"Don't worry. I'm just here to pick up the pieces."
"My spirit's still running around because I would rather see this world through the eyes of a child."
Extra:
- Frances schrijft wekelijks in ieder geval één brief naar huis, waarbij ze altijd al op de envelop vermeld dat Benjamin de eerste moet zijn die hem mag lezen, omdat ze begrijpt hoe moeilijk het voor hem is dat hij niet voor zijn vaderland kan vechten.
- Ze probeert om de dag (meerdere brieven die meegaan met de wekelijkse post) te schrijven aan Edward, gezien ze weet dat hij bezorgd om haar is, en zij ook bezorgd om hem is, wetende dat hij ook ergens aan de frontlinies staat. Alleen aan hem, anders dan haar familie, kan ze de gehele waarheid schrijven over wat ze meemaakt en hoe het echt met haar gaat.
- Ze is een echte zoetekauw, en het gerecht dat ze het meeste mist van thuis is vanilla pudding.
- Haar favoriete schrijvers zijn Edgar Allen Poe en Jane Austen.
- Ze heeft een litteken onder haar kin van toen ze als kind uit een boom viel.
- Haar favoriete componisten zijn Edvard Grieg en Camille Saint-Saëns.
- Land of Hope and Glory is op het moment haar favoriete lied.
- Sommige mensen verwarren haar nog eens in naam, en noemen haar Frances Grant, in plaats van Frances Murray. Dit komt doordat ze pas enkele weken getrouwd is.
- Ze is sinds twee weken terug van haar vrije tijd bij haar familie in Londen, maar is sinds haar huwelijksnacht een week overtijd.
Relaties:
Annabelle Jones: Frances kan het goed met Annabelle vinden, en noemt haar dan ook een vriendin. Ze vinden vaak steun bij elkaar als ze ervoor proberen te zorgen de sfeer in het oorlogsziekenhuis op te beuren.
Joan Powell: Ze bewondert en respecteert Joan voor het feit dat ze zo werkgericht is, maar zal op sommige momenten haar proberen aan te moedigen meer plaats te maken voor het uiten van gevoelens en vriendschappen.
Rosemary Bennet: De band tussen Frances en Rosemary is iets minder uitgesproken, maar hun gemeenschappelijke interesse in poëzie zorgt ervoor dat ze regelmatig gedachten met elkaar delen in de vorm van poëtische zinnen en metaforen.
|
Geschiedenis:
Frances is geboren en getogen in Londen, haar hele leven al omringd door een warme, liefdevolle familie. Ze werd als vierde kind in de familie Grant geboren, met één oudere zus, en twee oudere broers. Toen ze twee was, werd haar jongere en laatste broer geboren. Haar familie woonde al jaren lang in een villa in de buitenwijken van Londen, omringd door een grote tuin die elke zomer in volle bloei stond.
Vrijwel alle herinneringen aan haar jeugd zijn mooi en plezierig. Frances heeft altijd al goede relaties gehad met haar gehele familie, maar in het speciaal met haar zus Dorothy, en haar broer Benjamin. Dorothy leek haar simpelweg altijd te begrijpen, en Frances keek ook al sinds jonge leeftijd erg naar haar op, gezien haar zus nogal een voor mannen aantrekkelijke durfal was. Haar broer gedroeg zich altijd heel beschermend tegen Frances, en ze kon dan ook altijd naar Benjamin toe gaan als ze zich in de nesten had gewerkt, of als ze zich alleen of verdrietig voelde.
Ze is nooit naar een openbare school geweest, gezien zij en haar zus en broers aan huis geschoold werden, maar ze heeft vrij veel vriendinnen en ook enkele vrienden gemaakt door de connecties die haar ouders met andere families hadden en onderhielden. Enkele van haar vriendinnen studeren net als haar broers aan Oxford, zelf heeft Frances hier nooit veel over na gedacht, vooral omdat ze weet dat haar ouders het er niet mee eens zouden zijn, en ze niet in onenigheid met hen wil komen.
Via haar studerende broers, heeft ze echter wel haar grote en enige liefde leren kennen. Edward Murray deelt haar passie voor poëzie, maar het was vooral zijn zorgzame maar avontuurlijke karakter dat Frances tot hem aantrok. Ze hebben zo veel gemeen, maar zijn op sommige vlakken uiterste tegenpolen, wat ervoor heeft gezorgd dat familie en gemeenschappelijke vrienden vanaf het begin al wisten dat het tot een huwelijk zou uitlopen.
Echter toen de oorlog begon, leek het leven van Frances in een zwart gat te schieten. Edward, Matthew, vele van hun vrienden die Frances ook kende, én haar jongere broertje Oscar, meldden zich allemaal direct aan voor het leger. Haar oudste broer Benjamin werd enkel afgewezen door gezondheidsproblemen. In het begin had Frances veel afschuw voor de patriottische keuze die alle jonge mannen in haar leven maakte, maar na hier veel ophef en enkele ruzies over te hebben gemaakt, heeft ze zich erbij neer gelegd.
Nu Edward, haar broers en vrienden weg waren, begon Frances het steeds moeilijker te vinden om stil te zitten. Ze kon er maar niet over uit dat er van haar werd verwacht thuis af te wachten, terwijl haar geliefden met gevaar voor hun eigen leven streden voor het vaderland. Het kostte haar maar een aantal dagen tijd om haar ouders over te halen haar een verplegingsopleiding te laten volgen bij het Rode Kruis. Na deze opleiding werd ze gelijk naar het front gestuurd, en daar werkt ze nu al ongeveer een jaar. Slechts enkele weken geleden is ze voor een aantal dagen terug gekeerd naar huis, en gezien het haar broers en Edward was gelukt op het zelfde moment leave te krijgen, is ze daar met Edward getrouwd.
Slechts een dag hierna keerden ze beide weer terug naar het front. Frances weet niet zeker waar Edward zich bevindt, gezien de Britse intelligentie geheim houdt waar ze hun troepen naartoe sturen. Sinds de twee weken dat ze terug is heeft ze nog niets van hem of haar broers gehoord.
|