• Ik voel me ontiegelijk rot en ik weet het echt even niet meer, vandaar dat ik dit topic aanmaak.

    Het is al tijden niet gezellig thuis, sterker nog; het is vreselijk. Ik kan niets goed doen, alle spanningen in huis liggen aan mij en bovendien praat ik me al mijn angsten zelf aan, aldus mijn ouders. De spanningen liggen immers niet aan hun, want zij doen oh zo hard hun best om het thuis gezellig te houden. Ik heb een angststoornis en daardoor ben ik volgens hun bang voor dingen die er eigenlijk niet toe doen; ik creëer mijn eigen angsten.

    Pas ben ik bij de psycholoog geweest en ik heb aangegeven dat ik behoefte had om mijn hart te luchten, maar zij mocht niet zo'n persoon zijn en daar nog een aparte persoon voor bij halen zou te duur worden voor de verzekering. Nu zit ik met een praktisch nutteloze therapie waar ik nog vijf keer heen moet en dan word de behandeling stopgezet. De thuissituatie is in dit geval echter de kern van mijn problemen, heb ik ontdekt. Ieder weekend dat ik bij mijn vriend zit is er niets aan de hand. Kom ik echter thuis, en ik ben daar een uur, dan ben ik weer terug bij af; onzeker, somber en zelfs neigend naar depressief. Ik kan dit echt niet handelen, zeker omdat ik mijn thuissituatie niet mee kan nemen naar mijn werk. Dus op werk moet ik altijd doen alsof er niets aan de hand is, terwijl ik op een fucking breekpunt zit. Ik leef dus als het ware in twee werelden; de wereld waar alles oké is en goed gaat (de wereld op werk) en de wereld waarin alles fout gaat en ik het gewoon niet meer weet (de wereld thuis).

    Ik weet het gewoon echt niet meer. Pas heb ik een keukentafelgesprek gehad bij het wmo en het kwam er op neer dat ze niet goed wisten hoe ze me moesten helpen. Ik moest mijn diagnose op papier krijgen, dat heb ik dus pas met mijn psycholoog geregeld, en een heel lang formulier invullen. Nu zijn we echter op vakantie en de reis was enorm stressvol. Mijn moeder zat zich helemaal op te fokken terwijl er gewoon niets aan de hand was; de auto stond stil in een parkeergarage en ze hield zich nog steeds aan die grepen vast. Toen ik voorzichtig aangaf dat dit voor mij enorm vervelend was, omdat ik opgefokter raakte van haar reacties dan de manier hoe mijn vader reed, werd ze boos.

    Sindsdien doen ze echt vreselijk. Het internet is echt bagger hier en mijn vriend zit even 1000 kilometer van me af. Ik ben hier net een dag en ik heb nu al heimwee naar huis; naar mijn kat die me niet afsnauwt en de grond in trapt.

    Ik vind dit zo vreselijk. Ik weet het gewoon even niet meer ):


    26 - 02 - '16

    Assassin schreef:
    (...)

    Wooow, dat klinkt echt awesome! Veel plezier in Scheveningen, ik hoop dat het nog lekker weer wordt dan!


    Ja, ik hoop het ook C:
    Mijn vriend wilde nog graag naar Sealife (dat staat sowieso op ons lijstje) en we gaan Glow Golfen. Hihi. Dat is zeg maar Midgetgolfen met blacklight/glow in the dark-ish ;3


    26 - 02 - '16

    Rayquaza schreef:
    (...)

    Ik snap er ook geen snars van eigenlijk. Dan toch maar terug naar de huisarts en beroep doen op de onafhankelijke psycholoog die daar rond hoort te lopen, als ik mijn psycholoog moet geloven :/

    Ja, ik vind het persoonlijk heel scheef dat hij zegt dat hij de persoon daarvoor niet is. Doordat iemand zijn hart lucht kom je aan heel veel informatie waarmee je kunt werken, nu ga je gewoon vastlopen met je psycholoog. Wel, je huisarts kan je misschien wel in contact weten te brengen met zo'n psycholoog, want het lijkt mij sterk dat een onafhankelijke psycholoog samenwerkt met een huisarts. Maar goed, misschien is die psycholoog wel een betere match dan diegene die je nu hebt.


    Take me to wonderland

    Rayquaza schreef:
    (...)

    Ja, ik hoop het ook C:
    Mijn vriend wilde nog graag naar Sealife (dat staat sowieso op ons lijstje) en we gaan Glow Golfen. Hihi. Dat is zeg maar Midgetgolfen met blacklight/glow in the dark-ish ;3


    Dat heb ik ook gedaan met Mitchell, het was echt super leuk. 8D


    Your make-up is terrible

    Dysphoria schreef:
    (...)
    Ja, ik vind het persoonlijk heel scheef dat hij zegt dat hij de persoon daarvoor niet is. Doordat iemand zijn hart lucht kom je aan heel veel informatie waarmee je kunt werken, nu ga je gewoon vastlopen met je psycholoog. Wel, je huisarts kan je misschien wel in contact weten te brengen met zo'n psycholoog, want het lijkt mij sterk dat een onafhankelijke psycholoog samenwerkt met een huisarts. Maar goed, misschien is die psycholoog wel een betere match dan diegene die je nu hebt.


    Ja, dat vind ik dus ook. De behandeling helpt op zich wel een beetje; ik ben wel een beetje vooruit gekomen. De diepere dingen zijn echter niet behandeld; trauma's die ik in het verleden op heb gelopen, onverwerkte dingen... De dingen waarvoor ik in de eerste instantie hulp zocht. Heel leuk en aardig dat positief worden, maar het is een kwestie van tijd tegen de tijd dat de laatste keer is geweest voor ik weer in de shit beland waarna ik opnieuw kan beginnen. :/


    26 - 02 - '16

    Assassin schreef:
    (...)

    Dat heb ik ook gedaan met Mitchell, het was echt super leuk. 8D


    Ah gelukkig maar C:


    26 - 02 - '16