• Hooi! (:

    Ik lees teveel op het internet en weet nu niet meer wat nou waar is. Óf het waar is, in ieder geval.

    Al een tijdje voel ik me behoorlijk down. Heb in het verleden ook te maken gehad met ZM gedachtes en dat ik achteraf gezien door de huisarts matigdepressief verklaard was. Ik ben bang dat dit nu een beetje teruggekomen is. De ZM gedachtes zijn er op het moment (nog) niet echt. Maar ik voel me wel gewoon heel down en onzeker en waardeloos en slecht. Slaap de hele dag als het even kan en ben aangekomen en heb maar weinig concentratie.

    Toegegeven; Dat veel slapen en aangekomen zijn kunnen ook gewoon oorzaak zijn van de medicatie die ik slik voor mijn tics. Want dat zijn er bijwerkingen van. Depressie is er echter ook een bijwerking van. Daarom dat ik nu gewoon eventjes niet weet hoe het zit.

    Op het internet met die testen zeggen ze allemaal dat ik in een depressie zit. Maar hoe betrouwbaar zijn die testen?

    Verder vraag ik me af of ik het hier over met mijn ouders moet hebben. En zo ja, hoe moet ik het ze vertellen, of hoe moet ik hun om hun mening vragen hierover? Ik kan het goed vinden met mijn ouders en weet dat ze er voor me zijn en in het verleden dachten ze zelf ook al wel dat ik een (lichte) depressie had, maar hoe zal zoiets nu zijn?

    Ik zal misschien wel teveel piekeren, maar dit houdt me al een best tijdje bezig, helaas...

    What do you guys think? Ookal zijn jullie geen dokters...

    Liefs



    UPDATE
    Ik heb het gisteren aangedurft om er met mijn vader (die eerst) en moeder over te praten. Ze dachten al dat ik in een dip zat. Verder hebben we dus de bijwerkingen bekeken en op een rijtje gezet wat ik ervan allemaal heb. Aangezien de vrouw die mij deze pillen voorschrijft nou niet bepaald deskundig overkomt, hebben we de hulp van de apotheker ingeroepen. Die heeft helaas net opgebeld en gezegd dat alle pillen die mij kunnen voorgeschreven worden ongeveer dezelfde bijwerkingen hebben. Maar hij ging zich er nog even wat meer in verdiepen, zei hij. Dus ik ben benieuwd of er toch nog een verrassend antwoord uit komt of dat ik de pech heb het hiermee te moeten doen. Zo ja, dan overweeg ik toch wel om met dit medicijn te stoppen en te kijken hoe het dan gaat. Aangezien ik momenteel meer last heb van bijwerkingen dan profijt van het medicijn.

    Aan mijn dips kunnen mijn ouders niets doen zeggen ze en volgens mij gaat er dus ook niets aan gebeuren, want zelf ben ik ook een beetje radeloos over hoe ik mezelf hiermee helpen kan.

    [ bericht aangepast op 11 okt 2016 - 18:23 ]


    • It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

    Je kunt ook een afspraak maken met je arts, om te hebben over de bijwerkingen van je medicatie en dat je deze bewerking niet wil - en dus een andere oplossing wil hebben.

    Daarbij kun je het voorzichtig aan je ouders vertellen, net zoals je hier hebt gedaan. "De ZM gedachten zijn er nog niet, maar die wil ik ook niet krijgen en ik ben bang dat dat eraan zit te komen." Dan kunnen je ouders je misschien ook helpen met een goede oplossing of mee gaan naar de arts als je dat fijn vindt.

    Veel geluk.