• Goodbye home; hello Storybrooke!

    Iedereen word wakker in Storybrooke. Maar dan ook echt iedereen. Dus ook uit andere werelden, zoals Neverland, Oz, Wonderland en nog veel meer.
    Er is magie en iedereen weet nog wie hij/zij is.
    Maar wie heeft deze duistere vloek uitgesproken? En waarom?
    Iedereen heeft een motief, bijna niemand lijkt de waarheid te spreken.
    Vriendschappen en relaties worden onder druk gezet en langzamerhand verandert Storybrooke in een regelrechte hel.


    'Who did this to us?'


    Wat kan je spelen?
    We spelen personages die door een vloek naar Storybrooke zijn gebracht. Het is zo'n machtige vloek, dat echt iedereen wordt getransporteerd. Dus ook uit andere werelden.

    Regels:

    X. De normale Quizlet regels, uiteraard.
    X. Het is handig als je Once Upon a Time kent, om de personages beter te begrijpen, maar dat is niet verplicht.
    X. Bespreek relaties.


    Lijstje:

    Naam:
    Leeftijd:
    Uiterlijk:
    Innerlijk:
    Hobby's:
    Magie:
    Wapens:
    Verleden:
    Relaties:


    There is magic here...



    So...

    [ bericht aangepast op 26 sep 2016 - 21:00 ]


    Never grow up, it's a trap.

    Catherine "Dawn" Iveline Jones • Pirate


    "Dank dat je me gered hebt" schreef ze op. Ik glimlachte. 'Graag gedaan,' zei ik. Toen fronsde ik; kan ze niet praten? Ik wil het net vragen als ik Ivy's hand naar haar nek zie gaan. Op haar hand zag een blauwe vloeistof. Ik kijk verbaasd; wat is dat? Het is in iedergeval geen water. Ik kijk weer naar Ivy. Ze lijkt net zo verbaasd als ik. Ivy kijkt erbij of het blauwe vloeistof pijn doet.
    Ik knijp mijn ogen tot spleetjes en kijk onderzoekend naar de blauwe vloeistof.
    Ik keek weer naar Ivy. 'Doet het pijn?' vraag ik voorzichtig.


    Never grow up, it's a trap.

    Isa Wendy Pan
    Soundtrack / / Daughter of Peter Pan & Emma Swan / / Faceclaim: Sasha Pieterse / / Outfit

    We are young, we are gold
    Trying things we didn't know
    Looking at the sky, see it come alive
    All our fears became our hopes


    Het zag er nogal zielig uit toen het meisje begon te huilen. Ik besloot om naast haar te komen zitten. Ik sloeg mijn arm om haar heen waardoor mijn trui iets omhoog kwam en een deel van de naam zichtbaar werd.
    "Luister, ik weet niet wat er is gebeurd, maar wij zullen je helpen" ik keek even naar Dawn, en trok mijn wenkbrauw op. Toch? Moest die wenkbrauw betekenen.
    Ik toverde snel een zakdoek tevoorschijn en gaf deze aan het meisje.
    "Kom droog die tranen maar snel dan laten we je Storybrook zien" hopelijk kon ze op haar benen staan. Anders zou ik het meisje wel helpen. Ze had iets onschuldigs over haar heen, zo onschuldig dat het haar schuldig maakte.


    "The stars replaced the emptiness of my heart."

    Mackenzie Adelaide Hatter/Jefferson


    •Daughter Of Mad Hatter • 15 Jaar • Soundtrack •



    ''We Are All Mad Here.''
    ||Oufit||

    Ik liep na een tijdje achter Isa aan en zag het meisje zitten, 'wie is dat?' Ik ging naast Isa zitten die voorstelde haar Storybooke te laten zien. 'Misschien moeten we haar eerst omkleden. Dan heeft ze weer wat warmere kleren dan een trui en een... kapotte jurk. Ik keek de meiden aan. 'Sorry, het leek me niet zo fijn als ik in een jurk en een trui drijfnat in de koude wind zou zitten.'


    Unfamiliar, rare, strange and yet marvelous.

    Isa Wendy Pan
    Soundtrack / / Daughter of Peter Pan & Emma Swan / / Faceclaim: Sasha Pieterse / / Outfit

    We are young, we are gold
    Trying things we didn't know
    Looking at the sky, see it come alive
    All our fears became our hopes


    "Mackenzie" ik sloeg mijn armen om haar heen, ze had wel een punt.
    "Misschien is dat wel slim om te doen" ik draaide met mijn hand en er lag een stapeltje warme kleren.
    "Mac" -oke ze had dus nu al een bijnaam van mij gekregen- "kan ik je dadelijk even onder vier ogen spreken" iets zachter voegde ik eraan toe "over het boek, en waarom ik me gedwongen voelde hier naartoe te lopen" ik keek haar met grote ogen aan, ik voelde me nogal vreemd toen ik hierheen liep. Het leek wel een commando te zijn dat ik niet kon negeren. Ik stroote mijn trui op toen ik me realiseerde dat de naam daar stond. Snel deed ik mijn trui weer naar beneden waarom was het net vandaag best warm.


    "The stars replaced the emptiness of my heart."

    Ivy Brige/Beauty


    •The Murder Claw •16 jaar • Soundtrack •



    ''Moorden is mijn kracht, ik ben het monster van de nacht.''
    ||Oufit||

    Ik was een beetje misselijk, vooral toen Isa dacht dat ik me hier zou omkleden. Meteen kreeg ik weer een herinnering, alsof het hierbij paste... Ik voelde me er misselijk door...

    Een man die weer bedekt was kwam de kamer in en glimlachte. 'Je moet je omkleden...' Ik wist niet wat hij bedoelde, maar hij deed zijn shirt uit en liep glimlachend op me af. 'Vandaag ben je van mij mijn lieverd.' Hij deed ook mijn shirt uit en ik kon het niet tegenhouden. Waarom deed hij het elke avond? Waarom genoot hij van mijn leiden, was ik een speel poppetje voor hem? Iemand die niet tot zijn rang behoorde...

    Mijn ogen werden groot... Er ging een pijnscheut door mijn rug en ik duwde Isa van me af. Ik had wonden in mijn handen, benen en de rest van mijn lichaam. Alles deed pijn en het enige wat ik wilde was wat warmte... Ik keek naar het stapeltje kleren en dook in elkaar, heus niet dat ik me hier ga omkleden. Of ooit omkleden.


    Unfamiliar, rare, strange and yet marvelous.

    Isa Wendy Pan
    Soundtrack / / Daughter of Peter Pan & Emma Swan / / Faceclaim: Sasha Pieterse / / Outfit

    We are young, we are gold
    Trying things we didn't know
    Looking at the sky, see it come alive
    All our fears became our hopes


    Okee dan niet, ik schoof van haar weg. Even zuchtte ik diep, war hadden al deze mensen toch met die eeuwige schaamte voor alles en nog wat. Weer draaide ik met mijn hand en alle kleren zaten aan haar lichaam.
    "Zo goed" zei ik met een bitchy stem, al had ik het niet zo willen zeggen het was nu al te laat. Ik pakte haar handen vast en sloot ze op elkaar, ik sloot mijn ogen en even later waren de wonden weg, dit deed ik op bij de andere wonden. Eindelijk was ik met het meisje klaar ik draaide me om naar Mac.
    "Kunnen we dan nu praten", ik zette mijn armen in mijn zij waardoor de woorden nu helemaal zichtbaar waren maar het maakte me allemaal niks meer uit.

    [ bericht aangepast op 13 aug 2016 - 15:12 ]


    "The stars replaced the emptiness of my heart."

    Mackenzie Adelaide Hatter/Jefferson


    •Daughter Of Mad Hatter • 15 Jaar • Soundtrack •



    ''We Are All Mad Here.''
    ||Oufit||

    Ik was best geschrokken, de blauwe vloeistof kon van de prikken zijn die er aan The Murder Claw gegeven zijn. 'Ik weet hoe wel The Murder Claw kunnen ontdekken.' Zei ik nadat ik haar had mee getrokken. 'Het word zich zelf wanneer het nacht is en dan is het ook het actiefste.' Ik sprak wijs, en een beetje snel. 'Dat is alles wat ik heb gelezen en echt kon vinden.'


    Unfamiliar, rare, strange and yet marvelous.

    Isa Wendy Pan
    Soundtrack / / Daughter of Peter Pan & Emma Swan / / Faceclaim: Sasha Pieterse / / Outfit

    We are young, we are gold
    Trying things we didn't know
    Looking at the sky, see it come alive
    All our fears became our hopes


    "Dan wachten we tot nacht, kan ik dan wel bij jou blijven?" ik gaf het niet graag toe maar ik hoefde niet zo nodig alleen te zijn met dat monster. Al helemaal niet omdat ik niet wist wie het was.
    "Heb je al een naam ingevuld in dat boek?" iets in mij zij dat dat op dit moment meer potentie had dan dat ik ieder moment dood zou kunnen zijn door iemand die zijn zinnen op mij had gezet. Zodra ik dood zou zijn zou ze een volgend doelwit uitzoeken, die gedachte vond ik vreemd. Was ik alleen dan nog niet goed genoeg geweest.


    "The stars replaced the emptiness of my heart."

    Mackenzie Adelaide Hatter/Jefferson


    •Daughter Of Mad Hatter • 15 Jaar • Soundtrack •



    ''We Are All Mad Here.''
    ||Oufit||

    "Dan wachten we tot nacht, kan ik dan wel bij jou blijven?" Ik haal mijn schouders op, 'ik denk niet dat Tuuli dat zou waarderen... Misschien wel, maar de grootste kans is nee.'
    "Heb je al een naam ingevuld in dat boek?" Ik schudde mijn hoofd, 'ik weet niet wie The Murder Claw is, zo meteen is het een onschuldig persoon die niet eens weet wat hij in de nacht uit spookt. Of misschien is het een bang wezen.'


    Unfamiliar, rare, strange and yet marvelous.

    Isa Wendy Pan
    Soundtrack / / Daughter of Peter Pan & Emma Swan / / Faceclaim: Sasha Pieterse / / Outfit

    We are young, we are gold
    Trying things we didn't know
    Looking at the sky, see it come alive
    All our fears became our hopes


    "Kun je dan niet bij mij komen, ik ben bang dat ik het toch enger vind dan ik dacht" ik had gewoon vertelt dat ik bang was, sinds wanneer verteld ik iemand wat ik voelde.
    Het zou een onschuldig iemand kunnen zijn, daar had ze een punt maar daar kon ik me niks bij voorstellen. Ik weet ook nog heel erg goed wanneer ik wat deed.

    "Ga van me weg" schreeuwde ik tegen de man. Hij bleef op me aflopen, waarom moest ik nou net vandaag ruzie met mijn moeder hebben. Ik was boos weggelopen van mijn moeder. Nu stond ik hier tussen een man en een muur ingeklemd, ik kon nergens heen en me amper staande houden. Hij trok aan mijn kettinkje, het enige wat ik van mijn vader had gehad. Het brak en schoot van mijn hals af, de man gooide het achter zich in het water.
    "Nee" had ik geschreeuwd. De man ging onverstoord verder, hij rukte mijn shirt eraf. Het was het punt geweest waar ik brak. Ik was een monster geworden, dat was het moment geweest. Ik was uit mijn slof geschoten, het was altijd een soort vloek geweest. Alles werd zwart voor mijn ogen, ik was één zwarte waas geworden" Ik had zijn hart eruit getrokken en in zee gegooid, ik had zijn hele gezicht onder de krassen gezet, ik was met een mes op hem in gaan hakken. De volgende morgen werd ik wakker, helaas wist ik precies wat ik had gedaan, maar dat was ik niet geweest echt niet.


    Ik schudde even met mijn hoofd om de herinnering van me af te schudden.
    "Geloof me, zoiets vergeet je niet, ik ben ook vervloekt als ik boos wordt, echt boos verander ik in een monster ik laat mensen de pijn voelen die ik door hen heb gevoeld. Alleen voel ik het vanbinnen en hun vanbuiten, ik ben ooit met een hakmes op iemand in gaan hakken." Mijn ogen schoten vol tranen en snel wendde ik mijn gezicht af, het zou me nooit nog een keer gebeuren. Bij iedere emotie die ik te heftig voel, gebeurt er iets met me die andere mensen dezelfde pijn laat voelen.

    [ bericht aangepast op 13 aug 2016 - 16:20 ]


    "The stars replaced the emptiness of my heart."



    Tuuli Egeté Jefferson
    Kleding
    Na een tijdje besluit ik om naar huis te lopen. Als ik aankom verbaasd het me dat ik mijn vader niet zie. Ook is het een chaos hier en een paar hoeden zijn stuk. Ik zie vervolgens een tekst geschreven op de muur. Als ik goed kijk, zie ik dat er staat: "We zullen je vernietigen". Nu realiseer ik me dat mijn vader niet snel terug zal keren. Ik realiseer me ook dat Mackenzie dit ook moet weten, daarom ren ik naar buiten om haar te vinden.
    "Mackenzie," gil ik "Waar zit je?". Ik vloek lichtjes als ik door de stad loop in de hoop om mijn aparte zusje te vinden, die nog niks weet over onze vaders verdwijning. Ik kijk er tegen op om dat te zeggen, maar helaas moet ik wel.

    [ bericht aangepast op 13 aug 2016 - 16:43 ]


    ‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

    Ivy Brige/Beauty


    •The Murder Claw •16 jaar • Soundtrack •



    ''Moorden is mijn kracht, ik ben het monster van de nacht.''
    ||Oufit||

    Ik besloot achter Isa aan te gaan en hoor nog net iets over The Murder Claw... Ze waren opzoek naar... Mij? Ik loop op Isa af en geef haar een knuffel. Ik ben er voor je... Ik schrok even, ik keek haar recht in haar ogen aan in de hoop dat ze het bericht zou krijgen. Je zou mijn stem nooit kunnen horen... Dus ik hoop dat jij zo ook tevreden bent...

    [ bericht aangepast op 13 aug 2016 - 17:09 ]


    Unfamiliar, rare, strange and yet marvelous.

    Isa Wendy Pan
    Soundtrack / / Daughter of Peter Pan & Emma Swan / / Faceclaim: Sasha Pieterse / / Outfit

    We are young, we are gold
    Trying things we didn't know
    Looking at the sky, see it come alive
    All our fears became our hopes


    Ik werd van achter vastgepakt, ik schrok ervan en draaide me resoluut om. Toen zag ik dat het Ivy was die me een knuffel gaf keek ik wel een beetje raar op maar toch knuffelde ik haar terug.
    Ze keek me aan en in haar ogen waren woorden te lezen, hele zinnen zelfs.
    Ik ben er voor je... Je zou mijn stem nooit kunnen horen... Dus ik hoop dat jij zo ook tevreden bent...
    Ik keek haar met grote ogen aan, ik vond het eng, ik vond iets eng aan dit meisje. Toch knikte ik om aan te geven dat ik het had begrepen. Weer kon ik mijn blik niet van haar af houden, haar ogen leken mij wel te hypnotiseren.
    Waarom kan je niet praten? ik meende dat ik het had gezegd maar ik had mijn lippen niet bewogen, ik had het via mijn gedachtes tegen haar vertelt. Ik had een andere band met dit meisje dan alle anderen, zij was anders...


    "The stars replaced the emptiness of my heart."

    Ivy Brige/Beauty


    •The Murder Claw •16 jaar • Soundtrack •



    ''Moorden is mijn kracht, ik ben het monster van de nacht.''
    ||Oufit||

    De meeste mensen hebben stembanden. Anderen kunnen gebaren talen. Anderen praten met geluiden en anderen praten zoals wij, via gedachtes. Dat was wel een goede reden, ik hoefde haar de waarheid niet te vertellen. Oke, vertellen kon ik niet. Ik hoefde haar de waarheid niet duidelijk te maken. Ik glimlachte, wie zoeken jullie? Ik keek Isa aan met een vragende blik, maar ik kende de waarheid al...


    Unfamiliar, rare, strange and yet marvelous.

    Isa Wendy Pan
    Soundtrack / / Daughter of Peter Pan & Emma Swan / / Faceclaim: Sasha Pieterse / / Outfit

    We are young, we are gold
    Trying things we didn't know
    Looking at the sky, see it come alive
    All our fears became our hopes


    Wij zoeken niemand, althans nog niet. Maar het is wel een hele slappe uitleg hoor.
    Ik gaf haar nog een knipoog, pakte haar hand waardoor ze naast mij komt te staan. We bespreken het later wel verder mimede ik naar Mackenzie.
    Hoe kwam je in dat water terecht? ik vroeg het weer via mijn gedachtes, het ging eigenlijk zoveel makkelijker dan door gewoon tegen mensen te praten. Ik glimlachte even naar Mackenzie en vertelde haar de korte samenvatting.
    "Ze kan niet meer praten, nog wel via haar gedachten dus dat is wat we doen" nog een glimlach. Ik liep verder, ze zouden wel achter me aankomen. Ik had eigenlijk geen idee of Mackenzie ook via gedachten kon praten maar het was een gokje waard.
    Ik vertrouw haar niet, en ik wil vanavond echt niet alleen zijn, kunnen we het niet aan Tuuli vragen ik wierp haar een hoopvolle blik toe.


    "The stars replaced the emptiness of my heart."