedoek met ijs voorzichtig tegen zijn oog drukte. Haar beste vriend haatte haar op dat moment zeker, en als ze het Dex vertelde, dan wilde hij waarschijnlijk ook niks meer met haar te maken hebben. Maar na wat er net gebeurde, had hij wel dat recht. 'Je gaat me haten als ik vertel waarom hij boos is,' zei ze zachtjes.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Leah Stephens
    SENIOR || AT THE POOL || TALKING WITH DEX || NEW GLEE-CLUBMEMBER || OUTFIT*+JAMES' HOODIE+OVERKNEE SOCKS

    “Music expresses that which cannot be put into words and that which cannot remain silent”

          'at moet je?' Gabriele's botte toon liet haar even op haar lip bijten, waarna ze uiteindelijk vroeg of ze zijn hand moest verbinden. 'Heb je geen feestje waar je moet zijn? Ik kan mezelf prima redden.' Aarzelend bleef Leah staan, en blikte ze terug op haar huis. Ze had nog nooit eerder een feestje gegeven dus ze had geen idee of er een soort van "etiquette" voor dit soort dingen was. Was het gebruiken dat de gastvrouw of heer achter gewonde personen aan liep? Ze wist het echt niet, maar ze vond het lastig om hem zomaar achter te laten.
          'Sorry dat ik je feestje verknald heb,' meldde hij, de stilte doorbrekend. 'Ik ben gewoon niet glee waardig.' Een niet begrijpende frons verscheen op Leah's gezicht. Waarom zou hij ooit denken dat hij niet waardig genoeg zou zijn om in Glee te passen?
          Stilletjes nam ze plaats naast hem op de koude grond en nadat ze de EHBO doos had opengemaakt, pakte ze zijn hand. Kwam de EHBO-cursus die ze ooit gedaan had toch nog goed van pas. Hoewel, ze hadden nooit gehad hoe je glas uit iemand's hand moest halen en dat maakte haar lichtelijk nerveus, waardoor haar hand lichtelijk trilde. 'Dit kan even pijn doen, denk ik,' mompelde ze onzeker, waarna ze zo voorzichtig mogelijk het stuk glas uit zijn hand haalde. Het lukte niet gelijk, maar uiteindelijk kreeg ze het toch voor elkaar. Het glas legde ze voor even op de grond, hopende dat ze die straks niet zou vergeten, anders zou iemand er straks in gaan staan. Nadat ze de wond ook had schoongemaakt, begon ze er zorgzaam wat verband om heen te wikkelen, omdat de wond toch redelijk diep was. 'Je hebt het feestje niet verpest, de meeste waren toch al niet zo vrolijk...' Ze blikte even op naar hem, waarna ze verder ging met zijn hand. 'En eh, ik... ik vind dat je van de jongens juist de mooiste stem hebt.' Ze meende dat oprecht en zei het niet enkel om hem beter te laten voelen.




    *No hat or sunglasses


    To the stars who listen — and the dreams that are answered


    ETHAN RILEY MACKENZIE
    BAD NEWS , VOICE



    Riker was erg stil en wist enkel te knikken, iets wat ik maar vaag vond. Was hij altijd zo stil? Misschien was het gewoon van de schok. Riker nam in stilte een beker en vulde deze met water waarna hij deze naarbinnen kiepte. "Had een beetje dorst van de schrik," verklaarde hij zachtjes waarna hij even lachte "Ik ben echt een sukkel," grinnikte hij en haf me een stootje tegen mijn schouder waardoor ik even grijnsde. "Valt wel mee." knipoog ik waarna ik op het aanrecht klom en me daar goed zette. " Dus eh, blijf je hier slapen vanavond?" vroeg ik de jongen en keek even richting de woonkamer waar vershillende luchtbedden lagen. Zelf wist ik hier niets van af dus had ik ook niets bij om hier te blijven slapen en om eerlijk te zijn met Nia in de buurt had ik daar ook niet echt veel zin in. De jongen was stilletjes en ik was niet echt zo goed met gesprekken aanknopen dus wist ik niet meteen waarover we konden praten. "Ben je altijd zo stil? Ik dacht dat voetballers altijd wel wisten waarover te praten." zei ik plagend al bedoelde ik het goed. Een zwak glimlachje sierde mijn lippen terwijl ik mijn benen wat liet bengelen.












    Gabriele Ezra O’Donnell
    Senior , Bad boy, at the party



    Leah kwam naast me zitten en deed haar EHBO doos open, op dit moment kon het me eigenlijk niet veel schelen wat ze deed nu.   'Dit kan even pijn doen, denk ik,' mompelde ze zachtjes iets onzeker. Haar zachte hand, nam die van mij vast waarna ze voorzichtig en met wat moeite het stuk glas uit mijn handpalm haalde. Ik beet even op mijn kiezen gezien het nu wel pijnlijk aanvoelde, al was het vooral de gedachte eraan dat pijn deed. Daarna begon ze zorgvuldig het bloed van mijn handen te verwijderen en daarna wond ze deze in. 'Je hebt het feestje niet verpest, de meeste waren toch al niet zo vrolijk...' zei Leah en ik keek haar kort even aan, tja vanaf het begin was het inderdaad al een dode boel geweest, maar nu was het toch veel erger dan eerst. 'En eh, ik... ik vind dat je van de jongens juist de mooiste stem hebt.' mijn blik gleed weer even naar de blondine, hoewel ik het niet begreep waarom zag ik wel dat ze eerlijk tegen me was. " Eh, dank je denk ik." mompelde ik. "Maar toch... Het is beter dat ik uit de club ga." zuchtte ik en keek naar mijn handen. " Het is niet alsof ik nog vrienden heb daar en het is beter dat ik mijn frustriaties uit op een boksbal, niet dex." een treurig glimlachje sierde mijn lippen. Misschien was het tijd me meer op school en kickboksen te richten, het was een kinderdroom geweest om zanger te worden, maar verder dan deze club zou ik toch niet geraken.



    [ bericht aangepast op 11 nov 2016 - 17:55 ]


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Dex William Buchanan
    bij het kampvuur, naast maeva

          Het ijs verkoelt mijn bonzende oog. ''Je gaat me haten als ik vertel waarom hij boos is," zegt ze, haar ogen gefixeerd op mijn gezicht.
    Ik haal diep adem. Ik zou haar nooit kunnen haten, maar dat weet ze niet. Ze weet zoveel niet.
    "Hij is verliefd op je, he?" Voorzichtig pak ik haar hand, die het ijs tegen mijn oog duwt, vast en haal ik de hand met de lap van mijn gezicht. Dat voelde ik al aankomen, en het verbaast me dan ook niets. Het meisje is prachtig, lief en getalenteerd. Iedere jongen die haar leert kennen valt voor haar, dat kan bijna niet anders.
    "Daar kan ik mee leven..," mompel ik dan, waarna ik even zelf het ijs tegen mijn oog druk. Verdomme, waarom moest hij me nou daar slaan? Ik heb zometeen sowieso een blauw oog, en dat ziet er zo fout uit.
    "Tenzij...," ik slaak een diepe zucht, bijna dramatisch. Wow, Dex, je kunt zo in een soap-serie gaan spelen. "Ben je ook verliefd op hem?"
    Natuurlijk kan ik daar ook wel mee leven, al zal het waarschijnlijk veel vragen bij me oproepen. Waarom heeft ze seks gehad met mij, vandaag nota bene, als ze verliefd is op iemand anders? Was ik een manier om hem jaloers te maken? Want dat is gelukt.
    Ik mag me hier trouwens niet eens mee bezig houden, want het is niet alsof ik nooit hetzelfde heb gedaan, of alsof ik van plan was om Reya meteen te vragen om mijn vriendinnetje te worden. Maar eerlijk, ik heb haar gemist en het leek, of lijkt, me leuk om te kijken waar dit eindigt.


    I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

    REYA FORESTIER
    JUNIOR || AT THE FIRE || OLD GLEE-CLUB MEMBER

    I'm no poet, but for you I'd burn out all the stars to write you a novel.

          'Hij is verliefd op je, he?' Reya reageerde niet echt op zijn vraag en knikte lichtelijk. Ze keek niet op toen hij zachtjes haar hand bij zijn oog wegduwde. 'Daar kan ik mee leven...' Zijn woorden lieten haar op haar onderlip bijten. Meestal als jongens iemand leuk vinden, dan vinden ze het toch wel erg als iemand hetzelfde meisje leuk vond? Dat zou alleen beteken dat Dex haar niet leuk vond. In elk geval niet leuk genoeg. Maar waarom kuste hij haar zonet dan? 'Tenzij... Ben je ook verliefd op hem?'
          Langzaam en voorzichtig schudde ze haar hoofd. 'Laat mij het doen, het is mijn schuld,' murmelde ze, terwijl ze de theedoek met ijs voorzichtig uit zijn hand trok en opnieuw tegen zijn oog hield. 'Gabriele...' begon ze aarzelend. 'Hij vertelde het aan het begin van de avond uit het niets. Ik geef veel om hem, ik houd van hem, maar niet op die manier.' Ook al zou ze het wel willen proberen met hem, ze was gewoon te bang de vriendschap ermee te verpesten, al had ze dat waarschijnlijk nu toch al gedaan, nu hij wist wat ze met Dex gedaan had... Die gedachte alleen al, dat ze hem nu kwijt was, was genoeg om haar onderlip te laten trillen en ze snifte zachtjes. 'Dus ik hoop dat je weet dat dat tussen ons niet gebeurde omdat ik hem jaloers wilde maken of iets dergelijks... Het ging gewoon vanzelf wat er tussen ons gebeurde, in mijn ogen tenminste. Ik had het gemist,' gaf ze toe, waarna ze aarzelend haar ogen op de zijne richtte. 'Het spijt me voor wat er daarna gebeurde. Ik schrok toen Leah ineens op de deur klopte, maar ik weet dat dat een slecht excuus is.' Ze twijfelde even, maar stelde toen toch de vraag die haar dwarszat. 'Had je het erg gevonden, als ik verliefd was op hem?' vroeg ze nerveus.

    [ bericht aangepast op 14 nov 2016 - 0:30 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    ——————————————————————————

    ——————————————————————————

    Maeva Alexia Braiden

    ”I broke my rules for you.”

    • Eigthteen • Senior • Old Glee-club member • At Leah’s • Fuck you, Asshole• Outfit •

    ‘’Met plezier? Ik kan godverdomme ook helemaal niks Maeva, ik hou van je en dat weet je– het was geen handige actie en dat spijt me maar we hebben nog niet eens wat, ik weet ook niet wat jij wilt… We zijn zolang uit elkaar geweest dat ik het niet gewend ben om zo vast te zitten.’’
    Een tikkeltje verrast door deze woorden schoten mijn wenkbrauwen de lucht in en deed ik één enkele pas naar achteren. Echter vulde mijn poelen zich al gauw met ongeloof en betwijfelde ik langzaam in hoeverre in zijn woorden nu nog wel moest geloven. Als hij werkelijk zo van me hield, waarom zocht hij zijn plezier dan op een ander en niet bij het meisje waarvan hij claimt zoveel te houden? Daarbij, was ik bij het zwembad niet - op een subtiele manier weliswaar - duidelijk geweest in wat ik voor hem voelde; wat ik nog altijd was blijven voelen? Als James op staat kan ik het niet helpen onbewust nog een stap naar achteren te zetten. Als hij te dicht in mijn buurt kwam dan ging ik nooit helder genoeg blijven om bij mijn punt te staan. Zijn aanwezigheid maakte me nog altijd week.
          ”Het is niet dat ik dat niet wil, ik wil het echt wel. Zeker met jou. Alsjeblieft Maeva, kunnen we niet gewoon overnieuw beginnen? Het ging net zo lekker tussen ons.”
    Moeizaam slikte ik een keer en kauwde op de binnenkant van mijn wang terwijl ik naar de jongen op keek. Overnieuw beginnen klonk zo gemakkelijk, maar dat was de zet voor hem om op een ander te gaan ook. Nu was de griet niet in de buurt, maar wat als ze dat zometeen wel weer zou zijn? Het idee alleen al van hen beide in een ruimte maakte me een beetje misselijk. James zou het gevoel wat hij me gegeven had, nu op dit moment, nooit binnen een vingerknip weg krijgen. Om de een of andere reden was mijn vertrouwen lichtelijk geschaad en wist ik niet of ik dat zomaar in hem zou terug krijgen.
          ”Ik weet het niet,” bracht ik daarom dan ook uit en trok de fleecedeken nog strakker om me heen zodat ik in mijn eigen cocon bleef; veilig en vertrouwd. “Als ik werkelijk ben wat je wilt, hoe haal je het dan in je hoofd om het op een ander te zoeken? Je weet wat ik voor je voel, dat heb ik je eerder vandaag al eens gezegd. . “


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Dex William Buchanan
    met reya

          "Ik heb het ook gemist," glimlach ik zachtjes, "heb jou ook gemist."
    Haar excuses gaan grotendeels langs me heen. Ik had me niet zo aan moeten stellen.
    ''Had je het erg gevonden, als ik verliefd was op hem?'' Het meisje klinkt nerveus. Even moet ik nadenken. Had ik het erg gevonden?
    Misschien is dat niet het goede woord. Het was wel simpel geweest, dan had ik niet na hoeven denken over mijn eigen gevoelens. Meisjes met vriendjes zijn een no-go zone.
    "Nou ja," mompel ik dan, terwijl ik kort oogcontact met haar maak. "Erg leuk zou ik het niet vinden, denk ik.." Ik kan natuurlijk ook niet té veel met emoties reageren. Dat is niet iets dat ik doe, en dat ga ik niet veranderen.
    "Rey, luister," ik pak haar hand vast. "Ik wil je niet claimen, omdat.. zo ben ik niet, en ik ben niet iemand die verliefd wordt," ik haal kort, diep adem. Hoe verwoord ik dit? "Maar ik vind je wel heel lief, en heel mooi, en woest aantrekkelijk. En ik zou het jammer vinden als je verliefd zou zijn op Gabriele, maar ik wil je ook niet aan het lijntje houden met allemaal mooie beloftes."
    Eerlijk, ik wil dit meisje echt nog lang niet kwijt, maar ik ben niet het romantische vriendje-type, ben niet iemand om aan je ouders voor te stellen of om mee te trouwen. Ik ben er voor een tijdje, tot een van de twee verveeld raakt. Meestal ben ik degene die verveeld raakt, daar niet van.
    Ik laat twee van mijn vingers kort over de lippen van het meisje glijden, als een hint dat ik haar wil zoenen maar wacht op haar goedkeuring. Misschien haat ze me wel, na deze opmerkingen, dus ik doe het maar niet meteen.



    I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

    Leah Stephens
    SENIOR || ON THE STREET || TALKING WITH GABRIELE || NEW GLEE-CLUBMEMBER || OUTFIT*+JAMES' HOODIE+OVERKNEE SOCKS

    “Music expresses that which cannot be put into words and that which cannot remain silent”

          'Eh, dank je denk ik,' mompelde Gabriele. 'Maar toch... Het is beter dat ik uit de club ga. Het is niet alsof ik nog vrienden heb daar en het is beter dat ik mijn frustraties uit op een boksbal, niet Dex.'
          Met een bezorgde blik keek Leah hem aan. Hoewel ze hem niet héél goed kende, was ze niet gewend om hem zo beaten down te zien. Ze was geconflicteerd, want ze wilde hem een knuffel geven, maar ze hield niet van zulk contact. Daarom koos ze er voor om enkel zijn hand vast te pakken en er zachtjes in te knijpen.
          'Maar Glee is toch ook bedoeld om vrienden te maken? Er zijn nieuwe leden en die willen vast wel met je omgaan. Ik in elk geval wel.' Ze kon zich in elk geval niet voorstellen dat iemand niet met hem op zou willen trekken. 'Het komt vast wel goed, Gabriele.' De blik die ze hem toezond was hopelijk bemoedigend. 'En misschien dat het even niet goed gaat tussen jou en Dex en Reya,' vervolgde ze voorzichtig, 'maar misschien is er wel een reden, voor wat er ook gebeurd mag zijn?' Wat dat ook moge zijn, ze had daadwerkelijk geen idee. Blijkbaar iets waardoor hij Dex wilde slaan. 'Wat denk je dat er gebeurd is?' vroeg ze aarzelend.
          Ondanks dat ze James' warme trui aan had, hielp het niet erg tegen de koud doordat ze op de stoep zaten, waardoor ze lichtelijk rilde.





    *No hat or sunglasses


    To the stars who listen — and the dreams that are answered


    Gabriele Ezra O’Donnell
    Senior , Bad boy, at the party




    Leah nam als opbeurend gebaar mijn ongeschonden hand vast en haf er een zacht kneepje in. 'Maar Glee is toch ook bedoeld om vrienden te maken? Er zijn nieuwe leden en die willen vast wel met je omgaan. Ik in elk geval wel.' zei de blondine en kort keek ik haar aan waarna ik weer even wegkeek. 'Het komt vast wel goed, Gabriele. En misschien dat het even niet goed gaat tussen jou en Dex en Reya, maar misschien is er wel een reden, voor wat er ook gebeurd mag zijn? zei ze en ik schudde zachtjes met mijn hoofd. Na wat er nu eigenlijk gebeurd is wist ik niet of ik nog wel vrienden wilde maken. Ze staken toch enkel een mes in je rug...Daarbij na dit schooljaar ging ik toch weg en zou ik niemand van hen nog terug zien dus wat was het nut hiervan dan nog? Zodat ze over me konden roddelen als ik er niet was ... 'Wat denk je dat er gebeurd is?' Leah haalde me weer uit mijn gedachten waardoor ik wat verward naar de blondine keek. " Ik heb Dex een mep verkocht." zei ik koeltjes. "Dat is er gebeurd." ik liet mijn blik weer naar mijn hand glijden die ze vast had waarna ik deze liet liggen, want hoezeer ik het ook uit haar hand had willen halen voelde het gewoon erg fijn op dit moment... toch iemand dat me steun toonde al wist ik niet meer wat ik moest denken. Het was een grote warrige waas... Ik zag hoe Leah rilde waardoor ik opstond en haar mee overeind hielp. "Ga terug naar huis Leah, je word nog ziek. Ik regel wel een taxi ofzo dan heb je geen last meer van mij." ik liet haar hand los en stak deze in mijn broekzak als teken dat ik geen medelijden meer wou. Ik was nog steeds kwaad , kwaad op mezelf en Leah hoefde dit hele gedoe voor mij niet te verbloemen. Ik was een eikel , punt. End of the story. Ik verdiende geen vrienden en ik hoefde ze ook niet meer want als Leah echt mijn beste vriendin was had ze gewoon eerlijk moeten zijn. En daar kon mijn koppigheid nu eenmaal niets tegen doen.







    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    REYA FORESTIER
    JUNIOR || AT THE FIRE || OLD GLEE-CLUB MEMBER

    I'm no poet, but for you I'd burn out all the stars to write you a novel.

          'Nou ja. Erg leuk zou ik het niet vinden, denk ik...' mompelt Dex. 'Rey, luister.' Ze beet kort op haar onderlip toen hij haar hand vastpakte. 'Ik wil je niet claimen, omdat.. zo ben ik niet, en ik ben niet iemand die verliefd wordt.' Oh. Ze kon lastig zeggen of ze écht verliefd was, in de tijd dat ze een relatie met hem had, ze was te jong er voor, maar toch stak het, dat hij nooit verliefd was geweest op haar. Stelde het dan niet veel voor hem? Hij was een schat van een jongen, maar ze was zich wel zeer bewust van zijn reputatie... 'Maar ik vind je wel heel lief, en heel mooi, en woest aantrekkelijk. En ik zou het jammer vinden als je verliefd zou zijn op Gabriele, maar ik wil je ook niet aan het lijntje houden met allemaal mooie beloftes.' Zijn vingers gleden over haar lippen en de intentie er achter was duidelijk, alleen ze wist niet zo goed hoe ze moest reageren.
          'Maar...' begon Reya op een zachte toon, 'wat is het dan wel wat je wilt?' vervolgde ze aarzelend. Het was lastig in te schatten wat bij hem te verwachten was. 'Want, hoe serieus is het dan voor je? Niet dat het voor mij serieus-serieus hoeft te zijn, maar als ik slechts een speeltje ben voor je...' Ze haalde haar schouders op en wendde haar donkere kijkers af. Als dat namelijk het geval was, als het hem enkel ging om het fysieke, dan was dat het niet waard om haar vriendschap met Gabriele er voor op het spel te zetten. 'Ik vind het gewoon lastig,' zuchtte ze, terwijl er tranen in haar ogen prikten. 'Ik vind het heel fijn met je en ik voel mij op mijn gemak bij jou, maar a-als het verder niks zou betekenen...' Ze snifte en veegde een traan van haar wang. 'Wat was het dan voor je toen we nog iets hadden?'

    [ bericht aangepast op 18 nov 2016 - 0:52 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Dex William Buchanan
    met reya

          "Maar.. wat is het dan wel wat je wilt?" Ik probeer haar gezichtsuitdrukking te peilen, maar ze is maar lastig te lezen. "Want, hoe serieus is het dan voor je? Niet dat het voor mij serieus-serieus hoeft te zijn, maar als ik slechts een speeltje ben voor je..."
    "Ik vind het gewoon lastig," ik zou bijna zweren dat ik tranen in haar ooghoeken kan zien, en voel me meteen schuldig. Dat was niet de bedoeling. Ik wil niet dat ze alweer huilt.. en alweer mijn schuld. "Ik vind het heel fijn met je en ik voel mij op mijn gemak bij jou, maar a-als het verder niks zou betekenen... Wat was het dan voor je toen we nog iets hadden?" Het meisje veegt een traan van haar wang en ik pak haar beide handen vast, waarna ik haar glimlachend aankijk.
    "Ik geef om je, Reya. En ik was smoorverliefd op je, toen we iets hadden. Echt waar," ik druk een kusje op haar hand en vervolg mijn verhaal. "Ik bedoel meer.. ik ben niet romantisch. Ik zeg niet 'ik hou van je', en ik ben niet goed in het ideale vriendje spelen."
    Het liefst zou ik haar nu zoenen om mijn woorden kracht bij te zetten. Om haar te laten weten dat ik haar niet alleen maar wil omdat ze toevallig goed in bed is.
    Of dat echt zo is weet ik niet, echter. Ik bedoel, ik vind haar geweldig. Maar zoals ik al zei, ik ben niet goed met gevoelens of met relaties.
    "Maar als jij wilt daten, of als je wilt dat je de enige bent met wie ik dat soort douche-dingen doe..," ik glimlach, "dan heb ik dat best voor je over."




    I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

    REYA FORESTIER
    JUNIOR || AT THE FIRE || OLD GLEE-CLUB MEMBER

    I'm no poet, but for you I'd burn out all the stars to write you a novel.

          'Ik geef om je, Reya. En ik was smoorverliefd op je, toen we iets hadden. Echt waar.' Hij onderbrak zijn verhaal even om een kus op haar hand te drukken. 'Ik bedoel meer... ik ben niet romantisch. Ik zeg niet 'ik hou van je', en ik ben niet goed in het ideale vriendje spelen. Maar als jij wilt daten, of als je wilt dat je de enige bent met wie ik dat soort douche-dingen doe...dan heb ik dat best voor je over.'
          Een zachte, licht geamuseerde lach kwam over haar lippen. 'Ik mag toch hopen dat je dat dan niet zou doen als we iets hebben,' grinnikte ze even, waarna haar blik weer serieuzer werd. Ze voelde zich net een van die teenage dramqueens. En ze haatte het. Ze wilde niet zo moeilijk zijn. 'Je hoeft ook geen ideaal vriendje te zijn, dat is alleen maar saai. En ik vind je leuk zoals je bent.' Haar ogen had ze gericht op haar handen die in de zijne lagen. Ze leken erg klein en smal vergeleken met de zijne. 'Misschien...' kwam er aarzelend over haar lippen, 'misschien dat we gewoon kijken wat er gebeurd, hoe het gaat? Ik weet dat je niet van de benaming vriendje en vriendinnetje houdt en ik verwacht niet dat je me meeneemt naar luxe restaurants, maar ik zou het wel fijn vinden als je dan niet gaat rollebollen met andere meiden, al blijft dat je eigen keuze natuurlijk...'

    [ bericht aangepast op 19 nov 2016 - 23:27 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Dex William Buchanan
    met reya

          Haar reactie verrast me niet per se, maar doet me wel goed. Sommige meisjes kunnen dit soort dingen niet horen, namelijk.
    Kijk, ik kan niet beloven dat er niets gebeurt tussen mij en andere meisjes. Ik kan me best beheersen, maar soms.. gebeurt iets gewoon. Maar dat hoef ik haar niet te vertellen.
    "Als jij zo geweldig met mij blijft rollebollen als je zojuist gedaan hebt," grap ik, "dan lijkt me dat vanzelfsprekend." Ik wikkel mijn armen om haar middel en trek haar op mijn schoot. Mijn vingers strijken een lok haar naar achter, waarna ik mijn lippen naar haar oor breng.
    "We kunnen nu ook dit feestje ditchen en naar mijn huis gaan..," fluister ik, een toon van plagerigheid in mijn stem. Eerlijk, als het niet ontzettend anti-sociaal zou zijn, zou ik haar nu weer mee naar binnen sleuren. Sorry Leah, ik maak wel schoon nadat ik verzadigd ben. Maar nee, ik houd me in. We hebben nog alle tijd, als dit meisje écht met me wil daten.
    Ik trek mijn telefoon uit mijn broekzak. De hele situatie met Gabriele moet opgelost worden, en aangezien het onze schuld is en niet die van Reya ben ik maar de verstandige en sms ik hem wel eerst.

    To: Gabriele
    From: Dex
    Message: hey man, sorry van net. ik wist niet dat er iets was tussen jou en reya. heb geen zin in ruzie, dus misschien kunnen we het uitpraten als je nog niet naar huis bent?





    I had a few, got drunk on you and now I'm wasted


    James Joseph Mill


    Ze zette enkel een stap naar achter en trok verrast haar wenkbrauwen op, alsof ze bang voor me was zette ze toen ik op was gestaan nog een stap naar achter.
    ‘’Ik weet het niet,’’ bracht ze uit en ik beet gefrustreerd op mijn wang, ik had het zwaar verkloot en voor wat? Een simpele wip met een nogal makkelijke griet. Een extreem, aantrekkelijke griet maar dat makkelijke sprak voor zich natuurlijk.
          De fleecedeken rond haar gestalte zat behoorlijk strak en ik schudde mijn hoofd zachtjes, ‘’als ik werkelijk ben wat je wilt, hoe haal je het dan in je hoofd om het op een ander te zoeken? Je weet wat ik voor je voel, dat heb ik je eerder vandaag al eens gezegd…’’
    Ik zocht naar woorden maar het ging extreem langzaam, hoe legde ik uit dat ik werd verleid door haar zogenoemde ‘ballonnen’, zulke hoge eisen stelde ik nou ook weer niet aan een vrouw maar dat was wel wat me over de balie had getrokken.
    ‘’Ik heb… Het was een fout, dat zei ik toch.’’ Ik haalde mijn schouders op en zuchtte lichtelijk geërgerd dat ik maar niet uit mijn woorden kwam.
    ‘’Wat wil je dat ik zeg? Ik wist niet wat ik aan het doen was oké, we hadden wat gerookt en ze verleidde me. Ik hou wel van je, ontiegelijk veel en ik kon dan ook aan niks anders denken dan aan jou.’’ Ik beet op mijn lip en stapte richting haar toe, ‘’alsjeblieft, ik wil geen ruzie met jou en ik wil al helemaal niet dat ik vanavond alleen lig,’’ ik zette een pruillip op en lachte zachtjes ook al was het meer om de spanning wat weg te toveren.
    Voorzichtig stak ik mijn hand uit nadat ik hem door mijn haar had gelaten, mijn ogen hield ik strak in de hare en probeerde zoveel mogelijk uit dit gesprek te halen.



    Everything is illuminated by the light of our past.