Waarschuwing: dit is een zeiktopic en soort van mijn hart luchten.
Mijn excuses als het verkeerd staat, ik twijfelde.
De laatste tijd erger ik ontzettend veel om mezelf. Zoals vele misschien weten ben ik ontzettend veel bezig met cosplay, schrijven (boekvorm) en parodieën maken/ opzetten. Ik weet het is veel en vooral in mijn examenjaar van het MBO maar dan denk ik "dat lukt me wel..." Maar dan komt er weer een stemmetje van vroeger die fluistert: "Je kunt het niet, je bent nergens goed voor." en dan beginnen mijn twijfels weer en denk ik dat ik niet genoeg ben.
Bijvoorbeeld met het schrijven. Dit gaat heel egoïstisch klinken maar ik weet dat ik redelijk goed ben. Maar als ik begin te twijfelen en voel ik me alleen maar goed om fanfictie te schrijven en laat ik het boek weer liggen...
Met cosplay ook. Ik heb nu een fantastisch idee met Poseidon ook vanwege mijn achtergrond ( ik kom uit een schippersfamilie) en ik ben zo bang dat ik het fout doe dat ik weer twijfel...
Met parodieën precies hetzelfde verhaal. Vorige week herontdekte ik weer Pinkstylist, mijn favo make-up artist, en ik had zoveel ideeën voor mijn eigen kanaal zoals niet alleen voor parodieën maar ook vlogs van conventies, How To Make videos enzovoorts. Ik had mezelf voorgenomen om zelfs te beginnen met story trailers te maken om te oefenen met moviemaker maar nu twijfel ik, alweer...
Hierdoor kan ik mezelf wel echt slaan! Want op die momenten zie ik alleen het negatieve kanten terwijl ik wel daadwerkelijk wat stappen heb gezet waarvoor ik wat moed het moeten zoeken. Om een voorbeeld te noemen; Ik heb nu al meer als een jaar mijn eigen cosplay pagina en ik sta op 9gag met een cosplay. Soms haat ik mezelf als ik zo'n episode krijg waar ik alles negatief zie terwijl ik weet dat ik kan schrijven en creatief kan zijn op de vlakken waar ik het nodig heb...
Dankjewel voor het lezen en mijn zeikverhaal wilde aanhoren.
"Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."
