Tijd voor de volgende stap? - Liefde, Vriendschap & Familie

Alsniemand hier wat tips voor heeft zou me dat echt helpen.

Ik ben niet zo'n geslaagde romanticus om dat vast gezegd te hebben. Mijn vorige relaties verliepen niet goed en hebben me eigenlijk mee kapot gemaakt dat ik lief had. En ik denk ook dat ik mede daardoor nu een soort bindingsangst ontwikkeld heb. Meer in de zin van dat ik bang ben me te binden en het weer kwijt te raken, ondanks dat ik mezelf wel zou willen binden.

Does that make sense?

Ik date nu al een goeie 2 maand met een jongen (of naja. Hij is 25 dus niet echt een jongen meer) en daarvoor kende ik hem verder al en hebben we tijden gekletst dag in dag uit. En het daten gaat van mijn kant ook goes heb ik het gevoel.

Maar nu is het dus zo dat ik voor mezelf wel voel dat het een stapje verder mag. Niet per se om beestje gelijk een naam te geven maar misschien andere dingen zoals vrienden leren kennen. Het probleem is alleen dat ik niet weet of hij dat wel zou willen op die manier (hij heeft op een scharrel of 2 nooit echt een relatie gehad) en ik weet ook niet hoe ik dit aankaart...

En dan nog niet gesproken over mn angst voor de gevoelens en dan met name de mogelijke afwijzing. Moet ik eventueel die stap zetten of blijven afwachten tot hij dat misschien doet?

Kunnen jullie me helpen? Ik ben er best onrustig onder. Misselijk soms zelfs hoewel ik me niet druk probeer te maken.

Dankje alvast

---

The Definition of Insanity

Heb je al echt romantische dingen gedaan als date? Gezellig gaan eten, filmpje bij iemand thuis kijken, ... Dingen doen waardoor je wat dichter bij elkaar zit ofzo. Het is op die manier dat ik de spanningen tussen mijn vriend en mij voelde. Je merkt het dan wel als het wederzijds is, vind ik.

---

The soul needs autumn.

Saorsa schreef:
Heb je al echt romantische dingen gedaan als date? Gezellig gaan eten, filmpje bij iemand thuis kijken, ... Dingen doen waardoor je wat dichter bij elkaar zit ofzo. Het is op die manier dat ik de spanningen tussen mijn vriend en mij voelde. Je merkt het dan wel als het wederzijds is, vind ik.

Ik denk van wel. Het hapje eten alleen nog niet. Dat plan was er wel maar ging toen niet door ivm tijd. Dus dat komt misschien nog. Ik vind het alleen lastig nu om te denken dat ie me dus ook leuk vind omdat voorheen als ik dat bij een jongen had ik ineens gedumpt werd ook. Zonder dat ik het aan zag komen dus vandaar mijn angst een beetje

---

The Definition of Insanity

Saorsa schreef:
Heb je al echt romantische dingen gedaan als date? Gezellig gaan eten, filmpje bij iemand thuis kijken, ... Dingen doen waardoor je wat dichter bij elkaar zit ofzo. Het is op die manier dat ik de spanningen tussen mijn vriend en mij voelde. Je merkt het dan wel als het wederzijds is, vind ik.

Als dit het geval is kun je best bijvoorbeeld hem uitnodigen voor een bbq of filmavond bij jou thuis, waar jouw vrienden/vriendinnen dan ook bij zijn uitgenodigd (wel aan hem zeggen niet dat hij ineens voor een kamer vol mensen staat).
["Hey, mijn vrienden komen dan voor een filmavondje, ik zou het erg leuk vinden als jij ook zou komen."]

Over het Afgewezen worden: dat kan altijd en daar kun je jezelf ook niet echt op voorbereiden. Misschien jezelf geruststellen dat het niet hoeft, als het niks wordt is het ook goed. Wordt het wel iets, alleen maar leuk! En een week huilen in je bed, chagrijnig zijn en chocola eten helpt natuurlijk, en dat mag zeker. Maar ewoon onthouden dat het niet het einde van de wereld is (:

Misschien, als elkaars vrienden ontmoeten achter de rug is en het enigszins serieus is, kun je hem misschien ook vertellen over je angsten, en vragen of hij je daar in wil steunen en mee wil helpen)(:


Veel succes en geluk!

Als je verliefd bent, dan denk ik dat je er beter voor kunt gaan. Ik zou proberen een relatie met hem op te bouwen en hem voor jou trachten te winnen. Je zit er nu toch al mee, kun je maar beter alles in het spel zetten om het goed te laten aflopen, anders loopt het sowieso slecht af.
Je bent bang voor afwijzing, maar ik zou daar niet zo over inzitten, het enige wat je doen moet is ervoor zorgen dat jullie dichter bij elkaar komen. Je moet hem gewoon beetje bij beetje voor jou winnen, met andere woorden. Zelfs al heeft hij op dit moment geen gevoelens, dat is niet erg, want zo gaat het bijna altijd. Er is één van de twee die het oog op de ander laat vallen en romantisch initiatief begint te nemen. Daardoor gaat de ander op den duur denken van: wat een leuke jongen, of wat een leuk meisje. Als je met zo'n gevoelens zit, dan denk ik dat het beste wat je daarmee doen kan, gelijk is aan hem echt voor je trachten te winnen. Mensen worden gemakkelijk verliefd op wie hen leuk vindt. Niet te veel aan die afwijzing denken, gewoon dichter bij hem proberen te komen. In vele gevallen lopen zo'n zaken prima af. Denk aan je positieve kwaliteiten? Waarom zou hij je niet willen? Je hebt vast ontzettend veel te bieden aan hem.
Doe het traag, stapje per stapje en laat alles vanzelf ontrollen. Doe wat je ego aankan en telkens wat je voelt waar jullie aan toe zijn, op dat moment in de relatie, wat dus gepast is. Spreek gewoon eens af, met elkaar, wil je het niet te romantisch laten uitschijnen, vanwege je bindingsangst, ga dan eerst eens over de middag eens een broodje eten samen, in een onromantische keten of zo. Zo kun je misschien gemakkelijker de stap zetten om eens 's avonds met hem af te spreken, om ergens gezelligs een drankje te gaan drinken. Respecteer je eigen grenzen en je bindingsangst en doe het stapje voor stapje. Zo zullen jullie zeker weten ook dichter bij elkaar komen. Het is niet dat je hem een liefdesbrief moet sturen, doe het in kleine stapjes en bouw langzaam op, zo is de kans haast onbestaande dat je hard afgewezen kan worden.

[ bericht aangepast op 25 sep 2016 - 17:50 ]

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.