Ik moet even een klein beetje klagen. Het is namelijk zo dat ik vroeger (en soms nu nog) bestempeld werd/word als bazig. Dat zal misschien zo zijn, ik weet nog niet echt hoe ik er tegenover moet kijken. Het is eigenlijk ook zo dat ik een perfectionist ben van de eerste klas, met vooral als motto, niemand doet het zo goed als ik. Ik leg vaak genoeg de lat te hoog voor mezelf, en als ik dingen zelf kan doen, dan doe ik ze zelf, zodat ik zeker weet dat ze goed gebeuren.
Enfin, nu hadden mijn zusje en ik iets georganiseerd voor mijn ouders, en dat was allemaal goed gegaan. (Dat was vandaag, het was super leuk.) Maar toen aan het einde vertelde ik dat mijn tante een deel had georganiseerd, en opa had geholpen en dat mijn zusje en ik goed hadden samen gewerkt, etc. De normale dingen. Echter, toen zei mijn zusje zo van: "ja, ik heb enkel "ja Manon" mogen zeggen". Dit is dus helemaal niet waar. Mijn zusje heeft super veel inspraak gehad, we hebben ook alles onder goed overleg gedaan etc. En dan komt ze met zoiets af. En oké, misschien was het wel voor de grap, maar ik voelde mij echt gekwetst. Ik heb mijn best gedaan om open te staan voor haar ideeën, ze heeft heel veel mogen doen, we hebben heel veel samen gedaan. En dat is voor ons al niet makkelijk, want we verschillen als dag en nacht. Maar dan komt ze met zo'n opmerking. Echt, ik voel me er slecht bij.
En normaal kan ik bij mijn ouders terecht om wat te klagen en te praten en dan is het over. Maar nu het over hun ding gaat, ga ik hen er niet mee lastig vallen. En eigenlijk wil ik het ook uitpraten met mijn zusje, maar aangezien ze blijkbaar niet volwassen genoeg is om hier normaal over te praten (ik heb al geprobeerd), wil ik hier even mijn frustraties kwijt.
You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt