• Hallo hallo hier ben ik weer met mijn grote problemen. Note the sarcasm.

    Ik heb nogal wat vriendenproblemen de laatste tijd en ik wil er graag wat over kwijt. Ik weet niet of iemand heel erg kan helpen, maar t voelt altijd goed om er even over te praten. Om wat tijd te sparen, zal ik meteen over al mijn vriendenproblemen praten.

    Probleem 1:
    Een van mijn problemen is mijn oudere vriendengroep, waar ik al een paar jaar in zit. De laatste paar maanden ga ik er steeds minder mee om, maar spreek ik wel genoeg met mensen apart af. Dit kwam omdat ik op school andere vrienden vond waar ik me meer geaccepteerd voelde. Binnenkort hebben wij een studiedag, waar die groep misschien naar de Efteling zou gaan. Toen ik vroeg of ik meeging heeft T. tegen mij gezegd dat ze niet meer gingen. Maar, gisteren kwam ik erachter dat zij wel gaan, maar tegen mij gelogen hebben omdat ze mij liever niet mee wilden hebben. Hieronder een screenshot van de reactie van iemand.
    Wat misschien wel begrijpelijk is, is dat ik me absoluut niet meer welkom voel bij die mensen en me ook niet meer comfortabel voel om daar bij te zijn. Ik weet niet wat pijnlijker was, T., een van mijn beste vriendinnen (dacht ik), die tegen me liegt of de reacties van anderen.



    Probleem 2:
    Probleem twee gaat eigenlijk over de nieuwe vriendengroep die ik gemaakt heb. Het zijn eigenlijk de alternatieve mensen. Maar, zoals het stereotype emos, zijn ze allemaal depressief, snijd een deel, drinken, roken en blowen ze zoveel ze willen en doen ze wat ze willen. In het begin had ik hier geen last van, maar steeds meer begin ik de emotionele last ervan te voelen. Om constant bij depressieve mensen te zijn, is al niet heel leuk, maar word tegenwoordig ook alleen maar moelijker.

    Probleem 3:
    Ja hoor, dit is mijn laatste probleem, beloofd. Dit probleem gaat over mijn beste vriendin waarvan ik me afvraag of ik uberhaupt nog haar vriendin ben. We kennen elkaar nu al 6 jaar, denk ik, en zijn daarvan 3 jaar vrienden. We hebben die 3 jaar bij elkaar in de klas gezeten en waren eigenlijk constant samen, zo is ze ook met mij op vakantie geweest dit jaar. Nu het schooljaar is begonnen voel ik alleen alsof ze me veel minder mag en me niet meer ziet staan. We zitten nu ook in andere klassen en zien elkaar nu misschien 2/3 x per week, in plaats van 6 keer. Het is geen echt probleem, ik weet het, maar... meh. Dit moest ik er gewoon even uitgooien.

    Conclusie, kan iemand me even een hug komen geven? :'D


    wat was dit ookalweer



    Wat vervelend. Eigenlijk is dat mij ook een beetje overkomen, de enigste vrienden die ik nu nog heb zijn internet vrienden.
    Als je er meer over kwijt wilt mag je mij best wel een PB'tje sturen.


    “She was another broken doll dreaming of a boy with glue.” - Atticus

    Ugh, dat is klote allemaal.
    Als je iemand nodig hebt om tegenaan te praten, kun je me altijd een bericht sturen.


    The universal language of art.