[RPG - 250] Hotel Aphrodite (16+) [Speeltopic] - Speeltopics

3 aug 2016 - 18:03 Frisk is offline

Frisk 8318

HOTEL APHRODITE
Rollentopic, Praattopic Uno, Duo

I ~~LOVE~~ YOU.

Ooit kocht een hoogstaande "zakenman", César Blasios Rivera, een niet al te groot, maar luxueus ingericht hotel, ergens in de neonverlichte buurten van Los Angeles. Jaren later is het één van dé toplocaties voor mannen -en vrouwen - om zich te goed te doen aan drank, drugs en vrouwen. Alle klasses weten er zich te vinden, of je nu op zoek bent naar een plek om te dansen en een onvergetelijke nacht te beleven, of van plan bent om een nachtje door te brengen in één van de luxueuze kamers, dit is dé plek.
Helaas heerst er niet enkel plezier en genot in het hotel. De meisjes die er verblijven en zich beschikbaar maken, kennen niets anders meer dan dit leven. Allemaal zijn ze er ooit met heel hun hart ingeluisd, om vervolgens enkel nog als slaaf te dienen en geen kat die het doorheeft, daar zorgt Rivera wel voor. De strikte regels en onverwachte uitspattingen van hun persoonlijke duivels - ooit de liefdes van hun leven - zorgen voor een ware hel. Zal de nachtmerrie ooit stoppen?

De spanningen lopen hoog op wanneer er op 30 juli, 2016, een lijk in één van de werkkamertjes ligt. Tot ieders verbazing is het niet één van de meisjes, maar wel één van de jongens. De tweeëntwintigjarige Mason Kingsley blijkt die nacht een overdosis te hebben genomen, hoewel hij nooit eerder zo veel drugs heeft genomen. Is het een zelfmoord? Is het moord? Wie zal het zeggen? Verdenkingen worden alle kanten op gegooid en iedereen is verdacht. Het weinige vertrouwen dat in het hotel hangt, is bijna volledig verdwenen en het zal niet lang meer duren voor er een metaforische bom ontploft.
En wie heeft er de politie bij gehaald?

People ~~are not~~ rain or snow or autumn leaves; they don't look pretty when they fall down.

Don't blame me for trusting me. It was your ~~mistake~~.

She broke her ~~rules~~ for you.

ROLLEN
Jongens - 10
• Naam ~ Leeftijd ~ Kamer ~ tijd in het hotel ~ Faceclaim ~ Username ~ Pagina
• Beau Rivera ~ 24 ~ 14 ~ 24 jaar ~ Christian Williams ~ Frisk ~ 1.6
• Hunter Benjamin Lukasiak ~ 20 ~ Kamer ~ 4 maand ~ Ash Stymest ~ Ziegler ~ 1.2
• Milo Rhys O'Brien ~ 27 ~ Kamer ~ 5 à 6 jaar ~ Theo James ~ Miall ~ 1.8
• Gereserveerd ~ Leeftijd ~ Kamer ~ tijd in het hotel ~ Faceclaim ~ Feliana ~ Pagina
• Christopher "Kit" Harvey Ellis Jones ~ 29 ~ 13 ~ 10 jaar ~ Kit Harington ~ Shireen ~ 1.6
• Gereserveerd ~ Leeftijd ~ Kamer ~ tijd in het hotel ~ Faceclaim ~ JetBlackHeart ~ Pagina
• Bran Oakley ~ 24 ~ 17 ~ 5 jaar ~ Mikkel Jensen ~ Raccoon ~ 1.6
• Rowan Theodore Ackerman. ~ 26 ~ Kamer ~ tijd in het hotel ~ Niclas Gillis ~ Mismagius ~ 1.8
• Adam "Ramses" Berger ~ 26 ~ Kamer ~ tijd in het hotel ~ Toni Mahfud ~ Sempre ~ 1.7
• Maddox 'Matt' Adam ~ 28 ~ Kamer ~ 8 jaar ~ Colton Haynes ~ Hood96 ~ 1.7
• Romano Emil Rivera ~ 21 ~ 14 ~ Enkele maanden ~ Emilio Flores ~ Raccoon ~ 1.8
meisjes - 10 + 1
• Naam ~ Leeftijd ~ Kamer ~ tijd in het hotel ~ Faceclaim ~ Username ~ Pagina
• Gereserveerd ~ Leeftijd ~ Kamer ~ tijd in het hotel ~ Faceclaim ~ PecuIiar ~ Pagina
• Talitha Hayes ~ 23 ~ 23 ~ 7 jaar ~ Holland Roden ~ Mignon ~ 1.1
• Leia Cara Jameson ~ 18 ~ 21 ~ 3 jaar ~ Barbara Palvin ~ Hood96 ~ 1.1
• Genevieve Loire Ozera ~ 18 ~ Kamer ~ tijd in het hotel ~ Faceclaim ~ Sugar_Coated ~ 1.8
• Norah Aroha Walker ~ 20 ~ 24 ~ (3 jaar) ~ Courtney Eaton ~ Velaris ~ 1.6
• Callie Mae Woodward ~ 22 ~ Kamer ~ tijd in het hotel ~ Sky Ferreira ~ Erlebnis ~ 1.8
• Dani Reina Verdad ~ 25 ~ Kamer ~ 4 jaar ~ Eiza Gonzalez ~ Canagan ~ 1.6
• Ivy Wynter Keegan ~ 22 ~ Kamer ~ 4 maand ~ Debby Ryan ~ Miall ~ 1.8
• Samantha Parks ~ 22 ~ 22 ~ 3 jaar ~ Jessica Lowden ~ MrsHummels ~ 1.7
• Angelina Manda Feryal ~ 17 ~ /~ Nieuw ~Baskin Champion ~ Sunrises ~ 1.7
• Alexandra Margot Benson ~ 31 ~ Klant~ Julianne Hough ~ Puellae ~ 1.6

RPG REGELS

EXTRA INFO

De meisjes:
Alle meisjes die in het huis verblijven, zitten er vast. Ze hebben geen rechten meer en zijn niet meer dan bezit van het hotel en hun loverboy. Sommigen zitten nog in de waan van hun verliefdheid en denken te werken voor een betere toekomst, terwijl anderen al door hebben dat ze nog minder waard zijn dan slaven en zagen hun mooie toekomst lang geleden in rook opgaan. Sommigen zijn hartsvriendinnen, anderen kunnen elkaar niet uitstaan en nog anderen hebben helemaal niet meer door wat er op de wereld gebruikt. Allemaal zijn ze ooit in de val gelokt met mooie woordjes, cadeautjes, valse beloftes en/of drugs.

De jongens:
Hoe de jongens in contact zijn gekomen met het hotel, hangt van hun geschiedenis af, maar één ding hebben ze gemeen: het zijn geen lieverdjes. Er hangt een bepaalde hiërarchie tussen hen in, de rang afhankelijk van hoe sterk ze zijn - mentaal & fysiek - en hoe lang ze al in of rond het hotel verblijven. De meesten weten niet alleen hoe ze om moeten gaan met meisjes, maar zijn ook niet vies van drugs en wapens. Sommigen wonen in het hotel zelf, anderen hebben er enkel hun meisjes zitten. Sommigen hebben al een flink fortuin opgebouwd en denken misschien aan een ander leven, maar Rivera houdt de touwtjes strak; eruit stappen is niet zo simpel.

Dagverloop:
Dancing + Werkkamers
21u30 - 06u00: geopend voor klanten
06u00 - 14u00: Gesloten
14u00 - 20u00: Schoonmaak (door de meisjes)
20u00 - 21u00: Ontspanning (voor iedereen)
21u00 - 21u30: Voorbereiden opening

Hotel
13u00 - 19u30: Schoonmaak
20u00 - 22u00: Aankomst klanten
08u00 - 10u00: ontbijt (op de kamer) + vertrek klanten

Meisjes:
Ingehuurd voor overnachting:
De dag ervoor heeft het meisje vrij en mag ze doen wat ze wil, op voorwaarde dat ze helemaal klaar is voor de klant en geen regels breekt.
20u00 - 10u00: ter beschikking van de klant
10u00 - 13u00: bijslapen & eventueel eten
13u00 - 19u30: Schoonmaken & avondeten
Niet ingehuurd:
06u00 - 14u00: Slapen & eten
(08u00 - 10u00: lobby voor wie lobbydienst heeft)
14u00 - 20u00: Schoonmaak & avondeten
20u00 - 21u00: Ontspanning
(20u00 - 22u00: lobby, voor wie lobbydienst heeft)
21u00 - 21u30: Voorbereiden voor werk
21u30 - 06u00: werken in de dancing (serveren, achter de bar staan, dienst draaien)

Jongens:
De jongens mogen zelf hun dag invullen, tenzij ze een shift hebben.
shifts:
Dancing in het oog houden (schoonmaak controleren & corrigeren + toezien op verloop avond/nacht) : 19u00 - 06u00
Lobby (in- en uitschrijven van klanten, toezicht houden op de zitruimte): 21u00 - 09u00
Kamers controleren: 18u00 - 19u30

MASON KINGSLEY

HET HOTEL

NAMENLIJSTJE

KAMERVERDELING

RELATIES

SHIFTS MEISJES

SHIFTS JONGENS

FAQ

• Is er roomservice beschikbaar?
Ja, maar in beperkte mate. Ontbijt wordt wel sowieso naar de kamer gebracht, aangezien er geen restaurant is voor de klanten.

• Heeft het hotel eigenlijk iets van een sportruimte, waar de meiden gebruik van mogen maken?
Nope. (Ik had er eigenlijk gewoon niet aan gedacht en nu krijg ik het er gewoon niet meer in (x ik was ook bijna de wc’s vergeten.. Oh, en we hebben geen lift (‘: Laat me geen hotel runnen…)

• Blijven de meisjes slapen in de luxe overnachtingskamers?
Wat de wens van de klant is.

• Mogen de meiden fooi zelf houden, of moeten ze dat ook aan de jongens geven?
Ze moeten het afgeven, aangezien ze niet stiekem mogen sparen voor een eventuele ontsnapping. Wanneer ze iets nodig hebben, kunnen ze dit wel vragen.

• Het hotel komt heel luxe over dus zijn de dame en heer achter de balie heel net gekleed (pak, mantelpak, nette jurk) of het meisje misschien minder? Hoe zijn de plezier meisjes over het algemeen gekleed? Wanneer ze een klant ontvangen?
Dat klopt inderdaad, al loopt iedereen die op het gelijkvloers en/of de eerste verdieping komt, er netjes bij. Ook de meisjes zien er uitdagend, maar ook chique uit. De meisjes die een nacht verhuurd worden zien er eveneens zo uit, tenzij er iets specifiek is gewenst.
De jongens die in de dancing bezig zijn - of met andere zaken - dragen deftige kleding, maar deze mag wel wat comfortabel zijn. Een mooie jeansbroek en een net T-shirt zijn al genoeg. De meisjes zijn vooral uitdagend gekleed, in iets dat ook niet al te veel tijd in beslag neemt om aan en uit te doen.

• Is de assistent van César mannelijk of vrouwelijk?
Mannelijk

• Is het gewoon formaliteiten en beleefdheden (bij het boeken), of wel herkennend naar (vaste) klanten toe?
Ze blijven ten allen tijde formeel, maar tonen wel herkenning en waardering bij vaste of veel terugkomende klanten - of deze nu mannelijk of vrouwelijk zijn.

• Hoe zit het met het een klein beetje bespelen van andere personages?
Ik denk niet dat iemand er een groot probleem van maakt als je soms eens wat toevoegt in je post, maar je kan het altijd navragen. En ook de post kan natuurlijk aangepast worden. Als iedereen gewoon aardig is tegen elkaar, zal dit vast geen problemen veroorzaken (:

• Moeten alle boekingen van te voren gemaakt worden, ook als een klant niet een nacht wil blijven, maar gewoon een uurtje iemand wilt?
Als het in de luxekamers is, wel. In de club een meisje kiezen is echter zonder reservering

• Als ze bijvoorbeeld eerder klaar zijn met schoonmaken, krijgen ze dan een ander klusje, of tijd voor zichzelf/ontspanning, gezien er van 20 - 21 ook ontspanning is ingepland.
Ik denk dat er altijd wel werk genoeg is, aangezien de lakens moeten ververst worden, de douches en baden gekuist, de luxekamers moeten er piekfijn in orde uit zien, stofzuigen,... En dancings zijn verschrikkelijk smerig + het zwembad en de wc's horen er nog bij... Maar natuurlijk kan het goed zijn dat ze eerder klaar zijn, waarna ze eigenlijk wel vrij hebben, tenzij de jongens iets van hen verlangen (zoals Beau die één keer in het jaar aan iemand zal vragen om zijn kamer te stofzuigen (': ). Tijdens die 'vrije' tijd zouden ze bvb ook hun eigen kamer kunnen schoonmaken. Oh, ik ben totaal vergeten dat de lobby ook proper moet zijn... ah wel, dat zit bij de dancing ofzo...

• En nog een vraag, over het eten, moeten de meiden ook voor de jongens koken, of is het meer ieder voor zich?
hun ontbijt en hun middageten moeten ze een beetje zelf voor zorgen, al kunnen de jongens wel aan een meisje vragen of ze iets kunnen klaar maken. 'S avonds eten ze allemaal samen en koken de meisjes, tenzij een jongen zin heeft om zich uit te sloven. Of ze bestellen pizza wanneer ze geen zin hebben om te wachten op hun eten.

• Mogen de meiden als ze moeten schoonmaken gewoon dragen wat ze willen qua kleding?
Ja, dit geldt ook voor de jongens.

EXTRA INFO

Het is zaterdag 30 juli, omstreeks half één 's nachts. Het hotel draait op volle toeren en er is (nog) geen vuiltje aan de lucht. De nacht is nog jongen en de hoofden nog fris. Mason is nog niet zo lang geleden gezien en zag er nog tamelijk levend uit.

Ik heb besloten om net voor de moord te starten, omdat 's ochtends iedereen sowieso toch ligt te pitten. (x Ik heb niet meteen een beginsituatie, dus dit is echt om eventjes te wennen. Have fun!

In post vermelden: Naam, Locatie, Mood, Praat met/bezig met
Eventueel: Outfit, leeftijd, aantal jaar ervaring

I ~~LOVE~~ YOU NOT

[ bericht aangepast op 3 aug 2016 - 18:33 ]

Mijn brein breint zoals het breint.

5 aug 2016 - 23:08 LordJohn is offline

LordJohn 10839

Ivy Wynter Keegan

22 Y/O | IN THE DANCING | FEELING UNCOMFORTABLE/SCARED | TALKING TO BRAN

Every word that he says is a dagger in me.

'Beter kon niet zeker? Wat ben je toch zielig,' zegt hij en wijselijk houd ik mijn mond dicht als ik de glazen op de bar zet en wacht tot hij de drankjes gemaakt heeft. We worden echter gestoord door een stem:
'Meneer! Mag ik u vragen waarom u zo tegen dat meisje spreekt?' vraagt iemand en ik kijk op. Het is een meisje en ze staat naast Romano, die zijn arm om haar middel heeft liggen. Is dit een nieuw meisje? Waarom spreekt ze dan zo tegen Bran? Ik zou het voor geen goud durven.
'Omdat ik haar meerdere ben, daarbij dat mag je ook wel eens gaan beseffen,' bromt Bran en hij geeft ze twee glazen water. Ik bijt op mijn onderlip als hij vervolgens zijn preek voortzet. 'Daarbij is het ook mijn job om haar te commanderen. MOcht je hier gaan werken, dan besef je het wel snel genoeg.' Hij richt zich weer tot mij en meteen wend ik mijn blik af. Hij zet de vier glazen whisky op het dienblad voor mijn neus en ik kijk er stilletjes naar. Ik wil al weglopen, tot zijn stem mijn aandacht weer trekt. 'Doe vervolgens eens wat beter je best, ja. Je wilt je vriendje toch niet teleurstellen, neem ik aan?' Hij geeft me het dienblad en met een verschrikkelijk gevoel loop ik weg van de bar, weg van Bran, Romano en het meisje met een grote mond.
'Hier is uw whisky,' zeg ik de mannen als ik mijn neppe glimlach weer op heb geplakt. Ik zet het voor ze neer en kijk ze even aan. Dezelfde man als net laat zijn hand weer over mijn achterwerk glijden en ik haal diep en trillerig adem als ik het voel. Godzijdank ben ik niet ingedeeld om met mannen naar bed te gaan, vandaag... Dat had ik er echt niet bij kunnen hebben.
'Bedankt, schatje,' grijnst hij me toe en ik glimlach hem zoetjes toe, terwijl ik in gedachten al drie keer weg ben gerend van zijn grijpgrage handjes en smerige grijns.
'Graag gedaan,' glimlach ik hem toe. Ik voel Brans blik haast op me branden. Verdomme, zeg. Hunter is er niet en ik ben doodsbang voor Bran. Ramses is er ook en natuurlijk zag ik Romano ook net, maar ik kan niemand om hulp vragen. Het nieuwe meisje zeker niet, die laten we nog even in de waan...
'Kom je even bij ons zitten?' vraagt hij en voor ik het goed en wel doorheb, zit ik al op zijn schoot. Ik draag een kort, zwart jurkje en tot mijn grote ergernis glijdt zijn hand meteen omhoog over mijn been heen. Ik glimlach hem weer toe, maar zit bijna te trillen als een rietje. Ik ben doodsbang, dit is totaal niet mijn ding... 'Niet zo bang zijn, ik doe je niets.' Zijn hand gaat nog een beetje meer omhoog en ik duw mijn benen tegen elkaar aan, zodat hij niet veel verder kan. Fuck.

Milo Rhys O'Brien

27 Y/O | IN THE LOBBY | FEELING BORED | TALKING TO NOBODY IN PARTICULAR

I do very bad things. And I do them very well.

Ik loop naar beneden, terug naar de lobby. Mijn officiële taak van vandaag zit er al op, maar ik moet nog wel aanwezig zijn, voor het geval er iets zal gebeuren met een van de meisjes. We willen geen risico meer nemen, niet na wat er gisterenavond is gebeurd met een van de meisjes, met Dani. Ze werd verdomme bijna gewurgd door een klant.
Ik stap de lobby in en ik zie Kit achter de balie staan, met Beau erbij. Goh, zien we hem ook nog eens een keer. Ik rol kort met mijn ogen en loop naar ze toe.
'Eindelijk wakker, Doornroosje?' vraag ik hem wat sarcastisch en ik leun tegen de balie aan. Het is druk in de dancing, ik hoor de harde muziek en de mensen die per se over de herrie heen willen schreeuwen. Beau heeft een biertje in zijn hand en ik schud mijn hoofd even. Goed, hij is dan wel de zoon van de grote baas, maar een beetje meer verantwoordelijkheid is best op zijn plek. Ik staar kort naar Kit en kijk even rond.
'Hoe staat het met de zaken?' richt ik me dan even tot Kit. Hij staat nu achter de balie en heeft het overzicht over alle kamers. De meisjes moeten het wel goed doen, ze moeten het geld binnenhalen en ervoor zorgen dat de goede naam van Hotel Aphrodite blijft bestaan. Anders zullen ze het weten ook. We tolereren geen slecht gedrag, geen bange meisjes. Ze moeten er zelfverzekerd uitzien, ze moeten lachen en de mannen geven wat ze willen. Daarom zijn ze hier, dat is de reden, dat weten ze dondersgoed. De meesten zijn hier al een tijd en ze weten wat ze wel en niet kunnen maken, maar af en toe moeten we ze weer even op het juiste pad krijgen. Ze moeten niet zeuren, maar gewoon doen wat we van ze vragen, dan zijn we echt niet van die enorme tirannen. Denk ik. Soms.

[ bericht aangepast op 5 aug 2016 - 23:44 ]

You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

6 aug 2016 - 0:55 reguluswife is offline

reguluswife 37248

N o r a h A r o h a W a l k e r

AT THE DANCING || TALKING TO RAMSES || HATING DRUG DEALS || DRESS ||SHOES

Terwijl ze met Ramses aan het praten was, viel haar blik op Romano die binnen kwam met een jong, blond meisje aan zijn arm. Het kostte haar grote moeite om niet een afkeurde frons op haar gezicht te laten verschijnen. Eerlijk gezegd had ze niet gedacht dat hij daadwerkelijk een meisje mee zou nemen naar het hotel. Maar wat had ze anders kunnen verwachten? Schijn bedriegt, zeker in dit wereldje.
'Nee, misschien is dat wel een goede kans. Als je hem even aanwijst dan ga ik er wel op af en dan kun je daarna misschien beter naar Bran gaan. Hij staat al de hele tijd hier boos naartoe te kijken en ik heb geen zin in zijn gezeik.' Norah kon het absoluut niet helpen, maar er kwam een zachte lach over haar lippen door deze woorden. Een welgemeende lach, wat niet voor kwam bij haar wanneer ze in de buurt was van de jongens. 'Kijkt hij niet altijd boos?' durfde ze te zeggen. Ze had Bran niet voor niets liefkozend Grumpy genoemd, toen ze nog dacht dat hij alles meende. Mocht hij ooit zijn baan als loverboy kwijt raken, kon hij prima die dwerg uit Sneeuwwitje spelen. Het idee om naar Bran te gaan stond haar echter totaal niet aan. Haar ogen gleden kort naar de jongeman in kwestie, die op zijn beurt naar Ivy stond te kijken. Wat hij tegen Ivy gezegd had, was haar niet ontgaan. Zijn blik haar kant op ook niet, maar die had ze genegeerd. Het brute gedrag van de jongens tegen de meiden wist haar nog wel eens te verbazen. Je zou denken dat ze inmiddels wel zouden weten dat ze veel verder komen met lieve woorden, maar dat was blijkbaar nog niet tot hen doorgedrongen. Ze onderdrukte de neiging om iets Bran's kant op te gooien, hij was haast de enige bij wie ze daadwerkelijk durfde. 'Ik ben zo terug,' meldde ze Ramses. Na deze woorden liep ze bij hem vandaan, richting Ivy.
'Goedenavond, heren,' begroette ze de groep met een charmante glimlach. Ze ging hierbij achter Ivy staan en kneep bemoedigend in haar schouders. 'Heeft Ivy hier jullie wel verteld dat het vandaag een héél speciale dag is?' loog ze gladjes.
'Hmm, volgens mij nog niet,' antwoordde de man, waarna hij op Ivy's been klopte.
Norah drukte kort haar knie tegen Ivy's rug, ten teken dat ze iets moest verzinnen. 'Het, eh, is mijn v-verjaardag!' gooide het meisje er onhandig uit.
'En vinden jullie niet dat die gelegenheid iets meer bijzonderders verdient dan gewoon de standaard whiskey? Ze wordt slechts eenmaal eenentwintig, natuurlijk.'
'Alles voor een mooi meisje,' grijnsde de man viezig. 'Kies maar wat uit, meissie.' Op de woorden trok ze Ivy van de man's schoot en sloeg haar arm haar heen. 'De jarige jet zal zo terug zijn.' Terwijl ze Ivy naar de bar loodste, begon ze zacht tegen haar te mompelen, met haar arm nog steeds om het meisje heen geslagen. 'Gewoon diep adem halen, er is niks aan de hand. Zo meteen zeg je tegen Bran dat de mannen een fles van de duurste whiskey bestelt hebben die wij aanbieden. Probeer je niks van hem aan te trekken, hij is gewoon een rotzak. Je brengt de fles terug naar de mannen, schenkt een drankje voor hen en voor jezelf, en dan zeg je dat je even iets voor je baas moet regelen, neemt een korte pauze, en tegen de tijd dat je terug bent zal er al een ander meisje bij hen zitten, okay?' Ze gaf het meisje nog een laatste, bemoedigend kneepje in haar schouder en liep toen terug naar Ramses.
'Sorry,' glimlachte ze verontschuldigend, omdat ze hem had laten wachten. 'Wat ik je net eigenlijk wilde vragen, is of je zo misschien even mee zou willen gaan naar buiten, nadat de drugs afgehandeld zijn. Want, zoals je wel weet, mag ik niet alleen naar buiten en ik heb echt even behoefte aan frisse lucht.' Ze zag dat hij zijn mond al open deed, en ze kon wel raden wat hij kon zeggen, dus in een opwelling legde ze haar vinger op zijn lippen, ten teken dat hij stil moest zijn. 'Ja, ik zou Bran mee kunnen vragen, maar stiekem heb ik net zoals jij geen zin in zijn gezeik.'

Only a fool mistakes kindness for weakness,
There is the heart of a lion within the spirit of a lamb.
Grace is selfless strenghty

To the stars who listen — and the dreams that are answered

6 aug 2016 - 1:26 Shireen is offline

Shireen 2021

CHRISTOPHER 'KIT' HARVEY ELLIS JONES

Lobby ~ Talking to Beau & Milo ~ Annoyed & Concentrated ~ Outfit

"I know how to make them crazy. I can drive anybody up the bloody fucking wall."

'Af en toe toon ik nu eenmaal mijn hart en doe ik de wereld een pleziertje. Je kent me,' Daar rolde ik uit principe mijn ogen voor. Dit was precies de reactie die ik had verwacht, en alsnog irriteerde het me dat hij niet gewoon even kon zeggen dat hij per ongeluk twee dagen in slaap was gevallen en dat het niet de bedoeling was geweest. Dat kwam z'n strot gewoon niet uit.
Hij liep straal langs mij heen, wat me eigenlijk niet zo veel kon schelen, en hij pakte een appel van de schaal op de balie. Hij ging op de balie zitten, wat me er automatisch toe zette om mijn omgeving te bekijken. Gelukkig was er nu nauwelijks iemand in de lobby, anders had ik hem hoogstpersoonlijk van zijn high-horse af getrokken, wat op dit moment dus de balie in de lobby was. Zo'n houding in het bijzijn van klanten was in mijn ogen namelijk absolutely not-done.
'Het hotel valt niet uiteen als ik even een dutje neem, buddy. Ik wissel wel nog eens met iemand om het in te halen,' Ik zuchtte, en keek naar het glas in mijn hand, maar op de één of andere manier kon ik niet anders dan een beetje grijnzen.
'Soms benijd ik je wel, Beau. Want als ik dat zou doen zouden de consequenties voor het hotel veel groter zijn. Dat je het maar weet... Something to think about.' Al snel had Beau een blikje cola bemachtigd, en hij hief het naar me op. 'Cheers.' Ik kopieerde zijn gebaar, enkel omdat ik geen zin meer had om te zeiken. 'Salute.' Mijn glas was alweer bijna leeg na de komende slok.
'Eindelijk wakker, Doornroosje?' Milo kwam de lobby in gelopen. Ik was er nog steeds niet over uit of hij me nou aanstond of niet, maar aangezien hij een collega was kon ik niet anders dan oprecht antwoorden op zijn volgende vraag. 'Hoe staat het met de zaken?' Een schampere glimlach verscheen op mijn gezicht.
'De lobby heeft het nooit moeilijk gehad. Alles blijft binnen stromen. Klanten, geld, blijkbaar ook meisjes,' refereerde ik naar mijn eerdere confrontatie met Romano en dat jonge meisje.
'Alleen heb ik Dani afgelopen nacht van wurging moeten redden,' De laatste slok whisky ging naar binnen. 'One of mine.' legde ik uit.
'En daar moet ik nog iets mee. Aangezien het nogal rustig is, would you excuse me?'

how dare you speak of grace

6 aug 2016 - 14:53 Frisk is offline

Frisk 8318

Beau Rivera
24 jaar | Outfit | Lobby | Geïrriteerd & Vijandig | Praat met Kit & Milo

I don't need your approval, darling. That's for ~~insecure~~ people.

De grijns op mijn gezicht verdween langzaam, terwijl die op Kits gezicht groeide. Ik had plots een vies voorgevoel dat mijn humeur een ijskoude wending zou nemen. En mijn voorgevoel zat er zelden naast.
"Soms benijd ik je wel, Beau. Want als ik dat zou doen zouden de consequenties voor het hotel veel groter zijn. Dat je het maar weet... Something to think about." Voor even verstarde ik, een ijzige blik op Kit gericht, maar al snel herstelde ik me en schonk ik hem een al even koude glimlach. Ik was die toon al bij hem gewend, maar op sommige momenten kon ik er minder goed tegen dan op andere. Af en toe had ik zin om hem eens met de neus op de feiten te drukken, al dan niet letterlijk. Af en toe had ik echt zin om hem en alle anderen te laten zien hoeveel ze echt waard waren in César's ogen. Ik wist donders goed hoeveel we gemeen hadden met elkaar op empathisch vlak. Ik zelf was daar geen uitzondering op en dat wist ik maar donders goed. Mij laten geboren worden, was waarschijnlijk het enige dat hij echt voor mij had gedaan. Waarom hij dat gedaan had, was voor mij een eeuwig raadsel.
Maar zoals gewoonlijk hield ik mijn mond dicht hierover. Ten eerste zouden ze me toch niet willen geloven, en ten tweede zou het enkel in mijn nadeel uitspelen, afgezien van de kleine overwinning en Kits reactie.
"Je hebt helemaal gelijk," loog ik na enkele lange seconden van stilte. "Dus je hebt geen enkele reden om te zeiken over mijn slaappatroon, boss." Dat laatste woordje kwam er giftiger uit dan ik wilde, maar ik was dan ook nog steeds lichtelijk slaapdronken. Ik nam nog een flinke hap uit de appel toen Milo zich bij ons voegde. Mijn humeur zakte nog enkele graden onder het vriespunt toen ik zijn blik opving en ik had de sterke behoefte om het halfvolle blikje cola tegen één van de twee te keilen.
"Eindelijk wakker, Doornroosje?" vroeg hij sarcastisch, terwijl hij naast me tegen de balie kwam aanleunen.
"Nee, man, dat is maar een illusie," gromde ik al even sarcastisch terug, waarna ik nog een slok nam. Daarna richtte hij zich tot Kit en vroeg hoe de zaken ervoor stonden. Ik gokte dat er niet al te veel gebeurd was, maar luisterde toch met enig belang.
"De lobby heeft het nooit moeilijk gehad. Alles blijft binnen stromen. Klanten, geld, blijkbaar ook meisjes. Alleen heb ik Dani afgelopen nacht van wurging moeten redden. One of mine," vertelde Kit. Ik wist niet zeker of hij het nog steeds tegen Milo had, of vooral mij op de hoogte wilde stellen, aangezien voorvallen zoals dat meestal meteen heel het hotel rondgingen. Veel kon het me niet schelen, ook al was Dani één van de gemakkelijkste meisjes in het hotel. Shit happens, was mijn mening. Zeker zo'n shit. Kit zou dit ook moeten weten, in die tien jaar dat hij hier nu rondliep, had hij toch wel heel wat meer meegemaakt. Voor enkele gevallen was ik zelf zelfs verantwoordelijk - al hoefde hij dat niet te weten.
"Bummer," mompelde ik voor ik er erg in had. Ik geeuwde en snapte niet helemaal waar hij zich druk over maakte. Als hij het niet aankon dat er aan zijn meisje gezeten werd, moest hij maar een andere job zoeken.
"En daar moet ik nog iets mee. Aangezien het nogal rustig is, would you excuse me?" Ik stak flauw mijn hand op en sprong van de balie af, waarna ik erachter ging staan en door het inlogboek bladerde. Er waren best een aantal kamers bezet deze nacht, een goed teken. Plots herinnerde ik me iets, en ik richtte me naar Milo.
"Hé, waar is Hunter?"

[ bericht aangepast op 7 aug 2016 - 21:48 ]

Mijn brein breint zoals het breint.

6 aug 2016 - 21:59 LordJohn is offline

LordJohn 10839

Ivy Wynter Keegan

22 Y/O | IN THE DANCING | FEELING UNCOMFORTABLE/SCARED | TALKING TO BRAN

Every word that he says is a dagger in me.

'Goedenavond, heren.' Een stem haalt me uit mijn gedachten en ik kijk even om, waarna ik opmerk dat Norah achter me is verschenen. 'Heeft Ivy hier jullie wel verteld dat het vandaag een héél speciale dag is?'
Ik ben doodstil. Wat bedoelt ze? Het is helemaal geen speciale dag. Maar een knie in mijn rug zorgt ervoor dat ik eindelijk snap waar dit leugentje om bestwil heen gaat en na een korte 'nee' van de man op wiens schoot ik zit, trek ik mijn mond open:
'Het, eh, is mijn v-verjaardag!' stamel ik. Ik was nooit goed in liegen en onder druk presteer ik er helemaal niets van. Gelukkig lijken de mannen het niet op te merken — of ze doen alsof — en Norah praat rustig verder
'Kies maar wat uit, meissie,' zegt de man nog en Norah trekt me vrijwel meteen van de mans schoot af. Ik word meegenomen naar de bar door Norah en ik kan haar wel zoenen, zo blij ben ik dat ik uit de greep van de man ben bevrijd. Meteen begint ze tegen me te praten en ik knik braaf op alles wat ze zegt. Dure whisky, terugbrengen naar de mannen, pauze nemen, opnieuw beginnen. Whisky, mannen, whisky, mannen.
'Oké...' zeg ik zachtjes en ik draai me kort naar Norah. Ik glimlach haar dankbaar toe en loop door naar de bar, waar Bran nog altijd staat. Norah loopt ook weg, terug naar haar eerdere gesprek dat ze onderbrak om mij uit de brand te helpen.
'Een fles van de duurste whisky, graag,' zeg ik tegen Bran en ik leg het dienblad weer op de bar. Ik kijk hem schattend en een beetje angstig aan en ik trek wat ongemakkelijk aan het korte jurkje dat ik draag. Ik wacht een tikje ongeduldig tot ik de fles aangeboden krijg, samen met vijf schone glazen. Ik bedank hem zacht en loop voor de derde keer deze avond richting het groepje zakenmannen, dat op me lijkt te wachten. Zodra ik bij ze aankom, lachen ze meteen breed en dezelfde man trekt me weer naar zich toe. Ik schenk de vijf glazen in en ik glimlach ze liefjes toe, maar ik kan wel kotsen. Ik voel me zo verschrikkelijk vies, al die handen die aan me zitten, de ogen die ongegeneerd over me heen glijden. Ik haat het hier.
'Wel, gefeliciteerd, meissie,' grijnst de man en hij slaat zijn whisky meteen achterover. Ik proost met ze en nip zacht van de sterke drank. De neiging om het meteen uit te spugen onderdruk ik. Ik moet de schijn ophouden, en ook al vind ik dit totaal niet lekker, ik blijf lichtjes glimlachen. Misschien heb ik het nu weer een beetje goedgemaakt voor Bran. De whisky is namelijk erg duur en hiermee verdienen ze zeker wel wat geld.
'Excuseer mij, heren,' zeg ik als ik opsta en ik neem mijn glas whisky mee. 'Ik moet even wat doen voor mijn baas.' Ik zie hun blikken veranderen en ik maak me snel uit de voeten, voor ze me vast zullen grijpen en nooit meer los zullen laten. Het halflege whiskyglas zet ik op de bar neer en meteen loop ik naar de uitgang van de dancing. Ik wil weg, het liefst sluit ik me op in mijn kamer en kom ik er nooit meer uit, maar dat zal me niet in dank af worden genomen. Ik haat het zo, ik haat het.

Milo Rhys O'Brien

27 Y/O | IN THE LOBBY | FEELING BORED | TALKING TO NOBODY IN PARTICULAR

I do very bad things. And I do them very well.

'Nee, man, dat is maar een illusie.' Ik rol met mijn ogen en kijk naar hem en zijn blikje cola. Ik kijk naar Kit en wacht op zijn antwoord.
'De lobby heeft het nooit moeilijk gehad. Alles blijft binnen stromen. Klanten, geld, blijkbaar ook meisjes. Alleen heb ik Dani afgelopen nacht van wurging moeten redden. One of mine,' beantwoordt hij mijn vraag en ik knik. Ik heb het gehoord van Dani, het is verschrikkelijk wat er is gebeurd en we balen er allemaal van, natuurlijk.
'Bummer,' zegt Beau slechts en ik schud mijn hoofd even. Hij moet echt zijn prioriteiten bijstellen. Natuurlijk mogen er mannen aan onze meisje zitten, maar als ze gewurgd gaan worden, zal dit slecht staan. We willen de politie liever niet hier hebben en als een van de mannen de blauwe plekken en de schrammen op het meisje ziet, zijn de rapen gaar.
'En daar moet ik nog iets mee. Aangezien het nogal rustig is, would you excuse me?' Beau springt van de balie af en bladert door het inlogboek dat op de balie ligt. Ik kijk kort naar Kit en haal mijn hand een keer door mijn haar heen. Al snel kijkt meneer Rivera naar me op en ik trek mijn wenkbrauwen op.
'Hé, waar is Hunter?'
Ik haal mijn schouders op en staar naar het boek dat op de balie ligt. 'Geen flauw idee. In zijn bed, waarschijnlijk.' Hij is hier nog niet zo lang en heeft enkele maanden geleden een meisje meegenomen: Ivy. Als het goed is, is zij nu in de dancing om daar mannen van drankjes te voorzien. 'Ik hoop maar dat hij een goed excuus heeft, want niet iedereen kan hier lui rondhangen.' Ik werp een korte, waarschuwende en sarcastische blik in de richting van Beau. Hij blijft constant enkele dagen weg. Als wij dat flikken, zijn ze niet blij met ons.
'If you'll excuse me,' zeg ik even als ik naar Beau kijk en het inlogboek uit zijn handen trek. Ik wil even zien hoe het ervoor staat met de zaken. Ik blader door de pagina's heen en het valt me op dat Kit de waarheid sprak. Het is best druk.

[ bericht aangepast op 6 aug 2016 - 22:01 ]

You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

7 aug 2016 - 9:51 flakes is offline

flakes 284

ANGELINA MANDA FERYAL

aan de bar van de dancing - gelukkig, enthousiast - bezig met Bran en Ro - nieuw - Outfit

Een neerbuigende lach verliet zijn lippen, en ik voelde dat ik bloosde. Mocht hij zich wel zo gedragen ?
"Omdat ik haar meerdere ben, daarbij dat mag je ook wel eens gaan beseffen." Bromde hij dan. Waar had hij het over ? "En dan nog, dat geeft u het recht niet om zo tegen haar te spreken." Reageerde ik weer. Wie dacht hij wel dat hij was ?
"Twee glazen water, graag." Hoorde ik Romano zeggen. Ik merkte dat zijn lip lichtjes begon te bloeden maar voor dat ik iets kon vragen werden de twee glazen water voor onze neus geduwd. "Bedankt." Zei ik met een overdreven glimlachje.
"Daarbij is het ook mijn job om haar te commanderen. Mocht je hier gaan werken, dan besef je het wel snel genoeg." Zei de man weer. Ik fronste mijn wenkbrauwen. "Waarom zou ik hier willen werken ?" Vroeg ik mezelf luidop af. Als deze barman zo verder ging zou het niet lang meer duren voor hij ontslagen zou worden. Want de manier waarop hij tegen zijn serveersters sprak was niet acceptabel en nog minder bij zijn klanten.
Ik keek even naar de bange serveerster die naar een groepje mannen was gegaan en op hun schoot werd gezet. Ik zag ook dat er een ander meisje bijkwam maar ik kon hun gesprek niet goed volgen. Het roodharig meisje kwam na een korte tijd terug om een bestelling te nemen en ging dan weer bang op hun schoot zitten.
"Romano, volgens mij is dit echt een vreemd hotel." Zei ik terwijl mijn blik nog altijd op het meisje bleek te zijn.

[ bericht aangepast op 7 aug 2016 - 9:54 ]

7 aug 2016 - 18:04 Shireen is offline

Shireen 2021

CHRISTOPHER 'KIT' HARVEY ELLIS JONES

Lobby ~ Talking to Beau, Milo & Dani ~ Indifferent & Concentrated ~ Outfit

"I know how to make them crazy. I can drive anybody up the bloody fucking wall."

Beau leek iets in te houden voordat hij sprak. 'Je hebt helemaal gelijk, dus je hebt geen enkele reden om te zeiken over mijn slaappatroon, boss.' Ik zuchtte. Ik wist dat het punt dat hij probeerde te maken niet geheel onjuist was, maar het irriteerde me desalniettemin. Dit probeerde ik echter zo min mogelijk te laten merken; het had geen zin om verder in discussie te gaan, omdat hij het waarschijnlijk toch wel wist om te draaien naar iets redelijks dat niet echt helemaal geheel zuiver was. Beau schonk ook Milo een sassy antwoord op zijn sassy vraag, waarna hij opmerkte dat Hunter afwezig was.
'Ik hoop maar dat hij een goed excuus heeft, want niet iedereen kan hier lui rondhangen.' had Milo te zeggen. 'Ach, joh. Zolang ik er maar ben, hè Beau?' Een knipoog kwam er wel vanaf, en ik maakte de opmerking met een lichte grijns. Zin in meer discussie had ik niet, en ik had ook wel wat beters te doen.
Na een knikje aan beide verliet ik de lobby. Ik moest toegeven dat ik eigenlijk geen flauw idee had waar Dani uithing.
Ik herinnerde me al snel dat ze geen shift in de dancing had, en voor haar waren er geen reservaties gemaakt, tenminste niet waar ik van af wist. Ze was waarschijnlijk gewoon op haar kamer met Talitha, dus daar zou ik maar naartoe gaan. Ik liep door de zitruimte, waar enkele meisjes zaten, naar de gang richting de trappen, maar voordat ik de trap bereikt had, was ik al bijna tegen de twee opgebotst. Eerst probeerde ik een normale afstand te houden, maar toen er net een horde hotelgasten voorbij kwam, waarschijnlijk richting de trap die naar de bar leidde, zette ik een extra stap in Dani's richting.
Mijn hand landde op haar schouder terwijl ik haar naar mij toe trok zodat ik zacht tegen haar kon praten.
'Wij moeten even een gesprekje houden.'

how dare you speak of grace

7 aug 2016 - 18:52 Tad is offline

Tad 3475

Talitha H A Y E S
LOUNGE _ ANNOYED _ DANI AND KIT _ OUTFIT

Dani mocht in haar handjes klappen met iemand zoals ik, dat stond als een paal boven water. Als ik er niet was geweest, dan had ze haar tijd moeten verdrijven met al die wankele, bange hertjes die nog geen man zouden kunnen opwinden als hij al tien jaar droog stond. "Geen dank," glimlachte ik dan ook gul toen ze me bedankte voor mijn eerlijke mening. "Al moet je weten dat het geen compliment is," voegde ik er toch nog maar subtiel aan toe.
"Je ruikt lekker," kreunde ik tijdens de omhelzing tevreden. Dani's parfum was zeker een aangename afwisseling tussen al dat zweet en urine. Mijn tevredenheid werd echter al snel verstoord door een hoge gniffel van mijn kant op het moment dat ik haar verhaal hoorde. Ik liet haar los en trok mijn wenkbrauwen op, terwijl ik me probeerde voor te stellen hoe die ervaring geweest moest zijn. "Dus we hebben een boa constrictor in ons midden? Ach, in ieder geval beter dan al die wolfjes in schaapskleren, of wat dan ook. Ik mag hopen dat hij je betaald heeft voor al die kilo's foundation. Anders hoop ik vurig dat dit zijn eerste en laatste keer hier was – we hebben niets aan arme stakkers."
Mijn ogen knepen zich kort samen toen Dani insinueerde dat ik mijn werk niet goed deed. Al snel perste ik mijn lippen echter omhoog tot een zuinig glimlachje. "Oh, liefje, het feit dat ik geen pepermunt meer op zak heb, zegt meer over jouw klandizie dan de mijne. Ik ben een ware goudmijn." Al snel sprong mijn aandacht weer over op de vraag die ze stelde, waarbij ik me gewillig naar de zitruimte liet leiden. "Oh, het was een ware hel. Ik denk niet dat hij de omgeving bij zijn Willie daar ooit ook nog maar geschoren heeft. Niet dat er ook maar één klant is die dat wel doet. Echt, op sommige momenten heb ik het zo gehad met mannen. En het was zo'n klootzak. Over klootzakken gesproken, heb je enig idee waar B..." Ik kon Beau's naam niet eens over mijn lippen krijgen, want mijn gesprekspartner werd van me vandaan getrokken door Kit. Ik kneep mijn ogen beledigd tot spleetjes. Even tikte ik ongeduldig met mijn voet op de grond, maar toen hij mij simpelweg leek te negeren, was de maat vol.
"Eh, Kittiecat, liefje. Ik geloof dat zowel Dani als ik zojuist een zware, zware ronde achter de rug hebben. En al ik zelfs maar een beetje ervaring heb – wat ik heb, overigens, na zo'n zeven jaar, dacht je niet? – dan zou ik je kunnen vertellen dat deze zitruimte ervoor is om even uit te blazen. Dus ik geloof dat dat gesprekje van je ook wel een paar minuten uitgesteld kan worden. Uitblazen gaat zo lastig als je tegen iemand moet praten, non?" En dus pakte ik Dani's hand, om haar subtiel weer mijn richting op te trekken.

She's imperfect but she tries

7 aug 2016 - 21:02 Syaoran is offline

Syaoran 12964

——————————————————————————

——————————————————————————

Dani Reina Verdad

”I knew my innocence was lost when I realised I was no longer afraid of the darkness surrounding me. .
Instead, I discovered, I fear the darkness that hides inside me.”

• Twenty-five • Somewhere - With Talitha and Kit • ~~Fuck~~ you, bellota • Outfit •

Lichtjes schudde ik mijn donkere lokken heen en weer alvorens ik Talitha’s hand beetpakte en haar richting de zitkamers leidde. Wijselijk besloot ik mijn lippen opeen te houden en niet in te gaan op haar opmerking over het ‘beruchte’ pepermuntje. Vermoedelijk had ik — in mijn humeurigheid weliswaar — haar het idee gegeven dat ze haar werk niet voldoende zou doen; wat absoluut niet het geval was gezien dat volkomen nonsens zou zijn.
”Oh, het was een ware hel. Ik denk niet dat hij de omgeving bij zijn Willie daar ooit ook nog maar geschoren heeft. Niet dat er ook maar één klant is die dat wel doet. Echt, op sommige momenten heb ik het zo gehad met mannen. En het was zo'n klootzak. Over klootzakken gesproken, heb je enig idee waar B..."
Voor even had ik zachtjes weten te gniffelen om de woorden die haast blindelings over de vuurrode lippen van de roodharige heen waren gerold nadat ik haar gevraagd had naar haar avond. Ik kende het probleem van harige Willie’s — tot mijn ongenoegen, helaas — maar al te goed, wat op sommige vlakken een vreselijk gegeven was. Echter verstomde de glimlach rondom mijn lippen op het moment dat ik haast tegen de brede borstkas van Kit opliep. Voor enkele tellen had ik gehoopt dat hij de gepaste afstand zou bewaren die hij aannam, maar voorbij lopende gasten wisten die hoop direct met de grond gelijk te maken, waardoor de man een mogelijkheid kreeg zijn hand zachtjes op mijn schouder te leggen; zodat hij op deze manier in staat was me bij Talitha weg te halen.
”Wij moeten even een gesprekje houden,” sprak hij zacht. Onbewust trokken mijn lippen tot een smalle streep, waarbij ik mijn donkere poelen deels gepikeerd naar hem opsloeg. Er was een reden geweest waarom ik de kamer van onze Boa ontvlucht was nog voor hulp had kunnen arriveren — de man’s gekerm klinkende als prachtige muziekviolen in mijn oren — en waarom ik tot op dit moment iedere jongen zorgvuldig had geprobeerd te mijden die bij het Hotel hoorde. De behoefte om aan te moeten horen dat ik de man niet aan zou kunnen was niet exact iets waar ik op zat te wachten, al helemaal niet van mijn geliefde loverboy, en eveneens klink klare onzin.
Echter bleek ik niet de enige te zijn die niet geheel blij was met de tussenkomst van Kit en de roodharige achter me schroomde zich dan ook niet om haar ongenoegen uit te spreken. “"Eh, Kittiecat, liefje. Ik geloof dat zowel Dani als ik zojuist een zware, zware ronde achter de rug hebben. En al ik zelfs maar een beetje ervaring heb – wat ik heb, overigens, na zo'n zeven jaar, dacht je niet? – dan zou ik je kunnen vertellen dat deze zitruimte ervoor is om even uit te blazen. Dus ik geloof dat dat gesprekje van je ook wel een paar minuten uitgesteld kan worden. Uitblazen gaat zo lastig als je tegen iemand moet praten, non?"
Geamuseerd schoot een van mijn wenkbrauwen omhoog en wist ik mijn best te doen een gniffel in te slikken alvorens mijn donkerrode lippen zich tot een zoete glimlach krulden. Haast in afwachting gleden mijn poelen over de man voor me heen en meende ik — danwel voor een paar karige secondes — een vage steek in het diepste van mijn donkere hartje te voelen. Eens was ik verzot geweest op de man, tot deze besloten had mijn lichaam voor geheel andere doeleinden te gebruiken dan ikzelf ooit in gedachten durfde te hebben, en daarmee het resterende gedeelte van mijn 'goede' karakter wist te verpesten.
Het was daarom dan ook dat ik het besloot over een ander boeg te gooien en terwijl mijn hand nog steeds in die van Talitha lag, plaatste ik één enkele stap dichter naar Kit toe. Zoetjes legde ik mijn hand op zijn borst en strook er licht een keer overheen alsof ik de fijne stof van zijn jasje wilde glad strijken. Vervolgens sloeg ik mijn donkere poelen lieflijk naar hem op die eveneens gepaard ging met een perfect bijpassende glimlach. “Dat gesprekje kan toch nog wel wachten, niet? Ik bedoel, zo’n haast heeft het nu toch niet meer en wij meiden onder elkaar hebben nu zeer de behoefte om onze harten te luchten.”

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

7 aug 2016 - 22:10 Frisk is offline

Frisk 8318

Beau Rivera
24 jaar | Outfit | Lobby | Geïrriteerd & Vijandig | Praat met Kit & Milo

I don't need your approval, darling. That's for ~~insecure~~ people.

"Ik hoop maar dat hij een goed excuus heeft, want niet iedereen kan hier lui rondhangen." Ik fronste mijn wenkbrauwen bij Milo's verwijt. Ik kon me niet herinneren dat ik met hem op een slechte voet stond, dus zijn aanhoudende vijandigheid verbaasde me lichtelijk. Ik deed mijn mond al open om iets stoms te zeggen in plaats van dit gedoe te laten, maar Kit was me voor.
"Ach, joh. Zolang ik er maar ben, hè Beau?" Kit knipoogde naar me. Ik liet mijn blik tussen de twee in glijden en haalde uiteindelijk mijn schouders maar op.
"Zeikerds," mompelde ik terwijl ik over het boek gebogen stond. Mijn ogen gleden over de namen in het boek, maar nog meer over de cijfers. Snel begon ik te tellen hoeveel er was binnen gekomen de laatste twee dagen.
"Zevenhonderd-drieëntwintig, duizend-driehonderd-zevenenvijftig, vijftienhonderdnegenen- What the flying fuck?" Ik werd ruw onderbroken toen Milo het boek onder mijn neus vandaan haalde en er zelf in begon te bladeren. Ik snoof verontwaardigd en besloot dan maar het klokhuis dat ik nog vast had, in de vuilbak te gooien. Het blikje cola liet ik staan, aangezien Milo blijkbaar toch niets anders van me verwachtte.
"Dat je bedprestaties ondermaats zijn, moet je niet op mij afreageren, lul." Ik liep achter de balie vandaan, richting de zetels van de lobby. Op het einde van de gang zag ik Kit bij Dani en Talitha staan. Even vertraagde ik, terwijl ik twijfelde om er ook op af te stappen, maar uiteindelijk plofte ik toch neer in de zetels. Talitha's reactie was altijd al één van de weinige dingen geweest die ik niet zo goed kon voorspellen, en dankzij de brompot bij de balie wist ik niet of ik dat op dit moment wel aankon. Hoewel, misschien was het wel net wat ik nodig had. Och ja, de nacht was nog jong en ik zou haar vast nog tegen het lijf lopen - al dan niet letterlijk.

[ bericht aangepast op 9 aug 2016 - 12:46 ]

Mijn brein breint zoals het breint.

8 aug 2016 - 17:55 Shireen is offline

Shireen 2021

CHRISTOPHER 'KIT' HARVEY ELLIS JONES

Lobby Hallway ~ Talking to Dani & Talitha ~ Amused & Concentrated ~ Outfit

"I know how to make them crazy. I can drive anybody up the bloody fucking wall."

Gepikeerd sloeg ze haar ogen naar mij op, maar in response keek ik haar alleen maar indringender aan. Al snel voelde Talitha zich -zoals ik al had verwacht- beledigd door mijn onderbreking.
’Eh, Kittiecat, liefje. Ik geloof dat zowel Dani als ik zojuist een zware, zware ronde achter de rug hebben. En al ik zelfs maar een beetje ervaring heb – wat ik heb, overigens, na zo'n zeven jaar, dacht je niet? – dan zou ik je kunnen vertellen dat deze zitruimte ervoor is om even uit te blazen. Dus ik geloof dat dat gesprekje van je ook wel een paar minuten uitgesteld kan worden. Uitblazen gaat zo lastig als je tegen iemand moet praten, non?’ Mijn lippen vormden zich tot een kleine grijns, die eigenlijk bijna op een glimlach leek.
’Maar tegen jou praten is altijd ontzettend relaxed, non?’ Ik zou niet beweren dat dit een geheel accuraat antwoord was, aangezien ik niet zomaar over koetjes en kalfjes wilde praten met Dani, en Talitha waarschijnlijk wel, maar ondanks het feit dat zij beiden niets te zeggen hadden over wat er zou gebeuren, wilde ik niet geheel vijandig overkomen.
Talitha probeerde Dani weer naar zich toe te trekken, maar inplaats daarvan zette Dani een stap dichter naar mij toe, voor zover dat nog dichter kon, en legde ze een hand op mijn borst. Toen ze me even aaide, en daarna haar glanzende, bruine ogen naar me omhoog sloeg, kon ik opnieuw niet anders dan grijnzen. Ik kon niet met waarheid beweren dat ik gevoelens voor haar had, maar god wat was ze mooi…
'Dat gesprekje kan toch nog wel wachten, niet? Ik bedoel, zo’n haast heeft het nu toch niet meer en wij meiden onder elkaar hebben nu zeer de behoefte om onze harten te luchten.’ Uit mijn mond ontsnapte een kleine grinnik.
’Hmmm, Dani. Kun je het je voorstellen? Vier jaar geleden vertelde je alles aan mij. En toen, alles wat ik maar van je vroeg… Deed je voor mij. En nu?’ Ik deed even alsof ik oprecht teleurgesteld was.
’Nu heb ik het toch echt voor het zeggen.’ Mijn hand gleed van haar schouder naar haar onderrug, en ik gaf haar een klein klopje, waarna ik haar zachtjes de andere kant uit duwde, richting de trappen, en net langs Talitha.
’Maak je geen zorgen, ik zal je vriendinnetje niet lang van je weghouden. En Kittiecat komt later wel voor jou terug, als je dat wilt, sweetie.’ Een zachte, ongemeende kus drukte ik op haar wang, waarna ik mijn hand weer op Dani’s bovenrug legde, en haar mee nam naar de trappen.

how dare you speak of grace

8 aug 2016 - 18:09 LordJohn is offline

LordJohn 10839

Milo Rhys O'Brien

27 Y/O | IN THE LOBBY | FEELING BORED | TALKING TO NOBODY IN PARTICULAR

I do very bad things. And I do them very well.

Beau is niet echt amused door mijn actie om het boek onder zijn neus vandaan te trekken, maar op het moment trek ik me er weinig van aan. Ik ben bloedchagrijnig.
'Dat je bedprestaties ondermaats zijn, moet je niet op mij afreageren, lul,' zegt Beau geërgerd en dan verlaat hij de balie. Ik rol weer even met mijn ogen en kijk rond. Van Bran hoorde ik dat June niet in de dancing is, terwijl ze daar het liefst zou moeten zijn, om de zakenmannen van drankjes te voorzien en het geld binnen te halen. Ik snuif kort en sla het boek met een klap dicht. Waar is dat meisje toch? Ze is hier slechts enkele weken, maar nog altijd lijkt ze niet te geloven dat ik niets voor haar voel. Ik heb alleen maar even lief en aardig tegen haar gedaan zodat ik haar hier mee naartoe kon nemen. En het is me gelukt. Maar nog altijd gelooft ze het niet.
Ik schud mijn hoofd in mezelf en kijk naar Beau, die op de zetel in de lobby zit. Kit is weggelopen en staat bij Dani en Talitha. Eerstgenoemde werd dus gisterenavond bijna gewurgd door een man. Dat kunnen we niet hebben. We moeten het zo snel en zo professioneel mogelijk afhandelen en ervoor zorgen dat niemand naar de politie stapt. De meisjes mogen niet ontsnappen want dan is het hotel te gronde gericht. Mijn blik hangt even op het halflege blikje cola op de rand van de balie en ik haal mijn hand door mijn haar.
Ik kan niet anders dan zeggen dat ik af en toe spijt heb van de drugs die ik neem, maar evengoed helpt het me de dag door. Ik ben er al zo lang aan verslaafd dat ik amper zonder kan functioneren. Misschien heeft mijn chagrijnige humeur daar ook mee te maken. Ik heb gisteren niets gekregen en mijn voorraad is op, dus het is stevig ontwennen voor mij. Beter heeft Mason straks wat voor me, uiterlijk morgen, dan kan ik weer even door.
Ik snuif kort en schuif het boek aan de kant waarna ik weer even rondkijk. Het is druk in de dancing, maar hier bij de balie en in de lobby is het erg rustig. De mannen vermaken zich met de meisjes in de kamers en met de meisjes in de dancing zelf. Ik ben benieuwd hoe ze het er vanaf brengen.

You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

8 aug 2016 - 19:39 Tad is offline

Tad 3475

Talitha H A Y E S
LOBBY (HALLWAY) _ ANNOYED AND FLIRTY _ DANI, KIT AND BEAU _ OUTFIT

Ik wierp Kit een zuinig, arrogant glimlachje toe. "Uiteraard. We weten allemaal dat ik een meer dan prima gesprekspartner ben die Dani meer dan voldoende tijd geeft om op adem te komen." Dat was meer dan waar, want het feit was nu eenmaal dat ik moeiteloos voor twee man praatte. Niet dat ik het mensen kon kwalijk nemen dat lang niet iedereen zo interessant was als ik, maar het zette toch de toon. En Dani... Dani was vele malen interessanter dan Kit, met als gevolg dat ze bij hem zeker niet op adem zou komen.
Mijn blik schoot even gepikeerd de richting op van mijn vriendin toen ze een stap dichter naar Kit zette – wat maakte ze me nu? – enkel en alleen om te horen hoe ze daadwerkelijk mijn kant koos. Natuurlijk deed ze dat – ze had tenminste een greintje van gezond verstand in dat mooie kopje van haar zitten. Een triomfantelijk lachje verscheen op mijn gelaat toen Kit over vroegâh begon te mekkeren. "Ik geloof, Kittiecat, dat je vervangen bent. Niet dat ik het Dani kan kwalijk nemen. Ze heeft stijl en laten we wel wezen: ik ben vele malen leuker, interessanter en nou ja..." Ik liet mijn blik even veelbetekenend over zijn lichaam glijden. "... knapper." Ik glimlachte liefjes naar hem. "Maar goed, verschil moet er zijn, dacht je niet?"
Toch klemde ik mijn kaken ontevreden op elkaar toen Kit zijn zin door leek te drijven en onze meningen in de wind leek te slaan. Daarbij perste ik geïrriteerd mijn lippen op elkaar toen Kit zijn lippen op mijn wang drukte en ik opende mijn mond al om hem van een gevat repliek te dienen. Dat was voordat zijn weinig interessante gestalte stopte met het verpesten van mijn uitzicht en ik de jongen zag die ik uren – nee, dagen – had gezocht.
Beau.
Ik voelde vrijwel direct het gevoel van woede en verraad door mijn aderen stromen, want die klootzak was zonder een woord te zeggen van de aardbodem verdwenen, zelfs al was het maar voor twee dagen. Nog geen paar seconden later voelde ik me echter alweer een stukje beter: hij zag er niet al te vrolijk uit, maar meer in het bijzonder omdat er geen blond, hersenloos mormel over hem heen liep te kwijlen. Dat laatste was goed voor mij en dat eerste goed voor ons beide. Misschien zou hij dan ooit leren dat zijn leven zonder mij een stuk minder leuk was en een stuk meer waardeloos. Gelukkig voor hem was ik echter in een goede bui en was ik voldoende vergevingsgezind om hem op te vrolijken.
"Neem je tijd, Kittiecat," wierp ik Kit dus slechts poeslief na, mijn aandacht en ogen echter al lang gefixeerd op de jongen die in een fauteuil hing. Die jongen was immers veel belangrijker dan de man die mijn teerbeminde Dani zojuist van me vandaan had geplukt. Mijn handen modelleerden mijn haren wat, ik trok mijn jurkje wat rechter en bestudeerde mijn decolleté. Toen ik eenmaal tevreden was, toverde ik een eigenzinnig glimlachje op mijn gezicht, waarbij ik zelfverzekerd de lobby in paradeerde. Ik benaderde mijn wederhelft van achteren en drapeerde losjes mijn armen rond zijn hals.
"Vanwaar die donkere blik, mijnheer Rivera?" murmelde ik in zijn oor, waarbij ik Milo achter de receptie – en tevens de rest van de mensen in de lobby – arrogant negeerde en mijn tanden zacht in zijn oorlel plaatste. "Mij gemist?"

She's imperfect but she tries

8 aug 2016 - 21:40 Syaoran is offline

Syaoran 12964

——————————————————————————

——————————————————————————

Dani Reina Verdad

”I knew my innocence was lost when I realised I was no longer afraid of the darkness surrounding me. .
Instead, I discovered, I fear the darkness that hides inside me.”

• Twenty-five • Hallway - With Talitha and Kit • ~~Fuck~~ you, bellota • Outfit •

”Hmmm, Dani. Kun je het je voorstellen? Vier jaar geleden vertelde je alles aan mij. En toen, alles wat ik maar van je vroeg… Deed je voor mij. En nu? Nu heb ik het toch echt voor het zeggen.”
Van de lieflijke blik die op mijn gezicht had gestaan was geen enkele spoor meer te bekennen. Mijn kaken klemde zich bitter opeen en ik moest mijn uiterste best doen om een reeks scheldwoorden in te slikken. Fonkelend van ergernis haakte ik mijn donkere kijkers vast in de zijne. Waar haalde hij het lef vandaan om het verleden — ons verleden — terug naar boven te halen? Beheerst trachtte ik de herinneringen die mijn hoofd binnen sijpelde tegen te gaan en dankte ik wederom in stilte Talitha voor haar aanwezigheid.
”Ik geloof, Kittiecat, dat je vervangen bent. Niet dat ik het Dani kan kwalijk nemen. Ze heeft stijl en laten we wel wezen: ik ben vele malen leuker, interessanter en nou ja… knapper. Maar goed, verschil moet er zijn, dacht je niet?" Een voldane uitdrukking trok over mijn gezicht heen en voor even hoopte ik dat de grijns op Kit’s gezicht zou oplossen. Helaas had deze niet de behoefte om zijn plannen te veranderen en voelde ik hoe zijn hand van mijn schouder naar mijn rug verschoof, waarmee hij me op deze manier dwong met hem mee te komen. “Plus het gegeven dat je in die tijd nog lief was én wist hoe je naar mij moest luisteren,” venijnig rolde de woorden over mijn lippen heen — hard genoeg voor Kit om ze op te kunnen vangen doch zacht zodat het niet te verstaan zou zijn voor eventuele gasten die ons voorbij liepen.
”Neem je tijd, Kittiecat,” hoorde ik de roodharige jonge vrouw nog tegen Kit zeggen terwijl ze haar aandacht omtrent mij leek te verliezen. Sissend rolde haar naam haast dwingend tussen mijn tanden door, waarop mijn poelen haar geërgerd volgde. Wat kregen we nou? Ze hoorde me verdomme met haar mee te nemen, niet achter te laten. Vluchtig schoten mijn poelen in de richting waar Talitha naar toe gelokt leek te worden. Een zachte, verslagen zucht gleed subtiel over mijn lippen heen, waarna ik een keer met mijn ogen rolde en mijn verlies stilletjes leek te aanvaarden. Het feit dat de jonge vrouw haar aandacht verloren had aan Beau was een gegeven waar ik haar geeneens kwalijk om kon nemen. Die jongen had een aantrekkingskracht waar je U tegen mocht zeggen en waar zelfs nog geen dom schaap weerstand tegen leek te bieden.
Zwijgzaam liet me door Kit richting de trap leiden terwijl ik mezelf ondertussen tactvol voorbereidde op het prikkelen van zijn gevaarlijke grenzen. Talitha had me vermoedelijk naar een goed humeur weten te brengen, de man langs me ging deze hoogstwaarschijnlijk alleen maar verergeren, waardoor ik mezelf haast verplicht voelde mijn gezonde frustratie op hem bot te vieren — tenslotte had hij me er vriendelijk aan weten te herinneren wie hier de baas was, maar tevens ook wie de reden van mijn verblijf hier was — in de wetenschap dat de kick daarvan me in ieder geval zou plezieren.
Blindelings verborg ik de sombere trek die zich kort op mijn gezicht had laten zien en klemde mijn kaken nogmaals stevig op elkaar. De zoete herinneringen aan vier jaar geleden maakte het dat ik ergens nog altijd een zwak was blijven houden voor de man; waar ik ergens een godsgruwelijke hekel aan had. Voor even weerstond ik de drang om de hand van mijn rug af te schudden; wiens vingers me — tot mijn lichte ergernis — veel te vertrouwend aanvoelde.”Als je denkt dat ‘wij even een gesprekje moeten houden’ zodat je me de grond in kunt boren, dan vertel ik je nu alvast dat ik daar geen behoefte aan heb. Wees gewaarschuwd, querido.” Liefjes wierp ik Kit een met sarcasme gevulde zoete glimlach toe, waarna ik de aanraking van zijn hand op mijn rug verbrak door hem voor te gaan op de trap.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

9 aug 2016 - 1:09 Shireen is offline

Shireen 2021

CHRISTOPHER 'KIT' HARVEY ELLIS JONES

Room No13 ~ Talking to Dani ~ Amused & Concentrated ~ Outfit

"All my friends are heathens."

"Go on. Try me. Find out what you'll get yourself into, sweetheart."

"Don't make any sudden moves. You don't know half of what could happen."

'Ik geloof, Kittiecat, dat je vervangen bent. Niet dat ik het Dani kan kwalijk nemen. Ze heeft stijl en laten we wel wezen: ik ben vele malen leuker, interessanter en nou ja… knapper. Maar goed, verschil moet er zijn, dacht je niet?' Ik kon niet anders dan scoffen. Ik deed een paar passen achteruit, van Dani vandaan, en weer terug naar Talitha. Met twee vingertoppen onder haar kin dwong ik haar zachtaardig om me aan te kijken.
'Probeer de volgende keer iets minder arrogant te doen, dat maakt je nog tien keer knapper dan je bent.' 'Neem je tijd, Kittiecat.' Een flirterige knipoog kwam er bij mij vanaf voordat ik terugkeerde naar Dani en mijn hand op dezelfde plek als voorheen terug legde.
'Plus het gegeven dat je in die tijd nog lief was én wist hoe je naar mij moest luisteren,' Ik grijnsde opnieuw, maar wist wel een beetje beledigd te klinken.
'Nou zeg, Dani. Ik kan toch lief zijn? Of wil je daar nog een demonstratie van?' hintte ik. Ik keek naar de grond terwijl we de trap naderden. 'Ik ben wel blij dat je alsnog hebt genoten van dat toneelstukje. Ik dacht dat je die waan al uit was...' Ik wist dat dit haar alleen maar meer zou irriteren, of beledigd zou laten voelen, maar daar maakte ik me op dit moment eigenlijk totaal niet druk om. Als ze spelletjes wilde spelen, dan speelde ik toch gewoon mee?
'Als je denkt dat wij even een gesprekje moeten houden zodat je me de grond in kunt boren, dan vertel ik je nu alvast dat ik daar geen behoefte aan heb. Wees gewaarschuwd, querido.' Ik kon met mijn beperkte taalvaardigheid niet bepalen of ze me nu zojuist had beledigd, maar ik besloot haar het voordeel van de twijfel te geven.
'Ik kan je de lakens in boren, is dat waar je behoefte aan hebt of zo? Zal dat je weer kalmeren, hm?' Ik betrapte mezelf erop dat ik geïrriteerd werd, waardoor ik me zelfs aan mezelf begon te irriteren met deze ongepaste opmerkingen. Ze kwamen mijn mond uit voordat ik er erg in had.
Dani ging mij voor op de trap, en na de trap op gelopen te zijn, twee verdiepingen hoog, viste ik de sleutel van kamer 13, mijn kamer uit mijn binnenzak. Ik opende de deur, en liet Dani voor mij naar binnen gaan.
Ik gebaarde haar in een lounge stoel te gaan zitten, bij een kleine tafel die naast het raam stond. Zelf ging ik zitten op de rand van het voeteneind van het bed dat volgens mij toch echt net geen kingsize was.
Ik moest eigenlijk toegeven dat ik nog helemaal niet had nagedacht over hoe ik dit precies wilde bespreken. Maar ik moest ergens beginnen.
'Hij was een gore, perverse klootzak,' constateerde ik. 'Maar dat betekent niet dat je hem zomaar een trap kunt verkopen. En zeker niet daar.'

how dare you speak of grace

Index RPG Actieve Topics Zoek