How senseless death - Liefde, Vriendschap & Familie

Er zijn zoveel manieren om dood te gaan dat de kans dat je op een natuurlijke wijze overlijdt bijna onwaarschijnlijk lijkt. Sommigen kiezen er bewust voor, maar meestal is dood overmacht. En dat is zoiets vreemds om naar te moeten kijken.

Mijn tante had al een tijd lang last van haar hoofd. Ze was heel snel duizelig en ook haar zicht werd wazig. In eerste instantie dacht men dat het door haar medicijnen kwam. Toen de klachten bleven toenemen en ze ook verwarder begon te worden, werd ze naar het ziekenhuis doorverwezen. Na vele onderzoeken en mri´s, konden de artsen nog steeds geen diagnose geven.

Mijn oom belde mijn moeder twee weken geleden in lichte paniek op. Ze begon nu echt verontrustend gedrag te vertonen. Er kwam bijna geen volledige zin meer uit haar mond. "Os," bleef ze zeggen. "Dus ja, os, hè, os." Dit was duidelijk niet zoiets onschuldig als een bijwerking van een medicijn. Met ons gezin lachten we er nog zenuwachtig om.

In Hasselt namen ze haar op in het ziekenhuis. Vanaf dit punt ging ze als een speer achteruit. Ze kon al snel niet meer lopen, herkende haar eigen dochters niet meer. Zelfs eten werd een probleem. Het had wat weg van dementie, maar dementie ontwikkelt zich niet zo snel. Een hersentumor kon het ook niet zijn, dat was uit de mri's gebleken. Omdat de 'kortsluiting' in haar hersenen schade leek te veroorzaken, hielden de dokters haar in een kunstmatige slaap.

De artsen overwogen wat ze nog niet eerder hadden gedurfd te overwegen: was het de ziekte van Creutzeldt-Jakob? Deze onbekende, zéér zeldzame hersenziekte is, wat ik ervan begrijp tenminste, een soort menselijke variant van de gekkekoeienziekte. Het ontstaat acuut en is ongeneesbaar. Nadat de eerste klachten zijn ontstaan, is het leven van de patiënt binnen een paar maanden voorbij.

Vandaag is de officiële diagnose gekomen. Wat gevreesd werd is bevestigd. Waarschijnlijk komt ze niet meer uit haar coma en is er geen mogelijkheid meer om contact met haar te maken. Ik weet niet hoe lang ze nog heeft en durf ook geen schatting te maken, maar lang zal het niet meer zijn.

[ bericht aangepast op 14 sep 2016 - 15:36 ]

---

i put the fun in funeral

Oh nee, wat erg! Heel veel sterkte!

---

16 - 09 - '17

Oh jemig Saar, wat een verschrikkelijk nieuws. Dat komt onverwachts en ik kan me voorstellen dat jij en je familie totaal van de kaart zijn. Ik wens je veel sterkte toe en heel veel liefs en knuffels van mij

---

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

Wat vreselijk, heel veel sterkte!

---

26 - 02 - '16

Nog heel erg bedankt voor de lieve reacties iedereen!

Tot mijn verdriet is mijn tante afgelopen zaterdag overleden. De arts heeft palliatieve sedatie toegepast om zoveel mogelijk leed te verlichten. Wij blijven daarentegen met het gemis van een familielid over, en dat zal de komende tijd natuurlijk niet makkelijk zijn. Vooral voor het gezin dat ze achterlaat zal het zwaar hebben. Vrijdag is de crematie.

Recherche schreef:
Och, jeetje, wat ontzettend heftig en vreemd? Ik heb zojuist een duidelijke uitleg van mijn moeder en dat komt vaak alleen maar voor als je besmet vlees hebt gegeten...? Het klinkt in ieder geval best wel alarmerend

Ik weet niet hoe close je was met je tante, maar ik neem aan dat het zeker wel hard aankomt bij jou in de familie. Ik wil je in ieder geval heel veel sterkte wensen en ik hoop dat jullie het met de familie samen op een mooie manier kunnen afsluiten. Héél véél sterkte in ieder geval!

De ziekte is inderdaad overdraagbaar, maar dat is alleen door contact met hersenweefsel of lymfeklieren. Er is een kannibale stam in Afrika waar de ziekte ook relatief heel veel voorkomt. Deze variant komt hier echter niet meer voor, dankzij onze strenge veiligheidseisen. In 15% van de gevallen is er sprake van erfelijkheid, in de andere 85% is de ziekte spontaan.

---

i put the fun in funeral

Bonafide schreef:
Nog heel erg bedankt voor de lieve reacties iedereen!

Tot mijn verdriet is mijn tante afgelopen zaterdag overleden. De arts heeft palliatieve sedatie toegepast om zoveel mogelijk leed te verlichten. Wij blijven daarentegen met het gemis van een familielid over, en dat zal de komende tijd natuurlijk niet makkelijk zijn. Vooral voor het gezin dat ze achterlaat zal het zwaar hebben. Vrijdag is de crematie.

(...)

De ziekte is inderdaad overdraagbaar, maar dat is alleen door contact met hersenweefsel of lymfeklieren. Er is een kannibale stam in Afrika waar de ziekte ook relatief heel veel voorkomt. Deze variant komt hier echter niet meer voor, dankzij onze strenge veiligheidseisen. In 15% van de gevallen is er sprake van erfelijkheid, in de andere 85% is de ziekte spontaan.

Wat fijn om te horen dat de arts haar zo min mogelijk heeft laten leiden. Dat zal een klein deel opluchten. Alsnog wil ik je ontzettend veel sterkte wensen! Ik heb nauwelijks ervaring met dit soort situaties, maar ik hoop dat jullie veel steun kunnen vinden bij elkaar en dat jullie samen een manier vinden om dit te verwerken.

Ah, wat bijzonder om te zien. Desalniettemin vreselijk aan diegenen die het overkomen.

---

Deep inside, I've never felt alive