Wie heeft er tips voor deze paniekmiep die naar een feestje moet? - Stamcafé

Ik hoop dat dit topic hier goed staat..

Lieve Q'ers,

Misschien dat sommige van jullie het nog weten, een tijdje terug schreef ik dat ik me veel en vaak gespannen voelde en hier lichamelijke klachten van kreeg. Inmiddels ben ik al een tijdje in behandeling voor een paniekstoornis met agorafobie (pleinvrees). Het gaat op sommige momenten een beetje beter, maar in de kern ben ik voor heel veel 'normale' dingen heel bang. Ik ben al in geen maanden op een feestje geweest, maar ik vind zelf dat ik er vanavond aan moet geloven. Mijn beste vriend geeft een feest bij hem thuis en iedereen die ik ken gaat er heen en mijn vriend ook. Ik wil zelf ook gaan, maar ik heb er al dagen zenuwen van. Nu ben ik misselijk van de spanning.
Ik vroeg me af of iemand van jullie tips heeft hoe ik dit feestje ga overleven?

x Westwick

---

I was an angel living in the garden of evil

Voor mij (angststoornis) is het altijd het fijnst om te zorgen dat ik samen met iemand aankom, en bij iemand kwijt kan dat ik het een moeilijke situatie vind zodat ik daar op kan terugvallen. Neem daarnaast de ruimte om af en toe even naar buiten te gaan/een rustige ruimte op te zoeken, drink niet als je daar geen zin in hebt en voel je vooral niet opgelaten als je het niet meteen gezellig hebt.

---

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

Maslany schreef:
Voor mij (angststoornis) is het altijd het fijnst om te zorgen dat ik samen met iemand aankom, en bij iemand kwijt kan dat ik het een moeilijke situatie vind zodat ik daar op kan terugvallen. Neem daarnaast de ruimte om af en toe even naar buiten te gaan/een rustige ruimte op te zoeken, drink niet als je daar geen zin in hebt en voel je vooral niet opgelaten als je het niet meteen gezellig hebt.

Bedankt!
Ik drink sowieso niet en mijn vriend is er als ik aankom dus daar voel ik me ook prettig bij. Ik vind het altijd heel erg als ik na een korte tijd weg wil gaan omdat ik me niet op mijn gemak voel. Wat doe jij in zo'n situatie?

---

I was an angel living in the garden of evil

Westwick schreef:
(...)
Bedankt!
Ik drink sowieso niet en mijn vriend is er als ik aankom dus daar voel ik me ook prettig bij. Ik vind het altijd heel erg als ik na een korte tijd weg wil gaan omdat ik me niet op mijn gemak voel. Wat doe jij in zo'n situatie?

Voor mij, maar dat is denk ik omdat onze angsten anders zijn, komt het niet zo vaak voor dat ik me uiteindelijk niet op mijn gemak voel. Ik heb vooral angsten gericht op de eerste oordeelmomenten, dus binnenkomen, de eerste tien minuten, dat soort dingen. Daarna weet ik meestal wel te ontspannen.
Wat ik wel altijd geleerd is dat het het allerbelangrijkst is om naar je gevoel te luisteren, maar niet van te voren al te vrezen. "Een mens lijdt het meest van het lijden dat hij vreest." Spreek eventueel met je vriend of beste vriend af dat het zou kunnen dat je eerder weggaat. Je moet jezelf namelijk niet op zitten te vreten van je nare gevoel alleen maar om 'gezellig' te zijn. En daarnaast, niemand vindt het waarschijnlijk stom als je niet al te lang blijft.

---

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

Kan je misschien wat meer specifiek zijn, voor wat ben je precies bang dan? (:
Ik heb zelf geen angststoornis of iets wat erop lijkt, maar zou je wel graag kunnen helpen. Als je het wat beschrijft, is het gemakkelijker voor mij/ons om ons in te leven. (:
Ik ken het niet, dus weet niet waar je bang voor bent.

[ bericht aangepast op 22 okt 2016 - 21:19 ]

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Histoire schreef:
Kan je misschien wat meer specifiek zijn, voor wat ben je precies bang dan? (:
Ik heb zelf geen angststoornis of iets wat erop lijkt, maar zou je wel graag kunnen helpen. Als je het wat beschrijft, is het gemakkelijker voor mij/ons om ons in te leven. (:
Ik ken het niet, dus weet niet waar je bang voor bent.

Sorry, mijn bericht is inderdaad niet zo duidelijk. Ik ben zo gespannen dat het me amper lukt iets fatsoenlijks te typen!
Ik ben met het oog op dit feest bang voor de volgende dingen:
- Dat mensen me stom/raar vinden
- Dat mensen het vervelend vinden dat ik er ben
- Dat mensen me uit zullen lachen
- Dat ik in paniek raak (hyperventileren, huilen)
- Dat ik me niet goed voel en mensen dat aan me zien

---

I was an angel living in the garden of evil

Als iemand iets tegen mij zegt, dan doet me dat uiteraard ook pijn, maar mijn tweede reactie is, lol die heeft echt een probleem met haarzelf, zeg. Of hemzelf. Stel een heel keurige vrouw windt zich constant op over mensen die slordig zijn, dan is dat gewoon een aspect van haarzelf die ze afwezen en onderdrukt heeft. Hetzelfde met mensen die geshockeerd zijn over mensen die brutaal zijn, of erg assertief, die zijn dan zogezegd slecht en gemeen, terwijl de normale mens dat veel genuanceerder bekijkt en daar helemaal geen probleem bijheeft en die mensen al helemaal niet ziet als 'slecht.'
Het gaat dus nooit over jou! Maar over die persoon zelf. Als iemand je bijvoorbeeld raar vindt, dan zijn het misschien grijze muizen die als de dood zijn om op te vallen en huiveren vanaf iemand eruit springt. Probeer op die manier te denken. (:
Ook de meeste mensen zijn positief over anderen! En degene die dat niet zijn, zijn lafaards die zo onzeker zijn dat ze maar snel even zichzelf boven de anderen moeten verheffen om zelf niet scheef te kunnen worden, want ze zetten zichzelf in de superieure positie om te oordelen. Dus het gaat nooit om jou!

En wat je ook niet mag doen is al te veel piekeren of je eruit trachten te denken, proberen niet aan afwijzing te denken is hetzelfde als zeggen: denk niet aan een aap. Het eerste wat door je hoofd flitst is een aap. Om het idee dat je afgewezen zult worden uit je hoofd te zetten kan je misschien best iets ontspannends doen, het zal moeilijk zijn je te concentreren, maar zet even door tot je de stress voelt afnemen.

[ bericht aangepast op 22 okt 2016 - 21:57 ]

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Hee! Beetje late reactie.. Sorry, maar ik wilde graag weten of je bent gegaan en hoe je avond verlopen is (:!
Ik heb er namelijk zelf ook heel erg veel last van, voornamelijk feesten van vrienden. Ik ben ook precies voor hetzelfde bang: Me alleen voelen, bang om over te geven of plotseling te gaan huilen. Terwijl ik juist van gezelligheid hou!
Althans.. vaak merk ik wel dat ik gewoon moet gaan en het best leuk is. Al moet ik eerlijk bekennen dat ik ook snel wel eens afzeg ..
Als mensen merken dat er iets met me is vragen ze 'gaat het,' of 'is er iets?'
Nou.. Dan is de bom gebarsten want huilen doe ik best snel. Hoe irriterend of stom ik het ook vind.. Het gaat vanzelf.

Maslany schreef:
Voor mij (angststoornis) is het altijd het fijnst om te zorgen dat ik samen met iemand aankom, en bij iemand kwijt kan dat ik het een moeilijke situatie vind zodat ik daar op kan terugvallen. Neem daarnaast de ruimte om af en toe even naar buiten te gaan/een rustige ruimte op te zoeken, drink niet als je daar geen zin in hebt en voel je vooral niet opgelaten als je het niet meteen gezellig hebt.

+ Zelf probeer ik niet lang te blijven, een paar uurtjes, en probeer ik me rustig te houden door bijv muziek te luisteren.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

misspizzaaax schreef:
Hee! Beetje late reactie.. Sorry, maar ik wilde graag weten of je bent gegaan en hoe je avond verlopen is (:!
Ik heb er namelijk zelf ook heel erg veel last van, voornamelijk feesten van vrienden. Ik ben ook precies voor hetzelfde bang: Me alleen voelen, bang om over te geven of plotseling te gaan huilen. Terwijl ik juist van gezelligheid hou!
Althans.. vaak merk ik wel dat ik gewoon moet gaan en het best leuk is. Al moet ik eerlijk bekennen dat ik ook snel wel eens afzeg ..
Als mensen merken dat er iets met me is vragen ze 'gaat het,' of 'is er iets?'
Nou.. Dan is de bom gebarsten want huilen doe ik best snel. Hoe irriterend of stom ik het ook vind.. Het gaat vanzelf.

Hey!
Lief dat je het vraagt, uiteindelijk ben ik gegaan. Ik heb het ongeveer 2,5uur volgehouden en toen heb ik mijn vriend gevraagd of we naar huis konden gaan. Op het feest zelf ging het wel oké, al was ik de hele tijd nerveus en angstig ik kon het wel 'verborgen' houden.
Onderweg naar huis kwam alle opgekropte angst eruit en kreeg ik een enorme paniek aanval die met tussenpozen zo'n 3 uur duurde. ):

---

I was an angel living in the garden of evil