Toen ik een meisje van ongeveer 10 jaar was, was mijn grote droom (naast de Ware vinden) viool leren spelen. Aangezien mijn thuissituatie allesbehalve stabiel was, ik eigenlijk een ongewenst kind ben en mijn moeder enkel geïnteresseerd was in het geld dat ze voor me kreeg, is het er echter nooit van gekomen, tot mijn grote spijt.
Nu, meer dan zes jaar later, is het onderwerp 'muziekschool ' weer boven water gekomen, n.a.v. een drama- en taalkamp. De leerkrachten muziek hebben me immers aangeraden om zeker muzieklessen te nemen omdat ik er 'talent voor zou hebben' en 'dat het mijn zelfbeeld goed zou doen'. Aangezien de band met mijn moeder nu volledig doorgesneden is, komt het kindergeld ineens mijn richting uit en vindt mijn grootvader dus dat er inderdaad wel muzieklessen afkunnen. Dat is, tenminste, zolang ik er zeker van ben dat ik het zal volhouden...
Nu is mijn vraag of het eigenlijk nog te doen is om op je zestiende (bijna zeventiende) nog te beginnen met vioollessen. Vooral omdat wat ik weet van notenleer, het weinige is dat ik drie jaar geleden op school heb gezien en ik geen zin heb om tussen een bende zesjarigen les te gaan volgen... (Notenleer zou ik nog autodidactisch willen doen, indien nodig. Viool zal denk ik niet gaan...) Wat denken jullie?
Nowadays we all cry in colours of silver and gold.
