En ongesteld. Wat waarschijnlijk grotendeels het probleem is.
Ik ben koos vriendloos hier in de buurt. Maar wil leuke dingen doen met mensen, maar dat gaat niet. Dus bestaat zo'n beetje IEDERE DAG van mijn leven uit: Vroeg opstaan, honden uitlaten, accordeon, ff naar bed, accordeon, honden uitlaten, eten, honden uitlaten, Quizlet/Facebook, slapen.
Jup, dat is saai op den duur. Oh en soms nog boodschappen doen, want dat kan mn ma wegens dr reuma niet echt in dr eentje.
Bij boogschieten ben ik de klik kwijtgeraakt en hoor ik niet meer echt in de groep. Men doet wel soort van normaal tegen me (behalve de jeugd. Die begroet me niet eens meer of negeren me als ik hen begroet). Maar zelfs de voorzitster van boogschieten schoot er per ongeluk uit dat ik nergens bij hoor. Au?!
Mijn vriend woont vreselijk ver weg dus leuk dingen ondernemen met hem gaat een beetje lastig. Al helemaal doordat ie straks ook nog es in de weekenden moet gaan werken en we elkaar nóg minder zullen zien.
Ik zie allerlei dingen op Facebook van mensen die het kei gezellig hebben met elkaar. Zelfs van iemand die beweerde ziek te zijn en die mijn berichtjes negeert terwijl ze me wel bestempeld als beste vriendin. Sorry, maar ik snap het even niet.
Ik koop spullen en vreet me vol, want dan ben ik tenminste eventjes blij. Eventjes, want natuurlijk is het maar van korte duur. Na het eten voel ik me schuldig en spullen heb ik ook wel weer snel gezien, ondanks dat ik niet kan wachten tot ik mijn pasgekochte outfit aan kan naar Elfia Haarzuilens.
Maar goed, klaagklaagklaag. Dat was het weer voor vandaag. Dat rijmt
It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart.